Hoi, bij deze mijn verhaal in een notendop.

03-11-2006 om 17:26 uur Gesloten

Hoi allemaal,

Allereerst bedankt voor jullie medeleven.
Het doet me elke keer weer goed zoals je hier een hart onder de riem krijgt geschoven.

Donderdag 19 oktober ging ik dus naar de huisarts.
Zowel mijn saturatie als mijn piekflow waren dusdanig laag dat ik het ondanks de prednison en antibiotica niet meer trok.
Hij stuurde me door naar de Ehbo van het Ikazia ziekenhuis in Rotterdam.
Na de broodnodige onderzoeken en bloedgasmeting werd er een bed gereed gemaakt en werd opgenomen.
Ik had mijn spullen al bij me want iets anders had ik toch niet verwacht.

Ik werd aan de pomp gelegd en kreeg intraveneus prednison 80 toegediend.
De tweede dag werd er al begonnen met afbouwen naar 40, omdat het tegenwoordig regel is die rommel zo snel mogelijk weer af te koppelen en af te bouwen ivm botontkalking.
De derde dag over op de pillen.

Dat werd dus gedonder in het vooronder, want ik werd alleen maar zieker.
Maandag ging de pomp er dus weer op en wel voor 7 dagen op de 80.
Ik word knettergek van dat spul.
Kan niet meer denken, zwel enorm op en het geeft onder mijn huid een chemische reactie.
Mijn aderen konden het ook niet meer verdragen en elke ader die geprikt werd ging ontsteken en weigerde de prednison op te nemen.
Hooguit 18 uur kon ik het volhouden en dan moest er een nieuw infuus gezet worden.
Door de prednison gaan de aderen heel diep liggen en kunnen ze niet meer prikken omdat er niets meer te zien of te voelen valt waar ze wezen moeten.
Op een gegeven moment prikten ze gewoon blind in de hoop iets te raken.
Ik lijk wel een speldekussen.

Na die 7 dagen mocht er afgebouwd worden naar 40.
En weer twee dagen later afbouwen via pillen.
Daar word ik dus nog zieker van.
Enorme afkickverschijnselen heb ik daarvan.
Zulke spierspasmen en kramp, dat mijn benen me niet kunnen dragen.
Letterlijk kruipen naar de wc.
En die kramp..................
Zelfs kramp in mijn tong en dat is heeeeeel eng!
Tegelijkertijd houd ik dan zoveel vocht vast dat ik opzwel als een ballon.
Zelfs mijn knieschijven zijn dan niet meer te zien.

Maar ja, dat wist ik dat het weer komen ging en had me er op voorbereid.
Met mijn longen gaat het beter.
Ze klinken weer acceptabel.
Voor de rest gaat het minder.
In het ziekenhuis krijg je er altijd gratis en voor niets een ander vreemdsoortig virusje of bacterie bij.
Je hebt geen enkele weerstand.
Ik heb nu dus een infectie van mijn neusholte tot op mijn stembanden.

Tijdens het slapen maakte ik van die rare stikgeluiden, dat de zusters het door hadden gegeven aan de longarts die me  doorstuurde naar de KNO arts.
Daar kwam het aan het licht.
Het is een heel eng iets.
Als ik slaap kan ik wel inademen, maar op een gegeven moment slaat er een spier op slot in mijn mond die mijn keel afsluit.
Daardoor kan ik niet meer uitademen.
Ook niet via de neus.
Pas als de saturatie zakt, gaat er in mijn hersens een belletje af die alle spieren laat ontspannen waardoor ook die spier automatisch weer verslapt en ontspant waardoor ik weer kan ademen.
Heel eng als je wakker word en je denkt dat je stikt.
Maar dat kan dus niet gebeuren heeft hij me verzekerd.
Al twijfelden mijn medepatienten op zaal daar wel eens aan en heb ik menigeen het stuipen op het lijf gejaagd.
Het gebeurd ook regelmatig als ik gewoon wakker ben.
Echt heel raar.

De longverpleegkundige vond het geen goed idee dat ik het ziekenhuis zou verlaten omdat ik nog niet in staat  ben om op eigen benen te staan.
De longarts wilde me met spoed het ziekenhuis laten verlaten om verder infecties te ontlopen.
Nu ben ik dus thuis en geen stuiver waard.
Gebruik een dosis medicijnen om een paard mee om te leggen en moet nu ook 6 maal daags erbij vernevelen.

Als toetje kreeg ik ook nog te horen dat het zo niet langer gaat.
Ze kunnen me alleen maar elke keer oplappen en weer naar huis laten gaan.
Meer medicatie als ik nu heb is er niet en het blijft halen en brengen.
Nu is er dus gesproken om te gaan revalideren in Davos.
Daar ben ik erg van geschrokken om over man en kinderen van 7 en 12 maar niet te spreken.
Maar we weten allemaal dat dit zo ook niet langer kan.

Afgelopen woensdag gaf bij mij de doorslag.
Het brak me volledig.
We waren op zaal gezellig aan het keuvelen en de man tegenover mij zei, ik ga even plassen hoor.
Hij komt terug en zegt dizzy te zijn.
Hij was aan het hyperventileren.
Samen met nog een man ondersteunde ik hem naar zijn bed en we riepen de zuster.
Ik ging met hem ademen, want hij raakte in paniek.
De zuster vroeg me zo met hem door te gaan terwijl zij het ecg apparaat haalde.
Ik koelde zijn gezicht en ademde met hem in en uit.
Terwijl ik in zijn ogen keek, zag ik zijn ogen breken en hem deze aarde verlaten.
Hij stierf zomaar ineens en onverwacht.
Binnen 3 minuten stond er een reanimatieteam van 10 man op zaal en ze zijn nog 25 minuten met hem bezig geweest, maar het mocht niet baten.
De schok was enorm voor ons allemaal.
Het leven is maar een raar iets en zo betrekkelijk.

