een dag uit een leven met lef......

19-08-2008 om 10:37 uur Gesloten

:W Ha die Ria.....
Een wat andere titel, dan beslommeringen of muizenissen.
Het kwam door de topic 'leven met lef' van Rianne ietsje naar onderen toe. Boeiend om te lezen!
Uit onze briefwisseling is gebleken, dat we vooral de stelling 'COPD, we kunnen er mee leven, maar we gaan er niet naar leven' volledig onderschrijven.
We zouden zoeken naar een mogelijkheid om onze briefwisseling voort te zetten onder een andere topic.
Ik denk, dat deze vlag de lading dekt.  ^O^

Heerlijk voor jou, dat manlief weer thuis is en jullie de draad op kunnen pakken.
Het zal zeker nog even wennen zijn.
Gisteren ook zo genoten van al dat water, dat met bakken uit de lucht kwam zeilen.....

Ha, ha het ultieme moment om me eens met schoonmaakwoede op het huis te storten.
Dat zuchtte toch al een beetje stoffig onder mijn uithuizigheid naar tuin en bric a brac!
Eerst maar weer eens beginnen met die eeuwige was.
Ik vind het een gotspe, dat hoofdklasse-voetballers drie maal moeten trainen en dan heb ik het nog dubbel ook! En daarnaast dan een wedstrijd minimaal per week.(soms twee)
Weet jij.....en vooral bij zeer nat weer.....hoeveel heftig vuile was dat geeft.

Maar....ook wel heerlijk als het allemaal zo lekker fris aan het lijntje hangt. Ondertussen heb ik genoeg tijd om te mijmeren over het boek'Het zwijgen van Perlmann' van Pascal Mercier.
Zelden een taaier begin meegemaakt. maar ik weet, dat, als het maar een beetje in de buurt komt van zijn boek 'nachttrein naar Lissabon' het zeer de moeite waard zal zijn om door te zetten.
Het hoofdthema is een filosofie rondom taal.

Tegen de tijd, dat ik zolder en trap en hal ( de jongens moeten dus nu ook vandaag de eigen kamers doen) en badkamer heb gedaan, waarbij ik me altijd afvraag, of er minder prikkelende schoonmaakstoffen  :N zijn te vinden, die toch krachtig genoeg zijn, ben ik wel weer toe aan een blik op de computer.
Kop koffie erbij, wat is vakantie toch een heerlijkheid.
Daarna mijn kamer en de huiskamer....die zijn het snelst klaar. Wc-eetjes voor het laatst en als toetje zelfs de galerij geschrobd....mooi woord....geschrobd.
Lang leve het fitnesscentrum dat huishouden heet!
Denk niet, dat ik er aan verslaafd ben, want geloof me....dit is een ongelofelijke uitzondering.
Geen tijd voor met die fulltime-baan.
Maar daardoor smaakt de voldoening zoet! :Y

Ik ben vorige week op onderzoek uit geweest naar tempera.
Ik heb er vorig jaar mee geschilderd in la douce france en het heeft zulke prachtige kleuren.
Je moet er pigmenten voor oplossen in een ei-mengsel( met o.a. lijnolie en damar-vernis)
Ik heb het nu in huis en wil er vandaag mee aan de slag.
Ik laat je nog even weten of het gelukt is, ja dan nee!

Heb het goed
huggie,
Berna. *)

De reacties zijn gesloten.
06-06-2009 om 10:51 uur

:W
Ha lieve Ria......

Ha, ha....mooi geen tijd gehad om wat te pennenvruchten.
Er is natuurlijk weer van alles gebeurd, maar het hoogtepunt van alles was toch wel een beetje mijn bezoek aan de longarts......en de verheffende mededeling, dat het voor hem heel spijtig was, maar dat ik niet meer halfjaarlijks op controle hoefde te komen!
Ik mag zelf contact opnemen als ik denk, dat het weer nodig is. Hij vond me fit en goed bezig en 'ik ging er goed mee om'.
Ik was het roerend met hem eens. Ik voel me doorgaans goed, kom af en toe wat tekort, doe dan weer even een pas op de plaats en ga daarna weer lekker verder met waar ik gebleven ben.
Het zingen helpt en ook de spieren rond de longen zijn aardig in conditie door het slappen op de djembé.
Vreugdevolle bijkomstigheid zijn de velletjes aan de onderkant van de bovenarmen........die kan ik ook steeds beter in een mouwloos gevalletje wringen!

Ik ben benieuwd naar het festival in Naarden. Heb je er weer lekker veel ideeën op kunnen doen?
Ik had het gelezen, maar er was geen tijd over om er naar toe te gaan. De aankondigingen zagen er aanlokkelijk uit.

