Allereerst moet ik eerlijk zeggen dat ik de voorgaande reacties niet gelezen heb. Momenteel is mij dat een beetje teveel. Emotioneel gezien bevind ik mij een beetje in een dip en zie geen lichtpuntje of hoe je het ook noemen wilt om vooruit te gaan komen. Sinds kort weet ik dat ik COPD heb en geen idee hoe ik er mee moet omgaan. Ik voel mij heel vermoeid, al slaap ik wel goed. Ik ben alleen niet uitgerust en heb geen energie. Voor dit moment ga ik maar even kijken of ik mijzelf een taak kan opleggen.
Als je dat nog niet hebt zoek hierin hulp (longverpleegkundige, poh S of ggz huisarts of evt een psycholoog. Je moet het zelf doen maar je hoeft niet alles alleen te doen is mijn ervaring en inzicht geweest tijdens mijn traject in Merem. Misschien is een longrevalidatietraject ook iets voor jou om te overwegen en te bespreken met je longarts. Je leert er heel veel over hoe jij persoonlijk met een diagnose kunt omgaan en hoe je beter je energie kunt verdelen. Dat is namelijk voor ieder van ons verschillend, niemand is met een ander te vergelijken. Verder heb ik het ervaren dat je er aan een kant tot rust komt terwijl je aan de andere kant werkt aan herstel. Verder wat betreft het lezen. Zo ie zo moet je doen wat voor jou prettig is om te handelen, dus lezen wat je wilt lezen en waar je voor jezelf wat uit kunt halen. Goed ook dat je deelt wat jij nu ervaart, dat is voor velen van ons ook herkenbaar en zo kan dit forum je ook tot steun zijn.
Gelukkig keert na woensdag bij mij weer een beetje de rust. Gisteren was ik echt een beetje van slag en hyper en vanochtend daardoor zo moe en ook wat verdrietig. Verder moest er vanochtend van alles van mijzelf, maar heb ik ook samen met een vriendin gisteren en vandaag wat van de shop lijst kunnen schrappen, dat voelt goed! Haha kwam een trui tegen met think positive erop dus die moest in het winkelmandje gelijk ook een voor de dochter van die vriendin met daarbij de afspraak dat ik hem in Davos draag, dan een appje naar haar stuur dan trekt zij hem ook aan😂😂 en andersom zo ben ik voor haar ver weg maar toch ook weer dichtbij🥰 Vanmiddag heb ik mijn eigen longarts nog even telefonisch gesproken, omdat de afspraak die we maandag hadden gemaakt niet door kon gaan. Tja en ook zij was blij verrast met de snelheid van vertrek, maar vind dit ook wel heel goed voor mij. Ze gaf nog aan dat ik heel diep heb gezeten afgelopen winter en dat deze snelheid waarschijnlijk nog wel heel gunstig kan zijn voor mij. We hopen dat ik daardoor na Davos nog verder kan bouwen en weer wat reserves heb voor de nieuwe winter. Verder nog wat familie gesproken waarbij ik het ook even van me af kon kletsen. We zijn dus wat geland en gaan er gewoon stap voor stap voor. Ik kan dit!!!
Ik ben nu bijna vijf weken terug uit Davos. Het is echt een fantastische plek met geweldig personeel. Ik heb een heel fijne tijd gehad daar, veel geleerd maar het is ook intens. Ik heb veel geleerd over mezelf en mijn astma, veel losse eindjes die ik nu hier weer probeer op te pakken. Niet in de valkuilen trappen om weer terug te vallen in oude routines die me niet beter maken. Gelukkig gaat mijn omgeving er heel goed mee om.
Ik ben nu bijna vijf weken terug uit Davos. Het is echt een fantastische plek met geweldig personeel. Ik heb een heel fijne tijd gehad daar, veel geleerd maar het is ook intens. Ik heb veel geleerd over mezelf en mijn astma, veel losse eindjes die ik nu hier weer probeer op te pakken. Niet in de valkuilen trappen om weer terug te vallen in oude routines die me niet beter maken. Gelukkig gaat mijn omgeving er heel goed mee om.
Is je astma ook wat rustiger geworden en kan je weer meer?
Ik ben nu bijna vijf weken terug uit Davos. Het is echt een fantastische plek met geweldig personeel. Ik heb een heel fijne tijd gehad daar, veel geleerd maar het is ook intens. Ik heb veel geleerd over mezelf en mijn astma, veel losse eindjes die ik nu hier weer probeer op te pakken. Niet in de valkuilen trappen om weer terug te vallen in oude routines die me niet beter maken. Gelukkig gaat mijn omgeving er heel goed mee om.
Is je astma ook wat rustiger geworden en kan je weer meer?
Het gaat nu wel beter met me maar mijn astma is in Davos niet tot rust gekomen (dat was wel het doel). Er is tijdens mijn opname ontzettend veel gebeurd wat mijn revalidatie zeker beïnvloed heeft. Ik heb vooral inzicht gekregen in hoe ik zelf kan zorgen dat het zo goed mogelijk blijft gaan, waar ik nu de vruchten van pluk.
