Lieve dappere Mieke, Wat een kracht heb jij en wat ben je een doorzetter. Snap het wel maar het lijkt me ook wel heel moeilijk om een beslissing als deze te nemen. Hopelijk gaat het je lukken langzaam wat op te krabbelen. Wens jou en je familie heel veel sterkte en kracht toe. Een hele dikke knuffel.
Hoi Mieke, Ondanks jouw woorden van vanmorgen wens ik je de kracht om er weer bovenop te komen!!!!! Ik kan je begrijpen en bewonder je!!!! Nogmaals Véél sterkte en ik duim voor je!!!!!!
Wat een ben je dapper mens.Ik heb ontzettend veel respect voor je gekregen. Voor isis,petra en pieter heb ik bewondering en respect. Ik wens jullie heel veel sterkte en bleef hoop houden dat goed gaat komen maar ik begrijp de keuze en respecteer deze ook.
Wat een moeilijke beslissing en wat dapper dat je dit voor jezelf zo duidelijk hebt gekregen. Ik hoop dat deze beslissing je rust brengt. Hopelijk kijk je er later op terug en denk je: wat was ik er toen slecht aan toe. Maar ook als het toch zo ver zou komen, dan heb je tenminste zelf de touwtjes in handen en kan je jezelf veel ellende besparen.
Ik hoop dat er nu een zware last van je afvalt en dat je deze energie nu in je revalidatie kan steken. Heel veel sterkte voor jullie allemaal!
Mieke, je hebt het heft in eigen handen genomen en dat is meer dan goed, wat er ook verder gaat gebeuren. Je bent een moedige, oprechte, sterke vrouw. Sterkte, met alles. Liefs, Oma Akke
Ook liefs voor Isis, Pieter, Petra en de dochters.
Lieve Mieke, wat een moeilijk en moedig besluit en wat fijn dat het rust geeft in je hoofd. En natuurlijk hoop en bid ik dat je langzaam maar zeker mag herstellen, maar ben blij dat je hier niet meer over hoeft te piekeren.
Wil jou en degenen die je liefhebben veel kracht en sterkte toebidden de komende tijd.
Vannacht heb ik heel goed geslapen. Ik merk gelijk dat ik dat nodig heb om de dag beter te beginnen. Ik heb gisteravond samen met Isis mijn hoofd leeg gemaakt. Klinkt raar maar zo is het wel.ik heb met haar besproken waar ik me allemaal druk over lig te maken. Veel kon zij relativeren, sommige dingen gaat ze werk maken en dan is er nog een groep wat nu eenmaal zo is en nu geen oplossing voor is of antwoord op is. Het lijkt wel of ik op een keert punt ben gekomen. Waar we naar toe gaan weet ik nog niet maar ik hoop op beter worden. Dus ben ik aan het opruimen. Zo verwoordde Isis het gisteravond. Ik denk dat dat wel klopt.Het lucht in ieder geval wel op. Gr. Mieke
Vandaag de eerste stap gezet in mijn revalidatie. Ik ben mbv een tillift uit mijn bed geweest. Ik heb in een normale stoel gezeten. Het was doodeng omdat ik niet meer rechtop kan zitten uit mezelf. De tillift hebben ze dan ook niet losgekoppeld. De lift zorgde voor de ondersteuning die ik nodig heb om te kunnen zitten. Dit is behoorlijk confronterend. Daarnaast is het een raar gevoel nu ik meer rechtop kom om maar door één long te ademen. Mijn linker helft zet niet meer uit, terwijl de rechterkant omhoog komt. Het is een raar gezicht en gevoel ik kan het niet goed beschrijven. En natuurlijk merk ik dat ik minder lucht heb. Vanmiddag heb ik dus een gesprek gehad met Peter (de revalidatie arts). Hij is een aardige man waar ik het denk ik wel goed mee kan vinden. We hebben afspraken gemaakt. Hij verwacht gewoon een goede inzet van mij en dat ik eerlijk aangeef wanneer er iets is. Hij zal twee keer per week met mij in gesprek gaan om de vorderingen te bespreken. Ook hij zal eerlijk aangeven wat hij van de vorderingen vind. Hij heeft gehoort van dat ik eigenlijk altijd meer wil dan dat ik kan maar daar is hij eigenlijk niet zo bang voor. Zijn ervaring is dat patiënten meestal maar de helft doen dan dat hij wil. Dus dat zal wel loslopen. Maar goed dan kent hij mij nog niet, dacht ik toen. Wacht maar af. Ik zal voorlopig nog niet meer doen dan moet maar als het maar weer even kan zal ik dat wel weer gaan doen, want hoe eerder ik thuis ben hoe beter. Ik heb het hier gehad. Ik wil mijn eigen leven kunnen leiden en niet meer afhankelijk zijn. Gr. Mieke
Lieve dappere Mieke,
Wat een kracht heb jij en wat ben je een doorzetter. Snap het wel maar het lijkt me ook wel heel moeilijk om een beslissing als deze te nemen. Hopelijk gaat het je lukken langzaam wat op te krabbelen.
