Zomaar een gedicht #3

Dankjullie wel en jij ook sam voor je woorden
julie zijn lieverds. en peppen mij nu op echt fijn.
ik voelde me even piep en piep klein

lieve inge,

je bent niet zo heel klein
je bent echt een hele lieve fijne meid
je hebt een heel groot hart
veel groter dan men ook verwacht
hopelijk slaap je heel erg lekker vanacht
en denk je aan fijne dingen die je droom verzacht
lieve meid slaap zacht
en weet dat er morgen een mooie dag op je wacht ;)

knuf

de wolken die komen
mijn tranen die stromen
bang voor dat iemand het ziet
verberg ik mijn stille verdriet

s avonds dan huil ik in bed
zelf het snikken voorkom ik
uit angst dat iemand dit hoort
bang dat ik iemand hier mee stoor

de sneeuw die valt
mijn tranen die herhalen
net zoals de zeisoenen die komen
laat ik deze keer mijn tranen stromen

ik durf weer te dromen
over dingen die komen
mijn tranen verberg ik wel
maar mijn verdriet word minder, ja heel snel


knuf sam

ik zie de zonnestralen
maar vervangt dat mn vele tranen
de regen komt vast weer snel
en de tranen ach die volgen wel

[hr]

mijn gevoel zegt steeds wat ik bedoel
verwoorden kan ik het niet
het is iets dat heet verdriet
iets wat een ander vaak niet ziet

[hr]

blij zijn dat is leuk
je bent vrolijk en dat is fijn
maar ieder mens mag welleens verdrietig zijn
dat hoort er nou eenmaal bij

[hr]

Mensen zeggen dat ze me begrijpen
Maar doen ze dat ook echt ?
Waarom zien ze dan niet dat ik dagelijks tegen mijn benauwdheid vecht ?
Waarom dan die opmerkingen, je ziet er goed uit
Terwijl ze weten dat het slecht gaat?
Ik denk niet dat het voor hun te begrijpen valt
Je weet pas hoe het voelt als je het ervaart
Maar een klein beetje begrip
Is dat nou echt te veel gevraagt ?

[hr]

Elke dag is het weer zover
Ik stap mn bed uit en denk
Wat ben ik moe, de dag moet nog beginnen
Diep van binnen weet ik al wat er te wachten staat
Toch zoek ik mijn grensen
Maar uiteindelijk zijn is het niet meer dan wensen

[hr]


Ik wil er altijd voor een ander zijn
Soms gaat het soms niet
Maar af en toe heb ik ook zoiets
Dan wil ik ook begrepen worden
Iemand die naar mij luistert en lieve woorden
Vaak begrijpen ze me niet
Ze snappen het domweg niet
Ik kan toch ook eens ziek zijn
En ben ook echt niet altijd blij
Bij anderen wel
Maar thuis ach… tranen verlaten me al snel…


dat waren er een paar uit een serie gedichtjes dat ik een tijdje terug heb geschreven ;)

knuf sam

hey het is hier wel erg stilletjes ... heb ondertussen al weer een paar nieuwe gedichtjes geschreven ;)

hier eentje ;)

[center] ik zeg vaak niet hoe het gaat
bang voor wat anderen denken
ik zeg vaak niet wat ik denk
bang om anderen pijn te doen
ik wil er voor anderen zijn
maar ben bang, misschien vinden ze het niet fijn
ik heb het vaak benauwd zeg dit niet
bang voor hun reactie
ik ben vaak moe
maar ben bang dat ze me niet accepteren als ik iets niet doe
en geef dus niet toe hoe ik me echt voel.....[/center]
knuf sam

IK DENK WAT IK ZEG
IK ZEG WAT IK DENK.
DACHT IK MAAR WAT VAKER VOORDAT IK WAT ZEI!

hey hier weer eentje van mij... een tijdje terug geschreven na een allergische reactie waarmee ik op spoed belande ;)

Vandaag een heel avontuur beleeft
Wist niet dat, dat bestond
Had altijd iets van ach, het is altijd een ander die dat overkomt
Niet serieus genomen door de verpleging
Maar ging er gelukkig tegen in
Ik had het benauwd een dikke tong, en liep rood aan
Toch lieten ze mij niet naar spoed toegaan
Schoven het af op een astma-aanval
En dat het vanzelf wel over zal gaan
Uiteindelijk ging het bijna goed fout
Ik was meer dan benauwd
Kreeg geen lucht meer, Mn tong vulde heel Mn mond
En weet nog goed hoe blij ik was toen de arts eindelijk voor me stond
Hij drukte op ons hart
Dat het net op tijd was
Kreeg Mn medicijnen en toen ging het snel beter
En liet ons nog weten
De verpleging zal niet meer zo laks moeten wezen
Ik denk dat je het alleen maar zacht hoeft te fluisteren
En ik weet zeker dat ze nu wel naar je luisteren...



knuf sam

-de treinreiziger-

de schrille fluit
doet mij ontwaken
ik ga je verlaten
de deuren sluiten
ik sta binnen jij staat buiten
recht voor mijn gezicht
met een harde klap
gaan de deuren en kieren dicht
ze openen een nieuwe wereld
ik laat me meevoeren
door stad en land
mijn toekomst heb ik niet in de hand
in stilte doorkruis ik het hele land
tot de volgende fluit mijn gedachtes doorkruist
en ik weet
ik ben weer verhuist

-onderweg-

onderweg ga je nadenken over
alles wat je hebt gedaan
was het goed of was het fout
weet je wel hoeveel ik van je houd

onderweg ga je nadenken over
alles wat je hebt gezien
die eerste blik
de eerste lach tot de laatste traan

onderweg ga je nadenken over
alles
voor je het weer vergeet
alles waar geen woorden voor zijn
alles waar niet over gepraat kan worden
alles wat geen plekje heeft

onderweg ga je nadenken
als je het ff niet meer weet
in de war
gek
of hoe dat ook heet

onderweg ga je nadenken
zodat je alles weer weet
iedere vlek
ieder gezicht
ieder geluid
iedere poep en scheet

onderweg ga je nadenken
maar soms ga je weer terug
om gedachtes en ervaringen bij te tanken

Weer een paar gedichtjes van mij ;). Dat is wel lekker tijdends het reizen in de trein.

hey troetel,

echt heel mooi!!!  ^O^

hier ook nog 1 van mij ;)

uitslag....

veel dingen die ik niet mag
de dingen die anderen wel mogen en ik niet kan
nu heb ik weer uitslag
geen idee waar het vandaan komen kan
zit nu weer te denken
wat morgen me zal schenken
is mn uitslag dan weg
eindelijk een dag dat ik niet tegen mijn benauwdheid vecht ?
dan vraag ik me af... bestaat dat nog echt ?

knuf sam