Eén en al theater??
24-03-2012 om 09:11 uurHallo allemaal.
Ik heb gisteren een hele rare dag en nacht gehad en alles maakt me erg aan het twijfelen.
Ik voelde me gisteren de hele dag benauwd en ik voelde geen resultaat met de medicatie. Nou had ik geen last van aanvallen, maar een gevoel van constante benauwdheid. Zo'n contante kramp in de luchtpijp en het gevoel alsof 'ie in lichtelijk in brand stond. Ik voelde me ook helemaal niet lekker.
Ik heb s'avonds op mijn werk mijn bloeddruk even laten meten en die was verhoogd (170/95). Nou ben ik bekend met hoge bloeddruk en gebruik hier twee soorten medicatie voor, waarmee de bloeddruk de laatste twee jaar stabiel is, alsin 130/80 gemiddels zeg maar. Dus die verhoging was niet helemaal top.
Tegen het einde van mijn dienst voelde ik me echt niet goed meer en het fietsen naar huis was helemaal niet prettig; ik kwam moeilijk vooruit, hijgen, dat soort dingen.
Thuis bedacht ik me dat ik de doktersdienst maar even moest bellen om te overleggen of ik überhauot nog Salbutamol kon nemen, gezien het oplopen van de bloeddruk en ik me helemaal niet lekker voelde. Ik dacht dat ik misschien niet goed op de Salbutamol reageerde, die ik sinds twee dagen gebruikte. Ik heb uitgelegd hoe ik me voelde en dat ik benauwd was door de astma. Zij ging overleggen, belde later terug. Ze vroeg of er familieleden bekend waren met hartklachten. Ja, aan mijn moeder's kant bijna allemaal met hart- en vaatziekten, als in hartstilstand en hersenbloeding. Hierop zei zij dat zij de ambulance liet komen en ik rustig op de bank moest gaan zitten. Nou, ik was wel eniszins verbaasd en dacht nog:"Zo erg is het toch niet?"
Even later kwam de ambulance, maar ik was prima in staat om gewoon naar buiten te lopen, waarop twee mannen mij verbaasd aankeken en zeiden:"Je komt gewoon aanlopen met een tasje?" (ik had mijn medicatie in een plastic tasje gedaan, tsja...). Hierop was ik weer verbluft :? Nou, aan de reactie te merken vonden ze het maar raar, waarop ik zei:"Ik wil wel hier blijven hoor. Ik heb dit niet bedacht."
Eén van de mannen zei toen door de portofoon:"Mevrouw kwam er al aanlopen, met een tasje." Waarop de man aan de andere kant van de portofoon op een smalende toon zei:"Oh, ze kwam er al aanlopen met een tasje."
ik werd toen echt even boos en zei:"Wat is dit?? Jullie staan me hier gewoon uit te lachen. Dit was mijn idee niet hoor." Alsof ik even gezellig uit logeren wou, zo deden ze.
Ik voelde me zo lullig :'( In dde ambulance hebben ze een ECG gemaakt en mijn bloeddruk opgemeten, die 200/105 was. Dus weer hoog ja. De man vroeg wat er aan de hand was en ik zei dat ik de hele dag erg ebnauwd was. "Oh, maar u ziet er niet benauwd uit." En weer voelde ik me hardstikke lullig.
Uiteindelijk hebben ze me naar de huisartsenpost gebracht. De arts heeft mijn bloeddruk gemeten, die nog altijd zo hoog was. Longen geluisterd, die zoals gewoonlijk niet piepen. En zoals verwacht kon ik gewoon weer naar huis.
En nu voel ik me nog onzekerder als ik al was, in die zin van: hoe kan dat ik én nooit piep én nooit astmaanvallen heb én mijn hoesten eigenlijk wel mee valt? Is het dan allemaal theater??
Heb ik misschien helemaal geen astma? Kan iemand meerdere malen slecht blazen bij een longfunctietest terwijl er fysiek niks aan de hand is? Ik vrfoeg me dat sowieso al de hele tijd af, maar door alles wat er vannacht gebeurde voel ik me zo'n aansteller en vraag ik me af of niet alles geoon tussen mijn oren zit.