Het laat me voor de zoveelste keer beseffen dat ik moet vechten voor alles wat het waard is.
Voor man en kinderen.
Ik ga naar Davos.
Al doet het nog zo'n pijn.
De dood is onvermijdelijk, maar de man met de zeis zal hard moeten rennen om mij te pakken te krijgen.
Elke tegenslag zal ik overwinnen en er alleen maar sterker van worden.

Groetjes Hellen

De reacties zijn gesloten. Naar de laatste reactie gaan?
16-12-2006 om 15:36 uur

Hey Hellen,

Hoe is het gister afgelopen?
Weet je al iets meer?
Hopelijk ben je snel clowntje af! ^O^

Groetjes Karin *O*

17-12-2006 om 15:37 uur

Hoi allemaal,

Bedankt voor jullie lieve woorden.

Ik mag terug komen en het volledige programma van 3 maanden intern gaan volgen!
Was knotsknetterblij!
Eindelijk licht in die donkere tunnel.
De vraag is alleen nog een beetje wanneer.

Zowiezo 5 februari dat staat vast.
Maar er is ook een mogelijkheid dat ik eerder start als er iemand uitvalt.
Dus de groep van januari en zelfs een kans, maar daar waren ze nog over aan het bellen dat ik een dag na de kerst al kan starten.
Dat zou helemaal geweldig zijn.

Bovendien ben ik meestal opgenomen als de kinderen vacantie hebben dus ik schat mijn kansen op 27 december hoog in!

Wat mijn clownsgezicht betreft :+ dat jeukt en brand als een gek.
Dinsdag naar de dermatoloog/
Maar het past wel bij me.
Ik ben toch zo gek als een deur dus wat dat betreft zit het bij de juiste persoon.

Verder ben ik helemaal afgebrand, maar dat was ook wel te verwachten na zo'n week.

Zodra ik wat weet houd ik jullie op de hoogte.

Groetjes Hellen.

17-12-2006 om 15:45 uur

sterkte verders

17-12-2006 om 19:41 uur

Hoi Hellen,wat een .... zeg voor je,er b;ijft je weinig bespaart.Ik hoop werkelijk dat het snel weg gaat die jeuk en brand.Ik heb af en toe nog eczeem dus ik kan een klein beetje metje mee voelen.Ik hoop dat de zalf snel aanslaat.Sterkte Yolanda :W :W

18-12-2006 om 21:04 uur

Ha Hellen,
Wat fijn dat je toch de revalidatie mag/kunt doen.
Ik ben vandaag begonnen met de beginnersgroep(helaas allemaal 70plussers)maar goed allemaal met hetzelfde doel.
Ik moet zeggen dat ik het zeer positief en op tegemoet treed en er veel van verwacht.

groetjes Hilda

18-12-2006 om 21:09 uur

@ Hellen; wat ontzettend fijn dat je over een paar maanden mag revalideren!!! Hopelijk komt er eerder een gaatje vrij dan 5 feb; ga voor je duimen! Ontzettend vervelend dat je nog niet van je clownsgezicht af bent; veel succes bij de dermatoloog! Heel veel sterkte!!!
@ Hilda, jij ook heel veel succes, het gaat je lukken, om op te knappen hoor! mooi dat je positief bent.

18-12-2006 om 21:18 uur

@Hellen; tot vandaag had ik nog nooit gehoord van een clowns gezicht. lijkt me heel irritant. Wel super dat je zo snel mogelijk weer verder kan gaan met revalideren ,zo ben je hoopelijk snel weer op de been zodat je vanaf het nieuwe jaar alleen maar een en al stijgende lijn bent  ;)  :P.
@Hilda ik vind het echt tof dat jullie er nog positeif tegen aan kijken dat motiveert ook het meeste voor jezelf. jij ook veel succes  :P

gr troetel

19-12-2006 om 08:38 uur

Hoi Hilda,

Ook jij heeeeeel veel succes meid!
Ook waar ik revalideer zijn erg veel oudere mensen.
Maar dat maakt mij niets uit.
Ze hebben erg veel levenservaring en kunnen prachtig vertellen.
Daar kan ik een hoop van leren.
De meeste hebben emfyseem, iets wat ook logisch is he.
Er werd niet zo nauw gekeken naar arbeidsomstandigheden en roken en wat al niet meer.
De Dordrechttunnenl werd vroeger bijvoorbeeld gewoon schoongemaakt met blote handen en onbeschermde lijfen.
Zelfs van mondkapjes had nog niemand gehoord.
Geen wonder dat er zoveel oudere mensen zo ziek zijn.

Groetjes Hellen.

19-12-2006 om 09:17 uur

Kllinkt idd erg negeatief helaas alleen 70 plussers, zo bedoelde ik het dus echt niet!
Maar alles duurt gewoon wel wat langer :?

19-12-2006 om 19:05 uur

Hoi Hellen
wat 'n ellende allemaal Met je huidproblemen. Ik leef met je mee, maar wel fijn dat de echte revaldatie WEL DOORGAAT!!!iK KAN AL VANAF DONDERDAG NIET MEER ONLINE,DUS M'N MAIL KOMTWEL BINNEN.
maar kan niet openen,Veel succes ,Beterschap.
Good Luck
Groetjes Dorethé