Onbegrip voor kinderen met astma #3

Ba. is naar school. Niet dat ze helemaal beter is, integendeel maar ze is het enorm beu is om thuis te zijn. Het moet natuurlijk wel lukken dat er deze namiddag zwemmarathon is, dus ik heb een briefje meegegeven dat ze niet mee mag. Ook niet om te kijken want de tribune is in de zwembadlucht dus veel te vochtig en dat stappen naar het zwembad in deze mist kan ze ook missen.
Het vervelende is natuurlijk wel dat het vooral de jonge kinderen zullen zijn die niet meegaan omdat ze bijv. niet voldoende kunnen zwemmen. Maar ja, ze weet dat, dus we zullen zien. Misschien kan ze ondertussen was taken inhalen.
Ik vrees dat ze uitgeput zal thuiskomen maar het is een volhouder, soms te zelfs. En het is net een vervangjuf dus dat helpt ook al niet.
Be. is beter. S. kwam deze nacht huilend wakker, met haar kan ik gelukkig maandag naar de NKO arts.

Dimple, dat is superlang wachten. Kan je ook niet even bellen of zo?

Hoi

Mariad, ik weet idd niet hoe groot de kans is, dat je een schonere school tegen komt... Maar dat je rondkijkt, is altijd goed toch? Je weet maar nooit. Ik heb ook mijn vraagtekens bij die nieuwe scholen waar de ramen nooit opengaan...  :?

Caro, hoe is het met je dochter op school gegaan en... thuis ná school?

groetjes, janna :P

Mariad, Dus echt verbetering geeft het nieuwe lokaal ook niet? Vervelend als je moet overwegen om een andere school op te zoeken, maar ja, als het helpt? Dat zou voor je zoon geweldig zijn! Maar heb je in een nieuwe school weer niet altijd een "nieuwe" lucht hangen (bedoel, verflucht etc.) Daar heeft onze zoon ook altijd weer last van. Blijft lastig he? Hoe gaat het nu met hem?

En hoe gaat het met al de andere kinderen? Ook last van het weer en is het piepen en hoesten?


Hier ging het de laatste tijd aardig goed wat benauwdheid betreft, maar ook weer niet helemaal dat je zeg geweldig. De afgelopen week als hij dan uit school kwam en je maakt net de verkeerde opmerking, dan belande hij in een driftbui, komt niet zo lekker mee op school deze week, klaagt al dagen over een zere buik en zegt dat zijn buik moe is. De pijn zit onder een van zijn rib, dus zat misschien te denken dat het pijn is van het hoesten? Hij hoest vooral 's avonds erg veel en het zijn ook erg harde rauwe hoesten. Als het hoesten lang duurt, gaat hij huilen en zegt dat hij kriebel heeft in zijn keel, maar je hoort hem dan ook piepen met de ademhaling. Hij reageert erg goed op ventolin, (en dan zegt zijn vorige KA dat ventolin niks met hem doet?) Zaterdag hadden we verjaardag, en om 21:00 uur smeekte hij of hij naar bed mocht, hij zei moe te worden van al die mensen en kruipt dan achter een stoel neer met een kussen onder zijn hoofd. Hij was 's middags een flinke poos naar bed geweest, dus volgens mij moet je het dan 's avonds normaal ook wel even uit kunnen houden. Gisterenmorgen ging het aardig goed, maar 's middags werd hij weer erg druk en is hij nog een poosje naar buiten geweest, hij kwam moe binnen en hoesten ontzettende veel en je hoorde hem van een behoorlijke afstand piepen met de ademhaling. Vooral als hij gaapt hoor je een langgerekte piep. Vanmorgen kwam hij uit bed en dat ging aardig goed, zonder boos te worden, hij gaf wel aan dat hij niet naar school kon lopen omdat het mistig was en hij zo moe was. Dus ja, weer afwachten wat het gaat worden. Toch last van het weer lijkt het. Vanmiddag hebben we een gesrpek in het zh met de kinderpsychiater en dan horen wij of hij die driftaanvallen heeft door een gedragsprobleem, of doordat hij echt niet lekker in zijn vel zit. Ook heeft ze als het goed is een gesprek met de ka gehad en horen we hoe we nu verder kunnen. Hij heeft pas ook een intellegentietest gehad, en ook daar krijgen we de uitslag van. Spannend!! We hopen dat we er weer wat mee kunnen....

