Zomaar een gedicht #2

07-01-2007 om 10:45 uur Gesloten

Je bent het zat
Hebt het helemaal gehad
Je moet alles opgeven
Want astma beheerst op dit moment je leven
Je wilt de prikkels mijden
Hoopt op betere tijden
Welke prikkel is dat dan
Die je leven beheersen kan
Wist je het maar
Dan mijd je dat gevaar
Elke week denk je volgende week gaat het beter
En dan klopt dat weer voor geen meter
Wanneer houdt het nou eens op
En voel ik me weer eens top
Verlang erg naar dat moment
Dat je weer jezelf bent
Weer kan genieten van het leven
Met lucht en zonder beven
Hoe lang gaat dit nog duren
Maanden, weken maar hopelijk uren

Dit kwam ineens bij mij op. Niet zo mooi als alle andere gedichten hier. Maar dacht zet hem er toch maar bij.
Groetjes Karin :W

De reacties zijn gesloten. Naar de laatste reactie gaan?
06-04-2007 om 17:37 uur

Jaaa weer heel erg mooi hellen..... het gevoel ken ik wel een beetje ( heb niet mijn moeder verloren hoor. maar wel iemand die zoooooo belangrijk voor me was mijn allerliefste tante..  dus ken het gevecht van verlies.... )
Sterkte Hellen en Twix.... veel kracht voor jullie om dit een plekje te geven. En geef julliezelf de tijd.... niet haasten of denken nu moet het maar eens over zijn. dat helpt je niet...

08-04-2007 om 23:24 uur

lieve Hellen. O+

Ontzettend mooi,zo vol liefde heb jij dit eerbetoon ,voor jou Lieve Moeder geschreven. O+
Ik bewonder jou.
Jou Gevoelens Heel Fijn verwoord.
Ik ben diep ontroerd.

Ik hoop dat dit jou zal helpen jou Grote Verlies Te Verwerken,en te kunnen Dragen.
Voor jou  wens ik ......Liefde Sterkte Kracht en Moed.

Liefs  dorethé O+

09-04-2007 om 20:22 uur

Wauw echt super mooio gedicht.. Sterkte met alles..  :* :*

09-04-2007 om 22:25 uur

Hellen,
Wat gevoelvol schrijf je di gedicht. Een ode aan je moeder en aan jullie vebondenheid.

Rocee

13-04-2007 om 22:56 uur

Zweven als een wolk boven het water
De lucht neemt het kwade mee
Verdriet verdrinkt, en de golven brengen het geluk
In de verte zie je ze al aankomen
Vrij bewegend gaan ze hun eigen gang
Tot ze op het strand zijn, en weer in het niets verdwijnen
Daar.. In de verte ontstaat een volgende
Op weg naar een bestemming, een boodschap voor iemand
Iemand die de boodschap goed gebruiken zal
De golf heeft zijn werk gedaan
In stilte valt hij stil...

Deze heb ik laatst geschreven tijdens een workshop gedichten schrijven. Dat was echt heel leuk en heel interessant om te doen!!

14-04-2007 om 18:27 uur

Hoi Twix,

En hij mag er wezen ook!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Groetjes Hellen.

23-04-2007 om 18:19 uur

Ik ben de wanhoop nabij.
Voel me egoistisch want jij bent vrij.
Voel me zo ellendig elke dag.
Vraag me steeds af of ik wel huilen mag.

Op gezette tijden wil ik hem pakken die telefoon.
Om jou te bellen, het was gewoon.
Je even te horen was zo fijn.
Nu het gemis, het doet zo'n pijn.

Het besef is nu gekomen.
Beleef alles nog eens in mijn dromen.
Elke keer zie ik flitsen.
Die mijn ziel open ritsen.

De herinnering aan jouw laatste zucht.
Mijn schrijnende pijn, jouw laatste vlucht.
Zoveel mooie gedachten aan jou die me resten.
Maar steeds komt jouw laatste uur mij pesten.

Wanneer kom je in mijn gedachten terug zoals ik jou ken.
Altijd positief, goedlachs en aan de ren.
Met mijn problemen wist jij altijd raad.
Tja als het om levenservaring gaat........

Mam, ik mis je zo ontzettend erg.
Dat ik het uiterste van mezelf verg.
Ik weet dat jij niet wil dat ik om je treur.
Maar ik mis je stem, je kus, je geur.

Soms meen ik jouw stem te horen in mijn hoofd.
Beiden hebben we daarin altijd geloofd.
Ik luister naar wat je zegt.
Je was altijd al zo oprecht!

Er is geen plek waar ik heen kan gaan.
Geen huisje waar nog je meubeltjes istaan.
Jouw as heeft geen plekje in een muur.
Voor jou geen bloemen meer, dat maakt het zuur.

In de spiegel durf ik nauwelijks naar mezelf te kijken.
Omdat ik in de loop der jaren steeds meer op jou ben gaan lijken.
De spiegel laat mij weten het grote gemis.
Naar mezelf kijkend weet ik dat het weer een dag zonder jou is!

Lieve kus Hellen.



23-04-2007 om 19:11 uur

Lieve Hellen

weer 'n prachtig gedicht,over jou lieve dierbare Moeder !!
Heus ze kijkt over jou schouder mee.
Meissy de pijn het Verdriet en groot Gemis.
Dat zijn de moeilijke en Verdrietige Gevoelens,
      die bij dit Grote Verlies van jou Innig Geliefde En Dierbare Moeder Horen !!!
Maar Lieve Hellen eigenlijk is 't zo : " Hier Zijn Géén Woorden  Voor ".
Woorden Schieten Tekort !!!
Heel Veel Sterkte en Kracht Gewenst om jou grote verdriet,en gemis te kunnen dragen !!  O+
veel Liefs  Dorethé  O+

24-04-2007 om 18:14 uur

Look at me, I'm crying again.

Hellen, wat heb je dit toch weer prachtig omschreven. Heb echt de tranen in mn ogen staan, het doet me weer veel mn vriendin denken.. Ga der echt mee door meid!

Twix

24-04-2007 om 21:08 uur

heel mooi hellen.. het raakt me echt