Kom er net achter dat er ooit een niet afgesloten gedichten topic was dus gooi hem hier maar neer:
Ons bestaan
Zon, water, planten en dieren Ze vormen de bron van ons bestaan Zonder hen waren wij nergens Maar wat zijn wij Wij zijn de zon als we vrolijk zijn Wij zijn het water bij verdriet Wij zijn de planten, want emoties bepalen onze energie Wij zijn de dieren als wij onze emoties de baas niet zijn Wij bepalen ons bestaan
ik ben even op zoek geweest op het forum maar ik kon geen recente topic over gedichten/liedjes vinden. Dit leek me een leuk idee: In dit topic kan jij je verhaal kwijt in de vorm van een lied of een gedicht of een andere inspirerende tekst. Zelf geschreven, zelf gevonden, zelf gekregen. Wat je ook hebt. Wat voor jou inspirerend is, herkenbaar of je blij maakt. Vertel er ook bij waarom nou dit stuk tekst.
Om het spits af te bijten: zelf heb ik een paar gedichten geschreven. deze gaan allemaal over ziek zijn. Over hoe je moeilijk kan communiceren met je lichaam/geest, met je buitenstaanders. etc.
Dit gedicht gaat over hoe je lichaam en je geest niet op één lijn zitten. En uiteindelijk kunnen ze elkaar niet negeren.
Onverstaanbaar Een andere taal Onweerbaar Met een hoop kabaal.
Verbinding opnieuw verbroken, Opnieuw geen contact. Toch te ver gelopen Toch te veel bepakt
Met bagage zonder toestemming Hangt het aan je. Het vreet je op, en daar ga je.
Boos zijn op je rugtas schiet je niks mee op. Je hele leven heb je het bij je Het is je geest, je ziel, daar zit de prop Dan wordt de rugtas vergeten, volgepropt Alsof dat deel, zonder geweten, je keer op keer fopt
Je moet het achter je laten, maar oh wat is dat moeilijk Er over praten. Maar je wilt zo graag, toch liever nog vandaag Doorzettingsvermogen heb je genoeg Het is dat stuk van je lijf waar jij niet om vroeg
Op een nacht regende het eerst een beetje. het raam stond open en opeens was er keiharde regen. Mijn vriend schrok wakker, en deed vliegensvlug het raam dicht. Zo makkelijk is dat. Voor hem. De regen buiten houden. Maar in het echte leven kan je zelf niet voor je problemen weg lopen. Er is niet altijd bescherming.
Tik… tik… tik… Drup… drup… drup… WHOESH BLOEP TIK DRUP TIK DRUP WHOES BLOEP WOESH BAM
Raam dicht. De regen. Steeds harder. Niet hoorbaar, wel zichtbaar. Makkelijk te negeren, moeilijk te vergeten. Niet te verbergen. Naar buiten. Kan niet. ‘pak een paraplu’ Kan niet Er is geen paraplu. Geen bescherming. Het valt op. Maar wel heel stil. Niet hoorbaar. Nog even en het raam gaat weer open.
WOW kan het zijn dat ik moet huilen :? Sorry zit weer in mijn maandelijkse dweil periode, maar het is zo super mooi en herkenbaar.
Deze heb ik maar even uit de oude doos getrokken (na een verschrikkelijke teleurstelling door onbegrip):
Vrienden Ik heb geen vrienden nodig Die me niet nemen zoals ik ben Van die eigenheimers, sportfanaten Mensen die haast nooit een praten Ik wil ze als ze lief zijn nooit jou zullen vergeten Van die zachte roze teddyberen Mensen die elkaar vereren Ik heb geen vrienden nodig Of eigenlijk toch wel
Ik zie dat het topic wat ik had geopend verplaatst is na dit topic. Vandaar dat mijn uit mijn voorgaande bericht niet helemaal klopt. Jullie waren al druk bezig om jullie creativiteit te tonen. :) Mooie gedichten!
Suusje, jij hebt ook een mooi gedicht. Ik snap wat je bedoelt. Erg lastig inderdaad!
Ik heb er één geschreven over een relatie, hoe ziek zijn dat kan beïnvloeden. Al willen beide partijen elkaar begrijpen, het blijft lastig : is het onbegrip? onwetendheid? ------------------------------------------------------------------------------ Gevoelens, gedachtes, onuitgesproken Vroeger verstaanbaar Nu is er ruis, en dat terwijl, terwijl dicht bij elkaar. Ieder aan de andere kant van de muur. Dat was zelfs te begrijpen. Nu, huid tegen huid, ruis Praten, schreeuwen, fluisteren. Toch net niet datzelfde gevoel thuis. --------------------------------------------------------------------------
Erg mooi gedicht :Y
Ontzettend goed geschreven ^O^
het geeft weer hoe ik me iedere dag voel,
alle ellende, woorden schieten tekort
Ik had het niet beter kunnen schrijven
Mooi gedicht!
ik heb heel wat mooie dingen voorbij zien komen ^O^
Ik ben ik en jij bent jij
maar vriendschap hebben we allebei
Ik met jou en jij met mij.
met een lach en met een traan
lieten we elkaar begaan
dat is hoe jij het ook zou hebben gedaan
gewoon twee zielen verbonden door zwevende trillingen
gewoon ons zelf zijn zonder aandringen
dat is de vriendschap die we aangingen
het aanhoren van een verhaal, van blijdschap en verdriet
dat is hoe jij vriendschap ziet
en dat is hoe ik mijn liefde aanbied
gewoon jij bent jij en ik ben ik
gewoon helemaal terug naar basic
omhels ik jou met een lach en een snik
om iemand te vinden waar je zo jezelf mag zijn
zonder dat je bang ben voor de verlatingspijn
ben jij de vriendin waar ik voor altijd bij wil zijn.
