je stelt je aan, dit word mij vaak gezegd.
10-04-2007 om 07:56 uurhi,
misschien kennen jullie dit ook wel. volgens sommige mensen stel ik mij aan. :N als ik bijvoorbeeld is mijn puffer ventolin ergens neer leg wordt er gekeken hoeveel er nog in zit. en als er dan volgen hun 'te'
veel van gebruikt is, wordt er gezegd dat het niet goed voor me is. soms is het zo erg dat ze zelfs vragen of ze de puffer even mogen zien. ik kan hier zo ontzettend boos om worden >:( ik durf dus nergens mijn puffers neer te leggen in de zegezegde angst dat iemand ze vind/ziet. verder durf ik aan niemand te vertellen dat ik dus nu astma heb. nergens weten ze het behalve op de fitness dan, maar school en andere familieleden en vrienden weten het niet. ik durf het ook niet goed te zeggen want ben bang met nog meer commentaar van je stelt je aan :X
ik denk namelijk ook dat mensen dit vinden omdat het redelijk spontaan is opgekomen. voordat ik voor de eerste keer naar de HA ging had ik het al 2 maanden benauwd. de doorslag om naar de HA te gaan kwam door een ontiggelijk lange en erge aanval in de nacht. -O-
volgens mij begrijpen ze bij mij thuis gewoon niet hoe erg ziek en benauwd ik mij soms is voel en ik heb me moeder ook al is met zo'n rietje laten blazen.
heeft iemand van jullie dit ook wel is en zo ja wat doen jullie eraan?? :?
groetjes schorpioentje :W
Heej..
wat ik hier allemaal lees is voor mij gedeeltelijk herkenbaar..
van mijn thuissituatie heb ik nog nooit te horen gekregen dat ik me aanstelde.
ik heb het al van kleins af aan,, en altijd stonden en staan mijn ouders dag en nacht voor mij klaar als ik weer eens een astma-aanval had , of vreselijk moest hoesten etc.
op school konden ze er ook wel begrip voor tonen, en mijn vriendinnen ook wel, alleen hun begrepen het gewoon niet echt!
aan de buitenkant zie je er juist zo weinig van, behalve als je blauw aanloopt ,, ;D maar goed..
meestal heb ik mijn puffer wel bij de hand.
En gelukkig word er bij ons in huis ook niet gerookt, ik zou echt doodgaan!
op een verjaardag bij anderen ook, dan stik ik er echt haast in, dus meestal bij familie word er niet gerookt :)
Groetjes
Zoooo herkenbaar!!! :Y :Y
Op school ook, als ik met veel gehijg eindelijk op de vierde verdieping ben aangeland en dus niet meteen kan beginnen met fluitspelen dan wordt mijn leraar ook altijd heel ongeduldig... :X
En als ik weer es een extra afspraak bij de LA wil maken omdat ik vind dat het niet goed gaat dan zeggen zelfs mijn ouders: Kom op he zo erg is het nou ook weer niet.... >:(
Ik kan me hier echt heel erg over opwinden!!! gggrrrr...
dat van die afspraak begrijp ik. ik maak nu gewoon ff geen afspraak meer tot ik bij de LA ben geweest anders zeggen ze toch zo van je gaat toch naar de LA 26 juli?? moet je dan echt nu nog ff snel naar de HA. en toen ik een keer naar de HA was geweest en na 2 weken geen verbetering merkte wou ik ook weer en toen was het ook een beetje zo van oh ja, ik weet niet of dat wel nodig is en heb toen gewoon gebelt. vond dat wel goed van mij toen.
Vandaag heeft mijn pa voor het eerst pas echt recht in me gezicht gezegt van stel je niet zo aan en lig niet zielig te doen en doe eens wat nuttigs.
Ik kon wel door de grond zakken ;( ,ik werd gewoon naar mijn kamer gestuurd uiteindelijk ben ik daar in slaap gevaalen.
Deze week heb ik het echt met mijn ouders :-\. Mijn moeder kan het ook niet begrijpen dat roken/ luchtverfrissers /parfum mij gewoon ziek maken. Meestal maakt ze er gewoon een grap van enz volges mij neemt ze het niet serieus :N.
ik baal er gewoon een beetje van en mijn moeder die loopt te klagen over haar rugpijn maar weigert een [paracetamolletje te nemen :? het maskeert de pijn de oorzaak gaat niet weg. Ik weet nog niet wat maar ik ben van plan ze op de een of andere manier te kunnen leren wat aanstellen is en wat niet.
dat is niet echt leuk,misschien dat het welbekende door een rietje ademen na eerst de trappen een paar keer op en neer te hebben gelopen helpt,vaak hebben mensen meer begrip voor benauwdheid als ze dat hebben gedaan,wil niet zeggen dat ze begrijpen hoe ziek je je eigen voelt maar ze begrijpen dan wel dat je niet alles kan
rietjes methode, kan ik thuis ook wel is proberen, misschien begrijpen ze het dan beter ja
DAt met die rietjes heb ikn al eens geprobeerd :Y. Bij mijn vriendinnen hielp dat juist erg goed. Mijn moeder vind helaas dat ik haar leven probeer te bepalen en dat het komt omdat ik een''puber'' ben. Mijn vader steekt nooit een sigaret op in huis hij rookt maar zelden. Verder zet hij altijd badkamer raampjes open als ie daar geweest is :). Mijn pa vind gewoon dat als hij actief bezig is dat ik dat ook moet zijn en dat gaat niet. En mijn moeder laat me juist wel uitrusten ,maar ze zorgt er in huis wel voor dat ik benauwd ben.
Dus nu wordt ik door mijn ouders gezien als een luie lastige puber :?.
@Troetel: Wat vervelend dat je pa dat zei. jij kan er toch ook niets aan doen. :N
ik weet hoe vervelend parfum en luchverfrissers zijn, daar heb ik namelijk ook last van.
ik zou toch even goed met je ouders praten en misschien toch een paar foldertjes aanvragen (gratis) en aan de hand van die dingen het nog is proberen uit te leggen.
knuffels schorpioentje
luie puber, komt bekend voor. lastig gelukkig niet.
wel goed van je vader dat hij bijna tot niet rookt en anders het raam open zet.
misschien moet je uitleggen dat je juist door je astma veel moet rusten/rustig aan moet doen.
thuis vind ik het ook vervelend dat ze denken dat jij gewoon moet kunnen doen wat je altijd kon doen. het is voor hun natuurlijk ook niet makkelijk, ik weet niet hoe het bij jou ging, maar de diagnosche astma overviel ons behoorlijk. het kwam heel onverwachts.
De stempel ''astmapatient'' kwam bij ons (ofja voor mijn ouders) onverwacht :Y. Het komt bij ons in de familie niet heel veel voor gelukkig.
Tsja ik merkte hoe ouder ik werd steeds meer dat ik wel actief was maar minder mee kon doen met anderen. Dus voor mijzelf was de diagnose astma minder schrikken. Ik was juist blij toen ik eindelijk medicatie had en ik weer beter kon sporten.
Maarja mijn ouders weten nog niet helemaal hoe ze ermee om moeten gaan dat hun zich aan moeten passen. Ik pas mezelf ook zoveel mogelijk aan en nu hun nog :-\.