Je bent een kanjer......De duomo met 463 treden!
Dat lukt mij niet.....ik leg het af!
Inderdaad iis de Dom net zo hoog, maar daarbij ga je ook nog eens al wentelend omhoog.....en is de trapruimte naar boven toe steeds nauwer.....
Ik was in Parijs tenminste blij, dat we met de auto tot in de tweede ring van de Sacre Coeur konden rijden....hoefde ik nog maar een trap op.

Een ander hoogtepunt was het feit dat we met de band de tweede ronde hebben gehaald in de clash of the coverbands........we mogen dus door naar de regionale finaleronde.
Daarna beginnen de landelijke voorrondes.
We moesten tot half twaalf in een rokerig café wachten tot we op konden........Dat slaat dan wel onmiddelijk op je longen!
Het publiek was blij, dat ze eindelijk konden swingen, want daarvoor waren er bands met een repertoire, waarbij je niet zo kon swingen!
Helemaal leuk natuurlijk!
Nu krijgen we ook wat coaching van iemand uit de jury. Hoe ouwer, hoe gekker.

En dan hebben we ook nog een optreden gedaan met de djembé-groep voor 700 vrijwilligers en de burgemeester.
Ik dacht.....gewoon een beetje lekker slappen iin een hoekje van de ruimte.....bleken we de openingsact te zijn!!!!
Het was een fantastische ervaring om al die toeschouwers voor je te zien!!
Gelukkig had onze leraar zijn twee vrienden en Moussa opgetrommeld(letterlijk en figuurlijk) en vooral de laatste maakte de show. Ik heb een clip terug gezien en het klonk alles bij elkaar lekker. De burgemeester zat naast me en mocht, na een versnelde cursus van vijf minuten, ook mee doen!
Hij vond het heel spannend.

Heerlijk, dat je met die caravan er op uit kan. Aan de ene kant lijkt het me handig en aan de andere kant ook weer bewerkelijk. Komt ook, omdat ik altijd met een sheltertje erop uit trek, gewoon mijn neus achterna en op de bonnevooi. Het is altijd grappig om te ontdekken waar je dan weer terecht ben gekomen. Een shelter mag er ook altijd bij. Een luchtbed erin en een slaapzak en Kaatje kan kamperen!
Niets leukers dan 's morgens met je duffe hoofd om een uur of vier over het pad te strompelen naar de sanitaire voorzieningen en ondertussen het geluid te horen van de merel of en france naar de laatste trillers van de nachtegaal.....Wel zorg ik dan, dat ik voor alle drukte klaar ben.....want wachten in de rij op een douche is niet de meest aangename tijdsbesteding.
Ik moet zeggen, dat ik het sinds de diagnose niet meer heb gedaan, maar de jaren daarvoor wel en toen was ik zeker en vast ook al een longlijder!!!!
Zo heetten wij vroeger......we kregen op de longafdeling van het AZL long long time ago eens een kaart van een ontslagen patient, die er vrij lang en ernstig ziek had gelegen en die was gericht aan de longlijers van het akademisch ziekenhuis.....
Humor mevrouwtje!
Geen sinecure om het gezellig te maken op de longafdeling, maar het kan echt!!!!Je had toen alleen wel zalen van minimaal tien luitjes. Het ochtendconcert was behoorlijk aan de maat, kan ik je verzekeren!!!!

Zoonlief wandelt weer koelbloedig rond. Broek en fiets zijn vergoed en de mevrouw deed alles eraan om het zo spoedig mogelijk af te handelen. Hij is by the way verliefd.....
Schattig om te zien hoe haar, huid, deodorant en tandpasta ineens tot de meest belangrijke attributen zijn verheven en......
Zelfs de strijkbout wordt te pas en te onpas ter hand genomen. Handig dus ook wel. In het kader van de emancipatie laat ik hem dus door sudderen...wie weet welke huishoudelijke kwaliteiten hij nog meer in zichzelf ontdekt!

Parijs is met fantastisch kind weer over gekomen met de pinksteren. Hij groeit als kool en brabbelt er nu al lustig op los...snel met twee maanden!
Het was waanzinnig druk natuurlijk, want naast bezoek en verjaardagen van dochter Hilversum en dochterparijs samen en een babyshower(ik dacht eerst dat ze een babydouche gingen kopen), was er nog de tuin.
Waanzinnig was de wind, die maakte, dat het vaak fris aan voelde.
Tuinen in dit jaargetijde zijn een verademing voor alle hectiek waarin je aan het eind van een schooljaar  verkeert! Het zijn oases van schoonheid en rust.
De omlijsting door het gezang van de actieve weidevogels is perfect. Het klinkt lyrisch, maar het is echt zo en ieder die aan komt wippen op de tuin is op z'n minst afgunstig.......en wij tuinelaars dan weer , supertrots!
Als alle kinderen dan rond de grote tafel zitten te kouten en te eten of als we allemaal een stuk grond aan het wieden zijn voel ik me de koning te rijk. ^O^

