Verzuim op werk en grenzen aangeven
06-10-2005 om 13:08 uurAllen,
Ik vraag me af hoe vaak jullie moeten verzuimen door de astma.
Ik schets even mijn situatie;
Ik ben 2 jaar geleden verhuisd van Arnhem (2 min fietsen van werk naar kantoor) naar Heemskerk (werk in Den Haag en dus minimaal 1,5 uur aan het reizen met OV) Sinds ik hier woon gaat het zowiezo veel slechter gezien de vervuiling hier (Corus)
Sinds ik dus veel moet reizen en ook nog eens op een kantoortuin werk met circa 25 man op 1 afdeling zonder goede ventilatie ben ik om de haveklapt ziek. Afgelopen winter (2004/2005) meer thuis geweest dan op kantoor.
Ik voel me dan echt te beroerd om naar kantoor te gaan.
Nu ligt de drempel voor mij natuurlijk wel hoger doordat ik zolang moet reizen. De treinen en trammen zitten vol met hoestende en rochelende mensen. Nog niet te spreken over het geen mensen meedragen aan hun kleding aan haren, rook en noem maar op.
Ik ben dus nog nooit zo veel ziek geweest als nu hier.
(ben dus ook op zoek naar een baan in de buurt)
Ik ben duidelijk naar kantoor over wat ze kunnen verwachten, maar snap ook dat ze aan mankracht missen en er werk blijft liggen. Ik voel me snel schuldig en ga vaak sneller aan de slag dan eigenlijk kan. (wat er weer op uitdraait dat ik na een paar weken weer terug bij af ben)
Hoe gaan jullie hier mee om? Verzuimen jullie veel? Weet je je grensen goed aan te geven? Wat doen jullie en je werkgever om het ziekteverzuim zo laag mogelijk te houden?
Bij mij op het werk valt niet te praten over een aparte werkplek waar ik kan zitten waar ik minder onder invloed sta van andere mensen en dus 'aangestoken' kan worden. Hoe zouden jullie dit oplossen?
Ik ben benieuwd naar jullie mening. Dank jullie wel!
hallo
IK heb ook net een week geleden te horen gekregen dat ik astma heb met hyperventilatie
Op mijn werk reageerde ze ook al raar.
Ik moet via de poortwachterswet volgende week 2 dagen 2 uren proberen, waar haalt zij de informatie vandaan om te beoordelen of ik dit wel red!!!!(zij kan waarschijnlijk mijn binnen kant zien)
Ik ga het gewoon proberen, ik laat me niet kennen.
Daarna ging ik verder kletsen met mijn manager en die zij zo tussen neus en lippen door dat ik op therapie basis in mijn eigen filiaal mag blijven werken , maar als ik weer 37 uur werk dat het dan misschien wel anders word.
Ach dat mens wil mij kwijt volgens mij , ik snap ze niet hoor.
Maar ik wacht eerst netjes af, misschien zijn dit wel lose woorden van haar, want dat heeft ze wel vaker. Maar ondertussen maak ik mij druk. Wat mij dus weer niet goed doet.
Ik wil dimple bioloogje en sylvia ook heel veel sterkte wensen. Wat kunnen mensen toch ongevoelig zijn bah bah.
groetjes willie
Ik heb volgende week een gesprek met mijn teamcoach en de personeelsadviseur.
'De aanleiding van het gesprek is jouw ziektebeeld van het afgelopen jaar en we willen graag met jou samen zoeken naar verbetering.'
Ik heb een paar keer flink de griep gehad, was dusdanig ontregeld dat ik een prednisolon kuur moest hebben waarvan de bijwerkingen dusdanig waren dat ik me ziek moest melden en heb me twee keer met 'gewrichtsklachten' ziek moeten melden. De laatste keer dat dat het geval was ben ik prima begeleid door mijn werk en zijn er ook aanpassingen gekomen.
