Eén en al theater??
24-03-2012 om 09:11 uurHallo allemaal.
Ik heb gisteren een hele rare dag en nacht gehad en alles maakt me erg aan het twijfelen.
Ik voelde me gisteren de hele dag benauwd en ik voelde geen resultaat met de medicatie. Nou had ik geen last van aanvallen, maar een gevoel van constante benauwdheid. Zo'n contante kramp in de luchtpijp en het gevoel alsof 'ie in lichtelijk in brand stond. Ik voelde me ook helemaal niet lekker.
Ik heb s'avonds op mijn werk mijn bloeddruk even laten meten en die was verhoogd (170/95). Nou ben ik bekend met hoge bloeddruk en gebruik hier twee soorten medicatie voor, waarmee de bloeddruk de laatste twee jaar stabiel is, alsin 130/80 gemiddels zeg maar. Dus die verhoging was niet helemaal top.
Tegen het einde van mijn dienst voelde ik me echt niet goed meer en het fietsen naar huis was helemaal niet prettig; ik kwam moeilijk vooruit, hijgen, dat soort dingen.
Thuis bedacht ik me dat ik de doktersdienst maar even moest bellen om te overleggen of ik überhauot nog Salbutamol kon nemen, gezien het oplopen van de bloeddruk en ik me helemaal niet lekker voelde. Ik dacht dat ik misschien niet goed op de Salbutamol reageerde, die ik sinds twee dagen gebruikte. Ik heb uitgelegd hoe ik me voelde en dat ik benauwd was door de astma. Zij ging overleggen, belde later terug. Ze vroeg of er familieleden bekend waren met hartklachten. Ja, aan mijn moeder's kant bijna allemaal met hart- en vaatziekten, als in hartstilstand en hersenbloeding. Hierop zei zij dat zij de ambulance liet komen en ik rustig op de bank moest gaan zitten. Nou, ik was wel eniszins verbaasd en dacht nog:"Zo erg is het toch niet?"
Even later kwam de ambulance, maar ik was prima in staat om gewoon naar buiten te lopen, waarop twee mannen mij verbaasd aankeken en zeiden:"Je komt gewoon aanlopen met een tasje?" (ik had mijn medicatie in een plastic tasje gedaan, tsja...). Hierop was ik weer verbluft :? Nou, aan de reactie te merken vonden ze het maar raar, waarop ik zei:"Ik wil wel hier blijven hoor. Ik heb dit niet bedacht."
Eén van de mannen zei toen door de portofoon:"Mevrouw kwam er al aanlopen, met een tasje." Waarop de man aan de andere kant van de portofoon op een smalende toon zei:"Oh, ze kwam er al aanlopen met een tasje."
ik werd toen echt even boos en zei:"Wat is dit?? Jullie staan me hier gewoon uit te lachen. Dit was mijn idee niet hoor." Alsof ik even gezellig uit logeren wou, zo deden ze.
Ik voelde me zo lullig :'( In dde ambulance hebben ze een ECG gemaakt en mijn bloeddruk opgemeten, die 200/105 was. Dus weer hoog ja. De man vroeg wat er aan de hand was en ik zei dat ik de hele dag erg ebnauwd was. "Oh, maar u ziet er niet benauwd uit." En weer voelde ik me hardstikke lullig.
Uiteindelijk hebben ze me naar de huisartsenpost gebracht. De arts heeft mijn bloeddruk gemeten, die nog altijd zo hoog was. Longen geluisterd, die zoals gewoonlijk niet piepen. En zoals verwacht kon ik gewoon weer naar huis.
En nu voel ik me nog onzekerder als ik al was, in die zin van: hoe kan dat ik én nooit piep én nooit astmaanvallen heb én mijn hoesten eigenlijk wel mee valt? Is het dan allemaal theater??
Heb ik misschien helemaal geen astma? Kan iemand meerdere malen slecht blazen bij een longfunctietest terwijl er fysiek niks aan de hand is? Ik vrfoeg me dat sowieso al de hele tijd af, maar door alles wat er vannacht gebeurde voel ik me zo'n aansteller en vraag ik me af of niet alles geoon tussen mijn oren zit.
Hoe dan ook, die ervaring met de ambulance was heel naar. Ik had eerder aan de telefoon met de doktersdienst gewoon uitgelegd dat ik me niet goed voelde, mijn bloeddruk te hoog was en ik een druk voelde op mijn borst, maar die al een hele tijd zo voel. Ik heb er zelfs nog bij gezegd, geen acute pijn.