Hoe dan ook, die ervaring met de ambulance was heel naar. Ik had eerder aan de telefoon met de doktersdienst gewoon uitgelegd dat ik me niet goed voelde, mijn bloeddruk te hoog was en ik een druk voelde op mijn borst, maar die al een hele tijd zo voel. Ik heb er zelfs nog bij gezegd, geen acute pijn.
Ik heb echt spijt dat ik überhaupt gebeld heb. Wat voelde ik me lullig zeg in die ambulance. Alsof ik één of andere hysterische vrouw was, dat gevoel gaven ze me.
Zijn er mensen die het gevoel van theater herkennen? Ik voel me echt zo lullig :'(
Dank je.
Ja, ik vind het lastig dat sommige dingen wat vreemd zijn in mijn ogen. Nou heb ik gisteren ook nog eens gehoord dat er uit mijn bloeduitslagen niks bijzonders kwam vwb allergieën. Voeg daarbij toe dat ik geen astma-anvallen heb zoals ik ze hier lees, ik relatief gezien helemaal niet zoveel hoest en ik zelden piep (longen zijn altijd schoon als ze luisteren).
Begint het allemaal niet een beetje wazig te worden??
Ow toevoeging, ik merk dat ik wél op de medicatie reageer. Dat dan weer wel.
Misschien ligt het dan toch aan je ademhaling dat deze door stress en spanning verkeerd gaat?
Veel mensen met astma hyperventileren chronisch dit hebben ze zich zelf ongemerkt aangeleerd.
En die twee dingen samen (astma en hyperventilatie) kunnen elkaar ook weer versterken.
En je bloed druk deze kan doordat je je ongemerkt zorgen maakt of spanningen en stress ervaart ook oplopen.
In ieder geval suc6!
Hallo M-I-R-I-A-M
Je zegt dat je wel bemerkt dat je medicatie gebruikt. Wat bemerk je dan?
Niet alles kan men uit het bloed halen wat betreft allergieën.
Wat een verhaal zeg. Maar jij kan je behoorlijk beroerd voelen en dit kan toch niet meetbaar en zichtbaar zijn. Ik had wel wat klachten maar ik deed nog zoveel mogelijk. Tot ik de trap op moest bij de huisarts toen viel bij haar het kwartje en moest ik direct door naar het ziekenhuis.
Ventolin kan best nare bijverschijnselen hebben. Ik gebruik het bijna niet. Ik had rare benen in de nacht, kramp, kriebels.
Zou zeker de huisarts even nalaten kijken over de bijwerkingen. Laatst met mijn dochter ook terug geweest vanwege allerlei bijwerkingen wel van pijnmedicatie. Dit stond niet als heftig in de bijsluiter maar de huisarts in opleidng keek in een andere bijsluite en daar bleek het wel invermeld te staan.
Nu heeft ze watanders gekregen.
Veel succes ermee.
José
solsice, complimentje voor je. ik vind dat je t prachtig verwoord hebt!
en ook ik vind er niks wazigs aan ;)
Wow solstice wat kun jij dingen goed verwoorden :s)
En je slaat de Spijker zij kop, er is echt niets wazigs aan. Vind ik precies zo.
Inderdaad, het is hardstikke helder zo, als ik het zo op een rijtje zie staan. Je hebt gelijk. Hehe, ik zie het.
Pfff, ik ben zo bang steeds dat ik me aanstel, dat ik alles uit zijn verband trek. Gisteren was ik bijna niet benauwd en ik ging meteen denken bij mezelf dat ik me al die tijd aangesteld had en dat er niks aan de hand is. Waarop ik later tegen mezelf zei:"Miriam, in hemelsnaam, duh, je gebruikt medicatie. Dit is de bedoeling zo." Echt..... :N
Nu moet het klaar zijn met dat getwijfel van mij en moet ik stoppen met dat streng zijn voor mezelf. Zwaar vermoeiend ben ik. Gisteren vroeg een collega aan me hoe het ging, ik vertelde iets en even later was ik weer onzeker of ik niet te zielig had gedaan of ik niet dit of ik niet dat.... Pfff, vermoeiend.