Ik ga nu gauw aan de wandel, want ik wil even lekker tweedehandsen in Naarden en Eemnes......second-hand geboren hè......dan doe je er niets aan. Zit in de genen......ik moet gewoon even lekker neuzen van tijd tot tijd.
Heb het goed in je mobiele hutje....ik geef een biggggggggggg huggggggggggg mee en tot spoedig!
Ber :W

27-06-2009 om 23:45 uur

Dagdag, Berna

Wat fijn om te horen dat het zo goed gaat dat je niet meer regelmatig naar de longarts hoeft! :Y
Als ik hoor wat jij er allemaal voor doet dan kan ik het er ook alleen maar roerend mee eens zijn. En die mouwloze gevalletjes waar jij het over hebt zijn met deze zomerse temperaturen bijzonder welkom, met of zonder velletjes  ;)

Inmiddels zijn we naar Utrecht geweest met ’t werk en heb ik die domtoren gelaten voor wat ie was. Ik had de vermoeidheid van de Duomo van Florence nog in mijn gestel zitten! Ook die wentelt aardig nauw omhoog overigens, vooral dat laatste stuk was een hels karwei. Ik denk niet dat ik ooit nog zoiets zal doen. Jij zou het afleggen zeg je, maar je moet niet vergeten dat ik nog in Gold 2 zit en jij in Gold 3, al denk ik dat jij in een veel betere conditie bent.

Ik heb me hier maar beperkt tot de aangeboden stadswandeling met gids en weet nu alles van zuster Bertken in haar kluis. De stad komt zo beslist meer tot leven. Het was een heerlijke dag voor een uitje en de terrassen zaten bomvol. En dat op een gewone doordeweekse dinsdag. Studentenstad zeker. We hoorden van de gids dat er daar 70.000 van waren op een stadsbevolking van 300.000. Na de wandeling ging het meteen verder met een rondleiding in museum Catharijneconvent, ook erg de moeite waard al heb ik voorlopig weer even genoeg monstransen etc. gezien. Tijdens Pinksterweekend nl. een abdijmuseum bezocht in Koksijde, heel erg interessant.

Naarden was heerlijk en zo ook het Fotofestival, al was niet alles even interessant. Er hing prachtig werk tussen, waar ik zeker door geïnspireerd ben geraakt.

Van harte gefeliciteerd dat jullie band doorgaat naar de regiofinale, wel jammer dat je daarvoor zo’n rookhol moest trotseren. Hoe zit dat dan nu met die rookvrije ruimten?

Wat kamperen betreft heb je helemaal gelijk, de mooiste plekjes zijn voor een caravan niet eens bereikbaar. Wij reserveren alleen de boot, dat is in het hoogseizoen hoogstnoodzakelijk, maar verder gaan we ook op de bonnenfooi hoor. We zoeken meestal wel kleine, liefst rustige campinkjes, al zijn die in sommige gebieden niet dik gezaaid. In Engeland missen we de krekels en de zwoele avonden, maar er valt daar ook erg veel te genieten. Voor ons geen Frankrijk meer in het hoogseizoen. 

Fijn dat dochter en kleinkind Parijs het goedmaken. Ik heb wel eens van een babyshower gehoord, maar dat is toch met zwangere vrouwen, niet als de baby al geboren is?

Zoonlief is geslaagd voor zijn hbo logistiek en economie.  :Y Afgelopen donderdag had hij zijn eindpresentatie op school en daar mochten wij bij aanwezig zijn. Het ging allemaal prima en na vier jaar is deze periode ook weer afgesloten. Meteen daarna was hij druk in de weer om nog allerlei zaken te regelen voor een glutenvrij jongerenkamp in Alphen aan de Rijn, dat hij samen met andere bestuursleden van Jong en Glutenvrij http://www.jong-en-glutenvrij.info/
georganiseerd heeft. Vrijdagmorgen vertrok hij met zijn (onze dus) wagen volgeladen met allerhande spullen en glutenvrije etenswaren. Er kon echt niets meer bij. Leuk om te zien hoe je zoon zich inzet voor vrijwilligerswerk, na het jaren ook zelf  te hebben gedaan.