Ik heb echt spijt dat ik überhaupt gebeld heb. Wat voelde ik me lullig zeg in die ambulance. Alsof ik één of andere hysterische vrouw was, dat gevoel gaven ze me.
Zijn er mensen die het gevoel van theater herkennen? Ik voel me echt zo lullig :'(
Jeetje Edelweiss wat een opmerkingen van die verpleegkundige >:(
En die politieagent was ook een lekkere botte hork!
Van de verhalen in dit topic ga ik me toch echt afvragen waarom sommige mensen voor een baan in de zorg hebben gekozen.
Miriam voel je je inmiddels wat beter?
Goed dat je dat bloeddruk probleem in elk geval gaat bespreken morgen! Wel balen dat je het nu even zonder ventolin moet doen...
Ja, sommige mensen... :N
Dat rare gevoel is vannacht weer gezakt, dus dat voel ik gelukkig niet meer. Ik ben wel ontzettend moe, ik heb zoveel geslapen en ach, gezien het feit dat ik het laatste half jaar heel slecht slaap, is dat slapen nu wel lekker. Maar ik ben kapot. Helaas ben ik ook wat benauwd, maar dat was te verwachten. Het is ook niet erg ofzo, dus wel te doen.
Succes bij de ha morgen
Ik ben bij de huisarts geweest en tsja.... ik weet het ook niet.
In ieder geval heeft ze als reacie op het verhaal van vrijdag gezegd dat ik maar een brief moest sturen om te laten weten wat hetgeen met me gedaan heeft. Ze is van mening dat men feedback moet hebben hier op. Op zich was dat helemaal prima om te horen.
Ik merkte echter aan haar (en ja, ook ik kan prima invullen ;)), dat zij mijn gedachte bij mijn reactie op de Ventolin niet zo zeer kon volgen. Ik kreeg ook de vraag of ik een paniekaanval had gehad. Verder zei ze dat ze van mening is dat ik winst te behalen heb bij een fysio met ademhalingsoefeningen, omdat ze merkt dat ik verkeerd adem haal. "Ik word er zelf akelig van als ik je hoor.", zei ze.
Tsja, wat moet ik hier van vinden? Is iedereen van mening dat alles tussen de oren zit?
Ik heb contact gezocht met de apotheek om bij hun navraag te doen over mijn reactie op de Ventolin. Nou, ook daar ziet men dat niet zo. Tsja...
Toch snap ik het niet helemaal. Hoe kan het dat het in de bijsluiter van zowel de Foster als de Ventolin staat:"Wees extra voorzichtig bij hoge bloeddruk", dat ik duidelijk aan heb gegeven dat het helemaal niet goed voelde hoe mijn lijf reageerde, dat mijn bloeddruk zo hoog was en dat iedereen daar zo laconiek over doet? Ik begrijp het niet zo...
Maar ja, mevrouwtje zal wel wat stress hebben, dat is wat men volgens mij denkt.
Mijn zus zit weer aan de andere kant, die wil allelei onderzoeken en ziet allerlei alarmbellen voor longembolie enz. Nou, dat heb ik helemaal niet en ik ga ook niet als één of andere op hol geslagen idioot nu ineesn vanalles eisen. Ik ben niet in levensgevaar, echt niet. Maar ik kan het niet zo goed hebben, dat men zo laconiek reageert op wat ik vertel.
Het ontbreekt er nog aan dat men dadelijk ook nog gaat vertellen dat mijn astma een psychisch verzinsel is. :-\
Ha Miriam,
Dat je naar de fysio bent gestuurd voor ademhalingsoefeningen betekent denk ik helemaal niet dat je huisarts denkt dat het tussen je oren zit hoor! Heel veel astmapatiënten ademen verkeerd (ik ben er ook zo één, al heb ik er al wat beter mee leren omgaan ;) ) . Dat hangt ook samen met de astma. Zoek maar eens wat op het forum onder 'hyperventilatie' of 'ademhalingsoefeningen' of iets in die trant en je zult zien dat je lang niet de enige bent. Fysiotherapie kan hier prima bij helpen, al zul je waarschijnlijk zien dat het (helaas) niet alles oplost.
Dat je problemen met de ventolin niet worden opgepikt snap ik daarentegen niet helemaal...
Ik snap dat ook niet helemaal, maar ik vul dat toch in als dat men zoiets heeft van:"het zal wel stress zijn geweest."
