Verzuim op werk en grenzen aangeven
06-10-2005 om 13:08 uurAllen,
Ik vraag me af hoe vaak jullie moeten verzuimen door de astma.
Ik schets even mijn situatie;
Ik ben 2 jaar geleden verhuisd van Arnhem (2 min fietsen van werk naar kantoor) naar Heemskerk (werk in Den Haag en dus minimaal 1,5 uur aan het reizen met OV) Sinds ik hier woon gaat het zowiezo veel slechter gezien de vervuiling hier (Corus)
Sinds ik dus veel moet reizen en ook nog eens op een kantoortuin werk met circa 25 man op 1 afdeling zonder goede ventilatie ben ik om de haveklapt ziek. Afgelopen winter (2004/2005) meer thuis geweest dan op kantoor.
Ik voel me dan echt te beroerd om naar kantoor te gaan.
Nu ligt de drempel voor mij natuurlijk wel hoger doordat ik zolang moet reizen. De treinen en trammen zitten vol met hoestende en rochelende mensen. Nog niet te spreken over het geen mensen meedragen aan hun kleding aan haren, rook en noem maar op.
Ik ben dus nog nooit zo veel ziek geweest als nu hier.
(ben dus ook op zoek naar een baan in de buurt)
Ik ben duidelijk naar kantoor over wat ze kunnen verwachten, maar snap ook dat ze aan mankracht missen en er werk blijft liggen. Ik voel me snel schuldig en ga vaak sneller aan de slag dan eigenlijk kan. (wat er weer op uitdraait dat ik na een paar weken weer terug bij af ben)
Hoe gaan jullie hier mee om? Verzuimen jullie veel? Weet je je grensen goed aan te geven? Wat doen jullie en je werkgever om het ziekteverzuim zo laag mogelijk te houden?
Bij mij op het werk valt niet te praten over een aparte werkplek waar ik kan zitten waar ik minder onder invloed sta van andere mensen en dus 'aangestoken' kan worden. Hoe zouden jullie dit oplossen?
Ik ben benieuwd naar jullie mening. Dank jullie wel!
Ik ben zo nerveus! Zometeen een gesprek met de arbo. toen het heel slecht ging zei ze ga maar proberen te werken. Nu voel ik me sinds een paar dagen eindelijk in staat om les te geven.maar ik ben zo banfg dat ze me fulltime in moet zetten. wat moet i kzeggen om dat te voorkomen? Ik wil niet iedere avond kapot zijn en na een week weer instorten.
Het lijkt wel of ik sinds mn lichaam raar doet ik veel sneller gestresst ben dan gewoonlijk. Hebben jullie dat ook?
Weet zeker dat ik vanaacht pas na uuuren in slaap ga vallen.
Hoi Pruh
Hoe is het gesprek vanmiddag gegaan????
hey pruh,
ik ben ook beniuewd!
liefs susan
ze deed verrassend genoeg aardig. Ik heb eindelijk een brief meegekregen voor een psycholoog. ik merk namelijk dat ik mezelf het moeilijk maak omdat ik slecht nee kan zeggen en niet van confrontaties hou. Ik word ook steeds bangiger voor vanalles als mn lichaam raar doet.
Vrijdag begin ik met werken, vier lesuren.
Dan twee weken 50% werken endaarna de draad weer oppakken. 15 uur. MIjn stylistenwerk laat ik maar even zitten.
hey Pruh,
fijn dat ze aardig was en je die verwijzing heeft gegeven! hoop dat het allemaal gaat lukken op deze manier!
succes
liefs susan
he hallo allemaal ik zit ook al 5 maanden in de ziektewet van astma en overspannen maar niemand begrijpt dat.mijn baas zegt hoe komt het nou dat weet ik zelf niet .ik ben ook naar het ggz gegaan en toen kwam ik nog niet verder. nu ik gehoord heb dat ik astma heb weet ik het helemaal niet meer wat ik eraan kan doen .mijn baas belt me nog niet eens om te vragen hoe het gaat .nee die belt alleen om te vragen of ik kan werken dat slaat toch nergens op .ik zit in de schoonmaak dat is allemaal met stof .ik werk er graag maar nu kan ik het niet wat doe ik ermee gr jannie
Hallo,
Ik lees nu pas dit bericht (heb me ook net pas aangemeld). Ik had een vrij dezelfde vraag gepost, hoe ga je om met astma, en hoe geef je je grens aan.
Wat jullie allemaal beschrijven is heel herkenbaar! Ik heb vanaf kind af aan chronische bronchietus en kreeg een aantal jaren geleden te horen dat ik eigenlijk astma heb. Ik had het toen nog niet zo heel erg, alleen als ik ziek was. Door de jaren heen namen de klachten toe.
Afgelopen Januari kreeg ik een zware infectie en na 3 kuren en een prednisonnetje er bovenop werd het maar niet beter. Ik loop nu continu te piepen en ben bij de minste inspanning buiten adem. De dokter zegt dat het een optelsom is van de infectie en a-specifieke prikkels en dat het misschien over gaat misschien niet, en dat ik er maar moet mee leren leven.
Dat laatste daar ben ik nu heel erg mee aan het worstelen. Ik stuit tegen onbegrip op mijn werk zo van ook met astma kun je een maraton lopen etc. Ook zien mensen mij als zwak ziek en misselijk en daardoor voel ik me vaak tot last bij mijn collega's maar ook bij vrienden of familie.
Ik voel me gesteund door jullie verhalen, helaas ben ik dus niet de enige die hier tegen aan loopt...
Sterkte allemaal!
Jeeeeeeeeeeetje wat vervelend dat het soms zo lastig kan zijn dat Astma de overhand neemt
maar wat FIJN om te lezen je alle vraagtekens waar je zo vaak tegen aan loopt kan delen met anderen.
Ik heb al 17 jaar Astma en ben nu bijna 27. Ik ben sinds kort gestart bij een nieuwe baas en sinds kort
voel ik dat ik steeds zieker wordt. Ik wil me niet ziek melden en wil ook liever niet vertellen wat ik heb.
Soms weet ik niet meer hoe ik de dag moet door komen omdat mijn lichaam op voelt, ben net
weer aan mijn volgende prednisonkuur begonnen en daar kan ik de dag mee door zit 's avonds weer aan de seritide, ventolin, slijmoplossers etc.
Dit is hopelijk niet alleen maar een klaagverhaal, zie het maar als een opluchting dat ik het eindelijk met anderen kan delen.
Het lijkt wel of mensen met astma zich hebben zich er voor schamen.
Ik lees dat zoveel mensen het er liever niet over hebben of willen vertellen.
Maar de enige manier om begrip te tonen is dingen te vertellen.
Neem folders mee naar je werk, neem rietjes mee en laat ze daar 15 min door ademen.
Ziek zijn is erg vervelend, maar ik zal je zeggen dat je je een stuk beter voelt wanneer je je begrepen voelt!
Er is niks om je voor te schamen, je bent wie je bent!
Mensen met een klein hoofdpijntje klagen soms nog harder.
Kop op!