Ik kan me voorstellen dat Mieke ervan baalt dat het herstel wat langzaam gaat. Ze heeft al zoveel geduld moeten opbrengen en zoveel tegenslagen gehad. En waar gaat dit alles haar brengen? Het lijkt mij ook frustrerend. Toch hoop ik dat het herstel spoedig gaat komen en dat ze over een paar dagen iets verder is dan nu.
Heeft ze op de IC minder rust dan op de gewone verpleegafdeling?
Een ic is erg onrustig. Zowel overdag als 's nachts is er licht. Patiënten moeten namelijk goed in de gaten gehouden worden. Ook zijn er continu piepjes en alarmen te horen. De piepjes zijn van je hartslag. De alarmen als er een waarde (hartslag, bloeddruk, ademhaling) afwijkend wordt. Ook maken de verschillende infuus en voedingspompen geluid. De verpleegkundigen komen zeer vaak binnen lopen en negen van de tien wordt ze dan ook aangeraakt. Dit betekent dus dat er 24 uur per dag geluid en licht om je heen is. Mieke heeft daar op dit moment veel last van. Ze is gewoon erg moe en verlangt naar rust, maar dat is gewoon nog niet verantwoord.
Rustige dag. Geen gekke dingen. Alles is stabiel en ook stabiel de goede kant op. De bocht is genomen nu de weg omhoog nog, waren de woorden van de arts vanmorgen. En dat is maar goed ook, want Mieke moet eigenlijk van de ic af. Ze wordt kriebelig van alle onrust hier. Ze is kort af en huilt om niets. Steeds zegt ze sorry, als ze weer onredelijk is. Terwijl iedereen zegt dat ze het wel begrijpen. Wat voor Mieke weer een huilbui oplevert. Voor Mieke dus zware dagen zo. Regelmatig krijgt ze nu oxazepam zodat ze zich wat rustiger voelt. Beademingskap kan er nu iets langer af. Saturatie daalt minder diep. Longfoto is verbeterd. De hoop is morgen/overmorgen over op zuurstof en dan over naar de verpleegafdeling. Voor ons is dat weer een hele stap maar voor Mieke is dat nodig.
Fijn dat ze de bocht genomen heeft hopelijk gaat ze nu stapje voor stapje de weg omhoog. Hoop dat ze de ic spoedig mag verlaten, zodat er voor haar rust komt. Heel veel sterkte en beterschap voor Mieke. Sterkte allen.
Bedankt Isis voor de uitleg. Ik ben zelf nog nooit op een IC geweest, dus wist dat niet.
Gelukkig zijn dit wat positieve berichten over Miekes herstel. Dat ze het mentaal nog moeilijk heeft, gaat vast wel bijdraaien als het herstel nog iets verder gevorderd is. Dan zal ze meer goede momenten hebben. Ik hoop voor Mieke dat ze binnen enkele dagen naar de verpleegafdeling kan. En dat ze daar geen nieuwe verkoudheid o.i.d. meer oploopt. Voorzichtig blijven!
Mieke en isis en petra en alle andere,
wat is het toch een wonder dat ze al op de kapbeademing is!
Mieke je bent een topper!
Hou vol! Veel beterschap
en voor de rest ook een dikke knuffel
puckie
Ik kan me voorstellen dat Mieke ervan baalt dat het herstel wat langzaam gaat. Ze heeft al zoveel geduld moeten opbrengen en zoveel tegenslagen gehad. En waar gaat dit alles haar brengen? Het lijkt mij ook frustrerend. Toch hoop ik dat het herstel spoedig gaat komen en dat ze over een paar dagen iets verder is dan nu.
Heeft ze op de IC minder rust dan op de gewone verpleegafdeling?
Heel veel sterkte!
Hoi ABO
Een ic is erg onrustig. Zowel overdag als 's nachts is er licht. Patiënten moeten namelijk goed in de gaten gehouden worden. Ook zijn er continu piepjes en alarmen te horen. De piepjes zijn van je hartslag. De alarmen als er een waarde (hartslag, bloeddruk, ademhaling) afwijkend wordt. Ook maken de verschillende infuus en voedingspompen geluid. De verpleegkundigen komen zeer vaak binnen lopen en negen van de tien wordt ze dan ook aangeraakt. Dit betekent dus dat er 24 uur per dag geluid en licht om je heen is. Mieke heeft daar op dit moment veel last van. Ze is gewoon erg moe en verlangt naar rust, maar dat is gewoon nog niet verantwoord.
Hoi allemaal
Rustige dag. Geen gekke dingen. Alles is stabiel en ook stabiel de goede kant op. De bocht is genomen nu de weg omhoog nog, waren de woorden van de arts vanmorgen. En dat is maar goed ook, want Mieke moet eigenlijk van de ic af. Ze wordt kriebelig van alle onrust hier. Ze is kort af en huilt om niets. Steeds zegt ze sorry, als ze weer onredelijk is. Terwijl iedereen zegt dat ze het wel begrijpen. Wat voor Mieke weer een huilbui oplevert. Voor Mieke dus zware dagen zo. Regelmatig krijgt ze nu oxazepam zodat ze zich wat rustiger voelt.
Beademingskap kan er nu iets langer af. Saturatie daalt minder diep. Longfoto is verbeterd. De hoop is morgen/overmorgen over op zuurstof en dan over naar de verpleegafdeling. Voor ons is dat weer een hele stap maar voor Mieke is dat nodig.
Gr. Isis
hoop dat ze vlug daar weg kan , en aan wat rust komt!
heel veel sterkte! en ze is goed bezig ^O^ ^O^
wat een sterke vrouw , bewondering!!
Ik duim heel hard met jullie mee en hoop dat ze snel naar een 1persoonskamer mag op de voor haar vertrouwde longafdeling.
Wat knokken jullie allemaal hard. Respect.
Fijn dat ze de bocht genomen heeft hopelijk gaat ze nu stapje voor stapje de weg omhoog.
Hoop dat ze de ic spoedig mag verlaten, zodat er voor haar rust komt.
Heel veel sterkte en beterschap voor Mieke.
Sterkte allen.
Bedankt Isis voor de uitleg. Ik ben zelf nog nooit op een IC geweest, dus wist dat niet.
Gelukkig zijn dit wat positieve berichten over Miekes herstel. Dat ze het mentaal nog moeilijk heeft, gaat vast wel bijdraaien als het herstel nog iets verder gevorderd is. Dan zal ze meer goede momenten hebben. Ik hoop voor Mieke dat ze binnen enkele dagen naar de verpleegafdeling kan. En dat ze daar geen nieuwe verkoudheid o.i.d. meer oploopt. Voorzichtig blijven!
Veel sterkte en beterschap!
Ben erg benieuwd hoe het nu gaat?
Ook ik ben heel benieuwd hoe het nu gaat.