Zomaar een gedicht #2
07-01-2007 om 10:45 uur GeslotenJe bent het zat
Hebt het helemaal gehad
Je moet alles opgeven
Want astma beheerst op dit moment je leven
Je wilt de prikkels mijden
Hoopt op betere tijden
Welke prikkel is dat dan
Die je leven beheersen kan
Wist je het maar
Dan mijd je dat gevaar
Elke week denk je volgende week gaat het beter
En dan klopt dat weer voor geen meter
Wanneer houdt het nou eens op
En voel ik me weer eens top
Verlang erg naar dat moment
Dat je weer jezelf bent
Weer kan genieten van het leven
Met lucht en zonder beven
Hoe lang gaat dit nog duren
Maanden, weken maar hopelijk uren
Dit kwam ineens bij mij op. Niet zo mooi als alle andere gedichten hier. Maar dacht zet hem er toch maar bij.
Groetjes Karin :W
^O^
Hoi Sam en schapie,
Geweldig mooie gedichten.
Ik zal er ook eerdaags weer eens eentje uit mijn duim zuigen.
Goed gedaan meiden en ga zo doooooor!!!!! *O*
Groetjes Hellen.
ik kan niet wachten op jouw nieuwe gedichten meid !
knuf sam
Hai Hellen.....hihihihi..ik zit te lachen om jou berichtje.
Ben benieuwd wat er nog meer komt.
Irm :W
heyhey...dit is een topic naar mijn hart :) staan mooie dingen bij mensen!
ik schrijf zelf ook veel gedichten...maar niet speciaal over astma ofso...kzal er hier wel wat neer zetten :)
Words are breaking down my walls
the strongest weapon ever made
Making me forget all sanity
talking me into the shade.
And darkness is all I can see,
as shadows keep crawling up on me
trying to think of the days
where words were keeping me óut of this maze.
I'm trying to get free,
But everything's just made to be broken,
broken by me...
327 Bevrijdt 17-01-2007
Ik voelde me gevangen,
tussen lichaam en mijn geest.
En gedachten blijven stromen,
maar ik kan ze niet weerleggen;
ik kan nog niet ontkomen.
En al zwerf ik door de gangen,
gebouwd in rusteloze dromen,
weet ik eind'lijk wat ik zoek.
Want ik vond mezelf daar waar ik kwijt was,
door niet te vinden wat ik zocht.
Want ik had een onbestemd verlangen,
naar een ongeschreven boek,
dat allang was uitverkocht.
326 Verkeerd 01-01-2007
Ik ben als een kind,
mijn lichaam volwassen,
maar een hoofd,
dat steeds iets nieuws verzint.
Soms ben ik verdoofd,
en laat me door gedachten,
steeds opnieuw verrassen.
Ik kijk en leer,
en leer verkeerd;
Ik ben een kind,
dat zich steeds aan 't zelfde hek bezeerd,
en op de eerste hulp blijft wachten.
325 Jij herfst 25-10-2006
Door de bladeren fluistert de wind,
en de regen dringt door het fleece,
maar de kou kan mij niet deren,
want het zijn herinneringen die ik vind,
en welk ik nooit verlies.
De geur, het licht, de zon zo laag,
De kleur, verlicht, het gaat zo traag,
en wat ik mij dan afvraag;
wat geeft de wind mij terug vandaag?
@redraven: heel mooi ! het raakt me echt !
knuf sam
thnx :s) als je meer wil laat maar horen dan :P
ik vind het erg leuk om andermans gedichten te lezen dus kom maar op ! :+
haha...komt ie dan he! :P
281. De grizzly en ik. 26-08-2004
Ik zou wel willen slapen,
slapen als een grizzly in zijn hol,
maar waar hij dan droomloos wintertijd verdrijft,
zou ik zo graag dromen.
Dromen over alles wat ik willen zou.
Wanneer wij beiden dus gewoon,
even niet meer bij de wereld horen,
zouden wij voor weken,
niets meer voelen van de kou.
Maar helaas,
ook deze droom is snel verloren,
want alle slaapplekjes zijn vol.
271. De maan. 11-11-03
De maan is mijn zon,
het duister mijn licht,
laat mij me daar verschuilen,
daar waar het ooit eens,
allemaal begon.
Zij is een herinnering,
mooier dan het al,
zij weet welk’ schoonheid kwam,
en wat er ooit verging.
Een nachtwake over mijn dromen,
de sleutel tot mijn allerstilste ik,
houdt haar licht mijn woorden gevangen,
laat juist haar schoonheid,
mijn gedachten ontkomen.
242. Vergankelijkheid. 05-05-2002
Waar gedachten drijven,
in een zee van onnoemlijk groot verdriet,
doet mij denken aan vroeger,
de geur van pas gevallen regen.
Alle voorbij lopende lijven,
elk lijkt op een andere verloren vriend.
Die vernietigende tranen,
doen al je hedendaags geluk teniet,
verder gaan zou zijn zoals een zegen,
als je niet nog alles wist,
van wat je vroeger had,
wat nu gewoonweg niet meer is.
Maar je moet vergeten,
volgens die genadeloze maatschappij,
want wat gebeurd is,
is geschiedt.
286 Those people 23-11-04
What does love do to a heart,
that lives with hate
and filled with fear,
that seems to almost fall apart,
when nothing else gives warmth,
to the coldness inside,
and the end of hope seems near.
What does love do to those,
who hide their pains
and fear their worries,
to those who drown their tears
and make the ink to leak on every page...
What does love do to them,
when in fact,
it does not do anything at all.
And then,
all that remains,
is an empty heart,
scattered in its cage…
292 Herinneringen 19-12-04
Men knipt het uit en plakt het in,
zogezegd als een herinnering,
aan tijden die ooit waren,
aan tijden die nooit komen.
Een foto zegt meer dan duizend woorden,
maar hoeveel foto’s vertalen dan een gevoel,
kunnen zoveel foto’s wel bestaan,
want het gevoel dat ik juist heb vernomen,
is intens en onverwoordbaar,
is de pijn van een boek vol mooie dingen,
waarin alles is vergaan.
301 Ik ben de dag 20-05-05
elke dag
ben ik maar een beetje
de dag erna
ben ik alleen iets minder
af en toe
verlies ik wat van mij
en vind het niet meer terug
en wie het tegenkomt
't is voor de eerl'ke vinder
ooit ben ik de dag niet meer
al gaat het niet zo vlug.
hey hier ook nog ff 1 van mij:
ik denk te veel na..
wil je weten waarover ? over mijn astma
verslechteringen volgen na elkaar
en vraag me af hoe krijg ik dit toch voor mekaar ?
ik begrijp niet altijd waarom
veel mensen reageeren naar en voel me zo nu en dan dom
ik kan niet altijd meekomen
en dat is waar ik van blijf dromen
knuf sam
Paginering