Eén en al theater??
24-03-2012 om 09:11 uurHallo allemaal.
Ik heb gisteren een hele rare dag en nacht gehad en alles maakt me erg aan het twijfelen.
Ik voelde me gisteren de hele dag benauwd en ik voelde geen resultaat met de medicatie. Nou had ik geen last van aanvallen, maar een gevoel van constante benauwdheid. Zo'n contante kramp in de luchtpijp en het gevoel alsof 'ie in lichtelijk in brand stond. Ik voelde me ook helemaal niet lekker.
Ik heb s'avonds op mijn werk mijn bloeddruk even laten meten en die was verhoogd (170/95). Nou ben ik bekend met hoge bloeddruk en gebruik hier twee soorten medicatie voor, waarmee de bloeddruk de laatste twee jaar stabiel is, alsin 130/80 gemiddels zeg maar. Dus die verhoging was niet helemaal top.
Tegen het einde van mijn dienst voelde ik me echt niet goed meer en het fietsen naar huis was helemaal niet prettig; ik kwam moeilijk vooruit, hijgen, dat soort dingen.
Thuis bedacht ik me dat ik de doktersdienst maar even moest bellen om te overleggen of ik überhauot nog Salbutamol kon nemen, gezien het oplopen van de bloeddruk en ik me helemaal niet lekker voelde. Ik dacht dat ik misschien niet goed op de Salbutamol reageerde, die ik sinds twee dagen gebruikte. Ik heb uitgelegd hoe ik me voelde en dat ik benauwd was door de astma. Zij ging overleggen, belde later terug. Ze vroeg of er familieleden bekend waren met hartklachten. Ja, aan mijn moeder's kant bijna allemaal met hart- en vaatziekten, als in hartstilstand en hersenbloeding. Hierop zei zij dat zij de ambulance liet komen en ik rustig op de bank moest gaan zitten. Nou, ik was wel eniszins verbaasd en dacht nog:"Zo erg is het toch niet?"
Even later kwam de ambulance, maar ik was prima in staat om gewoon naar buiten te lopen, waarop twee mannen mij verbaasd aankeken en zeiden:"Je komt gewoon aanlopen met een tasje?" (ik had mijn medicatie in een plastic tasje gedaan, tsja...). Hierop was ik weer verbluft :? Nou, aan de reactie te merken vonden ze het maar raar, waarop ik zei:"Ik wil wel hier blijven hoor. Ik heb dit niet bedacht."
Eén van de mannen zei toen door de portofoon:"Mevrouw kwam er al aanlopen, met een tasje." Waarop de man aan de andere kant van de portofoon op een smalende toon zei:"Oh, ze kwam er al aanlopen met een tasje."
ik werd toen echt even boos en zei:"Wat is dit?? Jullie staan me hier gewoon uit te lachen. Dit was mijn idee niet hoor." Alsof ik even gezellig uit logeren wou, zo deden ze.
Ik voelde me zo lullig :'( In dde ambulance hebben ze een ECG gemaakt en mijn bloeddruk opgemeten, die 200/105 was. Dus weer hoog ja. De man vroeg wat er aan de hand was en ik zei dat ik de hele dag erg ebnauwd was. "Oh, maar u ziet er niet benauwd uit." En weer voelde ik me hardstikke lullig.
Uiteindelijk hebben ze me naar de huisartsenpost gebracht. De arts heeft mijn bloeddruk gemeten, die nog altijd zo hoog was. Longen geluisterd, die zoals gewoonlijk niet piepen. En zoals verwacht kon ik gewoon weer naar huis.
En nu voel ik me nog onzekerder als ik al was, in die zin van: hoe kan dat ik én nooit piep én nooit astmaanvallen heb én mijn hoesten eigenlijk wel mee valt? Is het dan allemaal theater??
Heb ik misschien helemaal geen astma? Kan iemand meerdere malen slecht blazen bij een longfunctietest terwijl er fysiek niks aan de hand is? Ik vrfoeg me dat sowieso al de hele tijd af, maar door alles wat er vannacht gebeurde voel ik me zo'n aansteller en vraag ik me af of niet alles geoon tussen mijn oren zit.
Hoe dan ook, die ervaring met de ambulance was heel naar. Ik had eerder aan de telefoon met de doktersdienst gewoon uitgelegd dat ik me niet goed voelde, mijn bloeddruk te hoog was en ik een druk voelde op mijn borst, maar die al een hele tijd zo voel. Ik heb er zelfs nog bij gezegd, geen acute pijn.
Ik heb echt spijt dat ik überhaupt gebeld heb. Wat voelde ik me lullig zeg in die ambulance. Alsof ik één of andere hysterische vrouw was, dat gevoel gaven ze me.
