Zomaar een gedicht #2
07-01-2007 om 10:45 uur GeslotenJe bent het zat
Hebt het helemaal gehad
Je moet alles opgeven
Want astma beheerst op dit moment je leven
Je wilt de prikkels mijden
Hoopt op betere tijden
Welke prikkel is dat dan
Die je leven beheersen kan
Wist je het maar
Dan mijd je dat gevaar
Elke week denk je volgende week gaat het beter
En dan klopt dat weer voor geen meter
Wanneer houdt het nou eens op
En voel ik me weer eens top
Verlang erg naar dat moment
Dat je weer jezelf bent
Weer kan genieten van het leven
Met lucht en zonder beven
Hoe lang gaat dit nog duren
Maanden, weken maar hopelijk uren
Dit kwam ineens bij mij op. Niet zo mooi als alle andere gedichten hier. Maar dacht zet hem er toch maar bij.
Groetjes Karin :W
Nou Sam....gevonden hoor, het gaat niet om astma....wat wel is nog steeds niet bekend. Hier komt het:
Wat gebeurt er in je kleine lijfje....
Je bent een vrolijke lieve meid die graag danst en speelt maar dan gebeurt er iets met je oren.
Het lijkt wel of je doof word.
Later val je van de trap en van je fiets maar ook val je zomaar op de grond.
Je schoenen smijt je in de hoek want je voeten doen zo’n zeer.
Je word steeds stiller en merkt dat zelf ook, je vind het eng worden want niemand kan je helpen.
Je legt ons uit dat je het lijkt als of je door een koker kijkt.
Onder de douche sta je te gillen.
Aankleden, haren kammen en tandenpoetsen doe ik weer voor je, terwijl je alles al zelf deed.
De trap op of af kan je alleen nog maar op je billen.
Met slapen staan je ogen soms halfopen.
Je gewrichten voelen zo slap aan dat wij denken dat je het zelfde hebt als Cas en Mama.
Een collageen aandoening hebt die EDS heet. Maar we twijfelen …………..
Eten en drinken doe je niet graag omdat het blijft hangen in je mond of je verslikt je.
Je smaak verandert..wanneer houd het op?
Op een ochtend sla je zo achterover op de grond.
Je voeten deden gisteravond al zo'n pijn en je ging steeds door je knieen.
Bij de opname in het ziekenhuis heb je gelukkig geen tumor, geen epilepsie, geen stofwisselingsziekten, wat dan wel?? Je hebt het steeds benauwd en je handen doen ook steeds minder maar daar word niet meer naar gekeken want je hebt geen tumor en geen stofwisselingsziekte en geen epilepsie……we kunnen vertrekken en het word alleen maar erger.
Je lieve lach is verdwenen en je ogen spreken niet meer.
Er zit geen beweging meer in je lieve gezichtje.
Het lopen gaat steeds slechter.
Ga je naar de wc, dan gaan we samen want alleen kun je er niet meer komen.
Je hoort niets meer……..je praat niet meer……..je voelt niets meer……..je ziet slecht……….
Je reageerde vaak nog wel als we een hand voor je ogen deden maar vanmiddag was dat over toen Cas je wilde ‘roepen’. Op dat moment was je weg………..echt weg.
Later…..als we samen thuis zijn, lijkt het alsof ik alleen ben……………………
hey schapie,
een erg mooi gedicht.. het raakt me echt !
ik heb er gewoon geen woorden voor....
een hele grote knuf sam
Thanx :*
Hallo Lieve Sam :W
erg mooi en ontroerend,het raakt echt mijn gevoel.
Jij hebt jou gevoelens en gedachten heel mooi op papier gezet. :Y
Sterkte
liefs O+ en 'n knuffel. Dorethé
dankje :Y
hier nog eentje:
ik voldoe vaak niet aan dat wat mensen van me verwachten
vaak probeer ik het met woorden te verzachten
ze begrijpen het niet of heel slecht
en zien niet dat ik er dagelijks tegen vecht
ik doe vaak meer dan dat ik daadwerkelijk kan
dan doe ik mee met feesten, maar dan gaat het fout en dat vinden ze ook niet goed maar wat moet ik dan?
veel begrip is er niet maar onbegrip krijg ik wel
commentaar geven hoort er ook wel bij, ja dat doen ze snel
maar mijn verhaal eens aanhoren ?
zonder dat ze zich eraan storen ?
astma hoort nou eenmaal bij mij
en wil je met me omgaan dan krijg je dat er gratis bij :+
knuf sam
Hallo Lieve Schapie.
Wat 'n mooi en ontroerend gedicht.
Ik ben echt geraakt wat jij voelt en beleefd ,is heel goed verwoord.
Sterkte O+
Knuffel en liefs O+ Dorethé
Dank je Dorethe ( ik krijg dat streepje niet op de e hoor :-\) ik zal voor jou en Sammy even het volgende vertellen:
Gelukkig is mijn dochter hier bijna weer helemaal 'uit' gekomen. Het was de tweede keer dat wij dit zo ongeveer hebben gezien. Ik hoop dit nooit meer mee te maken. Dit laatste heeft totaal zo'n vier jaar geduurd. En nu is mijn dansende meisje al een hele meid geworden en gaat weer lekker naar school en wij genieten van haar drukte en neuriende liedjes en stem :*.
Liefs Irm
hey gelukkig dat ze er bijna helemaal uit is gekomen !
knuf sam
Mooi gedicht!
dankje !
Paginering