Hoi, bij deze mijn verhaal in een notendop.
03-11-2006 om 17:26 uur GeslotenHoi allemaal,
Allereerst bedankt voor jullie medeleven.
Het doet me elke keer weer goed zoals je hier een hart onder de riem krijgt geschoven.
Donderdag 19 oktober ging ik dus naar de huisarts.
Zowel mijn saturatie als mijn piekflow waren dusdanig laag dat ik het ondanks de prednison en antibiotica niet meer trok.
Hij stuurde me door naar de Ehbo van het Ikazia ziekenhuis in Rotterdam.
Na de broodnodige onderzoeken en bloedgasmeting werd er een bed gereed gemaakt en werd opgenomen.
Ik had mijn spullen al bij me want iets anders had ik toch niet verwacht.
Ik werd aan de pomp gelegd en kreeg intraveneus prednison 80 toegediend.
De tweede dag werd er al begonnen met afbouwen naar 40, omdat het tegenwoordig regel is die rommel zo snel mogelijk weer af te koppelen en af te bouwen ivm botontkalking.
De derde dag over op de pillen.
Dat werd dus gedonder in het vooronder, want ik werd alleen maar zieker.
Maandag ging de pomp er dus weer op en wel voor 7 dagen op de 80.
Ik word knettergek van dat spul.
Kan niet meer denken, zwel enorm op en het geeft onder mijn huid een chemische reactie.
Mijn aderen konden het ook niet meer verdragen en elke ader die geprikt werd ging ontsteken en weigerde de prednison op te nemen.
Hooguit 18 uur kon ik het volhouden en dan moest er een nieuw infuus gezet worden.
Door de prednison gaan de aderen heel diep liggen en kunnen ze niet meer prikken omdat er niets meer te zien of te voelen valt waar ze wezen moeten.
Op een gegeven moment prikten ze gewoon blind in de hoop iets te raken.
Ik lijk wel een speldekussen.
Na die 7 dagen mocht er afgebouwd worden naar 40.
En weer twee dagen later afbouwen via pillen.
Daar word ik dus nog zieker van.
Enorme afkickverschijnselen heb ik daarvan.
Zulke spierspasmen en kramp, dat mijn benen me niet kunnen dragen.
Letterlijk kruipen naar de wc.
En die kramp..................
Zelfs kramp in mijn tong en dat is heeeeeel eng!
Tegelijkertijd houd ik dan zoveel vocht vast dat ik opzwel als een ballon.
Zelfs mijn knieschijven zijn dan niet meer te zien.
Maar ja, dat wist ik dat het weer komen ging en had me er op voorbereid.
Met mijn longen gaat het beter.
Ze klinken weer acceptabel.
Voor de rest gaat het minder.
In het ziekenhuis krijg je er altijd gratis en voor niets een ander vreemdsoortig virusje of bacterie bij.
Je hebt geen enkele weerstand.
Ik heb nu dus een infectie van mijn neusholte tot op mijn stembanden.
Tijdens het slapen maakte ik van die rare stikgeluiden, dat de zusters het door hadden gegeven aan de longarts die me doorstuurde naar de KNO arts.
Daar kwam het aan het licht.
Het is een heel eng iets.
Als ik slaap kan ik wel inademen, maar op een gegeven moment slaat er een spier op slot in mijn mond die mijn keel afsluit.
Daardoor kan ik niet meer uitademen.
Ook niet via de neus.
Pas als de saturatie zakt, gaat er in mijn hersens een belletje af die alle spieren laat ontspannen waardoor ook die spier automatisch weer verslapt en ontspant waardoor ik weer kan ademen.
Heel eng als je wakker word en je denkt dat je stikt.
Maar dat kan dus niet gebeuren heeft hij me verzekerd.
Al twijfelden mijn medepatienten op zaal daar wel eens aan en heb ik menigeen het stuipen op het lijf gejaagd.
Het gebeurd ook regelmatig als ik gewoon wakker ben.
Echt heel raar.
De longverpleegkundige vond het geen goed idee dat ik het ziekenhuis zou verlaten omdat ik nog niet in staat ben om op eigen benen te staan.
De longarts wilde me met spoed het ziekenhuis laten verlaten om verder infecties te ontlopen.
Nu ben ik dus thuis en geen stuiver waard.
Gebruik een dosis medicijnen om een paard mee om te leggen en moet nu ook 6 maal daags erbij vernevelen.
Als toetje kreeg ik ook nog te horen dat het zo niet langer gaat.
Ze kunnen me alleen maar elke keer oplappen en weer naar huis laten gaan.
Meer medicatie als ik nu heb is er niet en het blijft halen en brengen.
Nu is er dus gesproken om te gaan revalideren in Davos.
Daar ben ik erg van geschrokken om over man en kinderen van 7 en 12 maar niet te spreken.
Maar we weten allemaal dat dit zo ook niet langer kan.
Afgelopen woensdag gaf bij mij de doorslag.
Het brak me volledig.
We waren op zaal gezellig aan het keuvelen en de man tegenover mij zei, ik ga even plassen hoor.
