Verzuim op werk en grenzen aangeven

hoi

bedankt voor jullie reactie. Het is echt een  :X :X :X situatie. Ik hou jullie wel op de hoogte.

liefs Olga :-\

Hallo,
bij mij op het werk gaat het ook niet zo zoals het moet. Vorige zomer ben ik de hele zomer ziek geweest, door de ziekte van Lyme. Deze ziekte is nooit echt bewezen, maar ik had wel duidelijke symptomen en ben ook genezen na een antibiioticakuur. eigenlijk is het ook lastig om uit te zoeken of je de ziekte echt hebt. Mijn werkgever heeft dit dus ook nooit geloofd, hij denkt dat ik overspannen was. Toen wou hij mij graag weg hebben, maar ik heb een vast contract dus dat gaat zo lastig. Toen was hij wel redelijk begripvol en hielden we elke week contact. Ook kon ik toen ik beter was mijn werk opbouwen.
Nu ik me al 2 keer achter elkaar heb ziek gemeld ( ik werk daar alleen op zaterdag), heeft hij weer zitten klagen. Dit keer komt het dus door de astma. Maar die vent wil mij gewoon niet geloven en denkt ook dat ik een hekel heb aan het werk. Ik snap niet hoe hij daarbij komt, want ik ben altijd erg vrolijk en beleefd op het werk. Zaterdag overrompelde hij mij met een soort functioneringsgesprek en had hij dus het bovenstaande te klagen. Hij klaagde ook nog dat ik het nooit eens probeerde als ik ziek was. Tja alsof ik het kan proberen na een nacht vol astma-aanvallen en totaal geen slaap te hebben gehad en dan vervolgens op te moeten bellen midden in zo'n aanval. Ik wil wel eens zien hoe hij zich handhaaft als hij de hele nacht het gevoel heeft gehad alsof zijn keel helemaal dicht werd geknepen. Zou het handig zijn om zo'n lastige man open boek te spelen? Op mij komt hij over alsof hij zijn oordeel al heeft geveld, niet wil luisteren en te veel van zijn gelijk/mensenkennis overtuigd is.
Ik werd dus erg overrompeld en kon me daardoor niet goed verdedigen, ik heb gezegd dat ik erover na zal denken. De volgende keer kan ik er dus op terug komen, en als ik erover na heb gedacht wat ik ga zeggen sterker overkomen. Maar ik weet alleen niet hoe ik hem ervan kan overtuigen dat het ziek melden geen onwil is en ik momenteel echt ziek ben. Hebben jullie misschien tips?
Ook ik heb geen zin om weg te gaan, omdat het werk en de collega's leuk zijn en vind in deze economische crisis, maar weer een baantje... Die werkgever neem ik dan maar voor lief. Alleen kan hij het mij natuurlijk wel lastig gaan maken, door me bijvoorbeeld weg te gaan pesten.

groetjes bioloogje

Zoek ontzettend veel folders pver astma bij elkaar en geef die man een rietje.

Dan zeg je tegen hem dat hij tijdens het lezen van die folders door dat rietje moet blijven ademen (zorg voor minstens 30 minuten leeswerk)

Dan ben ik benieuwd of hij dan nog zo onbeleefd is!

Sterk zijn, kom voor jezelf op! Die man kan geen rekening met je houden als je niet eerlijk verteld wat je hebt en hoe je je voelt!

Succes!

Beste dimple,

Erg bedankt voor de tip en de lieve reactie, ik ga morgen maar eens even voor foldertjes naar de apotheek. Maar ik vraag me wel af of hij mij gaat geloven. Je kan namelijk totaal niet aan mij zien dat ik het benauwd heb, wel een beetje bleekjes maar verder niet. Alleen als je er goed op let kan je merken dat ik tijdens het praten naar adem hap. En om nou scene te gaan maken terwijl ik een astma aanval heb. Dubieus, ik lijd altijd liever in stilte, aandacht is nergens goed voor als je je moet focussen op je ademhaling. Misschien moet ik de huisarts ofzo er maar bij halen anders. Heeft iemand daar ervaring mee, dat je je werkgever op die manier over je ziekte informeert? WIj hebben op het werk ook geen bedrijfsarts voor zover ik weet, het bedrijfje is namelijk best klein, zo'n 15 werknemers.

Jeetje, jij lijdt ook al in stilte, je lijkt mij wel.
Ik ben ook niet zo'n aandachtstrekker. Mij hoor je niet als ik het benauwd heb. Mijn vriend heeft het leren zien en fluit mij dan ook terug als ik weer doorloop.

Ook al werk je bij een klein bedrijf ze zullen een bedrijfsarts moeten hebben. Deze kunnen ze zelf kiezen. Het is niet meer zo dat het verplicht is om aangesloten te zijn bij een Arbo dienst, maar ik neem aan dat ze gewoon een contract hebben met een arts.

Je kunt je huisarts vragen, maar ik vraag me af of hij mee zal willen gaan naar je werk. Huisartsen zijn tegenwoordig zo druk.