Ik vind het ook een beetje vreemd, net als dat ik het ook vreemd vind dat er wat laconiek wordt gedaan over die bloeddruk die zo hoog was (en nog steeds 160/95 was bij de huisarts). Als je nagaat dat aan mijn moeder's kant meerdere mensen zijn met hoge bloeddruk, hersenbloeding, hartstilstand (als in mijn moeder zelf en broers en zussen van haar en mijn zus, mijn nicht, ikzelf met hoge bloeddruk), dan vind ik eerlijk gezegd dat men er nogal schouderophalend mee omgaat. Ik vind absoluut niet dat ik in levensgevaar was of ben, ik vind wel dat er toch wat onverschillig wordt gereageerd op een evt. reactie op de Ventolin. En dat het wat wordt afgedaan als stress ofzo, zo voel ik het.
Ja, ik weet ook dat astma en verkeerd ademhalen samen voor kunnen komen. Ik pik misschien ook iets op in een bepaalde context, omdat ik daar als een stier op een rode lap op reageer, terwijl het inderdaad ook niet zo bedoeld hoeft te zijn. Dat klopt ook wel en is niet helemaal terecht dat ik dat doe.
Hoi Miriam,
Zoals solstice ook al heeft gezegd, ademhalingsoefeningen kunnen geen kwaad.
Begrijpelijk hoor dat het je bezighoud, maar probeer jezelf niet gek te maken. Dit kan uiteraard ook invloed hebben op je astma en bloeddruk. Misschien dat je je vraag mbt de medicatie en jebloeddruk ooknog onder het kopje medische vragen zoukunnen plaatsen, misschien heeft een van de longartsen een duidelijk antwoord?
Wordje voor je bloeddruk behandeld door je huisarts of ook door een specialist? Anders zou je daar ook nog na kunnen vragen.
voor nu, probeer het een beetje los te laten, anders werkt die rode lap door.... Dat is het niet waard en is zeker niet goed voor je. Begrijp me niet verkeerd hoor, ook ik weet hoe moeilijk dit kan zijn. ;)
Groetjes Tessa
Hoi Miriam, het is vreselijk vervelend als je het gevoel hebt niet goed gehoord te worden.
Misschien is de volgorde verwarrend voor je huisarts.
Als je komt met de klacht hoge bloeddruk, dan kun je misschien wel je reactie op je Ventolin aankaarten.
Vreemd maar waar, maar veel huisartsen kunnen vaak maar één klacht tegelijk aan
@Tessa, ja, dat is ook zo, je hebt gelijk. Ik ga dadelijk lekker naar de sportschool en zo ontspannen werken aan het verlagen van mijn bloeddruk, hihi ;)
Goeie tip van die medische vraag ^O^
@Elly, ja dat gevoel he, dat als iemand je niet hoort. En als ik daar zit, dan voel ik me ook zo opgejaagd, omdat alles in 10 minuten huphup moet. En inderdaad, je mag maar 1 ding aankaarten.
Maar ik ga de goede raad nu opvolgen en het los laten. Ik ga lekker mijn hobby uitoefenen: zumba! En dat doe ik met beleid en niet blind dwars door alle grenzen heen. Gewoon rustig ;)
(ooit leer ik het wel)
Als eerste wil ik je sterkte wensen... Als je niet precies weet wat je hebt of er niet echt iets aan gedaan kan worden, kan je dat echt tot wanhoop drijven.
Astma is zeker geen psychische ziekte, maar kan wel enorm verergeren door psychische klachten. Bij stress of bijv. angststoornissen kun je aanvallen krijgen door niet lichamelijke oorzaken.
Zeker als je meerdere exa's kort achter elkaar hebt, kun je soms het vertouwen in je eigen lichaam verliezen.
Ik heb ook een heel slechte periode gehad, en die werd slechter naarmate ik me psychisch ook slechter ging voelen. Ik kon maar moeilijk leven met het idee dat ik minder kon dan voorheen, dat ik altijd meds bij me moest dragen en 's ochtends niet wist hoe de dag zou vorderen. Kortom, ik voelde en was echt een patient.
Daarom heb ik hulp gezocht bij een psycholoog, in eerste instantie om te leren omgaan met de beperkingen die ik in korte tijd had gekregen. Nu kan ik zeggen dat ik meer rust in het koppie heb en ook mijn longen houden zich een stuk rustiger.