Ik hou het bijna niet meer uit op mijn stoel, heb een of andere frictie opgelopen in mijn been. Lopersbeen wordt het genoemd zag ik, omdat vooral hardlopers dat kunnen krijgen. Lachen, want als er iemand is die niet kan hardlopen, ben ik dat wel. Ik voelde wel de noodzaak om meer te moeten bewegen en ben daarom tijdens afgelopen lange weekenden meer gaan lopen. 2-4 kilometer, wat is dat nou helemaal! Kennelijk toch teveel van ’t goede voor mij, al weet ik nog niet wat de fysiotherapeut ervan zal zeggen. Voorlopig wel lastig, voel me nou helemaal een zeur, met die zeurende pijn. Gelukkig heb ik geen pijn erbij van mijn kies. Gisterenavond had ik ineens een kroon in mijn mond. Een week of wat geleden was ik bij de tandarts voor controle en toen had ik al gezegd dat ik dacht dat ie los zat. Volgens hem verbeeldde ik me dat maar. Nou, mooi niet dus. Weekendtandarts gebeld, maar zonder pijn kan het gelukkig wachten tot maandag. 

Geniet van je tuin tussen alle hectiek van de laatste schoolweken door. Wanneer heeft jullie regio vakantie eigenlijk?

Groeten van die andere longlijder! :W
Ria

28-06-2009 om 14:35 uur

Sterkte met je hardlopersbeen; noem het maar gewoon zo... staat zo lekker stoer; denkt iedereen dat je supersportief bent :+ Ook sterkte gewenst bij de tandarts!
Leuk dat je weer wat foto-inspiratie hebt opgedaan *O*

05-07-2009 om 21:34 uur

Ha Mir,

Bedankt voor je aardige reactie!

Volgens de fysio is het waarschijnlijk toch geen hardlopersbeen. Wat het dan wel is wist hij ook niet precies, maar hij dacht aan combinatie van factoren, komende vanuit zwakke rug en misschien ook wel meniscus/kraakbeenprobleem. Niet echt stoer dus :N maar ik mag fijn komende week naar SportCity om met hem versterkende oefeningen te doen. En als ik daar toch ben... ik zal er aan moeten geloven, helaas ;( Eigenlijk maar goed ook dat ik zo tot conditie-opbouw gedwongen word, want ik heb het hard nodig!
De kroon zit er weer op en functioneert naar behoren. geen centje pijn gehad.

12-07-2009 om 07:13 uur

^O^
Ha Ria,
long time no writing!

Nou, ik vind je een kanjer met die duomo! Ook al ging het einde moeizaam, je hebt het dan toch mooi gered!
Een dubbele overwinning! En heel verstandig van je, dat je de Dom links hebt laten liggen en met zuster Bertkens op stap bent gegaan....Alhoewel je dan niet verder bent gekomen dan de buurkerk, denk ik.
Altijd al heb ik me afgevraagd, waarom iemand zich vrijwillig zou laten inkluizen, in het boek van ildefonso Falcones 'kathedraal aan de zee'gebeurt het onvrijwillig....
In dit gedicht geeft ze aan waarom.....
Ik was in mijn hoofkijn om kruud gegaan,
Ik en vand er niet dan distel ende doorn staan.
Den distel ende den doorn die wierp ik uut,
Ik zoude gaarne planten ander kruud.
Nu heb ik een gevonden, die gaarden kan;
Hi wil die zorge gaarne nemen an.
Een boom was hoog gewassen in korten tijd,
Dien vond ik uter aarden gebrengen niet.
Dat hinder van den bome merkte hi waal,
Hi toog ‘m uter aarden altemaal.
Nu moet ik hem wezen onderdaan,
Oft hi en wil dat gaarden niet bestaan.
Mijn hoofken moet ik wiên tot alre tijd,
Nochtans en kan ik ‘s klaar gehouden niet.
Hierin zo moet ik zaaien leliënzaad,
Dit moet ik vroeg beginnen in der dageraad.
Als hi daarop laat dauwen, die minre mijn,
Zo zal dit zaaiken schier bekleven zijn.
Die leliën ziet hi gaarne, die minre mijn,
Als zi te rechte bloeien ende zuver zijn.
Als die rode rozen daaronder staan,
Zo laat hij zinen zoete dauw daarover gaan.
Als hi daarop laat schinen der zonnen schijn,
Zo verbliden alle die krachten der zielen mijn.
Jezus is zijn name, die minre mijn!
Ik wil hem eeuwelijk dienen en zijn eigen zijn.
Zijn min heeft mi gegeven zo hogen moed,
Dat ik niet meer en achte dit aardse goed.

Zuster Bertken
(1427-1514)
Ja, ja.....het is maar waar je voor kiest.
Utrecht is altijd gezellig met al die studenten. Zelfs een bezoekje aan die bekende Albert grootgrutter wordt een beleving door al die diverse pluimages! Dochter Hilversum komt in ieder geval mede daardoor weer terug naar Utrecht, waar ze een heerlijke bovenwoning te huur hebben gevonden!
Ze zijn vergroeid met het ledig erf en Hilversum(sorry folks)was in haar beleving toch minder bruisend!

