Poliklinische longrevalidatie in het Sint Franciscus ziekenhuis
10-12-2013 om 08:33 uurIk heb deze topic geopend omdat er misschien mensen zijn in de omgeving van Rotterdam die hier in zijn geïnteresseerd.
Ben zelf onder behandeling van het Ikazia ziekenhuis en mijn LA heeft mij voor een second opinion doorgestuurd naar het SFG. Ik heb een instabiele ernstige allergische en intrinsieke astma (wat een mondvol!).
LA van het SFG heeft na allerlei onderzoeken mij geadviseerd om de poliklinisch longrevalidatie te gaan doen. Met mijn LA van het Ikazia was er al gesproken over revalideren in HH. Ben wel blij nu te kunnen gaan revalideren in Rotterdam.
Ter voorbereiding op deze revalidatie zijn er nog allerlei testen gedaan. Ik ben vorige week een middag bezig geweest met deze testen. Er zijn 4 verschillende LFT gedaan. De gewone LFT, een om te kijken of de ademhalingsspieren extra getraind moeten worden, een om te zien hoe groot het volume van de longen is en nog 1 helaas weet ik niet meer precies waar deze voor was. Misschien iemand anders die dit ook heeft gedaan?
Ook nog aangesloten geweest op andere plakkers zodat er gemeten kan worden uit hoeveel vocht, vet en spieren m'n lichaam bestaat. Bleek te weinig vocht te hebben.
Vervolgens heb ik een kap over neus en mond gekregen (helemaal afgesloten) en werd aangesloten op een slang om de fietstest te gaan doen. Tevens werd er een bloeddruk- en saturatiemeter en ECG aangesloten. Dit is de zwaarste test. Ondertussen komt de LA want deze test wordt in het bijzijn van een arts gedaan. Dan moet je moet fietsen en wordt de weerstand steeds zwaarder tot je echt niet meer kunt! En geloof me, je kunt echt niet meer !! Heb thuis als een dood vogeltje gezeten.
Mijn hart en longen zijn goed om te starten met de revalidatie.
Nu wachten (ongeveer 3 weken) op de afspraak met de fysiotherapeut. Krijg dan nog een looptest en een gesprek. Als het goed is wordt dan ook bekend in welke groep ik ga starten en misschien ook wel wanneer. Het is in ieder geval 3 maanden, 3 x per week (maan-, woens- en vrijdag)
Al met al een heel traject.
To be continue ....... :W
Hoe ging het met je spierpijn na je circuit, Nadine? En hoe gaat het deze week?
Lieve lezers,
Week 2 zit er op!
Het was weer een zware week te noemen maar begin wel steeds meer mijn draai te vinden.
Maandag krachttraining en gelopen. Dinsdag naar m'n la, woensdag eerste een uurtje de diëtist samen met een aantal mensen uit een andere groep. Zeer algemeen verhaal en af en toe werkte dat op m'n lach spieren. Volgens de normen die de longartsen hebben gesteld heb ik ondergewicht. Toen sprak ik uit das allemaal leuk hoor maar nu ik actiever ga zijn en als ik evt met medicatie ga stoppen krijg ik zwaar ondergewicht volgens de normen van de la. Echter kan ik eten wat ik wil ik kom niet boven dat gewicht. Nou als het dan maar stabiel bleef was het wel goed...okay?!
Nou ja t was een verhaal waar ik niet zo veel mee kon omdat ik al goed op m'n voeding let en de nodige no how heb op dat gebied.
Goed, woensdag ook voor het eerst gefietst....Dat vinden mijn longen absoluut niet fijn hoesten als de beste tijdens en na. Moest extra medicatie nemen. Vandaag na 14 min fietsen, lichter programma, afgestapt en weer extra medi moeten nemen. Volgende x voor het fietsen extra medi nemen.
