Zomaar een gedicht 4#

Apenijn,

Mooi verdrietig gedicht.

Ik voel de verslagenheid......

Oma Akke  O+

Laatste loodjes wegen het zwaarst.

Maanden leef je er naar toe
op het moment dat je denkt; wat ik doe?
Ik doe niks, wat ik hoef ook niets!
Zal ik een rondje gaan lopen, rennen of pak ik de fiets?

Het leek een eeuw te duren
de trein denderde maar door, je ging door muren
Nu is het eindpunt bijna bereikt
Maar niets wat op ontspanning lijkt.

Duizend dingen schieten je te binnen
Je wilt een lijst maken, maar weet niet waar te beginnen.
Er is nog zoveel, je moet nog zoveel
Nu je iets meer tijd voor je zelf hebt wordt je eindelijk reeel.

Dit jaar was heel een pittig schooljaar
het is bijna vakantie, het is bijna klaar
de stress die van me af hoort te vallen
grijpt me vast, en houd me in zijn greep

Voordat ik zover ben dat ik echt niets meer heb
Heb ik het even nodig: een uitlaatklep.
Een stekker die mij even oplaat

voordat het leven weer verdergaat
Wil ik even mijn ogen dicht doen
en ze pas weer openslaan op het moment dat ik denk: Ik kan er weer tegenaan!

Twixx.

Twix mooi verwoord :s)
Hopelijk plaats je snel weer een gedicht :s)

Vanmorgen vroeg geschreven

Nijn!

Mooi hoor  :Y....je hebt talent  ;)

Wil alleen maar slapen
  dagen ... uren lang.
Rusten, niks doen, liggend op mijn bed
  want ´s nachts dan word ik bang.

In de nacht kan ik niet slapen
  lig wakker in mijn bed.
Blijf uren lang piepen
  bang dat ik het niet red.

Mijn longen, pijn van het hoesten
  mijn ogen, rood omrand
Mijn keel ontzettend schor
  waar ben ik in beland?

In de nacht wil ik kunnen slapen
  mijn longen vol met lucht.
Zonder bang te zijn
  lekker slapen met een zucht.

Under construction ... dus hij is nog niet helemaal zoals ik wil ...

Ik heb een chronische ziekte
Het is niet wie ik ben.
Al lijken sommige mensen dat te vergeten
Zelfs mensen die ik ken.
Ze zien me als dat zieke meisje
Piepend, hoestend, happend naar lucht.
Die alleen maar opknapt
In de gezonde berglucht.

Ik heb een chronische ziekte
                Helaas niks aan te doen.
Ik piep, ik hoest, ik pruttel
En dat in elk seizoen.
Ik heb dan wel medicijnen
Voor elk probleem een puf.
Maar ben in hart en nieren
Gewoon een goede juf.

Helaas heb ik die astma
Waar ik steeds meer over leer.
Ik ben alleen niet de ziekte
Ik ben een hele hoop meer.
Elke vrijdagavond
                dans ik erop los.
Ga ook graag uit eten
Of met vriendinnen naar de bios.

Ik ben dus niet mijn ziekte
Ik ben toch echt mezelf.
En als ik heel hard mijn best doe
Dan snappen anderen dit vanzelf.

Mooi geschreven anne ;) !

Carpe Diem,

Carpe Diem..is Pluk de dag

Carpe Diem..ook in moeilijke tijden van het leven

Carpe Diem..onbetaalbaar net als een lach

Carpe Diem..een bijzonder mooi gegeven.

Groetjes Lisa :)