Onbegrip voor kinderen met astma #2

Hoi Rahimns, waarom zit mijn topic op slot en gaat dit onderwerp met mijn verhaal onder jouw naam verder? ik begrijp het even niet helemaal.
Groetjes Britt

Ik zocht al een knop om te reageren, en dat lukt niet ;).
Jouw verhaal met het gedrag van je kind is (helaas) ERG herkenbaar. De afgelopen week was het hier echt met hangen en wurgen naar de meivakantie toe werken. Pfff, echt drama's om niks, ontzettend moe (terwijl hij al langere tijd alleen de ochtenden naar school gaat), het is niet zo heel gezellig... En omdat hij zo moe is doen we weer minder leuke dingen, zitten we meer thuis en dat is voor anderen weer lastiger... Jasper had de ochtenden op school ook moeite. Bijvoorbeeld: zijn bananendoosje was kwijtgeraakt in de klas tijdens het fruit eten, en dat was echt DRAMA. Tuurlijk mag je er even verdrietig om zijn, maar hij overtrok zijn reactie nogal. En de invaljuf wist er weer niet zo lekker mee om te gaan, en deed stug en boos tegen hem. Ieder ander kind moet je misschien zo aanpakken, maar Jasper moet je juist rustig even toespreken en dan met rust laten. Zij gooide juist olie op het vuur en zorgde dat hij helemaal uit zijn stekker ging... Ook onze Jasper is normaal sociaal, wil best afspreken en gaat ook wel naar andere vriendjes, maar deze dagen trok hij zich terug, anders had hij irritaties met andere kinderen en ruzietjes om niks. Wat ik wel merk is dat hij weinig wordt uitgenodigd voor feestjes. En dat ligt niet zozeer bij de kinderen, maar de ouders vinden het 'lastig'. Jasper is veel moe en allergisch voor veel dingen en ik begrijp dat wel, het is een 'zorgenkindje' om uit te nodigen, en daar zit nu eenmaal niet iedereen om te springen. Gisteren mocht hij bij een klasgenootje feestvieren. De ochtend hielden we hem thuis van school, want allebei zou hij echt niet redden. En tja, dan maar lekker naar een feestje hoor, school komt wel weer. Zoveel spannends zal hij niet gemist hebben op de vrijdag voor de vakantie. Sommige ouders keken me wel even vreemd aan, dat we dat hadden gedaan, maar ik trok me er niets van aan. Op het feest (ze gingen naar zo'n speelparadijs voor binnen en buiten, met een boerderijtje erbij) deed hij erg leuk mee. Het is echt zo'n vriendenkliekje, en het was super. Pas na half 7 's avonds werd hij thuis gebracht en zijn hoofd zat zo vol dat hij niet meteen kon slapen. Rond acht uur naar bed gegaan. En vanmorgen DRAMA'S, alles was om te huilen, of genoeg voor ruzies. En dus maar terug naar bed gebracht, en hij is net wakker. Hopelijk kunnen we nog iets leuks doen op deze Koninginnedag, hij klinkt iets gezelliger  ^O^. Jammer dat die ouders die gisteren me zo aankeken, deze buien niet zien hoor, dan snappen ze misschien beter waarom hij niet naar school gaat en zo. De komende tijd zit ik ook in mijn maag met andere festiviteiten: sportdag, schoolreisje, hoe moet dat met hem? Houdt hij het vol, als dat niet zo is, wat dan, dat soort dingen. Ook gaat hij binnenkort naar een andere school, en dat is rond zijn verjaardag. We willen op zijn oude school een soort van afscheidsverjaardagsfeestje houden, maar hoe gaan we dat doen, wanneer (tussen alle andere activiteiten door), hoeveel kindjes nodigen we uit, hoe lang mag het duren, pfff.

