Ik merk nog steeds dat ik heel snel moe ben en nu kan ik het volgens mij niet helemaal meer afschuiven op het weer. Woensdag rustig aan gedaan maar omdat de muren op me af kwamen besloot ik na het eten toch maar even te wandelen naar een vriendin, die me dan kon prikken. Het was de eerste iets langere wandeling (kwartiertje) maar oh wat viel het tegen. Werd echt benauwd bij het minste heuveltje, vriendin heeft me thuisgebracht. Donderdagmiddag verveelde ik me en besloot ik ondanks dat ik moe was toch weer te gaan wandelen. Tja je wil toch kijken of je weer wat conditie kan opbouwen, dus mooie korte route uitgestippeld, helaas hetzelfde als dinsdagavond dus route al snel afgebroken en daarvoor in de plaats maar een iets verdere supermarkt opgezocht voor wat lekkers ((haha werd fruit). Verder niets gedaan. Vandaag lange opstart nodig gehad en na een afspraak was ik weer erg benauwd. Bedoeling was om te koken vandaag maar zag de bui al hangen dus soep uit de vriezer gehaald. Rustig geluncht, maar door benauwdheid inmiddels zo moe dat ik nergens meer zin in had. Ook op stoel hangen werd hem niet. Haha wilde niet naar bed, dus maar ff op de bank gekropen met dvd, waar ik vervolgens even half rechtop in slaap ben gevallen, maar de rest van de dag niet meer af ben geweest. Vanmiddag even het idee gehad om de poli te bellen maar aangezien mijn vaste contact met vakantie is durfde ik die stap toch niet te zetten ook omdat degene die er op vrijdag is mij nog nooit adequaat geholpen heeft en meestal afschuift op huisarts of huisartsenpost. Misschien onterecht maar ik bespaar me liever weer een negatieve ervaring met haar, het is tenslotte weer vrijdagmiddag. We zien wel hoe we het weekend doorkomen!
Ondanks mijn eigen keuze hierin zit het me niet lekker en daarom dus niet lekker in mijn vel. Ben moe, maar slapen lukt niet en verdrietig om mijn keuze en angst voor contact. Ondanks de stappen in de traumaverwerking is dat nog echt wel een ding. Woensdag maar weer bespreken!
Maar goed ik heb het weer even van me afgeschreven dus nu weer positief op naar morgen. Zal mijn vandaag verwaarloosde vis morgen maar weer eens extra knuffelen en uit mijn hand wat lekkers geven. Haha zo’n slechte baas hele dag geen lichtje aan en behalve goedemorgen knuffel eigenlijk geen aandacht gegeven, zelfs niet slaaplekker gewenst. Foei! Gelukkig geen etensdag anders is hij morgen echt boos en keert hij zij rug naar me toe😂😂😂.
Dat klinkt niet jofel. Beterschap! Is het een mogelijkheid voor je om met je vaste arts af te spreken wie je voortaan kunt (wilt) bellen als je arts er niet is?
Inmiddels zijn we weer een weekje verder en zijn mijn longen gelukkig toch redelijk opgeknapt. Gisteren heb ik de laatste dexamethason geslikt. Qua spierkracht en conditie heb ik echt weer enorm ingeleverd en moet ik echt weer bij nul beginnen met opbouwen helaas. Gisteren heb ik bij de fysio een nulmeting gedaan en een trainingsschema gemaakt. Als ik zo vooruit blijf gaan, start ik daar maandag met mijn revalidatie. Gisteren had ze me naar huis gestuurd omdat ze me te moe vond. Ik hoop ook echt dat ik gauw weer wat beter ga slapen en weer kan bijtanken want het heeft er allemaal wel weer flink ingehakt. Ik ben echt wel weer heel erg ziek geweest. Komende drie weken sowieso alleen maar rusten en trainen proberen op te pakken en bewegen wat lukt maar zeker ook meerdere rustmomenten per dag, alle andere dingen zijn geschrapt uit mijn agenda. Over een maand heb ik een belafspraak met mijn eigen longarts.
@daantje: en is het gelukt om revalidatie weer op te pakken? Succes!
Hier wordt het wat rustiger in mijn hoofd. Met psycholoog werken we naar verwijzing toe. Voorgenomen om volgende week toch de longarts te bellen dat ze het in gang mag zetten. Tja tussen voornemen en doen zit wel een verschil. Maar weet heel goed dat er geen andere weg meer is. Dus het moet.
