Acceptatie
19-02-2015 om 11:49 uurWaarschijnlijk stel ik me een beetje aan, maar ik heb moeite met de acceptatie dat ik nu dagelijks medicijnen voor mijn longen moet gebruiken.
"Longpatiënt" was ik eigenlijk al, maar nu wordt het zo bevestigd. Het zit bij ons in de familie. Van astma, COPD naar chronische bronchitis.
Dat is wel een van de redenen geweest dat ik nooit begonnen ben met roken.
Ik weet ook wel dat het grotendeels een psychische grens is. Maar ik heb ook zoveel voorbeelden gezien waar mensen beperkt worden door de longaandoening. Aan de andere kant ook wel een beetje raar van mezelf, want ik heb ook leren omgaan met mijn extreme hooikoorts vanaf mijn 12e ...
Herkennen jullie dit ook en hoe zijn jullie daarmee omgegaan?
Nu ook wel duidelijk meer last van de hooikoorts. Niet zo zeer met niezen, maar wel met een loopneus. Was gisteren nieuwe zomer bloeiers aan het planten en de neus bleef druppen ... werd niet echt genieten van mijn balkonnetje, ben toen toch ff naar binnen gegaan. 's avonds nog wel lekker buiten gegeten en een borreltje gedronken op ons frisse balkonnetje ;)
Vandaag een off-day ...
Vanmorgen begon positief met goed nieuws bij fysio voor mijn rug - maar toen ik naar vrijwilligerswerk ging was ik hartstikke misselijk.
Het is waarschijnlijk een combinatie van mijn spastische darmen en opgezette slijmvliezen in keel en neus. Na een middagje slapen ging het ook wel beter, daarna had ik een behoorlijke loopneus.
Ik verwacht morgen dan ook wel weer een bloedneus, omdat die slijmvliezen weer super geïrriteerd zijn.
Wel fijn dat ik van vrijwilligerswerk naar huis mocht, maar ik baal wel dat ik weer beperkt wordt in mijn doen. En mogelijk spelen ook nog mijn hormonen (overgang) een rol ... ach - morgen weer een nieuwe dag.
Ondertussen om de twee dagen wel een bloedneus. Volgende weer een afspraak bij de huisarts om de longmedicatie te bespreken. Benauwdheid valt mee. Wel last van het KNO-gebied.
Vandaag in totaal meer dan 6 km gefietst, waarvan 2,8 km op de hometrainer en de rest in twee etappes buiten. Wel snel buiten adem, maar ook weer redelijk snel op adem.
Fijn dat de benauwdheid mee valt. Vindt het knap dat je fietst. Ik heb ontdekt dat dat voor mij nog een zware opgave is. Zag na een tochtje overal fietswielen :)
Ga ik samen met een vriendin oppakken. Lopen kan ik weer deels. Loop nu rond de 5 a 6 km per uur en heb ook weer 42 km kunnen lopen zonder extreem moe te zijn dus dat gaat goed. Nu moet ik zien dat ik af en toe bergen ga lopen om te trainen voor de camillo de santiago. De longarts was tevreden van 58 naar 79 procent longinhoud dus ik ook. Maar wil nog beter. Sterkte daar
Omdat ik nu minder hoest wordt ik weer van de pufjes met ontstekingsremmer afgehaald. Ik krijg er Salbutamol/Ventolin (disk) voor terug. De neusspray met ontstekingsremmer blijf ik houden.
Reactie op caroline400Ook een dagboek bijhouden ... en dan in augustus weer terug voor een longtest.
Al met al voel ik me wel goed. Al is een stijl viaduct voor mij ook een hele opgave hoor.
Gaaf dat je dat gaat doen. Misschien kun je ergens op een loopband met helling oefenen. En anders het gebied rond Nijmegen en in Limburg ... heuveltjes genoeg ;)
Ja hoop zo dat het me gaat lukken... Fijn dat de pufjes ontstekingsremmers eraf gaan. Ik heb het wel gevraagd maar mag nergens mee stoppen alleen 2 pufjes minder. Denk dat het voorlopig ook duinen lopen gaat worden. Volgens mij is dat al hoog genoeg :)
Hihi ... ach - in de duinen is het ook heel mooi.
Enerzijds wel goed dat ik nu weer terug naar de Salbutamol ga - maar ook soms irri dat het net wel of net niet "iets" is ... Waarschijnlijk is het toch meer een overgevoelig slijmvlies probleem, dat een long probleem. Maar ja .. slijmvliezen zitten ook in de longen ;)
Ik was even mijn topic kwijt ... maar nu even een update.
Heb zelf meer het idee dat de oorzaak de overgevoelige slijmvliezen zijn , dan een echt longprobleem. Hoewel de slijmvliezen natuurlijk ook in de longen zitten. Ik begin nu ook weer wat meer te hoesten ... naast neusverkoudheid, keelpijn en klinkende oren ...
Ik was ook wel weer aardig aan de wandel, maar mijn hernia herstel voorloopt nog niet zo voorspoedig als ik zou willen. Al met al voel ik me wel goed.