Poliklinische longrevalidatie in het Sint Franciscus ziekenhuis

Je hebt er niet direct iets aan maar je kan je reiskosten ook aftrekken bij je belastingaangifte. Daarvoor moet je wel nadat je klaar bent met je revalidatie een afsprakenoverzicht vragen bij de inschrijfbalie beneden in de centrale hal. Je wist neem ik aan wel dat je een parkeerkaart kan aanschaffen?

Hoi Nadine,

Ik vind je een bikkel!  ^O^

Wanneer krijg je de uitslag van de holter?

Liefs Yvonne
:W

@Daantje ik weet van de belastingdienst en van de parkeerkaart. Die laatste heb ik niet nodig ;)

De belastingdienst werkt met een drempel, als ik het nergens vergoed krijg kan ik via hun ongeveer 60 euro terug krijgen. Beter iets dan niets he! Heb een heel gesprek gehad met de belasting beambte als je met de auto gaat dat je moet bewijzen dat de kilometers door een ander persoon niet gemaakt worden die in dezelfde situatie verkeerd. Huh? Uhmmmzzz..leuker kunnen we het niet maken makkelijker ook niet.. *O*

@ Yvonne 11 feb. Mag ik naar de cardioloog. Ben heel benieuwd. Vandaag weer in rust een hartslag van 141 en het duurde een tijd dat hij omlaag ging. Heb een hele tijd aan de meter gehangen...heel irritant.
Toen ik uiteindelijk ging lopen op de loopband bleef m'n hartslag in verhouding laag.... :?

Als jij hem snapt wil je het mij dan even uitleggen?

Hoi allemaal,

Het is een feit! Week 5 zit erop en ik lig op de bank te denken wat ik zal schrijven over deze week. Ik geloof dat ik deze week geestelijk mijn diepste punt wel bereikt heb denk ik zo.

Iaat ik beginnen bij het begin:

Maandag was t best zwaar zoals te lezen in het stukje hierboven qua hartslag en ook confronterend.
Ook een gesprek gehad met een van de fysio's omdat als ik moe ben dat m'n hartslag minder onder controle te krijgen is en dat m'n hart heel sterk reageert en de slag snel hoog is.

Ik ging naar huis had dinsdag een rustig dagje gehad en nog steeds last van een hoge hartslag.

WoensdAg weer naar de reva....daar werd ik geconfronteerd met wederom slechte communicatie tussen de fysio's. Mijn fietsprogramma werd nml zonder overleg omhooggegooid en toen ik daar wat van zei, ik ben moe alleen maar moe. Toen werd er gezegd probeer maar en verder niets. Wat ik zei voor mijn gevoel deed het er niet toe en voelde ik me steeds meer iemand die een zeikerd is en geen wil heeft. Terwijl ik voor mijn gevoel enorm aan t knokken ben.

Nou dat schoot bij mij echt verkeerd en tijdens mijn kracht oefeningen brak ik. T werd me gewoon teveel.
Als de ene een oefening uitlegd komt de ander even later aan met nee je doet het fout. Ik krijg van de ene door je moet stoppen met een oefening als je benauwd wordt of pijn krijgt. Dan lever ik m'n formulier in en krijg ik van de ander te horen je doet te weinig. Hallo?

Ik heb even gepraat met een van de fysio's maar echt opluchting gaf dat niet omdat ik steeds tegen een muur van betrekkingsniveau op liep. Ik ben gaan douchen en toen had ik een eerste gesprek met de maatschappelijkwerkster. Dat was oké, ze legde haar vinger op de gevoeligplek. Nml dat ik medemenselijkheid mis bij de fysio's. Ik voel me daar een machine waar alles voor bepaald wordt.

Nou ja goed, ik ben naar huis gegaan en voelde me nog steeds niet lekker bij hoe t gegaan was bij de reva en bedacht hoe kan ik dit voor mezelf in goede banen leiden want ik moet nog tot 28 maart en op deze manier red ik dat niet.

Ik besloot om donderdag te bellen naar t "hoofd" van groep 2 met t verzoek om mij vrijdag ochtend terug te bellen, deze persoon was er nml niet want ik wilde een afspraak maken.

Vanmorgen werd ik wakker gebeld en spraken we af dat ik eerder kwam voor een gesprek.
Dit gesprek was fijn! De persoon begreep dat ik soms geïrriteerd kan reageren op die persoon omdat de communicatie tussen de fysio's onderling te kort schiet. Het voorval van woensdag werd door deze persoon ook ineens begrepen en erkend dat de situatie ontstaan is doordat het niet aan deze persoon was doorgecommuniseerd is wat er maandag besproken is.

Zo heb ik nog meer dingen ter tafel gebracht ook over het missen van de medemenselijkheid en voorbeelden genoemd. Ik werd echt gehoord en het gaat allemaal besproken worden in het team.

