Ouders die je niet steunen
16-05-2006 om 17:30 uurIk was al jaren aan het kwakkelen met mijn luchtwegen tot ik begin dit jaar naar de huisarts ging. Mijn moeder vond dat eigenlijk onzin. Sinds een paar maanden weet ik dat ik astma heb, wat ik al heel lang heb vermoed. Mijn moeder probeert nu alleen steeds om dit keihard te ontkennen. Laatste keer toen ik terug kwam van de huisarts vertelde ik dat ik langer nodig heb om uit te ademen dan een normaal persoon en het daardoor benauwd krijg. Toen zei ze doodleuk: dan ga je daar toch therapie voor volgen, ben je van je astma af :? Verder rookt ze in huis, ook waar ik bij ben en daar wil ze absoluut geen commentaar op. Ook als ik iets zeg over astma of medicijnen ofzo dan gaat ze gelijk over op een ander onderwerp. Ik word hier heel verdrietig van, vooral omdat ik mijn ei niet kwijt kan en gewoon baal dat ze me alleen maar tegenwerkt en me niet helpt.
Mijn vader heeft vroeger bronchitis gehad en hij snapt het wel. Mijn stiefmoeder heeft zelf ook astma. Met hen heb ik alleen nauwelijks contact meer dus daar heb ik ook niets aan.
Mijn vraag: herkennen jullie dit? Hoe gaan jullie ouders om met jullie astma? Hoe ga je hiermee om? Hoe kan ik mijn moeder erop wijzen dat het geen bullshit is en dat ik er niet zomaar vanaf kom en dat ik wil dat ze me steunt?
Liefs, Dana
Ik kan er met mijn verstand niet bij als ik dit lees.
Worden wij als we onze kinderen steunen en meegaan naar de dokter door een dokter aangepakt omdat we te bezorgd zijn. Dat ze deze ouders die roken bij een kind met astma maar eens gaan aanpakken. Ik snap deze ouders niet.
Ik kan dit echt niet snappen. Zelfs als het mijn eigen kind niet zou zijn leef ik nog meer mee.
Heel veel sterkte met alles.
ik zou wel z on ouders willen die met mij mee naar de dokter gaan hoor
Mjn moeder heeft zelf ook astma, maar is al lange tijd stabiel.
Als ik moet puffen dan doe ik dat ook.
Ik heb mij wat dat betreft nooit ergens iets van aangetrokken.
Maar later wordt er wel door hun gevraagd was dat nu wel nodig om te puffen waar iedereen bij zat.
Mijn vader draait zich om en zegt helemaal niets.
Ze zullen het er toch mee moeten doen dat het bij mij niet zo stabiel is.
Dominique