zomaar een gedicht
16-04-2006 om 00:15 uur GeslotenHier zomaar een gedicht.
Want de astma heeft mij een pootje gelicht.
Geen enkele dag weet je wat er komen gaat.
Voel ik me vandaag goed, of krijg ik het te kwaad.
Hebben we zon, of komt er regen.
Want dan kun je de vloer met me vegen.
Lig ik verpampus als een dweil op de bank.
Met mijn grote lijf, eens zo mooi en rank.
Die verotte prednison.
Ik zou willen dat ik zonder kon.
Zou mijn vette jas uit willen trekken als het pellen van een banaan.
Wat zou dat heerlijk zijn, dan kon ik al mijn kleren weer aan.
Ze hangen te wachten in de kast.
Net zolang tot de eigenaresse ze weer past.
Nieuwe kleren kopen.
Laat ze hangen, want in die maat wil ik echt niet lopen.
Het is niet alleen de astma die me kneld.
Mijn hele leven is in een andere demensie verzeild.
Geestelijk, lichamelijk, sociaal..............
Wat een belemmeringen, niet normaal.
Probeer er elke dag wat van te maken.
Geniet van de kleine dingen die me raken.
Al is het elke dag een innerlijke strijd.
Er is nog genoeg wat mij verblijd.
De medicatie ontvang ik met een zoen.
Ben blij dat ik het niet zoals mijn opa zonder hoef te doen.
Ik ken mijn opa alleen maar hijgend in zijn stoel naar buiten kijkend op de straat.
Zijn ogen gericht door het glas, zwaaiend naar een bekende die daar gaat.
Dan mag ik gelukkig zijn in de trein van het leven.
Met in elke coupe een andere episode, allemaal door elkaar verweven.
Met dagen van ziek zijn en dagen van gezondheid en geluk.
Ik wens een ieder heel veel van het laatste, dan kan mijn treintje niet meer stuk!
Groetjes Hellen.
hallo dacht plaats maar weer eens een gedichtje :Y
het nieuwe schooljaar komt er al weer aan
dus ook gymen en weer aan de kant staan
astma is de oorzaak
elke keer is het opnieuw weer raak
weer benauwd
dan ook nog een klasgenoot die je weer afsnauwd
ik snap dat ze het niet helemaal begrijpen
maar de uitleg kunnen ze krijgen
alleen willen ze niet luisteren
en staan ze weer stiekem te fluisteren
zo gaat het keer op keer
nee dit is niet oke want dit doet me echt zeer !
dat was hem dan weer O-)
groetjes samantha
[center]Symbool O, atoom nummer acht
Symbool O, atoom nummer acht
Maar waar is het gebleven
Ik heb niet de kracht
Om het rustig tot me te nemen
Vooral niet in de nacht
Symbool O, atoom nummer acht
Symbool O, zuurstof is zijn alias
Voor mens en dier
Een onmisbare soort gas
Maar net als met zo veel dingen
Zoals bijvoorbeeld een warme jas
Als het weg is, mis je het pas
Symbool O, een groot gemis
Als het je is overkomen
Heb je die kennis
Dan weet je als geen ander
Door deze stoornis
Hoe adembenemend de wereld soms is
[/center]
heej mooi gemaakt!!! ik neem aan dat symbool O atoom nummer 8 zuurstof betekent?
groetjes hester
Zuurstof is inderdaad het O-atoom met atoomnummer 8 :)
Hoi Inkie,
Mooi gedicht joh!
En zo waar!
Groetjes Hellen
Het schoot me te binnen toen ik gisteren de slaapkamer een grote beurt gaf... toen ik het benauwd kreeg was het eigenlijk al te laat... ik was té driftig bezig geweest... de hele boel stond op de kop en ik stond d'r maar te staren... kon niks meer doen...
heel mooi gedicht !!
groetjes samantha
hallo ik dacht laat ik ook maar weer eens een gedichtje plaatsen :Y
In het weekend gaan mij vrienden weer lekker uit
nee ik niet want vanaag zit ik alweer thuis
dit is het wat je elke keer weer meemaakt
pech dat gene wat bestaat
en ter allertijden niet vergaat
maar je vraagt je wel af waarom ik en niet die ander
veel mensen hevven vaak kritiek en jij denkt weer mensen verander
ik heb astma dat hoort bij mij
maar daarom ben ik niet minder dan zij
ik moet wel denken voor ik iets doe
maar nog vaker denk ik laat hun dat ook eens doen !
groetjes sam
Hoi Samantha,
Ze worden steeds mooier!!!!!!!!! :s)
Ga zo door.
Groetjes Hellen
hallo,
dankje hellen :Y
groetjes sam