Mijn beoordeling over het afgelopen jaar was prima, dus ik maak me ook niet echt zorgen over dat gesprek.
Schijnt ook vooral voor de nieuwe personeelsadviseur een mogelijkheid te zijn om de 'ziekmelders' te leren kennen zodat hij weet over wie hij het heeft als hij in overleg gaat met de bedrijfsarts :+. Ik ben benieuwd...
De insteek van jouw gesprek Esther klinkt al veel beter dan wat ik tot nu toe van de anderen heb gelezen.
Gezien het hele Poortwachter verhaal zullen ze ook wel MOETEN! Het kan echt geen kwaad om veel contact met je baas, collega's en Arbo te hebben. Tenslotte streven we er naar om terug te komen in het arbeidsproces en dan is de stap gewoon wat kleiner dan wanneer ze je maar laten stikken (letterlijk en figuurlijk ;))
Mijn manager geeft aan dat ik tijd nodig heb en geeft me alle ruimte. Aan de ene kant heel fijn, aan de andere kant komt het gedesinteresseerd over.
En euh....Willie...........NIET doorbikkelen! Je schrijft dat je je zelf niet laat kennen.
Maar wie heeft daar op de langere termijn het meeste last van?? JIJZELF!
Ik heb ook maanden doorgebikkeld en waar ben ik nu? Nergens, want ik heb elke maand een prednison kuur en werk al 4 maanden niet meer.
Dus houdt je eigen grenzen goed in de gaten. IK weet dat je jezelf niet wilt laten kennen, maar wees niet te streng voor jezelf!
Ik ga nog maar eens proberen hier een berichtje neer te zetten, gisteren een hele "loveletter" :P wilde mijn computer niet meer mee werken, :? dus tweede poging.
Ik wil iedereen met problemen wat betreft werk veel sterkte wensen, en aan Bioloogje, als je gesprekken aangaat op jouw werk met de leidinggevende zorg altijd dat er een derde persoon aanwezig kan zijn en vrag of het gesprek genotuleerd wordt.
En uiteraard een kopie van het verslag voor jou. let er wel op dat de notulen goed uitgewerkt worden want daar willen in sommige bedrijven nog wel eens een eigen draai aan geven.Soms vragen ze ook of je een verslag wil ondertekenen voor gezien,NOOIT DOEN VOOR JE HET ECHT GELEZEN HEBT!!!!
Hiervoor wil ik iedereen graag waarschuwen, heb vanuit mijn werksituatie meegemaakt dat iemand op deze manier zijn eigen ontslag getekend heeft, dus geen recht op WW en kan niets tegen zijn werkgever beginnen. >:(
Groetjes :W Sylvia
Hoi iedereen,
Gisteren had ik dus het gesprek met mijn werkgever. Het gesprek viel gelukkig erg mee, in tegenstelling tot 2 weken geleden was hij opeens aardig. :) Misschien komt dat omdat hij mij de vorige keer weg wilde jagen of omdat hij net op vakantie is geweest...
In ieder geval was ik degene die het gesprek leidde, dat is op zich ook een heel prettig gevoel. Nu was hij degene die op mij in moest spelen.
Hij bleef bij zijn standpunt dat hij mij niet geschikt vindt voor dit werk, maar toen ik zei dat dit niks zegt over slecht functioneren, had hij er niks tegen in te brengen.
Ik heb gezegd dat ik aan mezelf ga werken, tactischer zijn tegen klanten en proberen te werken ook al voel ik me doodziek. Hij dacht dat het niet gaat lukken, aangezien ik er al 3.5 jaar werk. Waarop ik natuurlijk zei dat hij de zaken niet zo negatief moest zien.
Ik heb een goed gevoel over het gesprek en heb hem volgens mij ook nog wat bijgebracht, dat zijn mensenkennis dus niet op mij van toepassing is, hij dacht namelijk dat ik geen plezier had in mijn werk en niet lekker in mijn vel zit, nou dat is dus niet juist! Ook weet hij nu dat werknemers niet perfect kunnen zijn, hij alles positiever moet zien en dat hij wel eens complimenten mag geven.