Je vroeg je af , wanneer onze regio vakantie kreeg......wel NU dus!
Mijn tweede dag van de vakantie is aangebroken. Ik heb de merel met zijn ochtendconcert de eerste aanzet laten geven voor mijn tweede vrije dag.......welk een zaligheid!
In al die tussenliggende periodes is er natuurlijk heel veel gebeurd. Op school en in het wereldnieuws.
De laatste maand heeft voor mij hoofdzakelijk in het teken gestaan van 'sticky fingers'en lijmsnuiven.....zoals je begrijpen zult, niet de meest aangename bezigheid voor onze aangedane longetjes.
Het gaat over de plakboeken, die ieder kind mee naar huis krijgt aan het einde van het jaar. Ieder jaar neem ik me voor om een middag in de maand samen met mijn berencollega(ik heb de apengroep)de plakboeken bij te werken en even zo vrolijk stellen we het uit voor zaken die om de eerste prioriteit schreeuwen. Heb je wel eens opgemerkt hoeveel er eigenlijk om prioriteit geschreeuwd wordt!
Dat vooruitschuiven heeft dan als nadeel, dat je aan het eind van het jaar aan zit te hikken tegen 26 nog te plakken plakboeken.
En aangezien ik een soort van open atelier hou in mijn groep zijn het echt hèèèle dikke boeken!!!!
Overuren dus en een of twee boeken maximaal per dag zijn al voldoende om me te realiseren dat je toch een beperking hebt. Gelukkig was het warm en kon het raam open of ik grabbelde alle kunstwerken bij elkaar en begaf me naar de openslaande deuren, maar de combinatie van warm en veel (sterke)lijm is ook geen beste.

Tussendoor veel festiviteiten met een mundial-tintje en het percussiefestival in Ruigoord(Amsterdam). Daar was ik nog nooit geweest.
Je betaalde aan de caravan, kreeg een bandje om en ineens stap je de jaren zeventig weer binnen. Zo'n wonderlijke gewaarwording.
Mijn zusje had een foto genomen van mij in het publiek en als je jezelf dan terug ziet is die kop van mij ook gewoon een deel van het geheel.....heel bijzonder.
Leuke optredens gezien en niet meegedaan aan de workshops, maar alleen maar kleuren en klanken gesnoven(al weer)en lekkere afrikaanse hapjes gegeten.
Festival mundial in het Julianapark in Utrecht was ook zo'n fantastische gewaarwording. Wel stortte alles wat er aan water kon zitten in de lucht zich uit boven de vele bezoekers, maar daar werd het eigenlijk alleen maar vrolijker van. Het was enorm benauwd weer, dus het lauwe water had een soort giebelend effect, lekker nat feestte de meute door, lekker swingen op latin, brazilian etc.....
Je kon echt niet stil blijven staan en ondanks mijn benauwdheid(my God, wat is het dan toch vermoeiend dat ademhalen, het kost dubbele energie)heb ik toch staan swingen en daarna voelde ik me wel helemaal fijn!
Een kick om met blije mensen te zijn.
Vroeger was ik nooit zo van de grote massa, maar ik moet zeggen, dat ik er nu echt van kan genieten.
Als er maar een los sfeertje om heen hangt en je niets hoeft en ......zeker niet onbelangrijk......je er altijd weer uit weg kan lopen!!!!

Ha, die zonen van ons die hebben toch aardig wat in hun mars!
Ook mijn ene tweeling heeft zijn diploma HBO sportmarketing en management afgerond. Dat betekende nog een middagje vliegen om vanuit school in amsterdam de uitreiking te kunnen meemaken en daarna weer terug naar school om om vijf uur een presentatie met de kinderen op het eindfeest te geven!!!!
Pffffff, wel gered, maar nog net.
Wel heel fijn dat ze nu allebei(die van jou en die van mij)klaar zijn voor een volgende stap.
Knap dat hij helpt zo'n glutenvrij jongerenkamp op te zetten. En ja....het bloed kruipt waar het gaan kan, zeiden ze bij mij thuis altijd. In de trant van 'de appel valt niet ver van de boom'.
Puberlief is trouwens ook over by the way!
Dat was een pak van mijn hart, want sinds zijn verliefde staat is er aan die schoolkant van zijn leventje maar weinig meer uit handen gekomen!!

De eindpresentatie van de kinderen stond in het teken van de kunst!
Ik heb lang na lopen denken wat te doen, en ineens had ik een lumineus idee tijdens een van mijn nachtelijke denksessies!
The making of Rolling art....!
Ik zag al kinderen voor me, die skeelerend over een groot wit laken vol verfklodders zouden rijden....
Dit ga ik nog een keer live organiseren!
Maar voor de kleuters was het iets te hoog gegrepen en heb ik me beperkt tot kinderen op de knieën voor het laken vol verfklodders met autootjes(type zandbakauto)in een hand, die ze heen en weer lieten rijden, drie skeelerende kinderen en een die als laatste met de grote kiepauto erover heen denderde.
Dit alles op atonale muziek.
Het was een verbluffend succes!!! En een kunstwerk van onschatbare waarde! Dat begrijp je.

