Zomaar een gedicht #3
15-05-2007 om 17:41 uur Geslotennog eentje :
ik praat
maar als ik praat
praat clowntje
dwars door me heen
en maakt mijn woorden
onverstaanbaar
zodat iedereen denkt
dat ik ben
zoals clowntje :
ik heb soms ademnood
ik hoest me hallef dood
tsja, zelfs ik heb soms pech
maar ik grijns en zeg:
wie wil-er wat slijm op brood?
ik praat
maar als ik praat
praat clowntje
dwars door me heen
maar diep binnenin mij
woont een persoon
die niemand van mij kent
een persoon met angst
ik zelf :
ik heb heel vaak ademnood
ik ben bang… ga ik dood?
mijn leven is in gevaar…
als God me niet bewaart…
die angst wordt me vaak te groot
Boos
Als je boos bent ben je boos
dan zeg je niet pluk een roos
een traan rolt over je wang
de woede heeft je in de tang
de woede verschijnt overal
uit het niets laait het op
het zet je wereld op zijn kop
je voelt het van top tot teen
de adrenaline stroomt door je heen
je raast en tiert als een woeste stier
vlekken verschijnen voor je ogen
langzaam begint je lichaam te verdoven
dan komt de harde wind
het vuur laait op
je handen zoeken hun weg
ze eindien op je nek
je vingers gevouwen als een strop
kalm leg je ze erop
langzaam wordt het stil
de wind gaaat liggen
het vuur is gedoofd
terwijl je blijft liggen
van je leven beroofd
23 … mijn leven nog te gaan.
Eindelijk tijd om op eigen benen te staan.
23 … en helaas zit ik thuis.
Kan niet alleen wonen, heb dus geen huis.
23 … en kan niet naar de kroeg.
Zit voor de buis, het is nu genoeg.
.23 … wil alles kunnen doen.
Net als vroeger, net als toen.
23 … en nu al beperkt.
Ben gefrustreerd, niemand die het merkt
23 … had mijn leven anders voorgesteld.
Had je niet geloofd als je dit had verteld.
23 … en mijn vechtlust weer terug.
Wil weer 23 zijn en wel heel vlug.
troetel heel mooi !! :)
anne...wauw wat herkenbaar ;) ^O^
Onmacht
Ik zie haar woorden
haar gevoel
de pijn en het lijden
En ik kan er niets aan doen
Onmacht heeft mijn vingers....
Ik zie haar woorden
haar gevoel
kracht van jaren
langzaam slijten
En ik kan er niets aan doen
Onmacht heeft mijn vingers.....
Ik zie haar woorden
haar gevoel
Ik zoek de zinnen
voor nieuwe kracht
meer kan ik niet doen
Onmacht heeft mijn vingers....
Ik zie haar woorden
haar gevoel....
Een gedicht dat ik een paar jaar geleden schreef...
Maar als ik jullie woorden lees komt dit gevoel zo vaak weer zo sterk naar boven..
Onmacht... Je kan alleen naar elkaar luisteren en bevestigen...
En dat is zwaar!
Vandaag voel ik het zelf ook op een andere manier..
Onmacht omdat weer een test niet gelukt is... Onmacht omdat je alles over moet laten aan een LA, en hopen dat hij iets met je kan...
Onmacht is gewoon een rotgevoel....
hey mel,
echt heel mooi ! :)
heel mooi weer meiden...t raakt me diep!
Ik
huilen doet ze in stilte
zodat niemand haar ziet
praten lukt haar niet
huilen doet ze in stilte
omdat je niet praten kan
haar lippen zijn gesloten
ademend
met horten en stoten
een korte snik
ja dit ben ik
de stille schim
erges achterin
altijd zijn mijn woorden zoek
ze staan niet igeschreven in een boek
ik moet ze zoeken
ik moet ze vinden
om ze met elkaar te verbinden
om te zeggen
wat ik altijd al wou
dat is gewoon
ik ben er voor jou
heel mooi troetel :)
idd... :Y
kapot
de koude vloer
de tocht door mijn haar
mensen roepen
Wat moet dat daar!
dat kan toch niet zomaar
ik blijf stil
ik moet niet praten
ze hebben vast niks in de gaten
de grond begint te trillen
nu zou ik weg willen
zelfs mijn haren rillen
ze staan al om me heen
ze roepen en ik hoor ze gillen
bel 112
wat is er gebeurd
dat daar
het licht in stukjes
uit elkaar gescheurd
ze is niet meer te redden
het is niet meer te maken
dit zijn niet onze zaken
laat het maar liggen
voor puzzelen heb ik geen tijd
en ook geen zin
het laatste stukje het is nog kwijt
had gister een gedichtjes bui ;)
Paginering