Op het laatst zei hij, dat hij eigenlijk iets anders had gehoopt dan dat ik zou blijven, maar dat een werkgever niks kan doen als hij werknemers weg wil hebben, werknemers daarentegen kunnen van de ene op de andere dag toedeloe zeggen. tja daar had hij gelijk in, kan ik verder ook niks aan doen. (ik dacht gelukkig KUNNEN werkgevers je niet zomaar de deur wijzen!!! ^O^)
Ik heb alles mooi genoteerd en geef heb volgende week een kopie. Bedankt voor de tip Sylvia! ik heb tijdens het gesprek niks opgeschreven, omdat ik me wilde focussen op het gesprek. Naderhand heb ik 's avonds de boel nog even opgeschreven.
@ Sylvia, hoe bevalt het op je nieuwe werkplek?Laten notuleren bij gesprekken kan een voordeel zijn, aan de andere kant vind ik zo'n gesprek te prive, vooral omdat het bedrijf nogal klein is en iedereen met elkaar om gaat.
@Dimple fijn dat jouw werkgever je de ruimte geeft die je nodig hebt en dat het nu stabiel met je gaat. Heel erg bedankt voor de goede tip om het op te schrijven, dit heeft erg geholpen voor mijn zenuwen die avond ervoor. En tijdens het gesprek had ik mooi houvast en kon hij zien dat ik er serieus mee bezig was geweest. Ik heb het alleen niet over mijn astma gehad, misschien niet erg verstandig. Maar aan de andere kant was ik ook al mijn folders vergeten... :@
@ Will, wat goed dat je in de poortwachterswet zit! Zo kun je kijken of je die 2 uur 2 dagen in de week aan kunt. Proberen kan natuurlijk geen kwaad, maar je niet laten kennen is een heel ander verhaal! Toch herken ik dit erg als ik eenmaal op mijn werk ben, ben ik ook een te erge doorzetter. Werk gewoon door terwijl ik me licht in mijn hoofd voel, of als ik een lichte astma-aanval heb. Thuis zou ik even een tijd rustig gaan zitten en wachten tot het over is...
Fijn dat je die therapie op je eigen werkvloer kan doen, misschien dat de situatie dan ook meer begrip van je collega's kweekt, ik hoop het voor je.
@ Esther veel sterkte voor je gesprek! Fijn dat je het postitief ziet!
@ Olga, wat een rotstreek zeg, dat ze je zo durven te behandelen!!! Dingen verzinnen en rotopmerkingen maken, kunnen idd erg kwetsend zijn. Daardoor was ik ook een tijdje van slag. Misschien heb je wat aan de tips van dimple aan mij, een bedrijfsarts die je werkgever op de hoogte houdt zou hier denk ik goed op zijn plaats zijn. Heel veel sterkte toegewenst, en als je weer aan het werk bent, probeer dan zoveel mogelijk afleiding te zoeken, dan wordt de benauwdheid vast wat minder!
Het gaan malen over dat soort gesprekken, werkt idd niet goed voor de astma. Goh je lijkt mij wel, ik ga ook altijd snel malen. Dit was zoals je boven kunt lezen dus onnodig, maar toch heb ik die nacht ervoor bijna niet kunnen slapen omdat ik het erg benauwd had en er steeds aan moest denken. Proberen te gaan mediteren wil het malen nog wel eens minder maken. Ga rustig zitten of liggen en probeer je hoofd leeg te maken van gedachten. Denk toch aan nare dingen, probeer die dan weg te laten gaan en concentreer je op het niets denken. Ik weet dat dit zeer lastig is, vooral als je nooit mediteert of als je je erg rot voelt. Houdt vol en zet door!!! Heel veel sterkte, ik hoop erg voor je dat de situatie beter voor je wordt. Als je tips nodig hebt van iemand vraag het alsjeblieft, daar zijn we ook voor!!!
