Onbegrip astma

Ook hier herkenbaar. Wel begrip voor als ik niet kom op een feestje of café waar gerookt wordt. Maar aanpassen niet. Wel jammer, maarja de reden is dan dat het makkelijker is als 1 persoon met astma niet komt, dan dat veel mensen niet kunnen roken... Zelf zou ik dit nooit zo doen!

Rokende mensen zijn verslaafden die zich zonder een sigaret onzeker voelen en zich geen houding weten aan te nemen.
Het is een walgelijke verslaving die je de hele dag moet voeden.
Het is als jeuk hebben maar niet kunnen krabben.
Ik denk dat bijna alle mensen hun eigen gemoedstoestand het belangrijkste vinden!
Zeker op zoiets een als een feestje... Waar je "leuk" wil overkomen ofzo...

Ik zelf heb verstand van bijde kanten omdat ik in een jaar tijd van verstokte roker naar astma patient ben gegaan.

Teveel parfum is ook echt walgelijk trouwens.
Het slaat echt op je luchtwegen en bij de parfum extremelingen kan je de chemische smaak proeven in je mond... Bah!

Ik denk ook dat mensen astma onderschatten omdat de ene astma de andere niet is.
De één heeft het "gewoon" veel benauwder als de ander en mensen beseffen dat niet...

Een beetje meer begrip van de maatschappij in het algemeen zou leuk zijn toch?
Wij vragen toch ook niet om van die "zeur longen" die moeilijk doen om van alles?

wij hebben aankomende zaterdag een verjaardag bij mijn schoonouders.
En ik vertel dan altijd netjes dat ik er niet tegen kan, tegen de rookwalm, en dan passen ze zich gelukkig netjes aan en roken ze buiten.
Ben wel blij met zo'n schoonfamilie.

Veel mensen hebben dan nog zoiets van 'stel je niet zo aan, het is maar rook.'

erg dat mensen zo nog denken met alles wat weten over roken en mee roken.

Helaas, ook voor mij een zeer herkenbaar verhaal! Inmiddels zijn de meeste rokers in mijn omgeving inmiddels gestopt of, erger nog, overleden ( maar niet door het roken alleen hoor!). Op familiefeestjes stuitte ik altijd op volkomen onbegrip: ik was maar een "aanstelster" en kwam nog "uit een ander dorp" ook! Kerstdiners waren vaak een hel door alle rook. De keuze was dus meestal heel simpel: thuisblijven of je gezicht laten zien, proficiat wensen en dan weer vlug naar huis. Bij mijn schoonzus kom ik al jaren niet meer: het hele gezin ( 6 personen ) rookt als schoorstenen en is nog niet eens bereid om een raampje open te zetten. Mijn schoonzus is notabene nog verpleegkundige ook!
In de kroegen waar ik kom wordt meestal ook eten geserveerd en België, waar ik woon, mag er dan niet worden gerookt. In echte "rookkroegen" kom ik niet meer, ook al is het er nog zo gezellig.

Hierzo ook.
Door het onbegrip is mijn sociale wereldje heel klein geworden. Thuis wordt er gelukkig niet gerookt. En met sterke geurtjes word ook rekening gehouden, zoals tijdens het bakken/koken de afzuiger voluit. De konijnen zijn weggegaan. Schoonmaakmiddelen zo neutraal mogelijk, of wann. ik niet thuis ben of op mijn eigen kamer.(Broertje&zusje hebben ook astma,alleen reageer ik het sterkst op allerlei kleine prikkels). Helaas moeten standaard verzorgings dingen doorgaan, en wordt er wel deo gespoten(heb zelf rollers kan ik beter tegen), of haarlak in gedaan. Wordt al op verdieping lager gedaan vaak. maar dan nog merk ik het en begin ik te gillen van wie dat nou weer doet. Thuis werden ze daar ook wel een beetje gek van, ze kunnen niet met alles rekening houden. Dus dat neem ik nu maar zoals het is.

Uitgaan doe ik niet meer, vroeger gedaan, doodziek daarna. Nu mag er niet gerookt worden, maar staan er rookmachines vollop. of de mensen die net gerookt hebben staan om je heen binnen.
Verjaardagen van andere vrienden ga/kan ik niet meer heen, je raadt het al,want er word gerookt.(ook al niet op dat moment, maarjah het hangt in huis) Naar mij komt ook niet veel meer, omdat contact gewoon verminderd is daardoor.

Bij vriend thuis werdt, is wel gerookt, maar daar is mee gestopt(om andere redenen). daar kan ik nu gelukkig komen. Als daar verjaar dagen zijn ,weet de familie dat het ook buiten moet. maar soms staat de deur dan open en vraag ik of hij dicht mag , omdat ik er last van heb. Soms krijg je dan wel een raar gezicht van de ander, dat is nog wel eens jammer.

Ook zit ik op dansles(stijldansen) en zijn er meiden die hele sterke geurtje ophebben. jah soms kan ik gewoon niet dansen op de plek waar het moet omdat er zo'n walm/geur om die persoon hangt.

Ik loop 3x4u pw. stage, maar ook daar krijg je mensen voor je die erg naar rook ruiken(ook collega's) of sterke parfum. Ik sla dan vaak gelijk dicht, maar met me stage moet/wil ik echt door. dus even medicatie en weer doorzetten.
Het is soms jammer dat het allemaal zo moet gaan
Maar we zetten maar door;)
groetjes marion

Bij mijn omgeving begrijpen ook niet veel mensen wat ik heb! Ik kan ook niet tegen rook,word er ook hoesterig van,en krijg er veel slijm van!  ;(

Ik heb sinds vandaag finally een pompje vor mijn benauwdheid

Ook voor mij is het heel herkenbaar!

Ik heb van kleins af aan astma. Mijn ouders zijn altijd 'gewoon' blijven roken in mijn omgeving. Als ik bij mijn ouders ben geweest heb ik er op het moment zelf weinig last van, maar zodra ik thuis kom piep ik ontzettend. Het is vervelend als zelfs je ouders je al niet snappen!!

weet je ook al heb je geen astma, vind ik dat ze rekening moeten houden met de niet rokers..
het is gewoon ongezond, vanaf welke kant je het bekijkt. ;)

het is gewoon goor.