Eén en al theater??
24-03-2012 om 09:11 uurHallo allemaal.
Ik heb gisteren een hele rare dag en nacht gehad en alles maakt me erg aan het twijfelen.
Ik voelde me gisteren de hele dag benauwd en ik voelde geen resultaat met de medicatie. Nou had ik geen last van aanvallen, maar een gevoel van constante benauwdheid. Zo'n contante kramp in de luchtpijp en het gevoel alsof 'ie in lichtelijk in brand stond. Ik voelde me ook helemaal niet lekker.
Ik heb s'avonds op mijn werk mijn bloeddruk even laten meten en die was verhoogd (170/95). Nou ben ik bekend met hoge bloeddruk en gebruik hier twee soorten medicatie voor, waarmee de bloeddruk de laatste twee jaar stabiel is, alsin 130/80 gemiddels zeg maar. Dus die verhoging was niet helemaal top.
Tegen het einde van mijn dienst voelde ik me echt niet goed meer en het fietsen naar huis was helemaal niet prettig; ik kwam moeilijk vooruit, hijgen, dat soort dingen.
Thuis bedacht ik me dat ik de doktersdienst maar even moest bellen om te overleggen of ik überhauot nog Salbutamol kon nemen, gezien het oplopen van de bloeddruk en ik me helemaal niet lekker voelde. Ik dacht dat ik misschien niet goed op de Salbutamol reageerde, die ik sinds twee dagen gebruikte. Ik heb uitgelegd hoe ik me voelde en dat ik benauwd was door de astma. Zij ging overleggen, belde later terug. Ze vroeg of er familieleden bekend waren met hartklachten. Ja, aan mijn moeder's kant bijna allemaal met hart- en vaatziekten, als in hartstilstand en hersenbloeding. Hierop zei zij dat zij de ambulance liet komen en ik rustig op de bank moest gaan zitten. Nou, ik was wel eniszins verbaasd en dacht nog:"Zo erg is het toch niet?"
Even later kwam de ambulance, maar ik was prima in staat om gewoon naar buiten te lopen, waarop twee mannen mij verbaasd aankeken en zeiden:"Je komt gewoon aanlopen met een tasje?" (ik had mijn medicatie in een plastic tasje gedaan, tsja...). Hierop was ik weer verbluft :? Nou, aan de reactie te merken vonden ze het maar raar, waarop ik zei:"Ik wil wel hier blijven hoor. Ik heb dit niet bedacht."
Eén van de mannen zei toen door de portofoon:"Mevrouw kwam er al aanlopen, met een tasje." Waarop de man aan de andere kant van de portofoon op een smalende toon zei:"Oh, ze kwam er al aanlopen met een tasje."
ik werd toen echt even boos en zei:"Wat is dit?? Jullie staan me hier gewoon uit te lachen. Dit was mijn idee niet hoor." Alsof ik even gezellig uit logeren wou, zo deden ze.
Ik voelde me zo lullig :'( In dde ambulance hebben ze een ECG gemaakt en mijn bloeddruk opgemeten, die 200/105 was. Dus weer hoog ja. De man vroeg wat er aan de hand was en ik zei dat ik de hele dag erg ebnauwd was. "Oh, maar u ziet er niet benauwd uit." En weer voelde ik me hardstikke lullig.
Uiteindelijk hebben ze me naar de huisartsenpost gebracht. De arts heeft mijn bloeddruk gemeten, die nog altijd zo hoog was. Longen geluisterd, die zoals gewoonlijk niet piepen. En zoals verwacht kon ik gewoon weer naar huis.
En nu voel ik me nog onzekerder als ik al was, in die zin van: hoe kan dat ik én nooit piep én nooit astmaanvallen heb én mijn hoesten eigenlijk wel mee valt? Is het dan allemaal theater??
Heb ik misschien helemaal geen astma? Kan iemand meerdere malen slecht blazen bij een longfunctietest terwijl er fysiek niks aan de hand is? Ik vrfoeg me dat sowieso al de hele tijd af, maar door alles wat er vannacht gebeurde voel ik me zo'n aansteller en vraag ik me af of niet alles geoon tussen mijn oren zit.