@ iedereen, heel erg bedankt voor de tips en de steun!!! ^O^ _O_ Ik heb er heel veel aangehad ook al liep het met een sisser af! Heel veel sterkte toegewenst met problemen op het werk!
liefs bioloogje
hallo
Nou ik vind het heel spannend, morgen gaat het gebeuren 2 uurtjes werken.
Ik hoop dat het goed gaat. Maar daar heb ik alle vertrouwen in. En hoop dat de collega's het accepteren dat ik via deze manier weer ga opbouwen.
Als ik maar geen aanval krijg, want ik ken me zelf ik ga dan gewoon door, en dan heb ik mezelf er mee (dimple je heb helemaal gelijk) Maar ja dat is het aart van het beestje.
De laatste paar dagen voel ik me aardig goed moet ik zeggen, ik denk dat de nieuwe medicijenen gaan aanslaan. _O_ En ik ben via fysio aan mijn conditie aan het werk want na twee maanden thuis zitten en niks kunnen word je conditie nul..En ja ik ben met de lijn begonnen,dat vond ik ook wel nodig en is ook beter voor de astma. :s)
Nou ik zal jullie op de hoogte houden hoe het gegaan is.
En bioloogje wat goed dat jij het gesprek zo in eigen handen heb genomen toppie want daar kunnen ze dan vaak niet tegen op. ^O^ ben blij voor je dat zo goed is gegaan.
groetjes willie :*
Hai Bioloogje,
Goed gedaan dat gesprek met je baas ^O^.Maar blijf zijn gedrag wel in de gaten houden hoor.
Je vroeg hoe het beviel op mijn nieuwe werkplek.Het beviel mij goed voor zolang het duurde. Toen mijn computer niet meer wilde meewerken zat ik dus te schrijven dat ik op moest worden genomen in het ziekenhuis( ik had alleen niet meer de puf om weer alles opnieuw te pennen).En nee , ik moest niet opgenomen worden voor mijn astma maar na jaren geklaag van mij over druk op mijn hoofd en oren zijn de heren doktoren er achter gekomen :s)dat er geen een botje recht stond in mijn neus :N.
Ik was mijn longarts zoerg zat dat ik heb aan mijn huisarts gevraagd of ik naar een andere toe kon die misschien wel beter luisterde want volgens mijn oude longarts kwam alles alleen maar door mijn astma >:(.
De nieuwe arts had het binnen 20 minuten door ( ik ging namelijk met de longfunctietest onderuit omdat ik niet genoeg zuurstof had :@).Staan ze daar met met zijn allen om je heen,geen hyperventilatie.longen niet slechter, maar gut wat hoest ze toch erg en ze loopt alleen maar door haar mond te ademen. Nog eens naar mijn klachten gekeken.
Toen zei hij,:ik stuur je naar de KNO-arts.
Een week later zat ik bij de KNO. Hij wilde in mijn neus kijken alleen mijn ene neusgat was afgesloten. :? :?
Twee weken later door de scan en toen kwamen ze erachter dat alles schots en scheef stond in mijn neus, alleen aan de buitenkant was dat niet te zien.
30 januari neusje rechtegezet en helemaal schoongemaakt van binnen :Y :Y :Y.Ik ben nu weer thuis en heb geen druk meer op mijn oor en hoofd en de keelpijn is ook weg. Door mijn ene neusgat haal ik inmiddels zuurstof en mijn andere neusgat daar zit nog een tampon in, die wordt volgende week donderdag eruit gehaald. Volgens de arts had ik door mijn ene neusgat nog maar 10 procent zuurstof. Ik ben nu al blij het kan alleen maar beter worden. :Y
Alleen ja, mijn werk he??Daar denken ze dat ik na mijn operatie geen astma meer heb en geen last van stof meer heb :oaf en toe zijn het echt een stel eikels.