Ook hebben we het gehad dat ik autonomie mis, voor mijn gevoel word er bepaald voor mij maar heb ik geen zicht op hoe wat waarom. Er zijn me dingen uitgelegd en verteld waarom dingen zo gaan zoals ze gaan, dus ook over waarom hun bepalen wanneer je een stap hoger gaat enzo. En hoe ik daarbinnen mijn eigen autonomie kan behouden.

De persoon gaf mij een tip....als ik je iets uitleg en de ander geeft later een andere uitleg zeg dan alleen maar ga naar die persoon. Zo ook andersom.

Ik ben helemaal blij en opgelucht. Ook heb ik in overleg een ander fiets programma gekregen en ik merkte gelijk een verschil positief! Echt super.

Wat ik ook merkte was dat de persoon met wie ik het gesprek had verzorgender werd en weer tijd nam om dingen uit te leggen. Dat vind ik fijn want juist bij deze persoon had ik vanaf het begin zoiets van we gaan er samen uitkomen.

Revalidatie is niet alleen maar sporten maar ook zeker samenwerken en daar je weg in vinden.

Klinkt als een heftige week, Dine, in alle opzichten!
Wel heel fijn dat je nu vóór t weekend eruit bent gekomen en ook je gevoel erover weer okey is. Dat geeft moed voor volgende week en de weken die volgen
Vind t echt dapper van je dat je zo aan de bel trekt over dingen die niet goed gaan. Jij hebt echt voldoende autonomie in huis! heel knap van je! En het levert wat op, dat merk je! Fijn!
Hopelijk verloopt t in de toekomst beter allemaal. En anders: gewoon wéér t gesprek aangaan, dat loont!!
Sterkte met alles en kom lekker bij dit weekend!
Liefs
PS fijn dat je ons zo open en eerlijk op de hoogte houdt!

Hoi Nadine,

Goed van je dat je aan de bel heb getrokken! Het is allemaal al zwaar genoeg. Ik ben wel benieuwd hoe ik dit alles straks ga ervaren. Nog een paar weken en dan ga ik eindelijk beginnen.


Veel liefs Yvonne

Jawel ik zit op de helft *O* en wat gaat dat snel.....

Mijn week was oké, in de zin dat ik geestelijk een stuk beter in mijn vel ben gaan zitten.
Stoppen met de montelukast is wat mij betreft echt de beste beslissing tot nu toe geweest in het gehele proces, ja en natuurlijk mij uitspreken over waar ik tegen aan loop en wat ik mis ook.

Deze week was een van de vaste fysio's op vakantie maar er is duidelijk een gesprek geweest want ook deze fysio was deze week oprecht geïnteresseerd, vroeg naar het weekend, hoe het nu thuis gaat en dit werd bij iedereen gedaan....iedereen was verbaasd. Dus super!

Goed de training, maandag kreeg ik een nieuw loopschema, dit heb ik gedaan en geweten! Maandag de rest van de dag en nacht last van mijn longen gehad. Hoesten, hoesten en hoesten en er vermoeid.

Dinsdag moest ik naar de cardioloog. Gelukkig is er geen ritmestoornis gezien op de holtermeeting maar wel de hoog hartslag. Om deze omlaag te krijgen werd er een middel voorgeschreven, wil het niet dat ik deze niet vergoed krijg en voor 20 dagen dik 50 euro kost, dat heb ik dus niet. Dus geen middel, het gekke wil dat ik woensdag bij de fysio een meeting deed en ik in verhouding tot de eerste 6 weken qua hartslag bijna dood leek zo laag :P ^O^ Vandaag bleef hij ook laag.

Anyways, 4 maart krijg ik nog een echo van m'n hart en dan dezelfde dag de uitslag. Ook krijg ik dan de uitslag van t schildklier onderzoek die de cardioloog heeft aangevraagd.

Woensdag goed getraind, de krachttraining ook ietsje meer uitgebreid. Toch merkte ik dat ik nog steeds last had van maandag. Vermoeid en snel(ler) kortademig. Ook nog een gesprek gehad met de fysio over de uitslag van de cardioloog, het medicijn en mijn neus die continu verstopt zit.

De fysio ging dit ook allemaal bespreken in het MDO smiddags(longartsen ect.)

Gisteren zou ik officieel een afscheid hebben van mijn studie echter belde mijn coach woensdag dat ze ziek was(is). Ik vond het geheel niet erg want mijn energie level was laag en ff een dag voor mezelf en toe komen aan de dingen die waren blijven liggen.
Helaas gisteren ook weer veel last gehad van m'n longen, het weer slaat ook om...