Terug naar woensdag hoefde ik alleen te fietsen, thank god, en toen kregen we uitleg van een van de fysiotherapeuten over longen, longfunctie en ziekte. Hier was veels te weinig tijd voor. De groepsleden hadden allemaal vragen echter moest alles in 20 min gepropt worden en de omgeving gaf veels te veel ruis. Een gemiste kans.
Vandaag moest ik eerst naar de diëtist voor 1 op 1 gesprek. Dit had de arts aangevraagd ivm te weinig vetvrije massa (spiermassa) en daardoor ook een te laag eiwitgehalte. Ditheeft weer effect op je longen. De simpele oplossing is meer eiwitten tot mij nemen. Nou das niet zo moeilijk en daar was ik al mee bezig gezien het feit mijn lichaam de laatste 2 weken om eieren en vlees vraagt.
Nou ja toen weer door naar de reva, fietsen en krachttraining.
Nog steeds slaap ik als ik thuis kom uit de reva. Ook had ik donderdag de energie om zelf te stofzuigen in etappes. Daarna moest ik wel 3 uur slapen. Al met al kost het me enorm veel energie maar t gaat t waard zijn dat voel ik.
Mijn grenzen blijft een moeilijk punt, ik beuk wel door en kom daarna pas tot de conclusie ik ben te ver gegaan. Echter is dit ook een van mijn leer doelen. Ik heb nog 10 weken *O*
Wat daarin goed is is dat er steeds gevraagd wordt hoe voel je je geënt op pijn in benen, kortademigheid en benauwdheid.
Echter zorgt dit ook voor een groot conflict binnen mezelf. A. Omdat ik er vaak overname moet denken en B. Ik was tot verkort als hulpverlener werkzaam in de psychiatrie dus voor mij gaat die vraag over emoties, diepgang en het elkaar leren kennen.
Ik mis dat ook echt, daar zijn de fysio's totaal niet mee bezig. Wat het met je doet om daar te zijn enzo...
Terwijl ik ervan overtuigd ben dat lichaam en geest samen gaan.
Ik voel me daar een machine die gerepareerd dient te worden.
Een echte patiënt die aangesproken wordt met haar achternaam.
Ziekenhuis cultuur...
Een ieder die daar is dient echt voor zichzelf aan de bel te trekken. Als je denkt / voelt ik heb meer hulp nodig in het geestelijk proces aangeven dat je een 1 op 1 gesprek wil met een van de hulpverleners.
Ja er is een x in de drie maanden een algemene uitleg van de psycholoog en de maatschappelijk werker, echter gaat dit om basale kennis en zitten er ook mensen uit een andere groep bij.
Dit heb ik overigens ook aangegeven bij de la afgelopen dinsdag.
Het is dat ik samen met een astmacollega na afloop rustig de tijd neem om bij te komen en te douchen dat we uitwisselen met elkaar. Want eigenlijk is daar geen ruimte voor.
In mijn visie zou er vaker zo een uitleg als woensdag na t fietsen gegeven moeten worden waarin mensen met elkaar kunnen uitwisselen.
Wat ik wel merk is dat de zorg onderling voor elkaar groot is. Iedereen leeft met elkaar mee. En er hoeft maar iets te gebeuren en er springen gelijk medecollega's op.
Anyways, volgende week weer en ik kijk er vanaf de ligstand op mijn bank naar uit. :Y
Voor de mensen die mij een PB hebben gestuurd ik reageer later dit weekeind!
@ daantje, spierpijn na circuit viel reuze mee, daar had ik oprijd aan de bel getrokken en ben ik gestopt.
Nou Dine 1977, je hebt een drukke week gehad! Rust nu maar lekker uit zo int weekeind en hopelijk vlgd week met frisse moed verder.
Succes hoor!
Hoi Nadine,
Lekker van je weekend genieten! ^O^
Liefs Yvonne
Bonjour lezers,
Week drie zit erop *O*
Het is een vreemd weekje geweest maar wel oké. Maandag stond ik brak op, zat helemaal vol en moest veel hoesten. Toch besloten om te gaan, aldaar hoorde ze ook wel aan me dat ik voller klonk dan normaal.
