zomaar een gedicht
16-04-2006 om 00:15 uur GeslotenHier zomaar een gedicht.
Want de astma heeft mij een pootje gelicht.
Geen enkele dag weet je wat er komen gaat.
Voel ik me vandaag goed, of krijg ik het te kwaad.
Hebben we zon, of komt er regen.
Want dan kun je de vloer met me vegen.
Lig ik verpampus als een dweil op de bank.
Met mijn grote lijf, eens zo mooi en rank.
Die verotte prednison.
Ik zou willen dat ik zonder kon.
Zou mijn vette jas uit willen trekken als het pellen van een banaan.
Wat zou dat heerlijk zijn, dan kon ik al mijn kleren weer aan.
Ze hangen te wachten in de kast.
Net zolang tot de eigenaresse ze weer past.
Nieuwe kleren kopen.
Laat ze hangen, want in die maat wil ik echt niet lopen.
Het is niet alleen de astma die me kneld.
Mijn hele leven is in een andere demensie verzeild.
Geestelijk, lichamelijk, sociaal..............
Wat een belemmeringen, niet normaal.
Probeer er elke dag wat van te maken.
Geniet van de kleine dingen die me raken.
Al is het elke dag een innerlijke strijd.
Er is nog genoeg wat mij verblijd.
De medicatie ontvang ik met een zoen.
Ben blij dat ik het niet zoals mijn opa zonder hoef te doen.
Ik ken mijn opa alleen maar hijgend in zijn stoel naar buiten kijkend op de straat.
Zijn ogen gericht door het glas, zwaaiend naar een bekende die daar gaat.
Dan mag ik gelukkig zijn in de trein van het leven.
Met in elke coupe een andere episode, allemaal door elkaar verweven.
Met dagen van ziek zijn en dagen van gezondheid en geluk.
Ik wens een ieder heel veel van het laatste, dan kan mijn treintje niet meer stuk!
Groetjes Hellen.
ik heb er net ook nog eentje gemaakt, nu ga ik nog beginnen voor sinterklaas, maar die zal ik hier niet allemaal neerzetten :P
Eén bijzonder ding.
Een dag gaat het goed.
Waarin ik dans en zing.
Ik heb weer goede moed.
Kan niemand mij dat geven?
Voor hen één ding…
Voor mij weer moed
Voor heel mijn leven.
Ik kan er niet omheen
Dit doel van mij is weg.
Soms blijf ik op de been
Maar meestal heb ik pech
Ik zit helemaal vast aan mijn pufjes,
Testjes, dat soort tierlantijn,
Ook met de nieuwste technische snufjes,
Voor beter worden is geen medicijn.
Maar mensen, het kán anders zijn,
Een periode beter gaan,
Ik hou moed hou vol dat doet geen pijn,
Mijn hoop is nog niet van de baan.
KUS!!! hester
hester wat kan jij toch mooi dichten !!! *O* *O* *O*
ik kijk uit naar je volgende !
groetjes sam
hallo,
ik dacht laat ik ook maar weer een een gedicht plaatsen
met mijn doel jullie naar een andere wereld verplaatsen
een wereld die mooier is als deze
waar wij allen graag eens zouden wezen
misschien heel even maar
maar een andere wereld als deze en alles even minder zwaar
hellaas kan ik dat niet voor jullie doen
maar wel kan ik jullie laten weten dat ik dit graag zou willen doen
groetjes sam 8-)
MOOOOOOOOI!!!!!!!!!!!!!!!!
kus hester
dankje hester :Y
nog eentje dan maar :+
ik wil alles kunnen doen
net zoals een paar jaar geleden ja net zo als toen
niet met gymen aan de kant
en evenveel voldoendes en niet meer herkansen
niet het gevoel te staan in drijfzand
en niet zweven met mijn gedachten boven het vaste land
je hoeft niet altijd positief te blijven
maar wel proberen blij en gelukkig te zijn!
groetjes sam :W
Hoi,
Echt meiden, ze worden steeeds mooier!!!!!!!!
Ik geniet ervan.
Groetjes Hellen
ik zwem in de zee
af en toe blijft er een stukje wier hangen
of ik slik wat van dat zoute water in
toch zwem ik door
ik vlieg door de lucht
soms ga ik door de mist
of er knalt een vogel tegen me aan
toch vlieg ik door
ik loop door het vuur
soms komt het vuur te hoog
ik verbrand me, maar
toch loop ik door
ik zit tussen de leeuwen
soms wordt ik gebeten
of gekrabt
toch blijf ik zitten
ik zweef tussen de bijen
soms wordt ik gestoken
of er vliegt er eentje in mijn oor
toch zweef ik door
kus hester
Man wat baal ik van die kop.
Als ik in de spiegel kijk dan denk ik rot toch op!
Dat is niet mijn gezicht!
Die ogen zijn niet op mij gericht.
Ik pak een fotoalbum en kijk.
Gewoon om te weten of ik er nog op lijk.
Gelijkenis is er altijd.
Maar wat ik zie is niet wat mij verblijd.
Zo verdrietig word ik ervan.
Dat ik niet op mezelf lijken kan.
Gewoon zoals ik was.
Niet als nu vet en in zak en as.
Word niet goed van dat dikke hoofd.
Vaak door anderen niet geloofd.
Nee het is niet van het eten.
De prednison heeft aan mij gevreten.
En die nek met drie kinnen.
Laat ik daar ook maar niet over beginnen.
Mijn hoofd kleeft aan mijn romp.
Past niet bij mij en maakt me lomp.
Ik kruip steeds verder in mijn schulp.
In mezelf gillend om directe hulp.
Durf niet eens meer verder in de spiegel te kijken naar mijn lijf.
Ben nu meer een olifant als een lekker wijf.
Ik had mezelf zo geaccepteerd.
Al mijn onvolkomenheden en frustraties afgeleerd.
Ik zal opnieuw moeten leren.
Mezelf te accepteren.
Ga het maar opnieuw proberen, ja alweer.
En keer op keer op keer op keer.
Net zolang tot ik in de spiegel kijk.
Waar ik weer op mezelf lijk!
Groetjes Hellen.
hi hester en hellen,
echt weer hele mooie gedichten !! ik wacht op jullie volgende !
groetjes sam
IK zit op de bank wat voor me uit te staren,
Ik zit mijn handen in mijn haar
het is zo erg nog niet als sommigen het hier hebben
Dus over benauwdheid mag ik het van mijzelf bijna niet hebben
ik ben hard voor mezelf ik werk gewoon door
en tegen mijn patienten roep ik wel naar uzelf luisteren hoor
ik kan het niet ik kan niet lief zijn voor mijzelf en mij ziek melden
Weetje mensen die dat wel doen dat vind ik gewoon helden
ik kan echt bijna niet meer en zo erg is mijn astma niet
van buiten doe ik leuk er is niemand die het ziet
iedergeval dat dacht ik als ik nu de trap op loop vragen mensen of ik hard heb moeten fietsen
ze moesten eens weten dat ik de hele dag zit te nietsen.
als ik niet werk voer ik zo weinig mogeljik uit
ja dan hou ik het wel uit
tegen de middag word ik slechter en voel ik me ziek het schiet niet op
ik maar me zorgen het moet nu toch beter gaan want morgen is mijn prednison kuur op
ik voel me eenzaam en niet begrepen door mensen om mij heen
maar gelukkig zijn jullie er dat maakt me minder alleen
kus Inge
p.s. slaat nergens op ik zomaar even snel geschreven. zo voel ik mij op het moment dus