Gisteren had ik mijn eerste tuindag er al weer opzitten.
Lekker veel fotootjes geschoten van al dat bloeiende moois. Het is er heerlijk en ervaring leert gelukkig, dat als er hier en daar een bui verwacht wordt, die altijd daar valt en niet hier.
Vandaag zijn de boys jarig.....24 worden ze al weer. Om elf uur is er koffie met taart en daarna geeft geslaagde zoon een big party in het huis van een goede vriend(gelukkig).
Ik mag gewoon langs komen Ook zo'n moment, waarop het prettig is dat je weer weg kan!

Vervelend dat je last hebt van je been....Sportcity klinkt heel snel. Versterkende oefeningen zullen op den duur alleen maar prettig zijn, denk ik.
Misschien is dat dan toch nog de nasleep van de Duomo.
Af en toe heb ik ook last van mijn been tijdens het trappen lopen.
En gemiddeld(omdat ik in een maisonnette woon)loop ik ieder jaar zo'n beetje één duomo of één domtorentje, denk ik. Wie weet!

Nou lief....ik ga het huis vast een beetje visite-rijp maken, het zijn alleen de kiddies en oma die komen, dus het valt reuze mee.
Kleinkind Parijs is al drie keer over gekomen. Hij heeft z'n eerste tand en groeit als kool.

Met de vakantie ga ik klassiek gitaren(amay, amay) en djembeën in Ingrandes.(frankrijk dus) Weliswaar hoog seizoen, maar lekker samen met gelijkgestemden in een kasteeltje, dus wel het genot van de krekels en de zwoele nachten, maar zonder de stroom toeristen. Ik ken er niemand, dus lekker spannend en vernieuwend misschien!
Maar voor het zo ver is, schrijf ik nog wel een keertje met al die zeeën van tijd. Heb je nog een goede boekentip???

Huggie en zet 'm op! :W

Mazzelaar met die kroon!!!! Ik zat tegen het plafond, kan ik me herinneren.

14-07-2009 om 22:12 uur

Hi Berna,

Even een korte reactie, want we gaan er bijna van tussen...

Bedankt voor het fraaie gedicht van zuster Bertken! Meestal zoek ik dat soort zaken meteen op via het web, maar om de een of andere reden had ik dat hier nog niet bij gedaan. Misschien ook wel omdat ik niet zoveel achter de pc heb gezeten als anders, vanwege mijn knie. “Kathedraal aan zee” heb ik nog steeds niet gelezen…Och ja, ik heb ook zo’n stapel andere boeken  die er al veel langer om smeken ze niet te laten liggen.  ;)

Wat een werk, al die plakboeken van de kinderen, met of zonder lijmsnuiven. Bestaat er geen longvriendelijke lijm dan? Ik heb me er nooit zo in verdiept eigenlijk. Voor mijn foto-albums gebruikte ik altijd plakkertjes of fotolijm, maar het is al weer even geleden dat ik dat gedaan heb. Er liggen welliswaar nog schoenendozen vol met o.a. vakantiefoto’s van járen terug, maar die zie ik mezelf nu niet meer inplakken. Achterstand opgelopen al vóór de studie en die haal ik nooit meer in. Pas geleden heb ik alle zakken met in de vakantie verzamelde folders en bonnetjes etc. weggedaan, ze lagen alleen maar stof te vergaren.

Heerlijk, zomervakantie dus! Aan ons lijf even geen polonaise. Wel hartstikke leuk, dat idee van Rolling Art! Bij mij op school hebben docenten en leerlingen vrijdag voor ’t laatst hun schooldag gehad. Rapporten zijn overhandigd en de grote uittocht kon beginnen. Voor mij is het woensdagmiddag zo ver. OOP’ers werken altijd een weekje langer en beginnen ook een weekje eerder. Even genieten van de stilte op school! En dan gaan wij er binnenkort weer tussenuit, naar Engeland dus. Met de boot van Duinkerken naar Dover en verder zien we wel waar het schip strandt. Hopelijk eens een vakantie zonder ziekenhuisopname, verstuikte enkel of probleem met de auto. Rug en knie moeten zich maar even koest houden!! 

Maandag hadden we met alle OOP’ers een barbecue op school en op de fiets terug naar huis raakte ik helemaal uitgeput, terwijl ik normaal toch niet zo’n moeite heb met dat kleine stukje (als er tenminste geen harde wind staat). Ik ben op de bank geploft en kon de eerste 5 minuten bijna geen woord uitbrengen. Nu was het redelijk warm, had ik een groot deel van de tijd gestaan en één glas wijn op. Misschien dat deze combinatie van factoren voor mij funest was, maar het gaf geen lekker gevoel, zo naar de vakantie toe. Vorige week was ik bij de huisarts en toen ik hem vertelde dat ik nog steeds buiten adem was als ik trappen liep, was hij heel verbaasd, want: “je hebt daar toch medicijnen voor”. In september heb ik weer een afspraak om te meten, dus ik ben benieuwd wat de uitkomst dan is. 