En euh.........een keer goed over de zeik gaan op je werk wil ook nog wel eens helpen. Dan maar op die manier. Willen ze het niet zien als jij het gewoon verteld, dan maar the hard way.

Ik snap je frustratie maar al te goed, echt waar! Vergeet niet dat jij degene bent die alleen weet hoe je je voelt. Vertel anderen dat ook, wees duidelijk en ga je niet rot zitten voelen omdat je nu eenmaal een lapzwans van een baas hebt. Die man is nu eenmaal zo geboren!  ;)

Als je nog tips nodig hebt dan geef je maar een gil!

Sterkte!

Hai Bioloogje,

Begrijp precies hoe jeje voelt, werkgevers kunnen soms vreemd reageren.
Ik noem het maar onwetendheid (onwil klinkt zo rot) :X
Zelf werk in in een groot bedrijf en een ARBOdienst en ook dan moet je een gevecht leveren.
Ik had een baan in dit bedrijf dat goed te combineren was met mijn astma.Helaas hield deze baan op, oftewel de baan werd in twee delen gesplist.
Niet zo'n probleem de baan die ik kreeg was ook goed te combineren  :Nmet mijn astma dus geen werkplekonderzoek, zomaar in een ander gebouw neergezet met vloerbedekking en ik heb alz o'n last met stof. Ziek geworden en wat krijg je als antwoord: Nou dan ga je maar terug naar het andere gebouw en in het archief werken  >:( snappen ze dan niet dat als je last hebt van stof dat dat niet kan.Ze weigeren een werkplekonderzoek. Inmiddels heeft de bedrijfsarts er voor gezorgd dat ik tijdelijk op een andere plek zit.Het is heel belangrijk om je bedrijfsarts mee te krijgen of een specialist of huisarts want alleen begin je niets.Een werkgever zal iemand niet snel geloven als hij geen bewijs heeft zelfs met bewijs is het nog lastig.
Probeer boven je werkgever te staan en laat je horen.Wat heb je te verliezen, je baan? als ze iemand kwijt willen verzinnen ze toch wel iets,maar als jij duidelijk bent en zorgt dat iedereen het weet (open zijn) wordt het moeilijker om het jouw lastig te maken in het bedrijf.
Succes ^O^

Liefs Sylvia

Hai sylvia en dimple,

@sylvia, wat rot dat het op jouw werk ook niet goed loopt. Jemig, wat naar dat ze niet begrijpen dat je niet tegen stof kunt. Die werkplekonderzoek, en de veranderingen zijn zeker te duur of kosten te veel geld  :N , wel aso zeg, voor iedereen is het trouwens beter als het op het werk schoon is. Gelukkig zit je nu op een andere werkplek, bevalt die wel goed?

@dimple en sylvia, heel erg bedankt voor de tips en de lieve reacties. Zaterdag als ik moet werken, zal ik er maar eens gebruik van gaan maken denk ik. Alleen zie ik er erg tegenop, want ze willen me idd graag weghebben. Sinds dat ik aangenomen ben, ben ik eigenlijk de enige die regelmatig ziek is. Toen was ik geregeld ziek, omdat ik rondliep met een voedselallergie die ik nog niet ontdekt had, en daardoor werd ik steeds grieperig. Gelukkig is dat nu goed zolang ik me aan het dieet houd. Maar ja als je dan ook nog een zomer ziek bent van die ziekte van Lyme die nooit bewezen is, en nu ook weer niet lekker bent. Op zich is het dan wel voor te stellen dat ze me weg willen, ziektes schijnen mij altijd te treffen en mijn collega's nooit ofzo.
Nou ik heb besloten dat ik eerst ga zeggen dat ik blijf totdat ik een andere baan heb gevonden, haha. En dan zal ik vertellen dat, als ik de eerst volgende keren me ziek voel het wel meldt maar dan wel naar mijn werk ga. Dan kunnen ze ff zien hoe ik over de schreef kan gaan hehe. En, die klachten die hij had over mij, nou die waren echt niet sterk, dus als hij mij weg wil hebben zal hij echt wel wat beters moeten verzinnen, en iedereen heeft minder goede kanten en goede kanten als werknemer, dus dat moet hij maar voor lief nemen, en ik zal aan mijn negatieve kanten werken; peuleschil. Hmm over de astma moet ik hem eigenlijk ook nog informeren, tja dat zal wel lastig worden, maar ik kan wel ff naar een bedrijfarts vragen als hij het toch niet wil geloven.
ik houd jullie op de hoogte!

groetjes bioloogje

Elk gesprek wat je nu voert met die man bevestigen per mail of weet ik wat.

Als zij jou er idd uit willen hebben dan moeten ze een dossier opbouwen om met bewijzen te komen dat je niet functioneert.

