je stelt je aan, dit word mij vaak gezegd.
10-04-2007 om 07:56 uurhi,
misschien kennen jullie dit ook wel. volgens sommige mensen stel ik mij aan. :N als ik bijvoorbeeld is mijn puffer ventolin ergens neer leg wordt er gekeken hoeveel er nog in zit. en als er dan volgen hun 'te'
veel van gebruikt is, wordt er gezegd dat het niet goed voor me is. soms is het zo erg dat ze zelfs vragen of ze de puffer even mogen zien. ik kan hier zo ontzettend boos om worden >:( ik durf dus nergens mijn puffers neer te leggen in de zegezegde angst dat iemand ze vind/ziet. verder durf ik aan niemand te vertellen dat ik dus nu astma heb. nergens weten ze het behalve op de fitness dan, maar school en andere familieleden en vrienden weten het niet. ik durf het ook niet goed te zeggen want ben bang met nog meer commentaar van je stelt je aan :X
ik denk namelijk ook dat mensen dit vinden omdat het redelijk spontaan is opgekomen. voordat ik voor de eerste keer naar de HA ging had ik het al 2 maanden benauwd. de doorslag om naar de HA te gaan kwam door een ontiggelijk lange en erge aanval in de nacht. -O-
volgens mij begrijpen ze bij mij thuis gewoon niet hoe erg ziek en benauwd ik mij soms is voel en ik heb me moeder ook al is met zo'n rietje laten blazen.
heeft iemand van jullie dit ook wel is en zo ja wat doen jullie eraan?? :?
groetjes schorpioentje :W
mijn moeder heb ik ook eens de trappen een paar keer op en af laten lopen en toen door een rietje laten blazen :P,werkte uitstekend.
ik heb een vermoeden dat mensen het nooit helemaal zullen snappen,zelfs op dit forum moeten we af en toe uitleggen waarom je iets niet altijd kan,om eerlijk te zijn snap ik het zelf ook niet altijd helemaal,dan heb ik wel op de racefiets gezeten maar dan ben ik toch te benauwd op de volgende dag te gaan werken en dan vraag ik zelfs aan mijn eigen of ik me niet aanstel,gelukkig weet ik na 33 jaar wel wat goed en vooral niet goed voor mij is,daarbij ben ik erg zelfverzekerd (klinkt arrogant,maar dat is niet zo bedoeld).
ik neem uiteraard altijd mijn puffers mee en als het moet leg ik het op tafel en als ze dat ding willen bekijken doen ze het maar,ik kan me herinneren dat ik ooit iemand eens een paar flinke puffen achter elkaar heb laten nemen waardoor zijn hart op hol sloeg,waarna ik toevoegde dat je het dus niet voor je plezier neemt,werkte ook uitstekend,en ls ze dan nog vragen hebben laat ik mijn opgezwollen prednisonkop zien en vraag of je dat ook voor je lol doet.
al met al heb ik er dus weinig last van,maar een paar van dit soort tegenactie's werken prima
Hier nog iemand die het vaak te verduren heeft met ''je stelt je aan''. Ik probeer dan ook altijd te puffen op mijn kamerr anders ist weer van das troep en nog meer van dat soort onzin.
Reactie op dacBij mij weten een paar mensen dat ik astma heb. Mijn moeder vertelde dat omdat er niet binnen gerookt mag worden. Maar als je dat zinnetje hoort van '' omdat roxanne astma heeft wordt er niet binnen gerookt'' dringt de keiharde waarheid weer tot me door.
Door mijn moeder ist goed opgenomen dat ik astma heb ,maarja ze verergert de boel zelf met dr sigaretten enn waarom ze dat niet wil begrijpen :?.
Dat met die rietjes heb ik ook gedaan :Y dat werkte prima. Ik snap mezelf ook niet altijd de ene dag kan ik heerlijk tegen de wind inn fetsen terwijl ik de volgende dag gewoon helemaal niet vooruit kom.
dat met dat traplopen en dan met het rietje doen kan ik ook is even proberen. :Y misschien denken ze dan anders. ik denk dat je inderdaad zelfvertrouwen moet kweken (zogezegd) met je astma. en je moet leren wat je wel en wat je niet :'( allemaal kan.
alvast bedankt voor je reactie schorpioentje
en de neus erbij dichtknijpen :s)
Ik heb zelf het gevoel dat ze het bij mij thuis niet heel goed opnemen. als mijn ouders of zus het bijvoorbeeld een beetje benauwd warm vind en ik heb er is een keertje geen last van kunnen ze dit niet begrijpen. Puffen doe ik ook altijd op me kamer of op de wc.