Ik heb rustig getraind en ben ongeveer naar huis gekropen.
Dinsdag ben ik naar mijn huisarts gegaan voor ondersteuning van het mentale. Het komt in het SFG na meerdere malen aangegeven te hebben niet van de grond. Ik was er helemaal klaar mee en dacht wat zal ik me afhankelijk op gaan stellen...ik moet gaan voor mijn eigen herstel en er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden.
Dit is een goede keus geweest en heeft me veel rust gegeven. Kan volgende week al terecht voor een intake bij een van de therapeuten in mijn huisartsen praktijk. Mijn hoofddoel acceptatie van mezelf in de nieuwe situatie en dus ook weer eigenwaarde kweken.
Verder besloten om geen montelukast meer in te nemen. Ik had veel last van bijwerkingen. Dus dinsdag was een knopendoorhak moment.
Dinsdag geen montelukast genomen mijn hemel ik werd woensdag wakker met een energie, vrolijk, geen huilbuien meer gehad tot op heden, en zelfs tijdens de reva viel het mijn groepsgenoten en de therapeuten op dat het wel heel goed ging, zowel het fietsen als de krachtsoefeningen en geen extra meds hoeven nemen.
T was en is echt een wereld van verschil.
Gisteren ook een oké dagje gehad, wel moe maar dat komt omdat ik nog al eens kan eigenwijzen met naar bed gaan. Ben een avond/ nacht mens.
Vandaag stond ik iets minder enthousiast op, vol gevoel mijn hartje ging snel op hol, benauwder, t was tijdens het fietsen ook wel te merken. Mijn longen reageerde meer als woensdag. Dit zal er bij blijven horen iedereen voelt zich het ene moment zus en het andere moment zo.
Echter de krachttraining werd aangepast en ging daardoor een stuk beter *O*
Toen ik m'n formulier inleverde bij de FT zei deze: me goed gedaan, goed getraind.
Helaas moest ik na de training toen ik in de kleedkamer zat het bekopen met een enorme hoestbui/aanval. Er kwam iemand bij ons douchen die voor een behandeling teer shampoo en zeep gebruikt....mijn longen waren al geprikkeld dat was te veel. Überhaupt zijn luchtjes vaak al te veel maar teer....de ruimte uit gevlucht...
Dus bevond ik mij in een aanval op de gang, mensen kwamen geschokt hun kantoor uit en werd in de gaten gehouden.
Na een half uur was t bij mij rustig en die persoon klaar en toen heb ik mijn ding kunnen doen.
Ja, nog steeds slaap ik zo een 3 uur als ik gerevalideerd heb en de dag erna doe ik wat dingen in huis, moet tussendoor wel rust nemen en ga dan ook smiddags een paar uur plat.
Toch merk ik al wel een positief verschil ten aanzien van de eerste week.
Het slapen zal wel blijven ,op den duur geen 3 uur meer, dit heb ik nml altijd gedaan na activiteiten als werk en studie. Dat hoort bij mij.
Ik ga plat!
Fijn weekend allemaal!
Fijn, Dine, weer van je te lezen en eigenlijk best wel positief nieuws! Je hebt knopen doorgehakt en daarin goed voor jezelf gezorgd en goede keuzes gemaakt. Dat verdient een compliment!! Echt heel goed van je!
Hopelijk gaat t steeds elke week beetje beter, maar dat wisselende zal wel beetje blijven, dat hoort ook wel bij astma ;(
Goed weekend en op naar week 4!!
Liefs
Je bent al op 1/4e, Nadine! Overwegend goede berichten dus dat is mooi! Tsja, de dermatologie dagbehandeling zit natuurlijk in dezelfde gang als de fysiotherapie met dezelfde kleedkamers/douches en dat is niet altijd een gelukkige combinatie. Gelukkig werd je goed opgevangen.