Jij moet bewijzen dat je er alles aan hebt gedaan om beter te worden en om hem te vertellen hoe ziek je bent maar dat hij daarin zich gedraagt als een (@&%)($

Ik zou niet te snel switchen naar een andere baan. Daar heb je nl het zelfde probleem. Kom je daar je proeftijd niet door, krijg je een uitkering en zit je helemaal met de gebakken peren.

Laten ze maar de best doen voor je! Niet weg gaan! Ook niks zeggen over dat je een andere baan zoekt, echt niet. Ik ben P&O-er en weet hoe het werkt, zeker wanneer ze zich zo gedragen.

Je gaat je best doen om minder vaak ziek te zijn, vertel wat je er allemaal aan doet en meer dan dat kan je niet doen! Niet zeggen dat je weggaat! Echt niet!

Succes met je gesprek!

Hoi Dimple,
hoe gaat het?
erg bedankt voor je tips, ik zal me er echt aan proberen te houden. Even een vraagje over bewijzen dat ik er alles aan gedaan heb om te genezen, hoe moet ik dat in hemelsnaam doen? misschien een beetje een domme vraag, maar ik kan wel wat op gaan schrijven ofzo en idd zo met die gesprekken met mijn werkgever. Als je iets noteert, is dat toch nog geen bewijs, ofwel?
Overigens heb ik geen contact met mijn werkgever over de email, alleen 1 op 1 gesprekken en over de telefoon.
Hmm switchen van baan, je hebt gelijk dat het niet helpt, omdat je dan het probleem niet oplost. Voorlopig blijf ik dan ook maar, (vanwege het vaste contract en de fijne collega's) tenzij het echt niet meer uit te houden is. Mijn baantje is eigenlijk om mijn studie te kunnen bekostigen, dus voor maar zo'n 9 uur per week, heb ik het geld niet, dan zal ik het moeten lenen. Of weer thuis moeten gaan wonen bij mijn ouders, maar ja, ben nou eenmaal erg aan gewend aan het op kamers wonen. Als ik thuis zou wonen, zou ik veel contact met vrienden mislopen, gewoon omdat de afstand net te groot is.

Het probleem is ook dat ik me voor dit soort gesprekken, te nerveus ga maken. Een tijdje geleden ging een collega tegen mij pesterig doen, en op een slechte dag had iedereen opeens de pik op mij, dus gingen ze me fijn in de pauzes kleineren met woorden. Met mijn pestgeschiedenis ben ik niet goed bestand tegen dit soort dingen, maar goed wie is dat wel?! Gelukkig heb ik er wel meteen wat van gezegd, maar ik was wel van streek. De mensen die mee-pestten heb ik apart aangesproken, dat ik het echt niet pikte.
De dag voordat ik weer naar mijn werk zou moeten, had ik besloten ook maar eens met de pester te gaan praten. Die avond maakte ik mezelf zo gestressed, dat de allergien escaleerden en het dus op een luchtwegontsteking uitdraaide.
Het gesprek met de pester is er nooit van gekomen en volgens mij hoeft het ook niet meer, want hij is nu opeens reuze aardig, vast door anderen geinformeerd dat ik dat niet pik. Dus nu pest hij andere mensen. Dus nu probeer ik er zoveel mogelijk niet van te voren over gestressed te raken...

groetjes bioloogje

Met mij gaat het redelijk stabiel op het moment. Begin van de maand mijn 3e prednison kuur gehad, maar nu is het stabiel, dus ik geniet er van.
Wel ga ik zelf op voor een second opinion bij een andere longarts. Ik wil gewoon weten of de juiste diagnose is gesteld.
Ik hoor weinig van mijn werk. Er zitten lieve collega's tussen die bellen en mailen, maar laten we wel wezen, het leven gaat voor hun ook door! Zeker omdat de afdeling gereorganiseerd wordt. Ieder zorgt voor zijn eigen hachie en geef ze eens ongelijk.
Mijn manager al 2 weken niet gesproken. Ik houd ze netjes op de hoogte per email en die bewaar ik allemaal.

Wat jij kan doen voordat je zo'n gesprek in gaat is op te schrijven wat je wilt bespreken. Steekspuntgewijs opschrijven wat je wilt vertellen tegen je baas.
Reageert hij tijdens dit gesprek vreemd of met rare opmerkingen dan schrijf je die meteen op. Laat maar zien dat jij weet waar je mee bezig bent.
Doet hij vervelend tegen je, en ben je de kluts kwijt, kijk op je briefje (leg deze gewoon voor je neer op tafel) en ga verder waar je bent gebleven.
Emoties tonen is niet erg, maar ik denk dat deze man het niet waard is om ze teveel te tonen.

Thuis schrijf je het gesprek op, zo uitgebreid mogelijk en bewaar dit goed! Je kunt het hem zelfs nog mailen als zijnde 'gespreksverslag'.
Ga niet gooien met modder, wees direct, duidelijk en vertel hoe JIJ je voelt. Ga niet met een vinger wijzen of een schuldige aanwijzen, maar blijf netjes.

Haal diep adem en laat je de kop niet gek maken. Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer het toch!

Succes!