Rachel in het ziekenhuis
28-01-2012 om 07:35 uur GeslotenLieve allemaal,
De titel van het topic zegt misschien genoeg, maar hier mijn verhaal.
Ik ben 31 oktober thuis gekomen na m'n opname van 15 weken in Davos, helaas kreeg ik al vrij snel de griep te pakken, vanaf dat moment is het weer kwakkelen, weer vernevelen en steeds minder kunnen.
Vrijdag de 20ste bij de longarts geweest en deze was niet tevreden, weer nieuwe medicijnen, eerst 2x daags 2 pufjes en als dat niet voldoende zou zijn ophogen naar 3x daags en als dat ook niet voldoende zou zijn moest ik aan de prednison.
Dinsdagavond kreeg ik het opeens flink benauwd en m'n vernevel medicijnen deden niks, dus de Huisartsenpost gebeld, moest komen daar eigenlijk direct doorgestuurd naar de SEH, die ligt gelukkig naast elkaar, daar het hele circus van onderzoeken en gelukkig voelde ik me naar nog meer vernevelen, prednison door het infuus en een kalmerend tabletje weer wat beter, maar ja moest wel blijven.
Nu is het zaterdag en lig ik nog steeds aan de prednison via het infuus en vernevel ik zo om de 2 à 3 uur, maar voel me nog niet veel beter, maar goed ik weet gewoon dat het tijd nodig heeft om weer op te knappen.
Maar ik baal wel flink, maar het is fijn om even m'n verhaal met jullie te kunnen delen.
Veel beterschap gewenst voor andere die het nodig hebben
Groetjes Rachel
Hoi Rachel,
Zoals bij velen.... stapje voor stapje.... en die fysio.... tsja... ik weet er alles van. Hou vol.... het loont zich.
Beterschap
Sterkte en beterschap .
Groet theo .
Sterkte voor vandaag weer!!
xxx
Heel veel beterschap, Rachel.
Dat de betere tijden maar snel moge komen voor jou.
Hou je!!
Nog leuke broeders ;)
Groetjes Jippie
Lieve allemaal,
Betere tijden zijn hier nog niet echt aangebroken, voel me nog steeds behoorlijk beroerd en flink benauwd. Dokter is net geweest en de prednison wordt vandaag over gezet in tabletvorm en morgen mag ik naar huis. Want ze kunnen niet meer voor me doen. Voelt wel dubbel, aan de ene kant heerlijk dat ik naar huis mag, maar aan de andere kant, voel me nog zo beroerd. Maar ja, hopelijk knapt het thuis wel weer op en ga ik me dan weer beter voelen.
Ik houd jullie op de hoogte enne nogmaals bedankt voor alle lieve reacties.
En ook beterschap aan alle andere die het nodig hebben.
Liefs Rachel
ja, Rachel, dat lijkt me inderdaad een dubbel gevoel
naar huis mogen, maar nog niet beter zijn, mmm :N
in iedere geval veel beterschap, ook thuis
Hoi Rachel,
Op zich is het toch wel goed nieuws... ook al is het een beetje dubbel. In je eigen vertrouwde omgeving herstellen werkt altijd positief.
Beterschap.....
Mtvrgrt kees
Ha meid,
Ik kan me dat dubbele gevoel wel voorstellen hoor!! Je bent blij om naar huis te gaan, maar nog 'ziek' naar huis voelt niet zo vertrouwd...k Hoop voor je dat vandaag en komende nacht goed gaat, dat je dus nog beetje meer vertrouwen in je lichaam krijgt.
Soms knap je thuis wel sneller op dan in t zkh, je hebt thuis toch doorgaans veel meer rust...
Enne, als t niet gaat thuis....je kan altijd weer terug, hoewel dat tlaatste is wat je wilt, maar toch. Je doet niet de deur van t ziekenhuis definitief achter je dicht. Ze blijven altijd achter je staan!!
Sterkte!!!
Groetjes
Jorine
Ik kan me het dubbele gevoel wel een beetje voorstellen. Hopelijk doet je goed weer in je eigen omgeving te zijn en weer in je eigen bedje te liggen. O+
Heel veel beterschap.