Mieke, isis en pieter, heel veel sterkte in deze zware tijd...
@Shadow, ik hoop voor je dat het gaat zakken.
@ireene, wat beangstigend dat je zo allergisch reageert...
@edelweiss ik ga goor je duimen dat het gaat lukken voor de kerst.
Ik heb vandaag het laatste pilletje van mijn stootkuurtje. Ik voel me echt veel beter. Maar het is me nog snel te veel, want ik ben nog wel snel moe. Dus we doen het nog maar rustig aan. Mijn man heeft nu vakantie dus dat is wel heel erg lekker ivm de kinderen.
Geen bloedingen meer, maar de bloedplaatjes worden hoog gehouden. Dat betekend 1 of 2 transfusies per dag totdat Mieke zelf weer bloedcellen aan gaat maken. Dat verwachten ze rond donderdag. Tot die tijd blijft ze zo wie zo aan de beademing. Ze gaan wel de sedatie wat verminderen zodat ze wel weer wat meer wakker is. Spannend maar ook goed.
@Thirza: het is zwaar maar je gaat in het proces mee, waardoor je niet steeds verrast wordt als je weer iets hoort (in jullie geval leest). Je ziet het aankomen. Maar goed dan nog kost het veel energie. Niet alleen het bijstaan van Mieke en Pieter, maar vooral de begeleiding van de dochters van Mieke. Die hebben hun moeder al een aantal keer heel slecht gezien en iedere keer komt het harder bij ze binnen omdat ze iedere keer weer denken dat het dit keer misgaat. De jongste zei van de week nog, het moet dit keer wel misgaan anders is het niet eerlijk tov andere zieke mensen dat de wonders steeds naar mijn mama gaan! Daar word ik heel emotioneel van en weet dan niet wat ik tegen zo'n kind moet zeggen.
Ik heb met één van mijn kinderen een heel zwaar traject moeten gaan, ook een paar keer kritiek geweest.
Ik heb eveneens in het ziekenhuis geslapen, ondanks dat hij al bijna volwassen was toen.
Maar ik kon gewoon niet naar huis, want dan zou ik ook niet slapen.
Maar het machteloze gevoel dat je kan overvallen he, je wil van alles doen, desnoods op je knieëen naar China kruipen, maar je kunt zo weinig.
Maar Mieke heeft wel heel erg veel meegemaakt vind ik. Niet alleen haar aandoening, maar ook de "pech" die zij had.
Mijn zoon heeft kritiek gelegen omdat een arts een medicijn had stopgezet. Dat voelt heel naar. Ik ben boos, maar kon er geen kant mee op.
Jullie zitten in een constante achtbaan van emoties, bang, ongerust, blij, hoop, verdrietig, boos, moedeloos, het passeert allemaal. Dat neemt veel energie. Heel veel sterkte!! Jullie hebben elkaar, houd elkaar vast.
Ik heb vandaag een bleh dagje, hangerig, erg moe, vage hoofdpijn die bij mij bij verkoudheden vaak aanwezig is etc. Nog wel een wandeling gemaakt, daar knapte ik even iets van op, maar helaas duurde dat maar een half uurtje. Dus vanmiddag lekker op bed geploft en een uurtje geslapen. Dat deed me wel even echt goed.
Maar goed, ik heb morgen nog een dagje niets en dan hoop ik met de kerst weer een beetje fit te zijn.
Vandaag weer naar het VU geweest de speciaalist was te vrede. Mijn oog druk was gezakt van 16 naar 4. Maandag moet ik weer terugkomen en ik hoop dat hij nog steeds laag is..
Lezen heb ik nog veel moeite mee en moet de letters op groot zetten.
Mijn zicht is erg wazig, maar de dokter zegt dat het goed komt, dus daar gaan we maar vanuit.
@Edelweiss: fijn dat je kerst thuis kunt vieren!.Hoe voel je je inmiddels?
@Waterlelie: Ik hoop ook dat je je met de kerst weer wat beter voelt! Heb je hoofdpijn boven je ogen? Hoofdpijn bij verkoudheid doet mij aan ontstoken voorhoofdsholten denken.
@Shadow: Wat fijn dat je operatie goed gegaan is en dat je oogdruk nu omlaag is. Sterkte met het verdere herstel!
Mieke, isis en pieter, heel veel sterkte in deze zware tijd...
@Shadow, ik hoop voor je dat het gaat zakken.
@ireene, wat beangstigend dat je zo allergisch reageert...
@edelweiss ik ga goor je duimen dat het gaat lukken voor de kerst.