Ba is vrijdag redelijk van thuisgekomen, wel direct verneveld maar al bij al viel het mee. Op zaterdag ging het redelijk goed, zondag was ze best ok (gezien de omstandigheden). En maandag terug bergaf door de mist. En zo te zien zal het vandaag niet veel beter zijn.
Zo frustrerend voor haar en voor ons. Hopelijk lukt het vandaag de ganse dag op school.

Ik ben met S. bij de NKO arts geweest en ja hoor: buisjes en neuspoliepen verwijderen. Staat gepland voor volgende week vrijdag

Britt, ik hoop dat jullie wijzer worden.
Het is soms complex, wij hebben ook een periode gehad dat de benauwdheid uitgelokt werd door sterke emoties, heel begrijpbaar onder de omstandigheden maar toch moeilijk om in te schatten en moeilijk om een einde aan te krijgen. Gelukkig nam de kinderarts ons serieus en heeft ons goed geholpen, ook gepraat met onze dochter toen.
Gelukkig raken jullie er ook uit.

Onze zoon had ook heel veel last van de mist. Vooral zondag was het hier hele dichte mist en hij heeft zich de hele dag heel rustig gehouden en zat maar op de bank. Maandag op school is hij binnengebleven in de pauzes. Vandaag trok het hier aan het eind van de ochtend helemaal open, gelukkig maar ik werd wel gebeld door de juf dat mijn zoon extreem moest hoesten. En zo zat hij dus toch de middag weer thuis, zeer bleek en hoesterig. Ik baal er wel van want ik gun hem zo dat hij zich nu een tijd echt goed voelt. Met de kinderarts heb ik vrijdag afgesproken om de dosering seretide tijdelijk toch weer te verdubbelen. Ik hoop dat dat nu snel wat verbetering gaat geven.

Caro, wat naar dat S toch een ingreep moet ondergaan! Ik hoop dat ook bij jullie de mist snel wegtrekt zodat Ba. zich ook weer een tijd goed kan voelen.

Britt, ben je nog wat wijzer geworden van het gesprek? Wat vervelend dat je zoon de hele tijd zo moe is. Logisch dat hij dan om 21.00 helemaal op is op een verjaardagsfeest. Maar normaal is het natuurlijk niet als hij ook in de middag al geslapen heeft. Wel fijn dat ventolin duidelijk werkt.

Britt, hoe waren de gesprekken met de kinderpsychiater enz? Hopelijk iets waar jullie je in  kunnen vinden!

Mariad, naar dat je zoontje last heeft van de mist.  >:(
Inderdaad, je gunt hem zo graag even een niet-benauwde tijd! Hopelijk klaart het gauw op en doet de extra seretide ook zijn werk!

Caro, Ba ook al last van de mist dus! Heel vervelend hoor. Hopelijk zijn de klachten ook weer gauw weg (verbeterd) zodra de mist weer weg is! En S. moet geopereerd? Wel gelukkig snel dan, volgende week vrijdag al! Hoop dat het helpt!

Hier gaat het redelijk, zou voor mijn dochter ook bijzonder blij zijn, als de mist weer weg was... :Y

Ik duim ook mee dat de mist snel verdwijnt. Alle kindjes hebben hier last van zo te lezen. Zo ook die van ons. Dus flink blazen met zijn allen  :P

Britt, hoe was het bij de psych? Wij hebben ook bij jeugdzorg gelopen. Die vertelde dat hij helemaal geen gedragsprobleem heeft maar fysiek niet lekker in zijn vel zit. Vond ik heel fijn om te horen. Wel jammer dat de KA het niet serieus neemt dan maar goed...wij gaan de 30ste naar het wkz.