Vorige week een tattoo laten zetten in het handschrift van mijn overleden moeder. Waar ik nu ga ik neem haar mee! Haha ik zat heel moeilijk te denken, waar ik het woord kon vinden en had het nog niet gevonden. Zei mijn nichtje kunnen ze gewoon in de shop hoor! Ja hebben ze bij mij ook gedaan. Dacht dat ik het compleet moest aanleveren. Zo leert tante ook nog wat. Met zijn tweeen de tattoo laten zetten. Mooi moment en blij mee.
Overgestapt van Wii naar Nintendo switch. Haha vind het als het gaat heerlijk om te boksen op de Nintendo maar hij staat boven en een controller had het ook begeven. Wilde al een tijdje veranderen, maar nu toch de stap gezet. Wii blijft ook want in combi met het balanceboard is ook leuk als het weer beter gaat. Voor nu boks ik lekker beneden en pak ik het eerder in plaats van dat ik de mount Everest (trap) eerst moet beklimmen.😂 Aangezien ik voorlopig nog niet van de prednisolon af kom toch samen met wandelen wat meer lichaamsbeweging, in de hoop dat ik die prednisolonkilo’s weer een beetje onder controle krijg.
Ik heb maandag en gisteren weer getraind. Maandag nog niet alles gedaan, gisteren wel. Ik was wel heel moe gisteravond maar vandaag ben ik wel weer goed hersteld dus ik ben wel tevreden. Vanmiddag weer naar de fysio geweest dus mijn rug is ook weer wat losser. Het is echt fijn om weer wat te kunnen trainen.
Pff Vanochtend toch de stap gezet. Afgelopen weken is er hard werk verricht door mij met hulp van mijn psycholoog. Morgen of overmorgen gaat als het goed is de verwijzing naar Merem de deur uit. Oh wat vind ik het nog spannend, want mijn trauma is niet weg, maar de boventoon voert het feit dat het eigenlijk niet anders meer kan. Ook ik moet de longverpleegkundige en de longarts gelijk geven in het feit dat het eerder steeds slechter als beter gaat. Wederom moet de prednisolon omhoog voor 10 dagen en ik ben nog doodmoe na de vorige verhoging en weer heel benauwd.
Tja nu de taak om het getraumatiseerde kind in mij gerust te stellen en het niet te laten winnen van de “gezonde” volwassene. Haha mijn psycholoog kan het mooi omschrijven! Makkelijk is dat niet.
Allebei goed bezig. Kom je niet over de berg dan er maar doorheen. Als dat ook niet gaat gewoon er omheen. Maar komen zullen we er. Rustig aan op eigen tempo en met eigen mogelijkheden bereik je langzaam je doel.
Zelf na ziekenhuisopname ook weer aan het opkrabbelen. Vind het reuzemoeilijk dat ik dan ineens patient ben. Ik ben nog steeds dezelfde mens.
Begin altijd snel met kleine oefeningetjes. En zo gauw ik uit bed kan, weer met lopen in de ziekenhuisgang. Oersaai maar wel effectief, conditie is deze keer niet helemaal weggezakt. Ben ik blij mee. Medicijnen helaas wel weer meer. Hopelijk kan ik dat binnenkort weer wat afbouwen.
@Daantje: fijn dat je langzaam weer wat kunt opbouwen! Succes met weer “op niveau” komen, dat kost de nodige tijd en geduld natuurlijk..
@MMG: dapper dat je de verstandige stap hebt gezet voor de verwijzing te gaan! Hopelijk brengt het je tzt de verbetering die nu niet optreedt! Hopelijk krijg je goede ervaringen met artsen etc waardoor je ook aan je trauma’s kunt werken en er positieve((re) ervaringen tegenover lint stellen! Maar is een pittige weg! Sterkte
@Spirit: naar dat je weer opgenomen was. Goed bezig om gauw weer de gang op te gaan. Dan doe je er idd alles aan om zo min mogelijk conditie te verliezen 💪🏻 beterschap verder!
Dank jullie wel Edelweiss en Spirit. Ik hoop inderdaad op een positieve ervaring en dat er wat herstel mogelijk is. Nog zoveel doelen, wie weet wat er dan toch nog mogelijk is.
Bah even niet zo lekker in mijn vel denk ik.