Ik zeg nu tegen mezelf: ik heb wat ik heb en dat is zo en dat mag. Het zal wel bij de acceptatie horen...??
En vwb de Ventolin. Ik heb gisteren op het werk de bloeddruk gecheckt, was weer bijna prima, 140/90. Ik deed dat omdat ik recalcitrant word als mensen me niet geloven en ik het advies van de apotheek op wou volgen, om de Ventolin na een paar dagen nog eens te proberen om te kijken hoe mijn reactie zou zijn. En ik wil verlichting bij benauwdheid, want gewoon maar niet gebruiken is niet de oplossing.
Dus eerst bloeddruk gemeten en toen een pufje genomen. Na het tweede pufje van de dag gebeurde er niks bijzonders. Bloeddruk was ietsjes gestegen, that's it. Ik voelde iets in mijn lijf, maar niks bijzonders. Naahhhh.... :?
Hoe raar. Ik had vrijdag echt het gevoel alsof ik foute drugs had gehad (om even een voorbeeld te noemen ;)). Hoe kan dat? Ik voelde echt mijn lijf reageren, dat bedenk je toch niet zelf??
Nou ja goed, ik geef toe dat ik het dus mis had vwb de Ventolin en zal dat ook eerlijk toegeven aan mijn huisarts. En ik was zo overtuigd. Ergens vraag ik me nog af of er de mogelijkheid is dat de Prednison die ik toen slikte .....enzenz...
Nou ja, ik laat het los, klaar, over en uit en ik ga me nu richten op mezelf met mijn blik vooruit. Wat het is geweest, ik weet het niet. Misschien ben ik dan toch een stresskip? :? :@
(niet dat dat onmogelijk is hoor, maar ik blijf het een raar verhaal vinden).
Maar, always look on the bright side, ik kan nu toch de Ventolin gebruiken en dat is toch wel aangenaam. Zo leuk is het niet om hijgend de dag door te komen.
Ik wens jullie allemaal een prettige dag en erg bedankt voor het meedenken!
Hoop dat ik niet toch weer van je apropos breng: ventolin heeft wel degelijk een bloeddrukverhogend effect, kan ook niet anders, aangezien het een aan adrenaline verwant middel is. Tijdens opnames was het bij mij ook altijd zo dat door het vernevelen van grote hoeveelheden ventolin mijn bloeddruk soms veel te hoog was. Het is wel zo dat gewenning optreedt, dus dat dit effect na verloop van tijd minder is, kan dus zijn dat je langzaam aan went aan de ventolin. Maar gek ben je dus zeker niet, en de manier waarop men met je is omgegaan verdient geen schoonheidsprijs!
Sterkte, en heel veel beterschap!
Groetjes, Sandra
Hihi, je brengt me echt niet van mijn apropos hoor. Ik denk juist bij mezelf:"Zie je wel!" Ik ben dus niet gek.
Ik wil heus openstaan voor het feit dat je psychisch vanalles kan doen met je bloeddruk, maar ik kan het vermoeden van mijn huisarts niet bevestigen dat ik een paniekaanval zou hebben gehad. Ik was echt helemaal niet in paniek. Ik heb tegen de doktersdienst aan de telefoon ook gezegd, dat ik geen acute pijn had en dat wat ik voelde gewoon benauwdheid door astma was en dat ik moest leren om signalen te herkennen. Ik heb toen benadrukt dat het allemaal zo'n vaart niet liep.
Maar ja. Ik vrees dat ik toch helaas de medische boeken in zal gaan als mevrouwtje met stress, het zij zo. Ik moet het er maar mee doen. Wel fijn om jouw bevestiging nog te lezen. Bedankt!! :)