Hoe dan ook, die ervaring met de ambulance was heel naar. Ik had eerder aan de telefoon met de doktersdienst gewoon uitgelegd dat ik me niet goed voelde, mijn bloeddruk te hoog was en ik een druk voelde op mijn borst, maar die al een hele tijd zo voel. Ik heb er zelfs nog bij gezegd, geen acute pijn.
Ik heb echt spijt dat ik überhaupt gebeld heb. Wat voelde ik me lullig zeg in die ambulance. Alsof ik één of andere hysterische vrouw was, dat gevoel gaven ze me.
Zijn er mensen die het gevoel van theater herkennen? Ik voel me echt zo lullig :'(
Hoi Miriam,
Het sturen van die ambulance zal wel met protocollen te maken hebben. Met pijn/druk op de borst mogen ze geen risico nemen....
Het klinkt inderdaad wel alsof die ambulancebroeders nogal lullig hebben gedaan tegen je :-\ Ik kan wel voorstellen dat je je daar vervelend over voelt.
Maar verder meis.... probeer jezelf alsjeblieft niet zo op te fokken! En dat bedoel ik op de aardigst mogelijke manier. Want zo ontzettend aan jezelf twijfelen is echt niet nodig hoor! Het is al vervelend genoeg om astma te hebben zonder dat je je ook nog eens een aansteller of theatermaakster gaat voelen.
Gun jezelf wat rust ;)
Misschien is het een idee om hiervoor toch nog eens een afspraak bij je huisarts of longarts te maken? Astma kan zich best op een hoop verschillende manieren presenteren. Misschien helpt het je om je klachten en testresultaten nog eens door te spreken en te horen hoe je arts deze geïnterpreteerd heeft en bij de diagnose is gekomen.
Sterkte!
Bedankt voor je reactie. Ja he, een afspraak bij een longarts zou niet verkeerd zijn inmiddels.
Het enige wat ik weet is dat ik bij de longfunctietesten veel te slecht blaas voor iemand van mijn leeftijd en die zoveel sport. Ik blaas dan een curve wat hoort bij astma (zeg ik dat zo goed?). Het probleem zit hem met name bij de uitademing. Ook heb ik altijd veel slijm in mijn keel en raak ik veel mijn stem kwijt, wat ik link aan benauwdheid (komt niet door medicatie, wat dit gebeurt al lang en ik gebruik pas een paar weken medicijnen). Mijn holtes zitten volgens de arts helemaal dicht. Bij inspanning hijg ik als een afgedankte pony, ben ik niet in staat om normaal te praten. Trap lopen lukt niet zonder hijgen, als ik fiets kan ik niet fatsoenlijk een gesprek voeren enz. Ik heb regelmatig last tussen mijn schouderbladen, wat doortrekt mijn nek in en heb last bij mijn ribben. Ook voel ik mijnborstbeen en dat voelt vaak warm aan ofzoAls ik hoest klink ik als een zeehond, maar ik hoest eigenlijk niet eens zo veel door de dag heen.. Piepen doe ik ook maar heel af en toe.
Ik heb inmiddels met mijn zus gebeld en haar het verhaal uit de doeken gedaan. Zij kan me altijd helpen dingen in perspectief te plaatsen en me ook wijzen op mijn "angst" dat alles maar psychisch is en waar dat vandaan komt.
Het zal er allemaal wel bij horen denk ik, dat al je hersentjes overuren maken door alles wat ineens op je afkomt. Ik ben gewoon zo bang dat mensen mij een aansteller vinden en dan prompt gebeurt er dan zoiets stoms.
Ik voel me echt heel rot door het hele gebeuren van vannacht. Ik voel me steeds al zo onzeker en dat hielp niet echt nee.
Ik vind het fijn dat je zo lief reageert, dat doet erg goed.
Het klopt, ik maak me ook te druk en dan ben ik met name erg streng voor mezelf. Vervelende karaktertrek van mezelf om altijd alles in twijfel te trekken en nu zelfs dus ook de astma. En dat gewoon omdat ik bang ben dat mensen vinden dat ik mee aanstel of dat ik theater maak.
Je hoofd neemt een loopje met je hoor!
