Herkenning?
05-03-2006 om 20:53 uurHoi allemaal,
Ik heb een vraag aan jullie welke klachten bij je astma horen.
Zoals mij gister (weer eens) gebeurde was het volgende:
De hele dag voelde ik me al grieperig: vol hoofd, koude rillingen, benauwd, vermoeid gevoel.
Die avond aten we machtig zwaar eten. Eigenlijk nog tijdens het eten zat ik ineens bomvol. Ik stopte met eten en werd steeds naarder. Het gebied rondom mijn longen, keel, maag verkrampte. Ik had het gevoel alsof mijn eten omhoog werd geduwt, en mijn keel dicht zat. Ik had het gevoel te stikken en te moeten spugen. Dit gevoel hield heel lang aan. Ik ging ervan hyperventileren en raakte in paniek (raam open voor koude lucht, slokjes water en pepermunt) Ik nam Bricanyl en dat hield na 10 minuten aanzienlijk!
Dit gevoel, van stikken en moeten spugen, heb ik zo ontzettend vaak! Ik ga dan altijd hyperventileren. Weet niet waar ik het dan zoeken moet zo benauwd als ik het dan heb.
Maar sinds deze week heb ik dus medicate en Bricanyl helpt dus aardig, blijkt.
Is dit dan dus een astma aanval?
Kan het zijn dat de luchtwegen de hele dag al wat verkrampt waren, en dat de volle maag extra druk gaf op de luchtwegen en spieren en daardoor het benauwde gevoel extra versterkt werd en spieren verkrampten, zoals rondom de maag en keel?
In de zomermaanden heb ik om de haverklap dit soort aanvallen. Ik heb het altijd benoemd met 'misselijkheid, benauwdheid' maar het zijn niet eens de juiste woorden om te omschrijven wat ik dan voel.
Wie herkent zoiets?
Wanneer jullie ziek zijn betreft de astma, welke klachten kennen jullie dan?
Oke duidelijk!
Mijn aanvallen zijn verschillend. Gelukkig heb ik niet iedere keer last van die 'paniekaanvallen'.
De ene keer heb ik het gewoon benauwd. Dan haal ik wat dieper of juist korter adem. En dan gaat het ademhalen lastiger. Ik blijf dan zuchten en hijgen als het ware.
De andere keer heb ik het benauwd met een beklemd gevoel. Dan speelt mijn buik ook op. Maar dit zijn dan nog niet de plotselinge paniekaanvallen.
Het piepen heb ik nooit. Het hoesten wel eens, maar dan pure droge hoest. Vaak tijdens inspanning.
Jammer dat je niets voor de specifieke andere klachten hebt gekregen. Ik had gehoopt dat daar iets voor was. Maar wellicht wil de 'gewone' medicatie dat soort aanvallen ook sterk verminderen.
Ervaar jij vaak belemmering door je astma?
Wordt je onzeker door je astma?
En die speciale klachten ('paniekaanvallen'), hoe voel je je daarbij psychisch?
Als je niet wilt antwoorden, dan snap ik dat. Ik neem de vrijheid nu je allerlei persoonlijke directe vragen te stellen.
Heey Hallo,
Herkenbaar allemaal wat ik hier lees :Y
Mijn darmen zijn ook een zwak punt in mijn lichaam. Op zich niet zo gek...het slijmvlies in je longen zijn hetzelfde in je darmen. Dus ik denk dat daardoor niet alleen het slijmvlies in de luchtwegen gevoelig zijn voor prikkels, maar ook in de darmen.
Mijn ontlasting ik ook heel wisselvallig. Ik heb geen regelmatige stoelgang, soms dagen niet en dan een paar keer per dag. Ook wisselt het nog al eens van hele vaste naar vaste ontlasting maar ook naar diarree....lekker smakelijk...sorry hoor :P Gelukkig heb ik niet al te vaak diarree. Ik kan 's nachts opeens wakker worden met hevige buik en maagpijn. Denk dan echt dat ik moet overgeven (is dan gelukkig niet zo) maar heb dan wel opeens diarree en merk dat mijn lichaam dan inderdaad schoon schip maakt :Y
Voel me dan echt niet lekker en ben dan van plan om mezelf de volgende dag ziek te melden. Ik neem dan wel altijd ventolin in omdat ik echt denk dat dit voor mij ook een soort van aanval is.Het gekke is dat ik de volgende ochtend wakker wordt alsof er niets aan de hand is. Dus helemaal weer opgeknapt.
Daarom denk ik ook dat het te maken heeft met mijn astma.