Ik merk zelf heel sterk de link tussen onrustig astma en vermoeidheid (en pijn). Het is een hele tijd stabiel weer geweest hier wat me echt goed deed, dan heb ik ook weer meer energie, minder pijn en kan ik weer opbouwen. Maar slechte dagen heb ik ook nog steeds.
Dank je wel rohimns voor je reactie. Op vrijdag 11 april 2025 ben ik opgenomen in het RKZ Beverwijk en ik ben gisteren 16 april 2025 uit het ziekenhuis ontslagen, In het ziekenhuis zijn er allerlei onderzoeken / tests gedaan en heb ik medicatie gekregen en stapje bij stapje gaat het beter met mij. Ook zijn er controle afspraken gemaakt, ik sta er niet alleen voor.
Als je dat nog niet hebt zoek hierin hulp (longverpleegkundige, poh S of ggz huisarts of evt een psycholoog. Je moet het zelf doen maar je hoeft niet alles alleen te doen is mijn ervaring en inzicht geweest tijdens mijn traject in Merem. Misschien is een longrevalidatietraject ook iets voor jou om te overwegen en te bespreken met je longarts. Je leert er heel veel over hoe jij persoonlijk met een diagnose kunt omgaan en hoe je beter je energie kunt verdelen. Dat is namelijk voor ieder van ons verschillend, niemand is met een ander te vergelijken. Verder heb ik het ervaren dat je er aan een kant tot rust komt terwijl je aan de andere kant werkt aan herstel. Verder wat betreft het lezen. Zo ie zo moet je doen wat voor jou prettig is om te handelen, dus lezen wat je wilt lezen en waar je voor jezelf wat uit kunt halen. Goed ook dat je deelt wat jij nu ervaart, dat is voor velen van ons ook herkenbaar en zo kan dit forum je ook tot steun zijn.
Gelukkig keert na woensdag bij mij weer een beetje de rust. Gisteren was ik echt een beetje van slag en hyper en vanochtend daardoor zo moe en ook wat verdrietig. Verder moest er vanochtend van alles van mijzelf, maar heb ik ook samen met een vriendin gisteren en vandaag wat van de shop lijst kunnen schrappen, dat voelt goed! Haha kwam een trui tegen met think positive erop dus die moest in het winkelmandje gelijk ook een voor de dochter van die vriendin met daarbij de afspraak dat ik hem in Davos draag, dan een appje naar haar stuur dan trekt zij hem ook aan😂😂 en andersom zo ben ik voor haar ver weg maar toch ook weer dichtbij🥰 Vanmiddag heb ik mijn eigen longarts nog even telefonisch gesproken, omdat de afspraak die we maandag hadden gemaakt niet door kon gaan. Tja en ook zij was blij verrast met de snelheid van vertrek, maar vind dit ook wel heel goed voor mij. Ze gaf nog aan dat ik heel diep heb gezeten afgelopen winter en dat deze snelheid waarschijnlijk nog wel heel gunstig kan zijn voor mij. We hopen dat ik daardoor na Davos nog verder kan bouwen en weer wat reserves heb voor de nieuwe winter. Verder nog wat familie gesproken waarbij ik het ook even van me af kon kletsen. We zijn dus wat geland en gaan er gewoon stap voor stap voor. Ik kan dit!!!
Ik ben nu bijna vijf weken terug uit Davos. Het is echt een fantastische plek met geweldig personeel. Ik heb een heel fijne tijd gehad daar, veel geleerd maar het is ook intens. Ik heb veel geleerd over mezelf en mijn astma, veel losse eindjes die ik nu hier weer probeer op te pakken. Niet in de valkuilen trappen om weer terug te vallen in oude routines die me niet beter maken. Gelukkig gaat mijn omgeving er heel goed mee om.
Is je astma ook wat rustiger geworden en kan je weer meer?
Het gaat nu wel beter met me maar mijn astma is in Davos niet tot rust gekomen (dat was wel het doel). Er is tijdens mijn opname ontzettend veel gebeurd wat mijn revalidatie zeker beïnvloed heeft. Ik heb vooral inzicht gekregen in hoe ik zelf kan zorgen dat het zo goed mogelijk blijft gaan, waar ik nu de vruchten van pluk.
Ik merk zelf heel sterk de link tussen onrustig astma en vermoeidheid (en pijn). Het is een hele tijd stabiel weer geweest hier wat me echt goed deed, dan heb ik ook weer meer energie, minder pijn en kan ik weer opbouwen. Maar slechte dagen heb ik ook nog steeds.
Dank je wel rohimns voor je reactie.
Op vrijdag 11 april 2025 ben ik opgenomen in het RKZ Beverwijk en ik ben gisteren 16 april 2025 uit het ziekenhuis ontslagen, In het ziekenhuis zijn er allerlei onderzoeken / tests gedaan en heb ik medicatie gekregen en stapje bij stapje gaat het beter met mij. Ook zijn er controle afspraken gemaakt, ik sta er niet alleen voor.
Dat klinkt goed Daantje, ik ben blij voor je!
Hier gaat t goed qua. Op de biologics ga ik erg goed. Mag zelfs op mijn verzoek stoppen met onderhoudsantibiotica.
Mijn longcovid blijft flink invaliderend. Helaas is er nu weinig aan te doen