Herkenning?
05-03-2006 om 20:53 uurHoi allemaal,
Ik heb een vraag aan jullie welke klachten bij je astma horen.
Zoals mij gister (weer eens) gebeurde was het volgende:
De hele dag voelde ik me al grieperig: vol hoofd, koude rillingen, benauwd, vermoeid gevoel.
Die avond aten we machtig zwaar eten. Eigenlijk nog tijdens het eten zat ik ineens bomvol. Ik stopte met eten en werd steeds naarder. Het gebied rondom mijn longen, keel, maag verkrampte. Ik had het gevoel alsof mijn eten omhoog werd geduwt, en mijn keel dicht zat. Ik had het gevoel te stikken en te moeten spugen. Dit gevoel hield heel lang aan. Ik ging ervan hyperventileren en raakte in paniek (raam open voor koude lucht, slokjes water en pepermunt) Ik nam Bricanyl en dat hield na 10 minuten aanzienlijk!
Dit gevoel, van stikken en moeten spugen, heb ik zo ontzettend vaak! Ik ga dan altijd hyperventileren. Weet niet waar ik het dan zoeken moet zo benauwd als ik het dan heb.
Maar sinds deze week heb ik dus medicate en Bricanyl helpt dus aardig, blijkt.
Is dit dan dus een astma aanval?
Kan het zijn dat de luchtwegen de hele dag al wat verkrampt waren, en dat de volle maag extra druk gaf op de luchtwegen en spieren en daardoor het benauwde gevoel extra versterkt werd en spieren verkrampten, zoals rondom de maag en keel?
In de zomermaanden heb ik om de haverklap dit soort aanvallen. Ik heb het altijd benoemd met 'misselijkheid, benauwdheid' maar het zijn niet eens de juiste woorden om te omschrijven wat ik dan voel.
Wie herkent zoiets?
Wanneer jullie ziek zijn betreft de astma, welke klachten kennen jullie dan?
Hoi Willemien,
Reactie op HopjeJa dat opeens misselijk worden terwijl je aan het praten bent met iemand herken ik ook :Y
Bij mij werkt ventolin ook wel dan.
Ik ben ook tevreden met singulair, merk dat die misselijkheidaanvallen minder worden *O*
Hoe merk jij dat de singulair aanslaat?
Groetjes
Miranda
Hey Hopje,
Goed om te lezen! Fijn dat het werkt!
Maar je misselijkheid voorkomt het niet echt?
Wel heerlijk dat het snel verlicht met Ventolin!
Kan je daar in ieder geval op terugvallen.
Ik vind dat plotseling overvallen worden door misselijkheid maar niks.
Gister stond ik in een winkel, een bril uit te zoeken. Op eens werd ik heel misselijk.
Ik ben even buiten gaan staan. Toen wist ik dat het kwam door de warmte in de winkel.
Ik heb Bricanyl ingenomen. Maar ik bleef in de winkel en ondanks de Bricanyl bleef ik misselijk.
Naar mijn idee had ik niet het zozeer benauwd.
Typerend vind ik dus dat ik last van warmte en lucht in bijvoorbeeld winkels kan hebben en het eerste signaal de misselijkheid is. Dan sta ik te praten met de verkoper en heb dan ineens die opkomende misselijkheid, wat voelt alsof ik moet spugen. Dat moet ik dan niet, maar ik heb zo de drang om naar buiten of de wc te rennen.
Had jij dit ook en is dat door Singlair vermindert?
Wat is de reden waarom je over bent gestapt op Singlair? (klachten)
Neem je nog vaak Ventolin?
Hoi allemaal,
Ik had gister ook een aanval en ook flink last van misselijkheid. :X Vreselijk vind ik dit. Maar ik ben niet altijd misselijk, het wisselt heel erg. Ligt ook aan de mate van benauwdheid. Hoe erger hoe misselijker geloof ik. Bij sluipende benauwdheid heb ik dat dus niet.
Sterkte allemaal!
Liefs, Nina
Hey hoi!
@ butterfly Ik herken dat ook wel met warmte en kou... De reden dat ik over gestapt ben op singulair is op aanraden van de huisarts. Mijn astma klachten erden in eens heel erg de laatste 6 weken en daarom ben 2 weken geleden naar de huisarts gegaan. Er zat toen een beginnende longontsteking en toen vertelde ik ook mijn andere klachten(ik ben namelijk niet altijd misslijk af en toe) . Het duidde op dat ik mijn astma niet onder controle had en dat er een beginnende ontsteking zat. Toen kreeg ik singulair en moest mijn normal dosis medicijnen ophopen! De eerste week ging het nog niet zo goed maar de medicijnen moesten eerst zijn werking doen, nu de twede week (agfgelopen week) gaat het erg goed... dus heb ik wel het idee dat de singulair aanslaat! hopen dat het zo blijft!
@ Miran: De afgelopen week werden mijn klachten minder, Ik denk dat het door de singulair komt, mijn benauwdheid wordt minder ook de aanvallen snachts zijn er gelukkig niet meer kan ik lekker doorslapen. Het is maar heel af en toe dat ik ook misselijk ben maar dat heb ik ook niet meer gehad.