Mijn darmen gaan dan ook als een gek te keer en mijn maag ook (borrelen). Maar gelukkig krijg ik niet echt een heel erg benauwdheidgevoel bij. Wel angst, zo van wat gebeurd er nu weer :? Tja ik ben een type die alles onder controle wil houden, helaas lukt dat natuurlijk niet bepaald mbt mijn lichaam. Vind dat moeilijk te accepteren dat ik door mijn astma de controle kwijt ben. Niet dat ik ooit controle over mijn lichaam heb gehad natuurlijk. Maar wanneer je lichaam normaal functioneert denk je hier ook helemaal niet over na. Totdat ik die longziekte kreeg en dus ook astma. Toen was ik het vertrouwen in mijn eigen lichaam kwijt. Ik ben nu bezig om dit weer een beetje terug te krijgen. Maar tijdens een "vage aanval" raak ik het vertrouwen toch weer kwijt. Nou nou wat een psychologisch gedoe hihi :+
Zo'n aanval duurt bij mij niet uren (hoogstens een half uur) maar het lijkt een eeuwigheid te duren ;(
Deels herken ik het wel, het alleen willen zijn jezelf terugtrekken. Tijdens zo'n aaval wordt ik ook heel stil. Merk zelfs dat praten misselijkheid veroorzaakt tijdens zo'n aanval. Maar gelukkig kan ik wel gewoon functioneren op mijn werk. Ik richt me dan helemaal op ventolin en houd mezelf voor, Oh weer een astma aanval. Is over een half uurtje weer over zeg ik dan tegen mezelf. Puur om rustig te blijven. En inderdaad voor dat ik er erg in heb is het over en ben ik weer de oude. Die druk op mijn keel vind ik ook echt akelig. Het probleem is eigenlijk dat ik mijn lichaam en mijn klachten teveel analyseer. Maar doordat ik jou verhaal lees Buterfly ben ik blij dat ik net de enige ben :s)
Ik werk ook parttime, 32 uur. Heb elke maandag vrij, dus altijd lekker 3 dagen weekend *O*
Ik gebruik sinds vorige week woensdag (dus nu bijna 2 weken) ook singulair. Maar de durk op mijn keel en oren wordt nog niet minder :N Mijn longarts gaf aan dat het wel 3 a 4 weken kan duren voordat het spul zijn werk doet. Ik had hiervoor Seretide (combinatie ontstekingremmer en luchtwegverwijderaar in 1 doosje in poedervorm) maar hier werd ik echt beroerd van. Veel meer misselijkheidaavallen en mondschimmel. Daarna overgeschakeld naar Qvar (onstekingremmer) en Foradil (langwerkende luchtwegverwijderaar) maar nog steeds mondschimmel door inhalatie van ontstekingremmer. Daarom heeft de longarts nu een ontstekingremmer in pil vorm voorgeschreven zodat ik geen mondschimmel meer krijg en dat is singulair. Merk tot op heden iets verschil. Iets minder snot 's morgens en ben ook iets fitter als ik opsta. Maar ben ook weer bang voor de bijwerkingen. Maar ach we blijven doorgaan met de medicijnen...hopende op verbetering.
Liefs Miran
Ja :Y hoor dat mag je best vragen:
Soms ervaar ik best een belemmering met name als ik erg moe ben, Ook met verjaardagen als er veel word gerookt vind ik het best moeilijk om daar te wezen omdat ik dan weet dat ik die nacht wakker lig van mijn benauwdheid.
Soms word ik wel onzeker van mijn astma vooral als de klachten erger worden en mijn medicatie niet helpt dan denk ik wel eens dat het allemaal aan mij ligt, dan denk ik: kom op stel je niet aan... Dit is niet zo want als ik dan naar de huisarts ga dan is er wel degelijk wat te horen aan mijn longen...
Tegenover andere mensen voel ik mij ook erg onzeker vooral als ze de klachten niet begrijpen..
Wat betreft die specifieke klachten: nu ik de bevestiging van de huisarts heb gehad dat dit een natuurlijke reactie is van je lichaam bij of na een aanval kan ik het een plaatsje geven, ik denk nu meer het hoort erbij! En jij?
Liefs Willemien
Ik herken hier niet alleen een heleboel maar leer ook nog eens een hoop! Wat je hier zegt, dat is nog eens verhelderend zeg!
Ja dit heb ik dus ook!
Ik heb inderdaad ook dat ik misselijk ben benauwd kan raken, en hiermee gepaard ging dan altijd wel een heftige benauwdheids- of paniekaanval, hoe je het wil noemen. Nu ik medicatie heb, gaat dit wel redelijk snel over. Ik denk ook wel dat het bij de astma hoort.
Inderdaad, dat vertrouwen in je eigen lichaam, dat doet het meeste vind ik. Wanneer ik het begrijp geeft dat heel veel geruststelling.
Ik kan ook helemaal niet praten tijdens een aanval. Ik word daar alleen maar benauwder en misselijker van. Dus ik zorg ook dat ik niet hoef te praten.
Ik kan slecht rustig blijven, ik moet echt tegen mezelf praten en ik moet dan ook echt gelijk hebben, want als ik merk dat ik mezelf voorlieg, wordt de angst alsmaar erger. Ik heb ook een ontzettende vluchtdrang wanneer ik misselijk en benauwd raak, en de aanval er is.
