Rachel in het ziekenhuis
28-01-2012 om 07:35 uur GeslotenLieve allemaal,
De titel van het topic zegt misschien genoeg, maar hier mijn verhaal.
Ik ben 31 oktober thuis gekomen na m'n opname van 15 weken in Davos, helaas kreeg ik al vrij snel de griep te pakken, vanaf dat moment is het weer kwakkelen, weer vernevelen en steeds minder kunnen.
Vrijdag de 20ste bij de longarts geweest en deze was niet tevreden, weer nieuwe medicijnen, eerst 2x daags 2 pufjes en als dat niet voldoende zou zijn ophogen naar 3x daags en als dat ook niet voldoende zou zijn moest ik aan de prednison.
Dinsdagavond kreeg ik het opeens flink benauwd en m'n vernevel medicijnen deden niks, dus de Huisartsenpost gebeld, moest komen daar eigenlijk direct doorgestuurd naar de SEH, die ligt gelukkig naast elkaar, daar het hele circus van onderzoeken en gelukkig voelde ik me naar nog meer vernevelen, prednison door het infuus en een kalmerend tabletje weer wat beter, maar ja moest wel blijven.
Nu is het zaterdag en lig ik nog steeds aan de prednison via het infuus en vernevel ik zo om de 2 à 3 uur, maar voel me nog niet veel beter, maar goed ik weet gewoon dat het tijd nodig heeft om weer op te knappen.
Maar ik baal wel flink, maar het is fijn om even m'n verhaal met jullie te kunnen delen.
Veel beterschap gewenst voor andere die het nodig hebben
Groetjes Rachel
Ik sluit me helemaal aan bij HJ!
Veel liefs en beterschap.
Rachel.
Heelveel beterschap meid en hopelijk knap je thuis nog wat verder op. Maar het zal vast dubbel voelen.
Zet hem op. :*
Hoi Rachel,
Hoop dat je idd naar huis mocht gaan vandaag en dat je het zag zitten!
Kom lekker bij thuis, doe rustig aan! Sterkte met weer opknappen en op de been komen. Hopelijk wordt er goed voor je gezorgd!
Liefs
Jorine
Lieve allemaal,
Vorige week donderdag morgen inderdaad naar huis gegaan. Thuis in m'n eigen bedje was toch wel fijn. Voelde me weliswaar voelde ik me niet super, maar thuis is toch beter dan het ziekenhuis.
Dinsdagavond voelde ik me al wat minder veel pijn in m'n gewrichten en beetje last van m'n keel. Gisterochtend niet fit wakker geworden, wel voor het eerst weer thuis naar de Fysio geweest, daar wat gefietst en wat kracht oefeningen gedaan. De rest van de dag veel geslapen, gisteravond laat ging het weer mis. Kreeg het heel erg benauwd, huisartsenpost gebeld en toen is de huisarts langs gekomen en die heeft een ambulance laten komen om me naar het ziekenhuis te brengen, daar op de SEH weer het hele circus van bloedprikken, foto's maken en bloedgas afname. Zuurstof gekregen en regelmatig verneveld. Ook weer prednison via het infuus gekregen. Rond een uurtje of 5 kon ik van de zuurstof af en voelde ik me wat beter. Maar goed moest wel opgenomen worden, omdat ik wederom een excubatie van m'n astma heb.
Baal als een stekker, weer in het ziekenhuis, heb het helemaal gehad, ben zo bang, bang voor de toekomst, hoe moet dit verder.
Dit was mijn verhaal weer, het is wel fijn om dit met lotgenoten te delen.
Ook heel veel beterschap voor alle andere die het nodig hebben.
Liefs Rachel
He bah das niks leuk. :X
Hopelijk knap je weer snel op.
Heel veel beterschap.
oh rachel, wat ontzettend balen is dit!
Dat je inmiddels angst hebt voor de toekomst kan ik me best voorstellen, kun je dit ook bespreken met je arts?
Heel veel sterkte en een dikke virtuele knuffel, ik hoop dat je snel weer in je eigen bedje mag!
Sterkte Rachel ,
het is niet leuk wat er gebeurd maar wees sterk en knap snel op en bespreek dit ook met je longarts .
Groet Theo . :W
Hoi Rachel, o jee wat een pech, weer ziek. :N
Ik kan me je zorgen goed indenken. Het is ook moeilijk, niet alleen mee tobben hoor.
Ik ga voor je duimen, meid!
Hoi Rachel,
Das niet zo mooi.... angstig zijn is een menselijke reactie en niks mis mee. Want het zijn gevoelens. Het is goed dat je ze uit. Wellicht is er de mogelijkheid om er met iemand zoals doctor of beternog familie, of beste vriendin je gevoelens kwijt kan.
Je bent in goede handen..... dus.... doe het lekker rustig aan. Het komt allemaal met zekerheid weer goed. Het heeft gewoon ff zijn tijd nodig dus vecht er niet tegen maar laat het over je heen komen.
Het komt echt allemaal goed.
Veel beterschap.... en mocht je willen schrijven... gewoon doen.
Mtvrgrt kees01
Tjonge meid, wat een tegenvaller! Dat dit je aan t schrikken maakt kan ik me wel indenken ja!!!!!!!! Idd zoals anderen ook al zeggen, hoop ook ik dat je er met mensen goed over kunt praten (een maatsch. werkende of geestelijk verzorger in t zkh?) en iig ook met je LA. Die zal een oplossing moeten bedenken :)
He meid, sterkte en hopelijk is het van korte duur en knap je nu dan écht op (k wil niet met mijn verhaal in jouw topic komen, maar ik heb t ook heel vaak dat ik niet 1x maar heel snel daarna nog een keer word opgenomen. Blijkbaar is t dan toch nog niet echt uitgewoed ofzo. Vaak knap ik na de 2e keer wel op...dus ik hoop dat t jou bemoedigt!!)
Sterkte en weltrusten en post maar veel hier als je er behoefte aan hebt, dat doet goed (ook weer een ervaringsdeskundige die spreekt :)
Liefs
Jorine