Onbegrip astma
18-03-2010 om 20:32 uurWie heeft er in zijn omgeving ook last van onbegrip over je astma en de problemen die daarbij komen kijken? In onze vrienden - en kennissenkring zijn er veel rokers. Sinds een aantal maanden geleden mijn astma ernstig verslechterd is kan ik helemaal niet meer tegen rook. Ik reageer hier direct op met hoestbuien en ik word er erg benauwd van. Nu merk ik dat hier weinig begrip voor is. Ik word wel uitgenodig met feestjes, maar als ik vraag of er gerookt dan is het antwoord in 90% van alle gevallen "ja" en wordt er geen rekening met mij gehouden. De keus wordt dan bij mij gelegd om wel of niet naar het feestje te gaan. Er wordt gewoon niet begrepen dat ik geen keus heb. Als er gerookt wordt kan ik niet komen. Zo simpel is het. Ik merk dat mijn wereldje hierdoor erg klein aan het worden is. Het is trouwens niet alleen bij feestjes zo. Ik kan bijvoorbeeld ook niet naar de kroeg omdat mensen zich niet aan het rookverbod houden en ook bij rokers thuis komen is erg lastig. Naar mij willen ze niet altijd komen omdat ze buiten moeten roken.
Hoe ervaren anderen dit die ook veel rokers in hun vriendenkring hebben?
Ik heb mijn topic wat aangepast omdat ik het toch iets te persoonlijk vond :@
Die opmerking was cynisch bedoelt, als je een stukje terug leest staat daar dat dat de 'mening/opvatting' van haar moeder is en dat mamm-loic juist vindt dat ze heel leuk werk heeft.
Onbegrip, onbegrip, onbegrip...
Om moedeloos van te worden, zeker als zelfs je ouders je niet begrijpen. Dat lijkt me echt heel erg.
Maar mamm-loic, uit je stukje komt wel heel duidelijk naar voren dat dat niet alleen op het gebied van gezondheid/astma is helaas.
Succes ermee, en hier mag je lekker alles van je afkletsen hoor!
Ken het probleem ook ging voor het eerst alleen op wintersport net een groep, kende wel iemand maar niet zo heel goed. Ik had van te voren veel voorwerk gedaan.
Niet rokerskamer en ik wou syntetise dekens... Word namelijk benauwd van donzen kussens en dekens..
Vonden ze het dat ik zuurde zelfs die man die ik kende..
Vond dat ik maar aanstelde en niet zoveel voorwerk moest doen.
Ook met skiles was ik benauwd, rondje gepauseerd en medicatie genomen. Vond de skileraar het belagelijk...
Jammer van je skiles dan. Het kost genoeg, dan is het wel jammer als je er zo weinig aan gehad hebt.
Ik kreeg juist telefoon van mijn moeder. Ik was een beetje hees (neetje te laat met puffen) en nu vroeg ze zowaar hoe het met mijn verkoudheid (:?) was. Enfin, we maken vorderingen.
Heel herkenbaar helaas, er kan zo vreemd gereageerd worden..
Nu ik een beginnende longontsteking heb en ik zo goed als geen stem heb en praten erg lastig is nemen ze het ineens serieus :?.
Bellen met mensen die je niet (willen) begrijpen is wel een goed idee.
Aan de telefoon hoor je bij mij altijd veel beter dat ik benauwd ben, vrienden die het wel begrijpen vragen zelfs regelmatig of het wel goed gaat omdat ze benauwdheid 'horen'. Ik heb dan zelf soms nog niet eens door dat ik minder goed ben.
Heel herkenbaar. Merk dat ik ook niet meer tegen rook kan. Toch blijf ik aan tafel zitten met vrienden die roken, maar voel me niet prettig. Heb daarna veel last. Aan het begin van de avond wordt er nog rekening met me gehouden, maar aan het einde van de avond niet meer. Ze leggen de keuze bij mij 'vind je goed dat ik een sigaret opsteek?'. Ik knik dan. Maar eigenlijk vind ik dat ze het niet eens aan mij moeten vragen. Ze moeten gewoon niet roken. Ik merk dat ik het lastig vind rokers te overtuigen niet te roken bij mij in de buurt. Ik wil niet de zeurpiet zijn. Wil graag weten wat sigarettenrook met de longen van astmapatiënten doet, zodat ik dat uit kan leggen. In kroegen waar gerookt wordt, ga ik vaak even buiten staan om lucht te scheppen. Eigenlijk te gek voor woorden. Die rokers moeten buiten staan en niet de astmapatiënten.
Patrice ik herken helemaal wat je zegt. De meeste rokers die ik ken zijn gelukkig heel sociaal dus in kleine groepjes of één op één heb ik hier nooit problemen mee. Maar als ik in een grote groep ben waar het merendeel rookt dan durf ik eigenlijk ook niets aan te geven. Het helpt ook niet dat er dan regelmatig gesprekken gevoerd worden over 'die vervelende antirookmaffia van tegenwoordig' en 'die irritante mensen die expres zo heel nadrukkelijk gaan staan hoesten als je gewoon ergens buiten een sigaretje opsteekt'. Dan hou ik meestal mijn mond maar :P
ik ken het gevoel ja er niets van durven te zeggen als er gerookt wordt.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik echt een super familie heb.
Gaan 1x in de 2 jaar met de hele familie een weekend weg.
We zijn dan met ongeveer 52 personen waarvan er denk ik toch wel 20 roken.
Ze hebben gewoon afgesproken met elkaar dat er buiten gerookt wordt zodat ik toch mee kan.
Dit hebben ze geheel op eigen initiatief besloten.
Ze houden er met het boeken ook altijd rekening mee dat er een invalide toilet en douche is.
En deze is dan ook speciaal alleen voor mij zodat ik niet in de douche luchtjes van de rest hoef omdat ik daar dan weer super benauwd van wordt.
Ze hebben toen zelf aangegeven dat ze graag wilde dat we met de hele familie bij elkaar waren en dat ik daar dan ook gewoon bij hoor dus dat die aanpassingen dan geen probleem waren ze zouden het erger vinden als ik er dan niet bij was.
Dus ik neem echt mijn petje voor ze af echt super aardig en lief.
zo zie je maar dat er naast veel onbegrip toch ook soms wel begrip is van mensen die dicht bij je staan.