Zijn er mensen die het gevoel van theater herkennen? Ik voel me echt zo lullig :'(
@ emsepems en tessa: O+
Miriam fijn de je bloeddruk weer netjes is! Hopelijk blijft het zo :)
Nou, mijn brief aan de ambulancedienst is klaar. Dit is'm:
Geachte heer, mevrouw,
bij deze wil ik graag reageren op de bejeging van twee ambulancemedewerkers in de nacht van 23/24 maart 2012, bij mijn woning **
Ik zal het in mijn eigen woorden vertellen, zoals ik het ervaren heb.
Ik was die avond voorafgaand op mijn werk en had de hele dag last van benauwdheidsklachten, m.i. geheel passend bij de diagnose astma. Voor deze klachten heb ik die dag meerdere doses van de inhalatiemedicatie Ventolin (Salbutamol) gehad in combinatie met de medicatie Foster. Het was voor mij de eerste keer dat ik het medicijn heb gebruikt en ik merkte dat ik er op één of andere manier niet goed op reageerde. Daarmee bedoel ik, dat ik me niet goed voelde door het medicijn en ik weet het, plat gezegd, niet anders te omschrijven als een gevoel alsof ik één of andere foute drugs had gehad.
Zodoende heb ik een collega (verpleegkundige) mijn bloeddruk laten checken, daar ik ook bekend ben met hoge bloeddruk. De bloeddruk was op dat moment 170/95, dus verhoogd.
Ik voelde mij in de loop van de avond toch wel enigszins beroerder worden. Ik ben na mijn dienst naar huis gegaan op de fiets, wat helemaal niet lekker ging. Eenmaal thuis heb ik de doktersdienst gebeld om te overleggen of het überhaupt verstandig was de Ventolin nog te nemen. De mevrouw aan de andere kant vroeg wat mijn klachten waren, welke ik heb overlegd; de hele dag een benauwd gevoel, een pijnlijk en warm gevoel op de borst, waarvan de pijn niet acuut was maar langere tijd aanwezig en m.i. geheel passend bij astma. Het warme gevoel kwam m.i. door de Ventolin. Verder heb ik aangegeven dat ik me gewoonweg niet goed voelde en op bevraging geantwoord dat ik een vaag misselijk gevoel had. Er werd mij gevraagd naar hartklachten in de familie. Hart- en vaatziekten komen inderdaad voor bij mijn moeders kant: meerdere personen met een hartstilstand alsook hersenbloeding. Daarbij heeft mijn vader ook tweemaal een hartinfarct gehad. Hierop heeft de dame van de doktersdienst gereageerd en een ambulance gestuurd. Dit verraste mij geheel; ik was op geen enkele manier in de veronderstelling dat ik in levensgevaar was. Mijn insteek was enkel overleggen over de Ventolin.
De ambulance is toen gekomen en ik heb er op gereageerd door naar buiten te lopen. Ik had mijn medicatie in een plastic tas gedaan, aangezien ik van mening was dat er ergens iets niet goed ging in de combinatie inhalatiemedicatie en de twee soorten bloeddrukmedicatie die ik gebruik.
De heren van de ambulance zagen mij aankomen en een beetje zenuwachtig reageerde ik met:”Jullie komen voor mij.”
Ik zag aan hun reactie dat ze ontzettend verbaasd waren en iemand reageerde met:”En nu komt u gewoon aanlopen met een tasje?” De toon waarop dit gebeurde bracht mij even van mijn stuk. Ook hetgeen wat daarna nog kwam als reactie van hun kant, echter kan ik me dat niet meer herinneren. Ik voelde mij ook meteen op mijn nummer gezet en heb gereageerd met:”Ik wil wel gewoon hier blijven hoor. Dit heb ik niet zo bedacht.”
“Nee, kom nu maar mee.”
Ik ben meegelopen naar de ambulance en hoorde één van de twee in een portofoon zeggen:
“Mevrouw kwam al aanlopen met een tasje.”
Hierop reageerde een man aan de andere kant van de portofoon:
“Ooooh, ze kwam al gewoon aanlopen met een tasje.”
Het e.e.a. klonk mij erg vervelend in de oren en impliceerde alsof ik blij even uit logeren wou met allerlei toeters en bellen.
Ik ben toen echt boos geworden en heb gezegd:
“Wat is dit?? Jullie staan me hier gewoon uit te lachen. Dit was mijn idee niet, ik heb dit niet bedacht.”
Ik werd echter toch gevraagd om in de ambulance te stappen, bloeddruk is gemeten (200/105) en ik heb duidelijk gezegd dat ik van mening was dat ik geen goede reactie had op de Ventolin. Een dergelijke bloeddruk die al meer dan twee jaar stabiel is op bloeddrukmedicatie, hoort niet ineens zo hoog te zijn.