Week 4 zit erop en na 3,5 uur slapen dacht ik, ik ga ff tikken.
Maandag was een top daggie! De reva ging goed was snel klaar met de krachttraining en heb m'n volledige loopschema kunnen lopen. Had er genoeg tijd voor zeg maar. Na de reva zelfs boodschappen kunnen doen. Daarna geslapen.
Dinsdag moest ik weer naar t SFG om aangesloten te worden op de holter, 24 uurs hartmeeting. Had een erg leuk gesprek met de persoon die me aansloot. Daarna wat dingen doen, toen visite niet geslapen. Savonds om 10 uur volledig gesloopt.
Maandag en dinsdag ook veel aan de telefoon gehangen dit ivm de reiskosten die ik heb naar en van het SFG heb. De verzekering vergoed dit niet, val buiten de hardheidsclausule. Dus op hun advies naar de gemeente.
Nou nou nou het duurt gemiddeld 8 weken eer er een antwoord komt. Gelukkig heb ik lieve vrienden die mij financieel willen ondersteunen. Want dik 300 euro reiskosten trek ik niet van mijn rug.
Nou goed, woensdag weer naar de reva. Ik ben eerder begonnen ivm dat een deel van het sporten nog op de meeting zichtbaar is. Na het fietsen heb ik het meetapparaat verwijderd en heb ik een heel gesprek gehad met een van de fysiotherapeuten. Over de uitslagen van mijn fietstest, wat haar visie en over het doel. Zo dat vond ik fijn ook dat ze zei ik wil het overleggen met jou en niet zonder jou beslissen. WAUW. Later zei ze nog een keer niets zonder overleg met jou. Mooi, soms heeft je mond optrekken positieve gevolgen.
Woensdag is mijn fietsschema met 5 watt verhoogt. Helaas gingen mijn longen hierdoor wel protesteren. Het luistert dus heel nauw.
Ik was Heel blij dat ik woensdag na 15 uur tot de volgende dag 17.00 uur geen plannen meer had. Ik was nml Heel moe en heb dus ook rust gehouden.
Donderdag heb ik voor het eerst sinds lange tijd de rust gevonden om een boek te lezen *O*
Ook ben ik donderdag voor t eerst naar de therapeut geweest in mijn huisartsenpraktijk. Geweldig!
Ik volg daar kunstzinnige therapie en de therapeut die het geeft is een hele lieve, rustig vrouw.
Nou vandaag merkte ik al bij t opstaan dat ik moe ben en dat merk ik ook aan mijn hartje. Die is dan zelfs in rust flink aan t pompen. Kwam aan bij de reva en m'n hartslag was in rust 134. Het fietsen viel me ook zwaar...tja...Een drukke week heeft zijn gevolgen.
Na t fietsen gingen we met de groep naar een andere ruimte voor een ontspanningsoefening. De personen die konden liggen lagen op een matje op de grond en anders zat je op een stoel. En toen werd t licht uit gedaan en een cd op gestart. Het duurde ongeveer een half uur toen werden we in het hier en nu gebracht. Er werd wat na gepraat en toen FIJN WEEKEND.
Ik liep weg, heb een half uur onder de douche gestaan, rustig aangekleed naar huis gegaan met maar een doel, ik wil slapen!
Wat ik merk is dat als er een aanpassing in t trainingsschema is hoe klein ook dat dit gelijk effect heeft op mijn longen en energie. Dit laat mij inzien dat t heftig is en de komende maanden ook blijft. Want de komende maanden zal ik steeds een stapje hoger gaan in mijn trainingsschema. Toch blijf blijf ik er positief instaan. ^O^ *O*
En nu, nu ga ik eten...
Nou, ik vind dat je best hebt gedaan zeg! Vind je erg dapper en positief! Het is ook erg pittig, wens je heel veel succes voor volgende week. Maar eerst lekker weekeind, rust maar goed uit!