@Britt: het blijft sukkelen hoor ik wel. Lastig hoor, eigenlijk zelf alles maar weer uitdokteren tot je bij een arts terecht kan. Misschien zou je nu nog door kunnen gaan met de pufs, en dan ruim een week voordat je naar een arts gaat, ermee stoppen? Dan kunnen ze zijn longetjes horen zonder de medicijnen? Je zou bijna 'hopen' dat er dan allemaal gerommel te horen is en je dus serieus wordt genomen. Al zit daar nu al een ding bij je huisarts natuurlijk, jammer dat hij dit allemaal niet serieus genoeg oppakt...
btw, mijn huisarts was gisteren bij het ontbijtnieuws te bewonderen op RTL4, in een heel kort filmpje van een paar tellen, met zijn vrouw (= ook zijn assistent)

@britt wat vervelend dat het met je jongste nog niet goed gaat. En zo lastig met de artsen die een kind maar een enkel moment zien en dat is dan natuurlijk net een goed moment. Vertrouw ook op jezelf hoor. Dat nachtelijk hoesten wat alsmaar doorgaat is niet normaal natuurlijk.

@britt en esther. Dat spelen herken ik zo goed. Dat wordt veel moeilijker als een kind moe/benauwd/niet lekker is. Mijn zoon kon ook echt niets hebben als hij benauwd was. Speelde dan ook alleen. Leek dan echt bijna autistisch terwijl hij echt heel sociaal is. Om kleine dingen een drama maken en spelen met andere kinderen liep dan ook uit de hand. Speelafspraken waren voor mij dan ook op de kleuterleeftijd eigenlijk altijd een hele uitdaging. Er was altijd een moment dat hij het niet meer volhield en ik hem moest puffen en vriendjes moest afleiden, tv aan e.d.. Gek genoeg hebben de vriendschappen er niet onder geleden. Kleuters accepteren heel erg veel. En ik heb heel vaak kinderen met ons mee naar huis genomen omdat ik het te lastig vond voor andere moeders en het zelf niet aandurfde om hem met iemand mee te laten gaan. Maar behalve van een paar vaste vriendjes kreeg mijn zoon inderdaad weinig uitnodigingen voor feestjes. Hij had er gelukkig geen last van. Maar hij had wel door dat zijn zusje veel meer feestjes had.

Vervolg.

Schoolreisjes konden ook niet. Ik hield hem gewoon thuis. Hij vond dat geen enkel probleem. Ik kocht vaak een kleinigheid, legodoosje en ging met hem kort naar de speeltuin oid. En dan was hij helemaal blij.
@esther. Ik zou ook hebben gekozen voor het feestje boven school. Ik heb dat ook enkele keren gedaan. Gewoon op je gevoel vertrouwen en je niets aantrekken van andere ouders.


Nu het sinds het begin van groep 3 zoveel beter met hem gaat, is er een enorm verschil. Het spelen kan hij ineens wel volhouden. Ik hoef niet meer de hele tijd met de puffer klaar te staan. En veel uitnodigingen voor feestjes. Maar wat ik ook zie, is dat mijn gevoel altijd klopte. Het gedrag kwam door de astmaklachten. De afgelopen weken met al die pollen, is mijn zoon met regelmaat weer heel veel moeilijker. Maar omdat ik het verschil zo duidelijk zie, kan ik er beter op inspelen dan de afgelopen jaren toen het elke dag zo was.

Bedank Rahimns voor de duidelijke uitleg! Was al bang dat ik iets verkeerd gedaan had, maar ik zie dat iedereen elkaar alweer heeft gevonden  ;) En kan ik weer heerlijk ervaringen delen met mensen die ons wel snappen.

Esther, volgens mij sukkelen jullie niet minder als wij? Heerlijk dat men hier elkaar wel snapt het? Dat houd je tenminste nog een beetje positief. Hoe is het nu met koninginnedag verlopen? Hij heeft wel heel veel slaap in te halen na een drukke dag he? Kan hij wel een beetje genieten van de vakantie of ook nog steeds last van die heerlijke pollen in de lucht? Probeer maar lekker van de vakantie te genieten!