Ik voelde me vreselijk opgelaten in die ambulance, want ik kreeg meer dan duidelijk het gevoel dat de mannen zoiets hadden van: wat een theater, terwijl ik nergens om had gevraagd. Ik kon wel door de grond zakken en voelde me hartstikke ellendig door de manier waarop dit ging.
Terwijl ik de mannen uitlegde dat ik op geen enkel punt in het gesprek met de doktersdienst gevraagd had om een ambulance, werd er gereageerd met:”Ze zijn gek bij de doktersdienst!” Persoonlijk vind ik dat ook nog eens een ongepaste reactie. Ik hoef als buitenstaander niet te weten hoe men onderling over elkaar denkt.
De mannen hebben toen besloten om mij bij de doktersdienst af te zetten.
Mijn gevoel van die avond was in één woord: verschrikkelijk. Sterker nog, ik vond het vernederend om zo’n reactie naar mijn hoofd te krijgen. Daarnaast heb ik de dagen daaropvolgend een drempel gevoeld om mijn huis uit te gaan en buren tegen te komen. Ik had geen idee wie van de buren dit misschien gehoord zou kunnen hebben en welk verhaal men zich er dan bij zou denken. Als ik daar aan denk geneer ik me helemaal.
Dit was voor mij de eerste keer dat ik überhaupt ooit de doktersdienst heb gebeld en dat ik privé met een ambulance te maken kreeg. Of ik ooit nog eens de doktersdienst zal bellen? Ik denk dat die drempel voortaan nog veel hoger zal zijn als die überhaupt al was.
Ik ben een weldenkend mens, die prima in het leven staat. Ik voel op geen enkele manier de behoefte om een ambulance te laten komen voor wat aandacht of theater of wat ook. Dat ik echter wel op die manier benaderd ben, vind ik ontzettend naar en heeft toch wel het e.e.a. los gemaakt.
Met vriendelijke groet,
**
Dat stukje over foute drugs zou ik er uit laten....
Welke bloed druk medicatie gebruik je?
En gebruikte je dit al voor je met astma medicatie gebruikte?
Ventolin en Foster kunnen gewoon samen gebruikt worden dit heb ik gebruikt en vele met mij...
Hihi, de brief is al weg... Is het zo raar dan dat ik schrijf?
Ik gebruik Atacand plus en Metoprolol.
Ja, dat beiden samen kunnen dat weet ik. Inmiddels ben ik na een paar dagen toch weer begonnen met de Ventolin en ineens ging het goed (maar dat hoeven zij niet te weten ;)). Zeer strange, maar ik las hier laatst een reactie van Sanshine die de hoge bloeddruk herkende bij hoge doseringen Ventolin. Ik heb misschien te veel Ventolin gehad? Zoiets?
Nou ja, ach, het maakt me geeneens meer uit wat het nou precies is geweest. Wat me wel uitmaakt is dat ik niet meer zo'n reactie op de medicatie hoor te hebben en mocht ik ooit, om wat voor reden dan ook, nog eens in aanraking komen met de ambulance, dan wil ik nooit meer zo'n reactie van hun.
Ik vind het gewoon belangrijk dat zij weten hoe ik het ervaren heb. De kans zit er in dat ze hun schouders ophalen, dat kan. Maar ja, ik ben het kwijt.
Ik denk dat t je bloed druk meds is namelijk...
Welke dosis gebruik je ervan?
Atacand Plus is 16/12,5 mg half tablet s'ochtends
Metoprolol 50 1 DD
En aan welke reactie van de bloeddrukmedicatie zit jij te denken?
Astma is een contra indicatie om zulke medicijnen te gebruiken.
Je kan nemelijk benauwder worden ed hierdoor...
Als je arts er toch voor kiest dit op te starten moet dit in kleine stapjes gebeuren.
Ok. :) En als het andersom is? Ik bedoel, ik heb al jaren bloeddrukmedicatie en pas sinds kort is astma geconstateerd en heb ook pas sinds kort Foster en Ventolin.
Je zal t eens moeten overleggen met je huis arts...
Misschien speelt er ook een stukje angst mee wat dan je klachten weer kan verergeren.
Dus als je benauwder bent geeft dat misschien wat angst omdat de benauwdheid vrij nieuw is nog?
Ik denk enkel mee want er zijn tal van dingen die mee kunnen spelen...
Stress spanning drukte op werk oid alles kan beinvloeden ook verkeerd adem halen wat heel nauw samen gaat met astma.
Daar hoef je je niet voor te schamen als je dat overkomt!
Ok. Dankjewel! :)