Eerste opname, spannend maar valt mee
20-03-2018 om 15:42 uurHoi allemaal,
Vorige week had ik wat vragen over de opname en inmiddels lig ik al een halve dag in het ziekenhuis.
Afgelopen weekend ging het slecht en ik keek bijna uit naar de opname. En vanochtend was het eindelijk zo ver, vol zenuwen op naar een voor mij vreemd ziekenhuis voor mijn eerste opname.
Super lieve mensen hier gelukkig! Ik lig op een zaal met drie andere vrouwen. De longarts is langsgeweest en nu weet ik wat het plan is. Mijn eigen medicatie stopt en ik krijg nu magnesiumsulfaat intraveneus en prednison en nog iets ook intraveneus. Daarnaast moet ik vernevelen en hopen dat ze me er zo snel bovenop krijgen:)
Ik ben als de dood voor naalden en infuus prikken ging natuurlijk mis xD ook de bloeddrukmeter is niet mijn vriend, al vanaf kleins af aan ben ik bang dat dat ding mijn arm eraf knelt (ik weet dat het niet gebeurt, maar de angst blijft). Temperatuur was alweer gestegen richting koorts, maar zoals bijna altijd is mijn saturatie keurig.
Nu hopen dat 4 dagen voldoende zijn en dat ik van het weekend lekker weer naar huis kan:)
@daantje vandaar dat ik dat probeerde en het werkte voor even:D
Helaas ben ik te goed geworden in over mijn grenzen heen gaan, doordat mensen jarenlang hebben gezegd dat ik me aanstelde en dat natuurlijk ben gaan geloven. Dit ging niet over mijn astma, maar over mijn beperking in mijn knie. Toch denk ik daardoor regelmatig nog bij mijn astma dat ik me aanstel en gewoon even moet doorzetten. Niet doen dus, maar dat zal nog even duren.
Kortom veel te lang bij opa en oma gezellig gedaan en nu thuis helemaal versleten op de bank met wat pijnstillers. Wel blij dat ik ze even heb gezien en dat ze hebben gezien dat het weer iets beter met me gaat. De laatste keer dat mijn oma mij zag, lag ik in het ziekenhuis te huilen en wist ik het niet meer. Dus die was ook erg geschrokken en dat deed mij erg veel pijn.
Vandaag doen we lekker helemaal niks meer behalve een beetje paaseten naar binnen werken:)
Hey nckiie,
Dat herken ik helemaal, het gevoel je aan te stellen. VOor anderen zou ik dat nooit denken, maar voor mezelf ben ik hard.
Anderen zien niet wat er bij jou gebeurt. Die zien de zonneschijn en het enthousiasme dat je in het moment opbrengt. Ze zien niet de bijkomtijd die je daarna nodig hebt. En daardoor vinden ze soms wat van je, wat je gevoel kan versterken dat je je aanstelt. Maar als je al maanden ziek bent en opgenomen bent geweest, vind ik absoluut niet dat je je aanstelt!! Mocht dat een beetje helpen, als iemand anders dat ook zegt ;).
Goed om te lezen dat je al een paar dingen hebt gedaan! Hopelijk zet zich dat voort. En voor elke twee stappen vooruit, eentje achteruit. Maar zolang je maar vooruit blijft gaan, is dat fijn. Sterkte meid! Rustig aan opknappen, dan kun je van daaruit weer verder werken aan je gezondheid.
@nijntjelief frustrerende is dat sommige me helemaal niet zien en ervan uitgaan dat ik nu beter ben nu ik uit het ziekenhuis ben, maarja ben natuurlijk alles behalve beter:(
En ik doe mijn best om me rustig te houden en goed te genezen, maar is wel erg lastig!
Hoi Nickie hoe gaat het nu? Is er al enige verbetering?
Het is zo herkenbaar! Klagen mag! Altijd fijn om te lezen dat je niet de enige bent!
Ik lig in bed graag op mij zij met m'n arm ondersteund door een kussen. Dat helpt mij. En ik zit ook graag aan tafel en op een rechte stoel en hang dan met mijn armen op de tafel.
Heel veel sterkte!
Groeten,
Anne
@"Anne parachute"
Helaas nog altijd niet goed:( Mentaal gelukkig een stuk beter door het mooie weer, maar een uur na het vernevelen wil ik weer vernevelen en 3 uur na de pijnmedicatie wil ik daarvan ook weer nieuwe (hoort 8 uur te werken)... Heb nu pulmicort erbij om 2x per dag te vernevelen en sinds gister singulair in de hoop dat dat gaat helpen. Donderdag moet ik naar de longarts en dan gaan we bespreken hoe we het verder gaan aanpakken.
Gelukkig nog maar 2 dagen 2,5 mg prednison en dan kijken of het zonder gaat, heb mooie hamsterwangen ervan haha
Ik leer wel steeds een beetje beter mijn energie verdelen, daardoor lijkt het soms alsof ik meer energie heb.
Morgen de huisarts bellen om me nog een keer lek te laten prikken, dit keer voor een leukocyten differentiatie en daarbij kijken hoe de eosinofielen zijn, zodat er een compleet bloedbeeld is voor donderdag.
Eindelijk dacht ik dat het iets beter ging, dat denk ik dus nooit meer. Vanavond uit het niets benauwder en flink hoesten, dus snel maar vernevelen en dat hielp niet echt. Dus na een uur maar de hap gebeld en mocht meteen langskomen. Saturatie was goed genoeg, hartslag wel flink verhoogd. Heb daar lang zitten wachten en het kortademige nam wel iets af gelukkig. Ze kon niks vinden en vroeg of ik het aandurfde om naar huis te gaan, ik voelde de bui al hangen dus ik zei volmondig ja:) daarna nog crp geprikt om te kijken of er een infectie zit, die zit er niet gelukkig. Maar moet morgen de huisarts bellen van haar en als het vannacht misgaat word ik alsnog opgenomen. Ondertussen mag ik weer vernevelen dus ben nu lekker aan het puffen en best wel moe van dit avontuur.
Ze wees me erop dat ik echt moest bellen als het niet ging en dat ik erg veel medicatie gebruik dus daar kon ze ook niet zoveel aan doen. Nu hopen dat het eenmalig was en wegblijft die soort aanvalachtig iets, want een tweede opname zit ik niet op te wachten en eigenlijk al helemaal niet in dit ziekenhuis. Maar deze is veel dichterbij dan het andere ziekenhuis.
Slaap lekker allemaal!
Astma is grillig en dat is wel iets wat erbij hoort. Probeer wel hoop te blijven houden dat het ooit weer beter gaat.
@daantje nou zeg dat wel, pfff ben er wel klaar mee met slapeloze nachten en het eeuwige benauwd zijn.
Het gekke is dat ik die hoop heel erg heb, alleen mensen om mij heen minder. Als ik aan de toekomst denk en aan mijn plannen dan “vergeet” ik de astma gewoon.
Maar straks maar de huisarts bellen, die ik sowieso al moest bellen dat scheelt, want een nacht van 4 uur is ook niet bevordelijk
Jee Nckiie, wat vervelend dat je opnieuw zo benauwd was. Succes met bellen van de hap straks!
@Nckiie sterkte en hou vol..slapeloze nachten vreet energie ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt beterschap!