Neeeeh dat ben je zeker niet!
Het is uitdokteren wat het beste werkt, maar het is het wel waard!
Overigens las ik net ergens dat astma en reflux goed samen gaan. Het ene lokt het andere uit.
Nu heb ik een scheur in het middenrif en dat kan al de oorzaak zijn waarom mijn maag zo hoog zit tijdens een aanval. En waarom ik misselijk word, of het gevoel heb over te moeten geven.
Het is een combinatie van dingen denk ik allemaal. En ik hoop net als jij ook op goede medicatie!
Fijn! dank je!
Ik vind in wat je schrijft wel herkenning. Ik heb erge moeite met mijn grenzen. Soms hou ik erg rekening met 'wat kan gebeuren' en soms ga ik gewoon tever.
Jij kan goed vertrouwen op je medicatie, maak ik hieruit op. Ik heb dat nog niet omdat ik nog niet zolang medicatie gebruik.
Ik heb heel wat jaren tegen mezelf gezegd: stel je niet zo aan, en ik heb keihard doorgezet. Maar het lukte me niet goed, want ik had wel degelijk echte klachten. Alleen omdat ik er nergens mee terecht kon (wisten niet wat het was) kon ik niets anders dan mezelf weer een schop onder mijn **** geven en gaan.
Ik kan niet zo goed uitleggen wat ik voel, face to face, en nu ik er een naam voor heb nog steeds niet, omdat ik veelal denk dat mensen me vinden aanstellen, terwijl ik alles verdoezel voor mensen.
Het enige wat ze van me kunnen vinden is dat ik vaag en raar ben, omdat het verdoezelen vaak zo krampachtig gaat :?
Ik vind dit echt knap! Ik hoop dat ik dit op een dag ook zo ga voelen! Misschien moet ik er nog zekerheid in krijgen. Ik heb vorige week zaterdag en afgelopen donderdag zo'n aanval met specifieke klachten gehad en ik word helemaal radeloos tijdens zo'n aanval. Ik weet niet waar ik het zoeken moet en denk ook niet meer helder na. Het enige wat ik kan is op standje overleven overgaan. Ik lijk meer dier dan mens, zeg ik wel eens. Ik weet hoe het voelt, het is niet de eerste keer, maar ik ervaar het als zoiets angstaanjagends. Ik denk dat ik moet leren grip te blijven houden op mijn denken en moet vertrouwen op de medicatie. Zodat ik kan accepteren.
Ik vind het heel fijn dat ik je ervaringen mag lezen! Ik steek er een hele hoop van op!
He
Daarvoor zijn we hier toch om elkaars ervaringen te delen!
Ik kan mij heel goed voorstellen hoe je je voelt. Toen ik mijn eerste aanval kreeg was dat op een jeugdkamp van een vereniging. Daar kreeg ik te horen dat ik mij aanstelde en dat ik waarschijnlijk problemen had wat helemaal niet waar was... Ik ben toen erg gaan twijfelen en dat heb jij nu ook!
Bespreek dit ook met je longverpleegkundige zij kan je er ook bij helpen! En zoals je leest ben je niet de enigste met deze klachten!
Als ik nog wat voor je kan doen dan moet je het zeggen hoor!
Ik hoop voor dat je andere medicijnen kan krijgen die je helpen!
Ik ga dit allemaal zeker voorleggen aan de longverpleegkundige! Ik heb nu veel nieuwe informatie en met haar wil ik proberen puzzelstukjes op zijn plek te gaan leggen!
Laat jij weten hoe het met je medicatie gaat?
Hoi,
@ Hopje
Ja ik ben ook benieuwd hoe jou ervaringen zijn met singulair :Y
@ Butterfly
Succes bij de longverpleegkundige, ik ben zo benieuwd wat zei erover te zeggen heeft :Y
Liefs
Miran
Hoi,
Ja, ik heb het aardig te pakken gehad, maar ik werk nu niet meer want mijn contract werd niet verlengd.
Maar dat is niet zo erg want ik zou het post rondfietsen de hele middag nu niet meer vol kunnen houden.
De zuurstofopname in de longen is verstoord, daardoor heb ik last van vocht in mijn benen, dat betekent dat mijn hart extra moet werken om het weinige zuurstof rond te pompen.
Singulair gebruik ik ook, in het begin kun je er hoofdpijn van krijgen maar als je doorzet is het een goed medicijn waar je erg van opknapt.
Groetjes, Gijsbertje.
Hoi Gijsbertje,
Goh is vervelend een verstoorde zuurstofopname. Lijkt me heel moeilijk te accepteren.
Blij om te lezen dat Singulair goed werkt voor je *O* ....Nou ik houd dan ook maar vol :Y
Groetjes
Miranda