Ik merk nog steeds dat ik heel snel moe ben en nu kan ik het volgens mij niet helemaal meer afschuiven op het weer. Woensdag rustig aan gedaan maar omdat de muren op me af kwamen besloot ik na het eten toch maar even te wandelen naar een vriendin, die me dan kon prikken. Het was de eerste iets langere wandeling (kwartiertje) maar oh wat viel het tegen. Werd echt benauwd bij het minste heuveltje, vriendin heeft me thuisgebracht. Donderdagmiddag verveelde ik me en besloot ik ondanks dat ik moe was toch weer te gaan wandelen. Tja je wil toch kijken of je weer wat conditie kan opbouwen, dus mooie korte route uitgestippeld, helaas hetzelfde als dinsdagavond dus route al snel afgebroken en daarvoor in de plaats maar een iets verdere supermarkt opgezocht voor wat lekkers ((haha werd fruit). Verder niets gedaan. Vandaag lange opstart nodig gehad en na een afspraak was ik weer erg benauwd. Bedoeling was om te koken vandaag maar zag de bui al hangen dus soep uit de vriezer gehaald. Rustig geluncht, maar door benauwdheid inmiddels zo moe dat ik nergens meer zin in had. Ook op stoel hangen werd hem niet. Haha wilde niet naar bed, dus maar ff op de bank gekropen met dvd, waar ik vervolgens even half rechtop in slaap ben gevallen, maar de rest van de dag niet meer af ben geweest. Vanmiddag even het idee gehad om de poli te bellen maar aangezien mijn vaste contact met vakantie is durfde ik die stap toch niet te zetten ook omdat degene die er op vrijdag is mij nog nooit adequaat geholpen heeft en meestal afschuift op huisarts of huisartsenpost. Misschien onterecht maar ik bespaar me liever weer een negatieve ervaring met haar, het is tenslotte weer vrijdagmiddag. We zien wel hoe we het weekend doorkomen!
Ondanks mijn eigen keuze hierin zit het me niet lekker en daarom dus niet lekker in mijn vel. Ben moe, maar slapen lukt niet en verdrietig om mijn keuze en angst voor contact. Ondanks de stappen in de traumaverwerking is dat nog echt wel een ding. Woensdag maar weer bespreken!
Maar goed ik heb het weer even van me afgeschreven dus nu weer positief op naar morgen. Zal mijn vandaag verwaarloosde vis morgen maar weer eens extra knuffelen en uit mijn hand wat lekkers geven. Haha zo’n slechte baas hele dag geen lichtje aan en behalve goedemorgen knuffel eigenlijk geen aandacht gegeven, zelfs niet slaaplekker gewenst. Foei! Gelukkig geen etensdag anders is hij morgen echt boos en keert hij zij rug naar me toe😂😂😂.
Hoi MMG,
Dat klinkt niet jofel. Beterschap! Is het een mogelijkheid voor je om met je vaste arts af te spreken wie je voortaan kunt (wilt) bellen als je arts er niet is?
Inmiddels zijn we weer een weekje verder en zijn mijn longen gelukkig toch redelijk opgeknapt. Gisteren heb ik de laatste dexamethason geslikt. Qua spierkracht en conditie heb ik echt weer enorm ingeleverd en moet ik echt weer bij nul beginnen met opbouwen helaas. Gisteren heb ik bij de fysio een nulmeting gedaan en een trainingsschema gemaakt. Als ik zo vooruit blijf gaan, start ik daar maandag met mijn revalidatie. Gisteren had ze me naar huis gestuurd omdat ze me te moe vond. Ik hoop ook echt dat ik gauw weer wat beter ga slapen en weer kan bijtanken want het heeft er allemaal wel weer flink ingehakt. Ik ben echt wel weer heel erg ziek geweest. Komende drie weken sowieso alleen maar rusten en trainen proberen op te pakken en bewegen wat lukt maar zeker ook meerdere rustmomenten per dag, alle andere dingen zijn geschrapt uit mijn agenda. Over een maand heb ik een belafspraak met mijn eigen longarts.
@daantje: en is het gelukt om revalidatie weer op te pakken? Succes!
Hier wordt het wat rustiger in mijn hoofd. Met psycholoog werken we naar verwijzing toe. Voorgenomen om volgende week toch de longarts te bellen dat ze het in gang mag zetten. Tja tussen voornemen en doen zit wel een verschil. Maar weet heel goed dat er geen andere weg meer is. Dus het moet.