Mariad, Wat een herkenbare verhalen weer zeg! Wel een goeie tip, om vriendjes hier uit te nodigen, en andersom maar even te laten voor wat het is, dat komt later dan misschien wel. Je moet zoveel uitleggen aan de ouders, en dat is soms best lastig. Onze zoon heeft er ook nog geen problemen mee dat hij bijna niet uitgenodigd word, en speelt de laatste week ook weer liever alleen dan dat hij met andere wil spelen. Hoest jullie zoon ook zo erg en kan hij het zelf ook al goed aangeven als het niet lekker gaat? Dat lijkt me wel wat makkelijker als ze ouder worden. Maar ik hoop dat jij ook lekker evenwel van de vakantie kan genieten, ondanks dat het dan soms tegenzit!

Het blijft hier helaas rennen. De kleinste heeft gisteren en vandaag weer veel slijm overgegeven en doet niet anders als jengelen in de box en is met niks tevreden. Ben nu vanaf 20:30 uur nu 3x naar bovengerend voor een hoestbui, en ja, volgens de dokter moet het vanzelf overgaan, maar het duurt zoooooooo lang!!! De oudste boy ging zo goed de laatste tijd, dat was echt genieten. We gingen weer lekker 's avonds langer weg, kon weer later naar bed, was niet zo prikkelbaar, een lekker lachebekje, had geen buggy nodig en liep weer hele einde zonder te klagen over moet te zijn, etc. Maar het is echt sinds vorige week weer pet aan het worden hoor. Hij is moe, ligt op de grond en bank te hangen, krijst en schreeuwt om de kleinste dingen, (erge is, dat de buren dat ook horen en wij ons telkens verontschuldige dat we hem echt niks doen, maar dat hij niet goed in zijn vel zit) Die snappen het volgens mij ook niet, en zeiden voor de gein dat ze wel iemand op ons af zouden sturen (vond ik helemaal geen grapje, want wij vinden het al erg genoeg) We wachten dan ook met smart op de brief van de kinderpsycholoog!! Als we bijv. zeggen dat hij over een kwartier naar bed moet? Dan begint hij keihard te krijssen "Nee, nee, nee, dat wil ik niet" en als we hem dan opbeuren om het naar boven te brengen "Nee, niet doen, niet doen" Ja, en dan staan met lekker weer de ramen los, en dan die blikken van buren (we hebben wel goede relatie met wederzijdse buren gelukkig) Maar hoe leg je dat uit? Volgens de HA moest ik dat gewoon niet doen, hij zei dat dat niet hun probleem was en dat ik die moeite moest besparen en verder moest gaan hoe we het nu deden. Maar het blijft o zo lastig, en dat elke dag maar weer! Hij heeft ook weer een vervelend hoestje en ook voor hem kunnen we weer naar boven, dus lekkere tijden zijn het niet. Ik hou een dagboek bij van beide jongens, en dan is het altijd rond deze tijd foute boel, dus leggen we ons er maar bij neer he? Maar elke keer op je tenen moeten lopen voor andere is nog bijna het zwaarst. Gelukkig weten wij zelf dat de kinderen als ze goed in hun velletje zitten heel lief zijn en als ze dan een keer boos zijn, dan zijn ze anderst boos als dat ze dat nu zijn, dan zijn ze niet zo hysterisch. Maar.....we proberen weer positief te blijven, en als ik dan jullie verhalen lees, beurt dat me wel wat op, want dan zie ik dat er toch weer meer kids met problemen zijn op dit moment. Maar de pollentijd zal nog wel even aanhouden ben ik bang voor  ;( Maar morgen gaat onze oudste boy een dagje naar opa en oma, en dat doet hem altijd erg goed, en heeft hij lekker de rust waarnaar hij verlangt  ^O^
(de volgende keer zal ik het weer wat korter houden  ;), maar moest even mn verhaal kwijt)

@Britt,
Dat gedrag van je oudste zoon is heel herkenbaar hoor! Gelukkig heb je daarvoor een paar goede weken gehad zodat je echt het verschil kan zien. Het is voor kinderen ook zo moeilijk om het niet lekker zijn zelf te herkennen. Mijn zoon (7) begint de laatste tijd pas zelf te melden dat hij 'keelpijn' heeft en daar bedoelt hij mee dat hij benauwd is. Maar eerder kon hij dat nooit benoemen. Hij had het ook elke dag misschien speelde dat ook mee.

