je stelt je aan, dit word mij vaak gezegd.
10-04-2007 om 07:56 uurhi,
misschien kennen jullie dit ook wel. volgens sommige mensen stel ik mij aan. :N als ik bijvoorbeeld is mijn puffer ventolin ergens neer leg wordt er gekeken hoeveel er nog in zit. en als er dan volgen hun 'te'
veel van gebruikt is, wordt er gezegd dat het niet goed voor me is. soms is het zo erg dat ze zelfs vragen of ze de puffer even mogen zien. ik kan hier zo ontzettend boos om worden >:( ik durf dus nergens mijn puffers neer te leggen in de zegezegde angst dat iemand ze vind/ziet. verder durf ik aan niemand te vertellen dat ik dus nu astma heb. nergens weten ze het behalve op de fitness dan, maar school en andere familieleden en vrienden weten het niet. ik durf het ook niet goed te zeggen want ben bang met nog meer commentaar van je stelt je aan :X
ik denk namelijk ook dat mensen dit vinden omdat het redelijk spontaan is opgekomen. voordat ik voor de eerste keer naar de HA ging had ik het al 2 maanden benauwd. de doorslag om naar de HA te gaan kwam door een ontiggelijk lange en erge aanval in de nacht. -O-
volgens mij begrijpen ze bij mij thuis gewoon niet hoe erg ziek en benauwd ik mij soms is voel en ik heb me moeder ook al is met zo'n rietje laten blazen.
heeft iemand van jullie dit ook wel is en zo ja wat doen jullie eraan?? :?
groetjes schorpioentje :W
Deze week is het mij heel erg duidelijk gemaakt hoe er door de school gedacht wordt over mijn gezondheid. De leraren schuiven het een beetje opzij; ze geven wel de opmerking dat ik er vermoeid uitzie (vinden ze gek als je bijna niet slaapt :-\ ) en een moment verder zeggen ze doodleuk dat je harder je best moet doen en eens even flink de bopel moet aanpakken. Dan vraag ik me af of ze blind zijn :?.
Reactie op sammytjhuuDat hoorde ik gister ook nog. Enn dan probeer ik het soms nog uit te leggen maar als je het keer op keer weer moet uitleggen, pff dat vind ik wel erg vermoeiend.
>:( Sterkte
Ik vind dit echt zo vreselijk
Ik snap mensen soms echt niet.
Dan heb je het in bepaalde (les)lokalen/ruimtes benauwd, en dan wil je graag wat frisse lucht, wil je bij 't raam zitten. Begin je bijna te piepen, gaan ze eerst nog om uitleg vragen.
Ik haat dit echt zo erg :'(
Ik kan er nu echt wel om janken :'(
Mijn vriendinnen hebben er heel veel begrip voor en vinden het ook heel goed van me dat ik nog heel veel schooldagen volhoud, wat ik eerder niet deed. De rest negeert mijn astma een beetje en geeft mij niet een goed gevoel.
Als ik mijn puf al op tafel leg gaan mensen al zeuren: Schwalbe. Je kunt echt wel zonder als je er geen last van hebt.
Ik stop maar voordat ik echt even ga huilen nu.
Groetjes
ps. ik ben heel blij dat ik dit forum gevonden heb want hier kan ik m'n hart (oflongen) even luchten.
Sommige mensen zijn echt dom....... Dat ze zulke opm gaan maken. maaruh ff een domme vraag misschien maar wat is schwalbe ( sorry weet dat niet )
vervelend voor je dat je zo n last heb van je omgeving. die zo reageert.
Een Schwalbe is wanneer je met voetbal valt/neervalt als er helemaal niks gebeurd is. Je stelt je aan als er niks aan de hand is. ;)
Hoi,
Wat vervelend dat ze zo doen. Kan me goed voorstellen dat je er verdrietig van word. Misschien is het een idee om het 1 keer voor de klas te vertellen. Is super eng maaar misschien helpt het.
tegenwoordig reageer ik heel pinnig als mensen domme vragen stellen, maar het helpt wel.
Vaak leg ik kort en bondig uit wat ik heb en dan houden ze iig hun mond.
Ja maar wat doe je als je beste vriendin COPD heeft + zuurstof en ik begin te piepen dat ik het benauwd ben en zij mij niet hoort piepen... vergeleken haar heb ik niets! -O-
ik heb het veels te vaak te horen gekregen,, zelfs op de momenten dat ik een astma aanval had... en iemand hoorde dat van een vriendin ..
bijj mijn aanvallen zak ik op de duur steeds weg en draaien mn ogen ook weg,,, dus ik had dat meisje bij me geroepen en gevraagd,, vind je nog steeds dat ik me aanstel?
ze zag me wegzakken en ik heb naderhand gehoord dat toen ze me zo zag liggen piepen dat ze dacht dat ik doodging..
ik heb stiekem in mijn vuistje gelachen..
mensen nemen je gewoon niet serieus.. en na dat gedoe met dat ene meisje had ik er genoeg van.. ik heb een spreekbeurt nederlands gehouden..
ik heb alles wat ik wist verteld.. de mensen door een rietje laten ademen.. en daarvoor ook mijn gymleraar uitgenodigd om ook effe te luisteren en te ademen door een rietje....
ik heb een grafiek van mijn eigen longfunctie gevraagd bij mijn longarts en hij vond het een heel goed idee van me..
dat grafiek heb ik op het bord getekend en een grafiek erbij getekend van een '' normaal'' iemand (niet dat ik niet normaal ben hoor..
de leraar nederlands vroeg aan mij wat de reden was dat ik een spreekbeurt over astma hield.. en dat in mijn laatste jaar nog wel..
ik heb heel simpel geantwoordt: de reden is dat ik het zat ben om steeds maar weer te horen dat ik me aanstel en dat iedereen het wel eens benauwd heeft..en niet alleen leerlingen doen het.. leraren ook..
ik wou ze vertellen wat het is om astma te hebben ze ook laten voelen..
en dat is mij aardig gelukt ook..;)
nu zit ik op de opleiding verzorgende en hun snappen het gelukkig wel;)
leuk.. als je bij mensen in de klas zit die er ook nog in geïnteresseerd zijn ook omdat ze een opdracht over een cronische ziekte hebben en daarom je maar de oren van het hoofd vragen en er respect voor tonen ook;):D
voel je je toch wel weer anders maar dat op een positive manier ;D
Dit krijg ik ook heel vaak te horen, dat onze kinderen ons aanstellen en dat die pufjes helemaal niet nodig zijn. Zelfs toen onze dochter met 4 maanden en 5 maanden in het ziekenhuis heeft gelegen met benauwdheidsaanvallen en continue aan het zuurstof lag, durfden er nog bepaalde mensen in de familie te zeggen dat de zuurstof niet nodig is en dat die wel afgekoppeld kon worden, ze moest het zelf allemaal doen (hallo, je ligt niet zomaar 24 uur per dag aan de zuurstof toch). Gelukkig is onze dohcter nu wel weer thuis (wat we uiteraard ook graag zo willen houden) en ze moet nog best vaak wat pufjes hebben, maar dan krijg je te horen "das toch helemaal niet nodig, ze moet ook zonder die pufjes kunnen hoor". Ik kan me hier dan zo boos >:( om maken. Toen onze dochter in het ziekenhuis lag, zijn die mensen niet eens langs geweest of een belletje gedaan. Sommige mensen hebben voor dit soort situaties geen begrip.
Jolanda