Reactie op M-I-R-I-A-MLees je onderstaande post maar eens terug. Doe als het helpt net alsof iemand anders van het forum dit geschreven heeft:
Je bent kortademig, benauwd, hebt last van slijm, je hoest (misschien niet veel maar een 'gezond' mens hoest helemaal niet zolang er geen griep o.i.d. in het spel is), je longfunctietest wijst op astma, je reageert op astmamedicatie, je hebt moeite met je ademhaling reguleren, je hebt last van je tussenribspieren....
Je piept niet maar dat doen wel meer astmapatiënten hier niet. Je hebt waarschijnlijk geen allergieën, maar allergisch astma is maar één van de vormen van astma, dus dat zegt ook niet zoveel.
Ik ben dan wel geen arts, maar ik vind er helemaal niets wazigs aan.
Hallo
Je stelt je zeker niet aan. Ze mogen geen risico nemen. Ik kan me wel voorstellen dat jij je "opgelaten" voelde. Maar daar moet je je niets van aantrekken. Ik adviseer hetzelfde als Solstice om een afspraak te maken.
Succes ermee.
Dankje. Ja, dat ga ik ook zeker doen.
Twijfel vooral niet aan jezelf en een aansteller ben je zeker niet. Jij voelt je lichaam en een ander niet! Het is goed dat je de hap gebeld hebt, zeker bij benauwdheid. wel vervelend dat het zo gelopen is.Ook ik heb astma waarbij ik niet piep Maar kan het wel degelijk benauwd hebben. Dus raar is het niet. Astma is bij iedereen weer anders. Solsticeheeft al goed advies gegeven,zou ik zeker opvolgen. En voor nu, hoe moeilijk het ook is, zou ik me niet te druk proberen te maken. Dit kan ook invloed op je benauwdheid en bloeddruk hebben. Ik hoop dat je een beetje van het mooie weer kunt genieten!
Beterschap en succes maandag. Laat je weten hoe het is gegaan?
Groetjes Tessa
Jij ook bedankt voor je lieve reactie.
Ik ben nog steeds van slag, al ga ik het proberen los te laten voor nu. Ik moet nu even naar de winkel, want zal ook wat moeten eten. Ik ben moe, moe, moe. Vanavond op de bank en vooral weer op tijd mijn bed in. Hoe ik me nu voel, weet ik geeneens meer. Ik vind het lastig om daar nu een idee van te hebben hoe ik er naar moet kijken. Bij wat ik nu voel in mijn lijf, wantrouw ik mezelf. Dan hoor ik het stemmetje in mijn hoofd wat zegt:"Miriam hou op en stel je niet aan." Ik geloof dat er nog eerst het e.e.a. aan nasleep moet zakken, voordat dat weg is :-\ Dat klinkt misschien heel groot en zwaar, maar het is helaas wel zo.
Ik vind het maar lastig allemaal. Er is zoveel wat ik allemaal (nog) niet weet te plaatsen aan wat ik voel en wat ik er mee moet. Ik heb nog zoveel vragen waar ik mee in mijn hoofd zit. Ik heb nog zoveel te leren; over astma, maar ook over mezelf in dit proces. Ik heb de eerste stapjes pas gezet, maar raak nu al de draad kwijt.
Pfff, ik ga het loslaten nu. Naar de winkel en mezelf toestaan om een pizza te eten.
Ha meid,
Ik hoop dat de pizza je gesmaakt heeft en dat je je weer wat lekkerder voelt, in je vel, maar ook lichamelijk natuurlijk!
Ik snap dat je ervan baalt en dat je er nog onzekerder dan je al was van geworden bent. Maar probeer dat maar niet te zijn, want daar help je niemand mee en alleen jezelf maar de verkeerde kant op.
Maar ik herken t wel hoor, dat ze soms echt ongelofelijk domme praat doen.
Laatst nog, toen ik naar de SEH ging vroeg de verpleegkundige ook doodleuk vroeg of ik zin had om te komen logeren, omdat ik wat tassen meegenomen had (ik was alleen en had niemand die het me nadien kon brengen, ben tenslotte in t buitenland). Ik heb er niet op gereageerd. Toen ik opgenomen moest worden vroeg een ander toen ze me kwam halen "of ik dan nu mijn zin gekregen had"? Ook al zo'n rotopmerking.