Las eea over scholen. Geen idee eigenlijk hoe het bij ons geregeld is. Volgens mij wordt er wel goed schoongemaakt en houden ze de luchtcondities goed in de gaten. Eigenlijk heb ik geen klachten op dat vlak. Ze denken heel erg mee, ook met zijn glutenvrije diee bijvoorbeeld. Echt top, je hoort vaak genoeg anders. Zo hadden ze glutenvrije pepernoten geregeld. Hoefde ik niet te doen ^O^

Afgelopen week flinke hoestbuien, wit en bank hang gedrag alhier. Vaak de ventolin gegrepen.
Vanavond wilde hij niet slapen, werd eerst boos totdat hij amper uit zijn woorden kwam en nog net kon zeggen dat hij moest puffen. Daar baal ik dan zelf weer van dat ik het niet heb gezien.
Na een paar puffen trok hij gelukkig snel bij.

Nou ben zelf ook snotverkouden dus ga lekker mijn mandje opzoeken.
Succes allemaal met de kids, het gehoest en de rot mist.

Ik ben zo boos. Onze Ba. voetbalt maar ze is al een paar keer afwezig geweest, oa wegens de mist nu, kan en mag ze van mij niet voetballen. Als gevolg daarvan mag ze dit weekend al sowieso niet spelen en vorig weekend werd ze ook niet geselecteerd, ze krijgt niet eens de kans. Los van het feit dat het tussen de trainers onderling niet loopt bij haar groep, wordt mijn kind dus dubbel gestraft, één ze heeft een chronische ziekte waar ze maar mee moet leren om te gaan en die een serieuze impact op haar leven heeft en twee wordt ze daardoor nog eens uitgesloten ook. En dan is een sport voor negenjarigen al zo competitief dat je afgestraft wordt omdat je niet kunt gaan trainen.
Ze is er haar zin om te voetballen bij aan het verliezen terwijl ze het zo graag doet en het ook nodig heeft om te blijven sporten, vooral een loopsport om haar longen open te houden, op advies van de KA.
Deze avond moet ik haar dat dus vertellen dat ze weer geen match mag spelen en heb ik een verdrietig en boos meisje in huis.  Ze doet zo haar best om alles vol te houden in dit verschrikkelijke weer, school en zo.
Ik ben echt kwaad, het is al zo lastig om altijd te strijden, ook voor je kind en nu is er totaal onbegrip. Ik weet nog niet wat we moeten doen. We zijn normaal van het principe dat als je start met iets, je ook  het jaar volmaakt, maar op dit moment zou ik een uitzondering durven maken als ze dat vraagt. Ik hoop dat er een oplossing komt maar met de huidige trainers vrees ik ervoor. Mijn vertrouwen is in ieder geval weg.

Caro, wat kan je van dit soort dingen toch treurig worden, ik snap je gevoel helemaal. Je wil zo graag dat je kind het allemaal kan doen - en dat gaat al zo moeilijk - en dan krijgt je kind in feite ook nog 'straf' alsof ze zomaar zonder reden niet komt! Ontzettend naar!

Mijn zoon zit ook op voetbal en omdat de mist hier net wat was opgetrokken kon hij wel trainen maar anders had ik het ook echt niet gedaan. Dat houdt hij niet vol. Wij hebben ook al bedacht dat als voetbal niet gaat in de toekomst, we hem dan op atletiek gaan doen. Daar is hij ook altijd wel voor in.

Wij lopen tegen het onbegrip aan op school na al die weken van verzuim en nu weer een moeilijke week. Uitnodigingen voor feestjes waar hij vorig jaar wel mocht komen, krijgt hij nu niet. Hij is te veel uit beeld geweest. Hij is daar zelf verdrietig van en dat vind ik zo rot.