@ nina: dit herken ik ook, Ik heb het dus ook niet altijd, en bij mijn wisselt het ook heel erg!
Liefs Willemien
Hallo allemaal,
Ik heb het ook gelukkig niet altijd die misselijkheid. Net zoals jij heb ik het niet bij sluipende benauwdheid.
Tenminste dat denk ik :?
Tijdens een "aanval" wel. Maar wat ik me nu afvraag is. Ziet de omgeving aan jullie dat je een acute aanval hebt?
Aan mij is dan niets te zien. Ja ok, ik word stil en zeg niets meer. Als ik dan toch ga praten dan wordt ik misselijk :? Maar ik trek mijn schouders bijvoorbeeld niet op om meer lucht te krijgen zeg maar.
Jullie wel?
Groetjes
Miranda
Ik herken het ook wel, ik heb niet altijd de misselijkheid. Maar wel, net als Miran zegt, tijdens een heftige aanval. De heftigheid komt dan door de beklemming, door de erge misselijkheid en het uiteindelijk hyperen of panieken.
Bij zo'n acute aanval zonder misselijkheid, ziet men denk ik dat ik stiller en in mezelf ben. Ik blijf wel rustig. Maar ik voel me niet oke, en dat kan je denk ik best zien.
Bij zo'n acute aanval met misselijkheid, ben ik afweziger, onrustiger, benauwder en op zoek naar iets wat me 'meer lucht geeft'. Ik neig dan ook naar pepermuntjes te eten. Ik ben dan liever alleen. En praten lukt me dan niet goed.
Voordat ik medicatie had, werd ik altijd direct erg onrustig. Ik ging dan spelen met mijn vingers, of aan mijn haren zitten.
Mijn vriend en familie merkt het aan alles. Die herkennen de eerste signalen wel. Nog eerder dan ik.
Mijn omgeving merkt niet dat ik last heb van astma. Zelfs niet als ik me niet goed voel door "een aanval".
Net nog even gechecked bij mijn vriend :P Die merkt echt helemaal niets van mijn astma.
Ja het enige wat ie merkt van mijn astma is dat ik niet van het Astma Forum af te slaan ben :+ En dat ie elke keer de verhalen moet lezen van mensen die hun asmta hetzelfde ervaren als ik ;)
Bij mij merkt de omgeving ook niets. Het hele onderwerp "astma" is nog tamelijk nieuw voor me. Ik neem nu wel trouw Symbicort en voel me hier goed bij, maar de laatste twee dagen ben ik regelmatig wat benauwd, met een rauwe keel, hoesten en een wat verstopte neus, zonder echt verkouden te zijn. Nu neem ik eens per dag Ventolin, als ik die benauwdheid voel.
Mijn huisarts noemde het eerst lichte astma, maar ook "spastische bronchitis, zoals we vroeger bij kinderen zeiden". Herkent iemand dit? Het leek wel of hij terugkrabbelde van het woord "astma" alsof hij het niet als een duidelijke diagnose van een chronische ziekte wilde bestempelen. Maar hij dringt wel aan op het zeker tot de zomer innemen van Symbicort en Telfast, i.v.m. hooikoorts, die ik al een paar jaar heb. Ik heb ook een tikkeltje psoriasis, wat allemaal met elkaar in verband kan staan als ik het goed heb.
Veel liefs
Sjosjanna
Whaha ja ik stuur ook steeds de link naar mijn vriend door! *O*
Maar jij had toch ook van die heftige aanvallen met misselijkheid, dichtgeknepen keel en misselijkheid? Maar jij kan dan echt gewoon doorgaan met wat je deed en niets laten merken? Behalve het stil worden?
Hoi allemaal,
Dat is het probleem wat mijn ouders hebben: 'We zien je nooit benauwd' zeggen ze. Mijn vriend en mn beste vriendin herkennen het meteen. Ik ben in mezelf gekeerd, wit, ik zeg niks, hoorbare ademhaling (maar niet zo erg dat het gelijk opvalt), in elkaar gedoken of met mn ellebogen steunend op tafel (geleerd van de cesar therapeute). En praten gaat vaak moeilijk.
Vaak krijg ik een aanval ook als er niemand in de buurt is. En zo vaak zie ik mijn ouders niet. Dus ik snap wel dat zij het niet zien. Een heel enkele keer krijg ik zo'n aanval tijdens het eten. Mijn vriend checkt het vaker door een vinger op mn lippen te leggen, dat is dus niet de bedoeling. Dan word ik altijd boos, maar dan weet ie het meteen. Want ik zeg wel vaker: Er is niks. Niet slim ik weet het...maar mensen hoeven het niet te weten vind ik. Wil sterker zijn dan dat ik ben!
@ Miran: Maar wat gebeurd er dan als je een aanval hebt? Behalve misselijkheid. Is er niks lichamelijks? En hoe merk je het dan?
Liefs, Nina