Zou het misschien helpen om je zoon als hij zo moeilijk is voor het slapen gaan gewoon twee keer te puffen met ventolin en dat te zien of het gedrag na een paar minuutjes verbetert? Ik deed dat altijd zo bij mijn zoon. Dat hielp dan wel wat tegen het extreme gedrag. Ik legde mijn zoon altijd voor de tv met ´een bedje op de bank´. Dat was een begrip bij ons, dat ´bedje op de bank´ want zo bracht hij zo vaaaaak de tijd tussen 16.00 uur en bedtijd door op kleuterleeftijd. Wel te veel tv tijd maar nood breekt wet!! Ook dat hielp wel. Ik legde mijn zoon soms ook in bed met zo´n draagbare dvd speler erbij met wat leuks erop. Ook dat hielp veel gehuill te voorkomen. Het zijn dingen die je anders niet zou doen maar die je toch nu misschien wel moet overwegen.

Niet een leuk grapje van je buren daar kan je nu natuurlijk niet tegen met al die zorgen om je kinderen. Maar niets van aan trekken hoor. Je doet het super en laat de buren maar denken. Gewoon nog af en toe uit leggen dat je kind moeilijk is door astmaklachten en verder niets.

Pff ik ben zooo blij met dit topic....zo herkenbaar.

Esther, hopelijk kunnen jullie lekker genieten van de vakantie.

@mariad, wat fijn zeg dat jullie zoon het begint aan te geven. Dat scheelt wel he. Y kan het soms ook melden maar vaker niet dan wel helaas. Hij beschrijft het al zijn stem die raar doet en dat zijn keel dicht zit.
Neem je tips ook van harte mee  ;) Hier ook teveel tv tijd. Maar het zijn voor hem de rust momenten die hij nodig heeft.

@Britt je blijft kwakkelen he met de jongste. Ach alles gaat een keer over :P Moe wordt je ervan. Dit klopt toch ook niet. ;( ik duim echt dat het snel beter gaat :*
Wat betreft het verhaal van je oudste...zal de leeftijd zijn maar hier precies zo....Ik kijk uit naar het eerste oudergesprek en het behandelplan. Y heeft nu 2 sessies gehad in de spelkamer. Hoop zo dat het ons en hem gaat helpen. Hij is wel moe erna, valt steevast in slaap in de auto.Nog naar school is dus geen optie. Gelukkig staan de afspraken op woe gepland dan mist hij zo min mogelijk.

Hier dus net als bij jullie thuis. Hij schreeuwt, krijst niet normaal. Als iets niet gaat zoals hij wil en met naar bed gaan. Lijkt wel alsof we hem vermoorden terwijl we hem alleen tot bedaren proberen te krijgen. Wij maken ons ook zo vaak druk om de buren maar manlief heeft zoiets van laat maar. Hier ook een goed contact gelukkig. Y,uri is moe momenteel, verkouden en hees en s avonds niet in slaap te krijgen heel irritant. Gelukkig is dit niet altijd zo, maar is nu duidelijk een teken dat hij niet lekker in zijn vel zit.

Zondag naar de kermis geweest.Kon een tweelingbuggy lenen: IDEAAL! Zo kon hij toch mee *O* Zaten de mannen naast elkaar. Merk dat ik me dan steeds geneigd voel om mij te verontschuldigen  :@ maar gelukkig is mijn moeder er dan die zegt...niet alles is aan de buitenkant te zien. En dat is ook zo!

Gisteren heeft mijn Schoonmoeder opgepast. En ze zei lijkt wel de omgekeerde wereld. De jongste van 21 mnd loopt van het winkelcentrum naar huis (best een stukje) en de oudste van 5,5 jr zit in zijn wandelwagen. ;(

Ik kijk uit naar ander weer....wat geen idee...maar in elk geval zonder pollen :P
Hij weigert de aerius drank >:( en de HA wil geen tabletjes voorschrijven want die mogen pas vanaf 6...nog 4 mnd te gaan....grrrrr....