Leuk, al die festiviteiten, zo te lezen. Zou denk ik niets voor mij zijn, ik hou echt niet van grote mensenmassa’s, maar ik kan me voorstellen dat het wel een goede sfeer was en dat de muziek daar veel aan bijdroeg. En inderdaad, dat je kunt ontsnappen als je wilt.

Fijn dat jouw zonen het ook gehaald hebben! In plaats van feestje zijn wij met zoonlief en zijn huisgenoten (3 meiden, waarvan één met vriend en een mannelijke huisgenoot) gaan eten. Heel gezellig, leuk stel bij elkaar. Feestelijk gevoel dan toch!
Die van mij gaat nu nog drie jaar verder studeren, is het plan, aan de TU Eindhoven. Eerst een pre-master en dan nog twee jaar master.

Een fijne tijd met je gasten en ook heel veel plezier met je muziekactiviteiten in la douce France! Leuk zeg, in een echt kasteel. Zal zeker spannend wezen, wie weet wat voor nieuwe vrienden je er zult maken.
Boekentip…hm, even denken. Heb ik godenslaap al genoemd? Ah, jawel dus.
“Juni” van Gerbrand Bakker lijkt mij veelbelovend en “Caesarion” natuurlijk, van Tommy Wieringa. Beide boeken moet ik zelf ook nog lezen.

Tot ergens half augustus waarschijnlijk, dan ben ik in elk geval weer in t land.

Lieve groeten, Ria  :W
ps: toch nog een lange reactie geworden :)

17-07-2009 om 06:59 uur

Ha moppie....
Op de valreep dan nog even. Heb lekker veel energie, gisteren was het prachtig weer en op de tuin goed toeven en voordat de warmte lauw of hard toe kan slaan heeft mother nature vannacht voor een zeer verfrissend buitje gezorgd en begint deze vrijdag aangenaam koel!
Prachtige rode zon wurmt zich door het grijze wolkendek....de zwaluwtjes vliegen laag, dus er zit meer regen in het vat!
Lekker voor alle plantjes. lekker ook voor onze benauwde staat....ineens gaat het allemaal weer makkelijker.
Wat dat betreft, lijkt Engeland me ook een uitstekende plek om naar toe te gaan.
Daar kan je ook met het grootste gemak van de wereld de te felle zon ontlopen! :Y
Ben benieuwd met het kamperen in la douce france....Want we blijken ineens bij het kasteeltje te gaan kamperen! Dus geen jonckvrouwelijke denkbeelden van slapen in een hemelbed, maar gewoon simpel weg op het luchtbedje! Heeft ook z'n charme, zolang je niet wegdobbert op slagregens!
Zet straks mijn kleine sheltertje even in de huiskamer op om te kijken of alles nog functioneert!
het is zo dwaas om pas op het kampeerterrein er achter te komen, dat je een aantal stokken mist. Ook moet ik even qua reuk de stand van zaken opnemen.
Ik heb hem voor het laatst drie jaar terug gebruikt in Portugal en toen zijn we eigenlijk in het holst van de nacht vertrokken.....het zou best eens kunnen, dat ie in deplorabele staat verkeert....en dan is een nieuw gevalletje al gauw weer aangeschaft, ze kosten niets meer, die kleine tentjes.
Heb gisteren nog even op de valreep een betere gitaar geleend en ik zal deze week wat partituren bestuderen....misschien kan ik er dan nog mee weg komen. Ik heb in ieder geval de indruk, dat er meer mensen voor het gitaar-gedeelte zijn, dan voor de djembé!
En er zijn mensen, die vaker deze cursus hebben meegemaakt.
Ik ga er als een onbeschreven blad heen....wie weet, wat zich op de terugweg aan ervaringen heeft bijgeschreven! Spannend is het wel, voelt echt als zo'n sprong in het diepe.

