Herkenning?
05-03-2006 om 20:53 uurHoi allemaal,
Ik heb een vraag aan jullie welke klachten bij je astma horen.
Zoals mij gister (weer eens) gebeurde was het volgende:
De hele dag voelde ik me al grieperig: vol hoofd, koude rillingen, benauwd, vermoeid gevoel.
Die avond aten we machtig zwaar eten. Eigenlijk nog tijdens het eten zat ik ineens bomvol. Ik stopte met eten en werd steeds naarder. Het gebied rondom mijn longen, keel, maag verkrampte. Ik had het gevoel alsof mijn eten omhoog werd geduwt, en mijn keel dicht zat. Ik had het gevoel te stikken en te moeten spugen. Dit gevoel hield heel lang aan. Ik ging ervan hyperventileren en raakte in paniek (raam open voor koude lucht, slokjes water en pepermunt) Ik nam Bricanyl en dat hield na 10 minuten aanzienlijk!
Dit gevoel, van stikken en moeten spugen, heb ik zo ontzettend vaak! Ik ga dan altijd hyperventileren. Weet niet waar ik het dan zoeken moet zo benauwd als ik het dan heb.
Maar sinds deze week heb ik dus medicate en Bricanyl helpt dus aardig, blijkt.
Is dit dan dus een astma aanval?
Kan het zijn dat de luchtwegen de hele dag al wat verkrampt waren, en dat de volle maag extra druk gaf op de luchtwegen en spieren en daardoor het benauwde gevoel extra versterkt werd en spieren verkrampten, zoals rondom de maag en keel?
In de zomermaanden heb ik om de haverklap dit soort aanvallen. Ik heb het altijd benoemd met 'misselijkheid, benauwdheid' maar het zijn niet eens de juiste woorden om te omschrijven wat ik dan voel.
Wie herkent zoiets?
Wanneer jullie ziek zijn betreft de astma, welke klachten kennen jullie dan?
Heey,
Een aanval kenmerkt zich bij mij vooral doordat ik extreem moe word. Zomaar van de ene op de andere seconde helemaal in een dip. Kan dan ook opeens misselijk worden en denk dan dat ik een beginnend griepje krijg. Tijdens zo'n aanval ben ik ook heel bewust van mijn ademhaling. Normaal haal je ongemerkt adem maar dan voel ik precies dat ik in en uit adem.
Tijdens een aanval word ik niet wit :N Dus heb nog steeds hetzelfde gezonde kleurtje. Dat is mijn controle punt. Is het een astma aanval of begin ik griep te krijgen denk ik dan vaak. En zodra ik in de spiegel zie dat ik nog een gezond kleurtje heb besluit ik om mijn ventolin in te nemen. Tja erg genoeg herken ik nog steeds niet echt heel goed wat een astma aanval voor mij is.
Tijdens het praten merk ik, als het "slecht" gaat, wel dat ik heel vaak adem haal tussen de woorden door. Ik praat dan hetzelfde alsof ik heel hard een trap ben opgerend en boven aan de trap direct ga praten. Eigenlijk alsof ik buiten adem ben.
Zelf merk ik dat sinds kort doordat een longverpleegkundige me erop wees dat ik wel heel vaak adem haalde tijdens het praten. Ik had het zelf nog niet eens in de gaten. Pas toen ze het zei dacht ik ja inderdaad :?
Dus ja ....ook al ervaar ik de klachten op zo'n aparte manier, je ziet niets aan mij. Ik kan inderdaad gewoon door gaan met de dagelijkse dingen. Wel op een lager tempo en in gedachte ben ik op dat moment alleen maar met mijn astma bezig dus concentreren kan ik me niet meer. Mensen kunnen dan ook hele verhalen vertellen maar ik volg dan niet echt wat ze vertellen omdat ik dan met mezelf bezig ben. Ik wil eigenlijk ook niet dat mensen het weten net zoals jij Nina. Inderdaad niet echt slim maarja.
Liefs Miranda
Hoi Miran,
Okay ik snap het. Het enige verschil tussen jou en mij is: Ik heb echt het gevoel dat ik stik/te weinig adem krijg. En ik heb niet zo'n 'dip' als jij. Wel ben ik sneller benauwd als ik moe ben.
Liefs, Nina
Dat heb ik dus ook.
Ik herken ook wel de moeheid, maar dit pas naderhand of inderdaad ineens van de ene op de andere seconde. Maar dit komt nooit op zichzelf als het een aanval is.
Het gevoel te stikken zoals jullie omschrijven herken ik niet. GELUKKIG
Reactie op butterflyDAT lijkt me eng!! Dan zou ik dus ECHT in paniek schieten hoor als ik dat zou voelen.. poeh.
Nou Miran, dat gebeurt me dus ook wel eens!
Van angst, maar ook omdat ik dus echt niet normaal kan ademhalen. Hoe ik ook probeer, mijn lichaam wil anders. Mijn maag komt hoog, waarschijnlijk doordat het door mijn middenrif heen komt.
Klinkt eng en akelig hoor, ik zou ook helemaal in paniek schieten ben ik bang.
Ik hoop echt dat dit ooit anders wordt!
Hallo allemaal,
Dat misselijk worden herken ik ook, alleen ik krijg het als ik dingen ( b.v. stofzuigen of opruimen ) in een te hoog tempo probeer te doen.
Dan moet ik even gaan zitten en wachten tot het wegtrekt.
Groetjes, Gijsbertje.
Echt wanneer je je inspant, of met stoffige dingen bezig bent dus?
Hoi Butterfly,
Ja, wanneer ik me teveel inspan, als ik rustig aan doe is er niets aan de hand, van stof heb ik niet zoveel last.
Groetjes, Gijsbertje.