Door Hellen

zomaar een gedicht

16-04-2006 om 00:15 uur Gesloten

Hier zomaar een gedicht.
Want de astma heeft mij een pootje gelicht.
Geen enkele dag weet je wat er komen gaat.
Voel ik me vandaag goed, of krijg ik het te kwaad.

Hebben we zon, of komt er regen.
Want dan kun je de vloer met me vegen.
Lig ik verpampus als een dweil op de bank.
Met mijn grote lijf, eens zo mooi en rank.

Die verotte prednison.
Ik zou willen dat ik zonder kon.
Zou mijn vette jas uit willen trekken als het pellen van een banaan.
Wat zou dat heerlijk zijn, dan kon ik al mijn kleren weer aan.

Ze hangen te wachten in de kast.
Net zolang tot de eigenaresse ze weer past.
Nieuwe kleren kopen.
Laat ze hangen, want in die maat wil ik echt niet lopen.

Het is niet alleen de astma die me kneld.
Mijn hele leven is in een andere demensie verzeild.
Geestelijk, lichamelijk, sociaal..............
Wat een belemmeringen, niet normaal.

Probeer er elke dag wat van te maken.
Geniet van de kleine dingen die me raken.
Al is het elke dag een innerlijke strijd.
Er is nog genoeg wat mij verblijd.

De medicatie ontvang ik met een zoen.
Ben blij dat ik het niet zoals mijn opa zonder hoef te doen.
Ik ken mijn opa alleen maar hijgend in zijn stoel naar buiten kijkend op de straat.
Zijn ogen gericht door het glas, zwaaiend naar een bekende die daar gaat.

Dan mag ik gelukkig zijn in de trein van het leven.
Met in elke coupe een andere episode, allemaal door elkaar verweven.
Met dagen van ziek zijn en dagen van gezondheid en geluk.
Ik wens een ieder heel veel van het laatste, dan kan mijn treintje niet meer stuk!

Groetjes Hellen.

De reacties zijn gesloten. Naar de laatste reactie gaan?

hester

22-12-2006 om 14:15 uur

dit heb ik vorig jaar geschreven toen ik niet naar buiten kon door de astma...

nieuwjaar

ik zit hier
'achter het raam'
te wachten
tot de rook
is weggegaan.

wat wil ik graag
naar buiten toe
t kan niet
ik weet t wel
maar toch

de spatters
en spetters
vliegen in t rond
oliebollen
champagne
niet in mijn mond

blaffende hondjes
te korte lontjes
teveel rook
iemand die net
zijn bed in dook

ik zit hier
'achter het raam'
te wachten
tot de rook
is weggegaan.

kus hester

Gwenny

Moderator

23-12-2006 om 22:26 uur

ik moest ff slikken
ik hoop dat t dit jaar beter gaat!
kusje meid!

hester

31-12-2006 om 23:32 uur

heb geen inspiratie meer, helaas...

kus hester

Inge85

05-01-2007 om 23:09 uur

Hoi ik zal me even voorstellen ik ben Astma,
En ik bepaal wanneer ik kom of ga
Jij ervaart onbegrip want niemand ziet mij,
De enige die mij voelt ben jij
Want net als jij leuke plannen heb steek ik weer de kop op,
Dan kun je het wel schudden want je lichaam zegt nee stop
Dankzij mij verlies je soms veel vrienden,
Maar leer je ook wel juiste mensen vinden
Je zal vaak tegen mij vechten, vloeken en tieren en je afvragen wanneer ''het'' ophoud
Maar juist dan vecht ik hart terug en krijg jij het benauwd
Dan word je weer ziek en je voelt je alleen,
Ik ben dan gewoon gemeen
Maar we kunnen ook vrienden worden want samen zijn wij sterk
Samen gaan we vechten samen aan het werk
Je mag open over mij zijn
Nee ik ben geen geheim
Dan gaan we samen door het leven zij aan zij
Jij neemt altijd je medicijnen want die verzachten mij
We zorgen dat we weer in de maatschappij staan,
En dat we samen lekker genieten gaan
En jij zorgt voor je zelf en negeer mij niet
Want zodra je dat doet dan accepteer je mij niet
Jij weet het beste wat goed voor jou is,
Doe dat want als je mij negeert gaat het weer mis
Ja Helaas blijf ik Astma
En ik bepaal wanneer ik kom en weer ga..........

Zo die kwam in mij op daarom kon ik niet slapen.... De vriendjes met astma ben ik zelf ook nog niet. Maar is besef wel hoe harder je er tegen vecht hoe meer je het negeert hoe erger het word. Ik denk dat dit wel het zou verzachten. Maar je moet het maar kunnen (mij lukt het niet ) maar ik ga er voor vechten. Zodat ik dat kan. En ja Astma is eigenwijs. Maar sommige van je vrienden zijn toch ook wel eens eigenwijs. Als je gaat vechten krijg je ruzie maar zodra je zegt oke jij mag eigenwijs zij ik ben het alleen niet met je eens maar even goede vrienden. Gaat het een stuk makkelijker. Het is er wel. Maar anders... Mmm volgensmij klink ik zeer vaag. Maar het kwam in me op en moest eruit en wilde het met jullie delen. Misschien verbeter ik hem nog. ik zie wel.

Dikke knuf en heel veel sterkte met onze vijand/vriend Astma