Hij komt terug en zegt dizzy te zijn.
Hij was aan het hyperventileren.
Samen met nog een man ondersteunde ik hem naar zijn bed en we riepen de zuster.
Ik ging met hem ademen, want hij raakte in paniek.
De zuster vroeg me zo met hem door te gaan terwijl zij het ecg apparaat haalde.
Ik koelde zijn gezicht en ademde met hem in en uit.
Terwijl ik in zijn ogen keek, zag ik zijn ogen breken en hem deze aarde verlaten.
Hij stierf zomaar ineens en onverwacht.
Binnen 3 minuten stond er een reanimatieteam van 10 man op zaal en ze zijn nog 25 minuten met hem bezig geweest, maar het mocht niet baten.
De schok was enorm voor ons allemaal.
Het leven is maar een raar iets en zo betrekkelijk.
Het laat me voor de zoveelste keer beseffen dat ik moet vechten voor alles wat het waard is.
Voor man en kinderen.
Ik ga naar Davos.
Al doet het nog zo'n pijn.
De dood is onvermijdelijk, maar de man met de zeis zal hard moeten rennen om mij te pakken te krijgen.
Elke tegenslag zal ik overwinnen en er alleen maar sterker van worden.
Groetjes Hellen
Hoi Hellen,wat een shit allemaal zeg!!!Ik weet even niet wat ik moet typen.Aldoor zo beroerd en angstig en die onzekerheid is bijna ondraagelijk :'(,ik wou dat ik je kon helpen ,Ik wens je heel veel sterkte met alles en ik hoop dat er snel een oplossing komt .
Groetjes Yolanda :W
Hoi
Dank je wel voor jullie lieve woorden.
Je hebt geen idee hoe blij ik af en toe ben met dit forum :Y
Anders had er vast een bordje om mijn nek gehangen met de tekst "PAS OP! ONTPLOFFINGSGEVAAR!"
Mede door jullie allemaal houd ik het vol!
Dank jullie wel!
Groetjes Hellen.
Wat een ellende Hellen, ik gebruik hier woorden achter de computer die het daglicht niet kunnen verdragen. Je moet inderdaad zo verdomd alert blijven. Juist nu je je zwak en kwetsbaar voelt en verwacht/hoopt dat de artsen zich goed over jou ontfermen.
Sterkte!
Naomi
Hoi allemaal,
Joepie ik heb een pc gevonden............................!!! *O*
Vanuit Schoondonck Breda een kleine update.
Ze houden je hier heel de dag lekker bezig.
Een programma van 9.00 tot 16.30.
Met van alles.
Van psygoloog tm ergotherapeut.
Ik heb een lekker kamertje helemaal voor mezelf.
Kan ik lekker snurken zonder oordoppen uit te hoeven delen hahahhaa
Verder is alles nog wat onwennig, maar dat komt vast wel goed.
Jullie horen gauw weer van me.
Groetjes Hellen.
He Hellen;
Nou dat is inderdaad een vol programma.. maar ja het houdt je bezig,heb je tenminste geen tijd om te gaan piekeren..
Meid, zet hem op daar en ik hoop voor jou dat er een behandelplan kan komen waar jij beter van word en misschien dat ze ook iets aan de hoeveelheid kunnen doen, dat zou toch het mooiste zijn,niet waar??
Sterkte, ik kijk met spanning uit naar je verhalen.
Liefs Te@
Hoi Hellen,
Ik wens je veel succes, ik heb zelf net mn eerste week achter de rug(Beatrixoord) en ben er een stuk wijzer en happier vandaan gekomen dan ik erin ging.
Start volgende week met de beginnersgroep en in Januarie met de daadwerkelijke therapie en heb het volste vertouwen in de toekomst, ik hoop dat jij dat ook zult krijgen.
groetjes Hilda
Hoi Hellen :W
Nou , zijn je zenuwen ,al wat verdwenen.
Ik wens je veel power ,energie,en Geluk toe.Lieve Meid,voor jou Al 't Succes van de Wereld gewenst!!! ^O^ O-) en ZET "M OP!!!
tot de volgende keer.
liefs en groetjes Dorethé *O*
Hey Hellen,
Heel veel succes en heel veel sterkte en zoveel mogelijk opknappen he! Houd de moed erin!!! fijn dat je een eigen kamertje hebt, zo kan je je 's avonds tenminste afsluiten van alle drukte. Wel een vol programma zeg!
Hoe lang zit je er al?
liefs bioloogje
lieve hellen,
fijn dat je een eigen kamertje hebt, is toch tenminste nog íets voor jezelf toch. nou heb je allemaal onderzoeken of niet? nou in ieder geval een hele dikke kus en veel succes voor jou!
hester
Hoi Hellen,
Nou best druk programma dus op een dag. Nou het proces om beter te worden is in ieder geval begonnen hopenn dat de toekomst erg oed uit gaat zien ;). Wel fijn om daar toch je eigen ruimte te hebben.
groetje's troetel
Paginering