Tja, dat lijmsnuiven is ook wat. We hebben het wel eens met andere lijm geplakt, maar dan laat het los of het gaf vieze vlekken...ik moet gewoon streng en disciplinair voor mezelf zijn en een of twee keer per maand bij iedereen een tekening erin plakken. Dan leid je niet snel aan een overdosis!!!
Maar ja mevrouwtje....dat is toch ook een vak apart. Grenzen bewaken en we hebben er allemaal wel heel veel mee te maken, want door de grenzen duidelijk te stellen hou je het vaak langer uit!
Wat betreft jouw mate van lucht tekort na het BBQ-feestje....zou dat niet eerder komen door de BBQ zelf. Ik kan er echt niet goed tegen, vind er ook niks meer aan al die bbqnoeiende mensen. Het rookt te erg, ik krijg tranen in mijn ogen en mijn keel lijkt dichtgeschroefd, ik word er stik benauwd door en dan moet ik het nog eten ook....dat lukt me dan niet meer. Je vindt mij dan ook vaak aan de rand van de feestelijk opgestelde tafels met de sausjes en de sla......een illuster gezelschap! In ieder geval ver weg van het fikkie! Wel met een heerlijk gekoeld glaasje wit, want daar heb ik nou hoegenaamd geen last van.
Er is wel eens eerder een discussie geweest op het forum over het effect van alcohol. Bij mij heeft het vooral ook echt wel een ontspannende werking.
In de tijd, dat ik nog als een gek hyperventileerde, omdat ik de benauwdheid niet kon plaatsen en niet wist wat er aan de hand was, was een glaasje wijn eigenlijk het enige, wat me een pas op de plaats liet maken. Dan ontspande ik en ging weer in de goede ademhaling zitten.
Zo zie je maar weer, dat iedereen anders reageert!
Ik stop even want er breekt weer een hughes onweer los!!!

zo....dat is weer achter de rug. Nog altijd een beetje huiverig om bij onweer een apparaatje aan te houden. alle stekkers gaan eruit!
Het heeft met name met vroeger te maken. Onweer tijdens de vakantieontspanning waarbij we in de schapenhokken(een soort veredelde bunkers op de grasvelden)gedreven werden en in het redelijke donker met een aantal op elkaar gepakte krijsende kinderen moesten wachten tot het onweer over dreef.....en altijd was er wel ergens een blikseminslag, die tijdens visites breed uitgemeten werd en door mij, met mijn ongebreidelde fantasie net zo makkelijk verweven werd met de nare vakantie-ontspanningservaring!
Dat gaat dus niet meer goed komen.....ik en onweer, onweer en ik!

Ook mijn zonen gaan door met de studie. Een van de twee gaat fysiotherapie doen en de ander hoopt zijn master te gaan halen.
Dat is wel zo'n rustgevende gedachte in deze recessieve tijden, waar de banen nog niet echt voor het opscheppen liggen.
Op de tuin ligt het huisje nog een beetje stil Ik hoop op mijn broer, die moet eerst de geest krijgen en dan breekt ie als een stoommachine door. Mijn zinnen heb ik wel op het eind van deze zomer gezet, zodat ik het kacheltje kan installeren en een echte atelierruimte zal hebben voor van de winter.....Ah, zoete dromen en verlangens!
Het zal tot geheel nieuwe inspiratie leiden, wat ik je brom.
Nu alleen nog een laptopje, die het langer zonder stroom uithoudt dan de mijne. Of een zonnepaneeltje op het dak, alleen is dat met de inbraakgevoeligheid nog even niet zo'n goed ideetje. Iedereen kan nl. nog steeds het terrein op. Er komt wel een hek, maar op de gebruikelijke langgerekte termijn!

Vandaag dus een echt dagje voor tweedehandse winkeltjes, snuffelen en grappige ideetjes op doen en malle dingen vinden!
Naarden en Eemnes vind ik erg leuk. Ook zoek ik hier lijsten voor mijn kloddertjes!
Dag lief.....fijne vakantie met veel mooie highlights, lekker weer en prachtige foto's!
Knuffie..... Thumbs

17-07-2009 om 07:41 uur

Voor iedereen....een hele aangename vakantie!!! :W

18-07-2009 om 09:01 uur

Lieve Rie, toevallig ontdekt *O* *O* *O* yeahhhhh.....ik wens je een fantastisch jaar toe met mooie lichtpuntjes, kleine en grotere overwinningen en een heldere kijk!!!
Heb het fijn vandaag!!!
huggie, Ber

15-08-2009 om 14:22 uur

Hi Berna,

Dank voor je verjaardagswens en lieve woorden!
Wij waren de 17e al vertrokken, dus ik las je bericht pas na thuiskomst. Omdat ik altijd jarig ben in de zomervakantie zorg ik er voor dat ik dan ook weg ben :) We hebben het samen gevierd in een Middeleeuwse pub in Kent, "the Three Chimneys", met een glas "gin and lime" en een etentje.
Ik ga je nog wel uitgebreider schrijven/antwoorden, maar het is nu te warm achter de computer. Eerder deze week had ik nog niet zoveel tijd, maar eerlijk gezegd ook geen zin in het forum.
Ik hoop dat jij het in Frankrijk ook naar je zin hebt (gehad) en ben benieuwd naar je ervaringen.
Tot schrijfs,
lieve groeten, Ria