een voordeel is dat er bij ons niemand rookt O-) dus dat probleem heb ik dan weer niet, maar zaterdag gaan we naar familie en ik moet dan me symbicort en ventolin meenemen want we blijven daar eten.
ik weet nog niet hoe ik dit ga aanpakken, want dan moet ik toch even op een gegeven moment weg en wat moet ik dan zeggen :?
ik vind hetzelfde als jouwe troetel het heel moeilijk te begrijpen dat ik de ene dag meer kan dan de andere. ook ben ik er achter gekomen dat ik zeer snel verkouden wordt en dan vraag ik thuis of ze de deuren dicht willen doen zodat je niet op de tocht loopt en dan doen ze dat niet >:( daar irriteer ik me dan best wel aan want ze willen ook niet dat je ziek wordt maar het voorkomen denken ze ook niet aan.
weet iemand misschien hoe iik het zaterdag moet aanpakken???
groetjes schorpioentje
Bij mij thuis werd nooit gezegd dat ik me aanstelde maar zo werd wel altijd gehandeld. Als ik het stikbenaud had stak mijn moeder nog doodleuk een sigaretje op terwijl ze naast me op de bank zat, of ze stuurde me de trap op om wat van boven te halen.
Als ik midden in de nacht een aanval had dan kwam er niemand kijken, en wel de volgende ochtend te horen krijgen dat ze vonden dat ikzoveel lawaai had gemaakt.
Gewoon zeggen dat je medicijnen moet innemen je hebt niets om je voor te schamen of wat dan ook. Je hebt een ziekte en die hoef je niet te verbergen. Als iemand vraagt of hij een sigaretje op mag steken geef je toch ook gewoon aan dat je daar bezwaar tegen hebt?
Ik vind dit heel herkenbaar, als je familie je niet steunt ga je zelf op een gegeven moment ook denk dat je je aansteld zo van het zal wel niets zijn dan moet je bij wijze van spreken een flinke klap in je gezicht krijgen voor je je beseft dat je toch echt eens hulp moet gaan zoeken bij de ha.
Ik vind het echt heel erg ... voor jullie dat jullie te horen krijgen dat je je aansteld. Het is juist zo fijn vind ik dat als ik een aanval heb iemand naast mij zit. Meestal is het mijn vriend. Het maakt niet uit hoelaat het 's nachts is, hij pakt dan mijn puffers en gaat naast mij zitten om te zorgen dat ik rustig blijf. Als ik dit allemaal lees van jullie word ik echt boos op de ouders en omgeving >:(. Begrijp het echt niet, het is al shit genoeg en als je dan ook nog eens te horen krijgt dat je je aanstelt... Bij mij weet iedereen het en omdat mijn nichtjes het ook hebben is het eigenlijk heel gewoon in de familie. Het is zelfs zo dat als wij met z'n alle weggaan we 1 aeresol ventolin (die gebruiken we allemaal) en een vzk mee nemen, die gebruiken we dan allemaal ;) :Y scheelt een hoop ruimte in de tassen.
Allemaal heeeel veel sterkte,
Kus Tessa
ik vind het ook heel erg om te horen dat zo weinig mensen begrip hebben,mijn moeder kon zich nooit een echte voorstelling van maken,maar ze heeft er nooit aan getwijfeld dat ik ziek was/ben.
ik moet helaas nog vaak uitleggen dat ik sommige dingen niet red maar dat komt ook om dat de ene dag ik meer kan doen dan de andere dag.
maar ze heeft nog nooit gezegd dat ik me aanstelde
mijn ouders dóen altijd of ik me aanstel maar zeggen het niet, de rest zegt het wel... én doet dat ik me aanstel. op school nemen ze het heel goed op, ik heb een geweldige klas. dat moet ook wel, ben maar ong. de helft van de tijd op school en dan krijg je van die rare vragen.
heb gister dan n brief gehad van de LA waarin staat dat ik ernstig astma bronchiale met persisterende klachten heb. dan heb ik ook zoiets van: hóe kan ik me in hémelsnaam aanstellen? maar goed... ze zoeken het maar uit. hee en dat van die puffen laten nemen is een supergoed idee!!!
kus hester
ik heb zo iets van, mensen zeggen dan je vraagt alleen maar aandacht, nou ze moeten het zelf maar hebben, als je het benauwd hebt, en dat je je aansteld, ik word daar in mij zelf boos om >:(