Vorige week een tattoo laten zetten in het handschrift van mijn overleden moeder. Waar ik nu ga ik neem haar mee! Haha ik zat heel moeilijk te denken, waar ik het woord kon vinden en had het nog niet gevonden. Zei mijn nichtje kunnen ze gewoon in de shop hoor! Ja hebben ze bij mij ook gedaan. Dacht dat ik het compleet moest aanleveren. Zo leert tante ook nog wat. Met zijn tweeen de tattoo laten zetten. Mooi moment en blij mee.
Overgestapt van Wii naar Nintendo switch. Haha vind het als het gaat heerlijk om te boksen op de Nintendo maar hij staat boven en een controller had het ook begeven. Wilde al een tijdje veranderen, maar nu toch de stap gezet. Wii blijft ook want in combi met het balanceboard is ook leuk als het weer beter gaat. Voor nu boks ik lekker beneden en pak ik het eerder in plaats van dat ik de mount Everest (trap) eerst moet beklimmen.😂 Aangezien ik voorlopig nog niet van de prednisolon af kom toch samen met wandelen wat meer lichaamsbeweging, in de hoop dat ik die prednisolonkilo’s weer een beetje onder controle krijg.
Ik heb maandag en gisteren weer getraind. Maandag nog niet alles gedaan, gisteren wel. Ik was wel heel moe gisteravond maar vandaag ben ik wel weer goed hersteld dus ik ben wel tevreden. Vanmiddag weer naar de fysio geweest dus mijn rug is ook weer wat losser. Het is echt fijn om weer wat te kunnen trainen.
Pff Vanochtend toch de stap gezet. Afgelopen weken is er hard werk verricht door mij met hulp van mijn psycholoog. Morgen of overmorgen gaat als het goed is de verwijzing naar Merem de deur uit. Oh wat vind ik het nog spannend, want mijn trauma is niet weg, maar de boventoon voert het feit dat het eigenlijk niet anders meer kan. Ook ik moet de longverpleegkundige en de longarts gelijk geven in het feit dat het eerder steeds slechter als beter gaat. Wederom moet de prednisolon omhoog voor 10 dagen en ik ben nog doodmoe na de vorige verhoging en weer heel benauwd.
Tja nu de taak om het getraumatiseerde kind in mij gerust te stellen en het niet te laten winnen van de “gezonde” volwassene. Haha mijn psycholoog kan het mooi omschrijven! Makkelijk is dat niet.
Hallo Daantje en MMG,
Allebei goed bezig. Kom je niet over de berg dan er maar doorheen. Als dat ook niet gaat gewoon er omheen. Maar komen zullen we er. Rustig aan op eigen tempo en met eigen mogelijkheden bereik je langzaam je doel.
Zelf na ziekenhuisopname ook weer aan het opkrabbelen. Vind het reuzemoeilijk dat ik dan ineens patient ben. Ik ben nog steeds dezelfde mens.
Begin altijd snel met kleine oefeningetjes. En zo gauw ik uit bed kan, weer met lopen in de ziekenhuisgang. Oersaai maar wel effectief, conditie is deze keer niet helemaal weggezakt. Ben ik blij mee. Medicijnen helaas wel weer meer. Hopelijk kan ik dat binnenkort weer wat afbouwen.
Succes met fysio-en en kennismaken met Merem.
Groetjes Spirit
@Daantje: fijn dat je langzaam weer wat kunt opbouwen! Succes met weer “op niveau” komen, dat kost de nodige tijd en geduld natuurlijk..
@MMG: dapper dat je de verstandige stap hebt gezet voor de verwijzing te gaan! Hopelijk brengt het je tzt de verbetering die nu niet optreedt! Hopelijk krijg je goede ervaringen met artsen etc waardoor je ook aan je trauma’s kunt werken en er positieve((re) ervaringen tegenover lint stellen! Maar is een pittige weg! Sterkte
@Spirit: naar dat je weer opgenomen was. Goed bezig om gauw weer de gang op te gaan. Dan doe je er idd alles aan om zo min mogelijk conditie te verliezen 💪🏻 beterschap verder!
Dank je wel Edelweiss.
Dank jullie wel Edelweiss en Spirit. Ik hoop inderdaad op een positieve ervaring en dat er wat herstel mogelijk is. Nog zoveel doelen, wie weet wat er dan toch nog mogelijk is.