Ik wist echter zelf hoe ongelofelijk slecht ik was, dus dat deze dames echt de plank missloegen. Niet veel later was ik nl zo slecht dat ik op t randje van de IC zat, de artsen hebben een half uur aan mijn bed gestaan om te beoordelen of de pred en de verneveling voldoende aansloegen zodat ik niet aan de beademing moest....
t Is misschien raar, maar t feit dat ik objectief gezien zo slecht was, maakte dat ik me niet druk gemaakt heb over die rotopmerkingen.
Als alles "meeviel" (alleen dat doet t bijna nooit) zou t anders aangevoeld hebben en zou ik er ook onzeker van geworden zijn. Dus ik snap t echt helemaal dat je je zo beroerd eronder voelt. Maar k hoop dat je t los kan laten én dat je in een voorkomend geval wéér aan de bel trekt. Want dat niet doen, is alleen maar schadelijk voor jezelf.
Maar k vind t wel onprofessioneel van t ambulance-personeel, kunnen ze écht niet maken!!!
Meid, hoop dat je lekker weekend hebt!! En dat je je gauw beter voelt!
groetjes
Jorine
Ik herken het ook. Helaas.
Ik ben een keer met mijn toenmalige vriend uitgeweest in een club toen ik 16 was. Ik wist ergens wel dat het niet verstandig was ivm mn astma, en helaas kreeg ik die avond ook een flinke aanval. Midden in de nacht zaten we dus buiten in de kou terwijl ik geen lucht kreeg. Op nog geen twee meter afstand zat een politieagent in zijn politiewagen toe te kijken hoe wij daar in de kou zaten en het echt niet goed ging. Mn vriend is toen gaan vragen of hij kon helpen of dat hij iig íets kon doen omdat hij niet wist wat hij moest en ik was ondertussen helemaal blauw aangelopen. Nee, zei hij. En 112 bellen zal toch geen zin hebben, want níemand komt voor zoiets op zaterdagnacht je halen hoor!
We waren beide echt geschokt, maar mn vriend heeft zich er niets van aangetrokken en heeft 112 gebeld. Eenmaal in de ambulance zeiden de verpleegkundigen dat ik te lang gewacht had en dat het helemaal niet goed was.
Het was dus weliswaar geen ambulancepersoneel wat mij nu onzeker had gemaakt, maar een politieagent. Maar goed, dat is ook een hulpverlener toch?
Ik weet dus hoe vervelend het is. Maar blijf in jezelf geloven he, hier zijn zíj degenen die niet tactisch gehandeld hebben en het is dus niet jouw schuld! En precies zoals Edelweiss zegt; laat dit je niet afschrikken om een volgende keer weer aan de bel te trekken, jij weet het beste hoe je je voelt!
En ook weer zo'n lieve reacties. Dankjewel Edelweiss en Irisdw.
Jullie hebben helemaal onbeschofte dingen meegemaakt zg. Jéés.... :N Wat een stomme, idiote opmerking op zo'n SEH en wat een botte politieagent, echt. Wat kun je je klein voelen dan he.
Mijn vermoeden werd gisteravond bevestigd dat er iets dus niet goed gaat met de Ventolin (Salbutamol). Na het tweede pufje van de Ventolin die dag, begon ik me na een half uur ofzo weer zo raar te voelen en ik denk dat mijn bloeddruk weer zo steeg (als dat ineens zo stijgt voel je dat wel). Of er gaat iets mis met de Ventolin an sich, óf is het de combinatie Ventolin en Foster bij mijn bloeddruk óf het zijn de astmamedicijnen en de bloeddrukmedicijnen die niet goed op elkaar reageren. Ergens gebeurt er iets. Ik heb de bijluiters er eens op nageslagen en er staat inderdaad in de bijsluiters van beide inhalers: wees extra voorzichtig bij hoge bloeddruk. Nou had ik dat al eerder gelzen en het ook al een aangekaart bij de apotheek, maar zij zeiden dat het geen probleem was. Uh...wel dus.
Nou ja, morgen maar over hebben bij de huisarts en voor nu maar even geen Ventolin gebruiken. Dat is wel even minder gezellig ja.