Dus als ik beter ben kan ik mijn oude werk weer op gaan pakken, dus weer een gevecht leveren :N.
En dat ga ik doen ook. >:(Nu hebben ze me echt heel kwaad gemaakt.
Groetjes van Sylvia
hallo
nou het is mij 100% meegevallen op mijn werk.
Ik mocht zelf zeggen wat ik mocht doen, en kijken hoe het ging. Nou het ging toppie dinsdag.
Donderdag mocht ik weer twee uurtjes en ging ook heel goed, alleen toen ik ging bukken en veel lopen door de winkel toen gingen mijn longen pijn doen.
Hebben jullie dat ook als je gaat voorover hangen en dan ding gaat doen dat je pijn in je longen krijgt??
Daar heb ik dus vaker last van.
Mijn colega's reageerden ook leuk, ze vinden het fijn dat ik er weer was al was het maar een paar uurtjes.
Maar even afwachten als dat zo blijft, maar ik probeer het zo snel mogelijk uit te bouwen dat ik weer zeker 50% aan het werk kan , en natuurlijk streef ik naar 100%.
nou toedeloe maar weer.
willie :*
Hoi iedereen,
@ Will, fijn dat het zo is meegevallen op je werk. Super dat je collega's het fijn vinden dat je terug bent, hier heb je vast heel veel steun aan. :)
Die pijn in mijn longen heb ik inderdaad op het werk ook wel eens, vooral als ik te veel doe. Dan speelt de inspanningsastma weer op, dan moet ik het rustiger aan doen. Was je misschien dinsdag te hard aan de slag gegaan? Rustig werken is ook werken. Dat gaat er bij mij ook moeilijk in, maar als ik die steken in mijn longen krijg moet ik wel, eerder wil ik het toch niet rustiger aan doen, te eigenwijs...
Veel succes op je werk!
@Sylvia, goed zeg dat je geopereerd bent aan je neus. Voel je je al wat beter, wat betreft de benauwdheid?
Jemig op je werk hebben ze ook geen kaas gegeten van logica! Belachelijk dat ze nu denken dat je astma over is, astma gaat jammer genoeg nooit over. En de allergie voor huisstofmijt zal ook wel van de partij blijven. Misschien kan je ze van die folders van het astmafonds onder de neus drukken, daarin staat duidelijk dat astma een chronische ziekte is! Super dat je je niet onder de voet laat lopen!
Beterschap en sterkte op je werk!
Gisteren ben ik weer naar mijn werk geweest, het was gezellig, maar druk. Op een gegeven moment had ik achter de kassa geloof ik een beetje zuurstof tekort. Ik voelde best licht in mijn hoofd, maar ik ben zo stront eigenwijs dat ik gewoon doorga totdat ik neerval. Dat neervallen gebeurde gelukkig niet, wel keken de klanten mij angstig aan, van oh jee als je maar niet onderuit gaat. Gelukkig was de rij klanten snel weg en had ik een tijdje niks te doen, tijd om bij te komen dus.
Ik ben er nog steeds niet uit of ik ze nou wel of niet op mijn werk zal vertellen dat ik astma heb, het zou misschien wel wat vooroordelen wegnemen. Maar ja, ik ben niet echt zo'n prater als het over mijn lijf gaat...
groetjes bioloogje
iedereen.
Die benauwdheid op de longen heb ik inderdaad ook vaak op mijn werk, vooral als ik erg veel met dossiers loop te zeulen en op loop te bergen.
Na 4 jaar ben ik er wel achter dat ik dan beter een stapje terug kan doen of ze het op het werk nu leuk vinden of niet.Alleen is het soms zo moeilijk om dat stapje terug te doen, hebben jullie dat ook? Dan heb ik er zo de pest in dat ik eigenlijk zelf niet eens wil weten dat ik astma heb :? , terwijl ik er over het algemeen geen moeite mee hebt.
groetjes Sylvia :W
Paginering