Wens jou en je familie heel veel sterkte en kracht toe.
Een hele dikke knuffel.
Hoi Mieke,
Ondanks jouw woorden van vanmorgen wens ik je de kracht
om er weer bovenop te komen!!!!!
Ik kan je begrijpen en bewonder je!!!!
Nogmaals Véél sterkte en ik duim voor je!!!!!!
dikke knuffel bessie
Mieke,
Wat een ben je dapper mens.Ik heb ontzettend veel respect voor je gekregen.
Voor isis,petra en pieter heb ik bewondering en respect.
Ik wens jullie heel veel sterkte en bleef hoop houden dat goed gaat komen maar ik begrijp de keuze en respecteer deze ook.
een dikke knuffel
puckie
Wat een moeilijke beslissing en wat dapper dat je dit voor jezelf zo duidelijk hebt gekregen. Ik hoop dat deze beslissing je rust brengt. Hopelijk kijk je er later op terug en denk je: wat was ik er toen slecht aan toe. Maar ook als het toch zo ver zou komen, dan heb je tenminste zelf de touwtjes in handen en kan je jezelf veel ellende besparen.
Ik hoop dat er nu een zware last van je afvalt en dat je deze energie nu in je revalidatie kan steken. Heel veel sterkte voor jullie allemaal!
Mieke, je hebt het heft in eigen handen genomen en dat is meer dan goed, wat er ook verder gaat gebeuren.
Je bent een moedige, oprechte, sterke vrouw.
Sterkte, met alles.
Liefs,
Oma Akke
Ook liefs voor Isis, Pieter, Petra en de dochters.
Lieve Mieke, wat een moeilijk en moedig besluit en wat fijn dat het rust geeft in je hoofd. En natuurlijk hoop en bid ik dat je langzaam maar zeker mag herstellen, maar ben blij dat je hier niet meer over hoeft te piekeren.
Wil jou en degenen die je liefhebben veel kracht en sterkte toebidden de komende tijd.
Hoi allemaal
Vannacht heb ik heel goed geslapen. Ik merk gelijk dat ik dat nodig heb om de dag beter te beginnen. Ik heb gisteravond samen met Isis mijn hoofd leeg gemaakt. Klinkt raar maar zo is het wel.ik heb met haar besproken waar ik me allemaal druk over lig te maken. Veel kon zij relativeren, sommige dingen gaat ze werk maken en dan is er nog een groep wat nu eenmaal zo is en nu geen oplossing voor is of antwoord op is. Het lijkt wel of ik op een keert punt ben gekomen. Waar we naar toe gaan weet ik nog niet maar ik hoop op beter worden. Dus ben ik aan het opruimen. Zo verwoordde Isis het gisteravond. Ik denk dat dat wel klopt.Het lucht in ieder geval wel op.
Gr. Mieke
Klinkt als een goed begin. En nu ben ik benieuwd naar de eerste lichamelijke stapjes die je kunt maken. Veel succes!
Gelukkig een fijne nacht gehad!
En Carpe Diem
Hoi allemaal
Vandaag de eerste stap gezet in mijn revalidatie. Ik ben mbv een tillift uit mijn bed geweest. Ik heb in een normale stoel gezeten. Het was doodeng omdat ik niet meer rechtop kan zitten uit mezelf. De tillift hebben ze dan ook niet losgekoppeld. De lift zorgde voor de ondersteuning die ik nodig heb om te kunnen zitten. Dit is behoorlijk confronterend. Daarnaast is het een raar gevoel nu ik meer rechtop kom om maar door één long te ademen. Mijn linker helft zet niet meer uit, terwijl de rechterkant omhoog komt. Het is een raar gezicht en gevoel ik kan het niet goed beschrijven. En natuurlijk merk ik dat ik minder lucht heb.
Vanmiddag heb ik dus een gesprek gehad met Peter (de revalidatie arts). Hij is een aardige man waar ik het denk ik wel goed mee kan vinden. We hebben afspraken gemaakt. Hij verwacht gewoon een goede inzet van mij en dat ik eerlijk aangeef wanneer er iets is. Hij zal twee keer per week met mij in gesprek gaan om de vorderingen te bespreken. Ook hij zal eerlijk aangeven wat hij van de vorderingen vind. Hij heeft gehoort van dat ik eigenlijk altijd meer wil dan dat ik kan maar daar is hij eigenlijk niet zo bang voor. Zijn ervaring is dat patiënten meestal maar de helft doen dan dat hij wil. Dus dat zal wel loslopen. Maar goed dan kent hij mij nog niet, dacht ik toen. Wacht maar af. Ik zal voorlopig nog niet meer doen dan moet maar als het maar weer even kan zal ik dat wel weer gaan doen, want hoe eerder ik thuis ben hoe beter. Ik heb het hier gehad. Ik wil mijn eigen leven kunnen leiden en niet meer afhankelijk zijn.
Gr. Mieke