Acceptatie
19-02-2015 om 11:49 uurWaarschijnlijk stel ik me een beetje aan, maar ik heb moeite met de acceptatie dat ik nu dagelijks medicijnen voor mijn longen moet gebruiken.
"Longpatiënt" was ik eigenlijk al, maar nu wordt het zo bevestigd. Het zit bij ons in de familie. Van astma, COPD naar chronische bronchitis.
Dat is wel een van de redenen geweest dat ik nooit begonnen ben met roken.
Ik weet ook wel dat het grotendeels een psychische grens is. Maar ik heb ook zoveel voorbeelden gezien waar mensen beperkt worden door de longaandoening. Aan de andere kant ook wel een beetje raar van mezelf, want ik heb ook leren omgaan met mijn extreme hooikoorts vanaf mijn 12e ...
Herkennen jullie dit ook en hoe zijn jullie daarmee omgegaan?
Vandaag 2,94 km gelopen in 2 etappes (heen en terug), naar vrijwilligerswerk. Op zich goed te doen. Wel een reactie in mijn heup, maar dat mag ;)
Het gewicht weer rond de 110, klinkt beter als die 113. Maar ik wil natuurlijk weer snel terug naar de 108 van voor de operatie en het liefst nog lager :P - dat komt wel, maar heeft ook weer tijd nodig.
Daarbij natuurlijk van het mooie weer genoten. Nu best moe, maar wel voldaan. Hopelijk is dit een goed begin naar beter ^O^
Ik zit nog een beetje te dubben over morgen - OV of lopen? Op zich ongeveer dezelfde afstand. Ik denk dat ik dit moet laten afhangen van hoe mijn lichaam voelt morgenvroeg ...
Goed hoor dat je bent gaan lopen wat denk je van heen lopend en terug OV zelf doe ik dat met boodschappen doen omdat ik niet kan lopen en mijn boodschappen meesjouwen. Die extra kilo's zijn zo herkenbaar sterkte met het verliezen van de benodigde kilo's
Ik doe het andersom :P - Vanmorgen peutertjes voorgelezen (heen en terug met OV) en straks begeleiding bij taalles. Met OV heen en dan lopend terug. Boodschappen laat ik mijn man doen :P
p.s. ben ik ook niet zo bezweet als ik naast 'mijn leerling' zit (hihi).
Fijn Balouki dat je zo kan genieten van het mooie weer. En goed dat je hebt gelopen. Ik ben het zat te accepteren dat mijn conditie omlaag gedenderd is. Heb een stappen teller op mijn telefoon gezet en ga nu de polder induiken. Wil gewoon weer meer dan 2 uur kunnen wandelen. Dus ga de grenzen op zoeken.
Ik woon nu in Rotterdam, maar ik ben opgegroeid in de polder bij Nijmegen. De natuur geeft rust en kracht ... Als ik stress heb wil ik ook terug naar de natuur. Al is het maar om naar de wind te luisteren. Maar tortelende duifjes is ook leuk om te zien. Soms ga ik op het balkon naar de bomen staren ... en dan zie je toch heen veel gebeuren. Ook in de grote stad :P
Gisteren 25 km gelopen en ben compleet stuk gegaan. Dus vandaag betaal ik de tol maar heb nu zoiets van door gaan zetten nu. Even wachten tot ik herstelt ben en dan hopla. Rotterdam is niet zover van mij vandaan. Ik woon in Zoetermeer aan het noord AA meer. En het is hier echt schitterend. De natuur geeft idd rust. Zweten hihihi moest nog doorstappen om om kwart voor 5 bij de kapper te zijn. Ze moest wel lachen ik was echt druppie nat. Vandaag moet ik werken wordt een avondje kantoor hangen vrees ik. Voel me nog niet in staat te gaan lopen vliegen. Mijn heupen en rug protesteren danig.
Sorry hoor, maar meteen 25!!!! Km?! Dan vind ik het niet raar dat je nu kapot bent. Dat zou een ander ook zijn. Misschien een beter idee om te doseren?
@ sandraguitar, ik dacht precies hetzelfde als jou, 25 km hard lopen??
Dacht nog even dat ik het verkeerd las, lijkt mij logisch dat je dan nu last hebt.
@caroline400, ik zou het wat rustiger aan doen, lijkt mij ook richting je werkgever wat beter over te komen.
Nu pleeg je roofbouw, knapt geen mens van op.
Voor de hernia operatie (14/4/2014) wandelde ik 3x per week 9 km. Maar nu red ik max. 3-4 km.
Alleen vind ik het moeilijk waar de grens ligt. Ik moet ook bewegen om mijn rug weer snel fit te krijgen. Maar wanneer is het signaal dat ik te ver ben gegaan. Volgens de huisarts mag pijn in de heup dus wel. Alleen uitstraling naar het onderbeen is een teken om te rusten.
Maar ja .. gisteren bij het reiken naar iets in de kast (boven mijn hoofd) kreeg ik een soort van spit reactie ... lijkt me ook niet de bedoeling.
Qua longen gaat het nu wel weer goed. Mijn man begint ook weer met hoesten en ik merk dat ik daar dan ook wel een beetje door beïnvloed wordt. Dat virus zit dan toch weer in je omgeving. Maar ik zelf heb er nog niet veel last van. Niet meer dan anders, althans.
Wel gisteren een heftige bloedneus gehad, dit maal aan de rechter zijde. Duurde ongeveer 10 minuten voordat ie stopte. Vandaag een beetje een snotneus, maar verder ok.
Niet hardlopen hoor maar wandelen. Ik ben een lange afstands loper liep tot vorig jaar met gemak 60 km.
Door de astma en alle ellende erna is er de klad in gekomen en nu ben ik weer aan het opbouwen. Had al een paar keer een rondje van 10 km gelopen wat goed ging dus dacht laat ik eens zien waar de grens ligt. Maar 25 km is nog een maatje te groot ben ik achter dus even een maatje kleiner maar. Lijk nu een waggelende eend de eerste 100 meter daarna gaat het beter. Moeilijk he Balouki uit te zoeken waar de grenzen liggen. Ben er ook al zo een ster in :@ Denk goed luisteren naar je lijf en gedoseerd :)