Zomaar een gedicht #2
07-01-2007 om 10:45 uur GeslotenJe bent het zat
Hebt het helemaal gehad
Je moet alles opgeven
Want astma beheerst op dit moment je leven
Je wilt de prikkels mijden
Hoopt op betere tijden
Welke prikkel is dat dan
Die je leven beheersen kan
Wist je het maar
Dan mijd je dat gevaar
Elke week denk je volgende week gaat het beter
En dan klopt dat weer voor geen meter
Wanneer houdt het nou eens op
En voel ik me weer eens top
Verlang erg naar dat moment
Dat je weer jezelf bent
Weer kan genieten van het leven
Met lucht en zonder beven
Hoe lang gaat dit nog duren
Maanden, weken maar hopelijk uren
Dit kwam ineens bij mij op. Niet zo mooi als alle andere gedichten hier. Maar dacht zet hem er toch maar bij.
Groetjes Karin :W
HEllen dat was een super mooi gedicht :Y.
Gioster is dr ook een oom van een vriendinn van mij overleden... Maar je moederr heb dr geen woorden voor ..sterkte.
Lieve Hellen,
Ontzettend knap dat je je gevoelens kunt tonen in zo'n mooi gedicht. Wat sterk! Ik wens je heel sterkte om het verlies van je moeder een plekje te geven. Dit is een mooi manier en je moeder zal heel trots op je zijn!
liefs
irene
Lieve Hellen O+
Van Harte Gecondoleerd met ´t verlies van je moeder.
Heel Veel Sterkte.
`n Erg mooi gedicht.
´n Lief Eerbetoon aan je moeder.
liefs Dorethé O+
Hoi hellen,
gecondoleerd met je moeder. poeh niet niks als 1 van je ouders overlijden. -O- heel veel sterkte
En je hebt echt een supermooi gedicht over haar gemaakt!!!
liefs bioloogje
gecondoleerd hellen,
dit is niet niks,wens je heel veel sterkte
wat een prachtig gedicht Hellen. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd.
Hellen,
Wat een prachtig gedicht.
Heel veel sterkte!!!
Karin
Met alle tranen die ik huil
Vul ik de zee
De golven nemen het dan over
en huilen met mij mee
Met alle stiltes die vallen
denk ik aan jou
de wind neemt het dan over
en waait met mij mee
Met alle gedachtes aan jou
vul ik mijn hoofd
Niemand neemt dit over
ik breng dit voor altijd met mij mee
Maar eens te meer
gaan mij gedachtes uit naar jou familie
De leegte die jij achterlaat
is iets, wat niets of niemand mee kan nemen
Met alle kracht die ik in mij heb
Steun ik jullie, familie
Iedereen neemt dit over
en samen dragen wij jou altijd met ons mee!
Pff.. dit is echt heel moeilijk te beschrijven. Miljoenen gedichten stromen dit moment mn vingers uit. Donderdag is het weer misgegaan. 16 jaar pas. Zo'n spontaan meisje met altijd een lach op haar gezicht. Op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Met haar hoofd tegen een voorruit. Zwaar gewond, later overleden. Lieve God.. wat ben je in hemelsnaam aan het doen?
Tis echt ongelooflijk.
@ twix, onbeschrijfelijk wat er is gebeurd, het leven kan zo wreed zijn.....
Bijzonder dat je het zo mooi kunt verwoorden. Sterkte!
Auto's razen
In een flits
Aan de plek voorbij
De plek die voor ons nooit meer hetzelfde is
De plek waar jij het leven gelaten hebt
De plek waar wij altijd herinnert zullen worden aan jou
De plek..
Sommige niet eens wetende wat er gebeurt is
Anderen die aan je denken
Meesten die er gewoon voorbij rijden
Ik die er langs kom met tranen in mijn ogen
Tranen van verdriet
Tranen van onbegrip
Tranen voor een ander
Tranen..
Bijna is het zover,
Woensdag mogen we huilen
met z'n allen denken we aan jou
Aan hoe je was, en wat je wilde bereiken.
Aan waar je bent, en wat je voelt
Gevoelens, die wij delen met elkaar
Gevoelens, o zo gemeen
Gevoelens, wat heb jij op het laatst gevoelt?
Gevoelens..
Jouw lichaam, o zo gehavend
Je lichaam wordt verbrand
Zodat je ziel overblijft
Die ziel houden wij voor altijd vast
Diep, heel diep in ons hart
Herinneringen aan jou, blijven ons altijd bij
Herinneringen aan hoe je was.
Herinneringen, als we jou lievelingseten op tafel hebben staan
Herinneringen.. O zo belangrijk.
Jouw foto hangt aan de muur
elke dag kijk ik even
en jij kijkt dan terug
een lach, een knipoog, of gewoon blik
Daar biggelt weer een traan
Sorry, ik heb ondertussen heel veel gedichten geschreven, en deze wilde ik toch ff kwijt.