Alweer een prachtig gedicht!
thanks :o
Kom er net achter dat er ooit een niet afgesloten gedichten topic was dus gooi hem hier maar neer:
Ons bestaan
Zon, water, planten en dieren
Ze vormen de bron van ons bestaan
Zonder hen waren wij nergens
Maar wat zijn wij
Wij zijn de zon als we vrolijk zijn
Wij zijn het water bij verdriet
Wij zijn de planten, want emoties bepalen onze energie
Wij zijn de dieren als wij onze emoties de baas niet zijn
Wij bepalen ons bestaan
Hoi Hoi,
ik ben even op zoek geweest op het forum maar ik kon geen recente topic over gedichten/liedjes vinden. Dit leek me een leuk idee: In dit topic kan jij je verhaal kwijt in de vorm van een lied of een gedicht of een andere inspirerende tekst. Zelf geschreven, zelf gevonden, zelf gekregen. Wat je ook hebt. Wat voor jou inspirerend is, herkenbaar of je blij maakt. Vertel er ook bij waarom nou dit stuk tekst.
Om het spits af te bijten: zelf heb ik een paar gedichten geschreven. deze gaan allemaal over ziek zijn. Over hoe je moeilijk kan communiceren met je lichaam/geest, met je buitenstaanders. etc.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dit gedicht gaat over hoe je lichaam en je geest niet op één lijn zitten. En uiteindelijk kunnen ze elkaar niet negeren.
Onverstaanbaar
Een andere taal
Onweerbaar
Met een hoop kabaal.
Verbinding opnieuw verbroken,
Opnieuw geen contact.
Toch te ver gelopen
Toch te veel bepakt
Met bagage zonder toestemming
Hangt het aan je.
Het vreet je op, en daar ga je.
Boos zijn op je rugtas schiet je niks mee op.
Je hele leven heb je het bij je
Het is je geest, je ziel, daar zit de prop
Dan wordt de rugtas vergeten, volgepropt
Alsof dat deel, zonder geweten, je keer op keer fopt
Je moet het achter je laten, maar oh wat is dat moeilijk
Er over praten.
Maar je wilt zo graag, toch liever nog vandaag
Doorzettingsvermogen heb je genoeg
Het is dat stuk van je lijf waar jij niet om vroeg
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Op een nacht regende het eerst een beetje. het raam stond open en opeens was er keiharde regen. Mijn vriend schrok wakker, en deed vliegensvlug het raam dicht. Zo makkelijk is dat. Voor hem. De regen buiten houden. Maar in het echte leven kan je zelf niet voor je problemen weg lopen. Er is niet altijd bescherming.
Tik… tik… tik…
Drup… drup… drup…
WHOESH BLOEP
TIK DRUP TIK DRUP
WHOES BLOEP WOESH
BAM
Raam dicht. De regen. Steeds harder.
Niet hoorbaar, wel zichtbaar.
Makkelijk te negeren, moeilijk te vergeten.
Niet te verbergen.
Naar buiten.
Kan niet.
‘pak een paraplu’
Kan niet
Er is geen paraplu. Geen bescherming.
Het valt op. Maar wel heel stil. Niet hoorbaar.
Nog even en het raam gaat weer open.
----------------------------------------------------------------------------------
Zo dit waren de eerste twee gedichten. Ik hoop dat er meer volgen!
Opbouwende kritiek altijd welkom. :)
WOW kan het zijn dat ik moet huilen :?
Sorry zit weer in mijn maandelijkse dweil periode, maar het is zo super mooi en herkenbaar.
Deze heb ik maar even uit de oude doos getrokken (na een verschrikkelijke teleurstelling door onbegrip):
Vrienden
Ik heb geen vrienden nodig
Die me niet nemen zoals ik ben
Van die eigenheimers, sportfanaten
Mensen die haast nooit een praten
Ik wil ze als ze lief zijn
nooit jou zullen vergeten
Van die zachte roze teddyberen
Mensen die elkaar vereren
Ik heb geen vrienden nodig
Of eigenlijk toch wel
Ik zie dat het topic wat ik had geopend verplaatst is na dit topic. Vandaar dat mijn uit mijn voorgaande bericht niet helemaal klopt. Jullie waren al druk bezig om jullie creativiteit te tonen. :) Mooie gedichten!
Suusje,
jij hebt ook een mooi gedicht. Ik snap wat je bedoelt. Erg lastig inderdaad!
Ik heb er één geschreven over een relatie, hoe ziek zijn dat kan beïnvloeden. Al willen beide partijen elkaar begrijpen, het blijft lastig : is het onbegrip? onwetendheid?
------------------------------------------------------------------------------
Gevoelens, gedachtes, onuitgesproken
Vroeger verstaanbaar
Nu is er ruis, en dat terwijl, terwijl dicht bij elkaar.
Ieder aan de andere kant van de muur.
Dat was zelfs te begrijpen.
Nu, huid tegen huid, ruis
Praten, schreeuwen, fluisteren.
Toch net niet datzelfde gevoel thuis.
--------------------------------------------------------------------------