Wat blijf ik dat moeilijk vinden om de gedachten los te laten als ik een paar weken geen lastheb te denken mooi het zakt naar de achtergrond en kan nu alleen maar beter gaan.
Zoals met een griepje zeg maar....

Nou ja vandaag stond ik op en merkte ik dat ik moeite had met het heuveltje oplopen om bij het OV. Te komen.
Vandaag dus zeer licht getraind, alleen gefietst en dan een programma lichter. De fysio was verbaasd dat ik weer zo aan t hoesten was...tja...hoort bij mij. Na het fietsen kregen we uitleg over de ademhaling en een aantal oefeningen. Was leuk, hing een ontspannen sfeer. Ook koppelde de fysio terug over het besprokene tijdens het MDO. Ik mag mijn neusspray nu 2x per dag gebruiken om te kijken of dat wel helpt. M'n LA gaat overleggen met de cardioloog t.a.v. De voorgeschreven medicatie en ik ben blij.

Ondanks dat ik best wel last heb van m'n longen en vermoeid ben vind ik dit een zeer goede week. Ik gaf grenzen aan en er werd naar me geluisterd, doorgevraagd en naar middenwegen/ oplossingen gezocht.
Tjonge, maandag ben ook nog bij de maatschappelijkwerkster geweest....ging goed heb gezegd dat ik over 2 weken weer kom ipv iedere week.

Nou ja dit was mijn op de helft zit reva verhaal!

Fijn weekend

Hey Dine! Fijn dat je nu een goede week had wat betreft je begeleiding! Minder dat je last hebt van je longen, het weer hé.....................
Had je vorige week helemaal gemist. Het blijft qua onderzoeken nog even spannend bij je.
Lekker uitrusten en bijkomen!

Hallo lezers,

Week 7 is ten einden ik heb van de week genoten!

Maandag waren de 2 vertrouwde fysio's er weer. Was mijn loopschema aangepasten zat ik lekker in mijn velletje.
Ik begon Met de chinliift, met 1 kilo meer getraind en dat ging goed.  *O*Toen squatten nog t zelfde schema en daarna op naar t lopen.

Helaas ging het mis tijdens het lopen, het werd zwaar voor mijn longen en er spoot  iemand met het schoonmaakmiddel om de gebruikte apparatuur schoon te maken. Daardoor kwam ik regelrecht in een aanval. Per direct is er besloten dat er niet meer schoongemaakt mag worden door de groepsgenoten en dat de fysio's na afloop, als ik de ruimte uit ben, gaan doen. ^O^ ^O^ ^O^

Dinsdag ben ik naar mijn huisarts geweest ivm de hoge hartslag en de voorgeschreven medicatie. He was not amused toen hij het recept zag. Het blijken medicijnen te zijn voor mensen met een verstopte kransslagader. Totaal niet waar ik last van heb. Sterker het middel heeft zelden als effect dat de hartslag daarvan omlaag gaat. (Hebben de bijsluiter zitten lezen) ook stond de bijwerking dispneu  er in.  :o Nou ja, iig goed dat ik er niet mee begonnen ben en heb ik via hem een ander middel op natuurlijke basis wat onderzocht is op de universiteit en waarvan bewezen is medisch gezien dat t werkt op de hartslag.

Woensdag was weer volgens het oude fietsschema, m'n longen blijven erg geprikkeld tijdens het fietsen en het was zwaar maar heb het volledige programma uit gefietst. Trots! Daarna weer met de krachttraining bezig en heb ik een tijdje zitten praten met een fysio. Omdat ik het squatten wel aankan qua gewicht maar niet qua duur. Nu besloten om met gewicht de uitdaging te zoeken en niet in duur. Dus zwaarder maken en minder herhalingen.

Donderdag RUST dag! Letterlijk, heb 11 uur geslapen..wauw..

En dan nu het hoogtepunt van de week, wat had ik hier naar uit gekeken! Maandag werd ons verteld dat we circuit gingen doen *O* *O* *O*

Dit was voor mij echt een moment om te zien of ik vooruit ben gegaan.....
Toen ik aankwam zei ik tegen de fysio we gaan toch circuit doen, hahaha was de fysio even vergeten. Heb hem geholpen met opbouwen en kon na de uitleg los!

GEWELDIG!!!!

Wat ben ik conditioneel vooruit gegaan! Ben helemaal trots op mezelf.  ^O^ *O*
Ook de fysio was zeer tevreden.

Het blijkt dus ondanks dat ik nog steeds moet slapen als ik thuiskom, moe ben en mijn longen blijven reageren, de revalidatie zijn vruchten af te werpen.

Het word tijd voor een feestje, iedereen is uitgenodigd, we eten pannenkoeken!  ;)

Fijn, Nadine! Ben je al aan het nadenken wat je na de revalidatie zelf wilt gaan doen qua sporten?