Ik heb vandaag het laatste pilletje van mijn stootkuurtje. Ik voel me echt veel beter. Maar het is me nog snel te veel, want ik ben nog wel snel moe. Dus we doen het nog maar rustig aan. Mijn man heeft nu vakantie dus dat is wel heel erg lekker ivm de kinderen.
Geen bloedingen meer, maar de bloedplaatjes worden hoog gehouden. Dat betekend 1 of 2 transfusies per dag totdat Mieke zelf weer bloedcellen aan gaat maken. Dat verwachten ze rond donderdag. Tot die tijd blijft ze zo wie zo aan de beademing. Ze gaan wel de sedatie wat verminderen zodat ze wel weer wat meer wakker is. Spannend maar ook goed.
Groeten, Isis
O Isis, hoeveel kan een mens doorstaan?? En hoe zwaar is het ook voor jullie die er omheen staan.
Veel sterkte, ik weet het gewoon niet.
@Thirza: het is zwaar maar je gaat in het proces mee, waardoor je niet steeds verrast wordt als je weer iets hoort (in jullie geval leest). Je ziet het aankomen. Maar goed dan nog kost het veel energie. Niet alleen het bijstaan van Mieke en Pieter, maar vooral de begeleiding van de dochters van Mieke. Die hebben hun moeder al een aantal keer heel slecht gezien en iedere keer komt het harder bij ze binnen omdat ze iedere keer weer denken dat het dit keer misgaat. De jongste zei van de week nog, het moet dit keer wel misgaan anders is het niet eerlijk tov andere zieke mensen dat de wonders steeds naar mijn mama gaan! Daar word ik heel emotioneel van en weet dan niet wat ik tegen zo'n kind moet zeggen.
Ach Isis, wat ontroerend. Ik moet er van slikken.
Ik heb met één van mijn kinderen een heel zwaar traject moeten gaan, ook een paar keer kritiek geweest.
Ik heb eveneens in het ziekenhuis geslapen, ondanks dat hij al bijna volwassen was toen.
Maar ik kon gewoon niet naar huis, want dan zou ik ook niet slapen.
Maar het machteloze gevoel dat je kan overvallen he, je wil van alles doen, desnoods op je knieëen naar China kruipen, maar je kunt zo weinig.
Maar Mieke heeft wel heel erg veel meegemaakt vind ik. Niet alleen haar aandoening, maar ook de "pech" die zij had.
Mijn zoon heeft kritiek gelegen omdat een arts een medicijn had stopgezet. Dat voelt heel naar. Ik ben boos, maar kon er geen kant mee op.
Jullie zitten in een constante achtbaan van emoties, bang, ongerust, blij, hoop, verdrietig, boos, moedeloos, het passeert allemaal. Dat neemt veel energie. Heel veel sterkte!! Jullie hebben elkaar, houd elkaar vast.
Wat ontzettend heftig voor Ieke en Pieter en de meiden en Isis. Heel veel sterkte! Leef met jullie mee.
Zelf mag k morgen eindelijk na 3,5 week naar huis!! 'Goed genoeg' voor thuis hopelijk. Heerlijk net voor de kerstdagen!
@Yvonne 59, oma Akke, Dine en milly: bedankt voor de kaart!
@Ieke: Iedereen heel erg veel sterkte!
Ik heb vandaag een bleh dagje, hangerig, erg moe, vage hoofdpijn die bij mij bij verkoudheden vaak aanwezig is etc. Nog wel een wandeling gemaakt, daar knapte ik even iets van op, maar helaas duurde dat maar een half uurtje. Dus vanmiddag lekker op bed geploft en een uurtje geslapen. Dat deed me wel even echt goed.
Maar goed, ik heb morgen nog een dagje niets en dan hoop ik met de kerst weer een beetje fit te zijn.
Beterschap aan de zieken!
Hallo allemaal,
Vandaag weer naar het VU geweest de speciaalist was te vrede. Mijn oog druk was gezakt van 16 naar 4. Maandag moet ik weer terugkomen en ik hoop dat hij nog steeds laag is..
Lezen heb ik nog veel moeite mee en moet de letters op groot zetten.
Mijn zicht is erg wazig, maar de dokter zegt dat het goed komt, dus daar gaan we maar vanuit.
Ik wens alle zieken beterschap
@Ieke10 en familie: Heel veel sterkte!
@Edelweiss: fijn dat je kerst thuis kunt vieren!.Hoe voel je je inmiddels?
@Waterlelie: Ik hoop ook dat je je met de kerst weer wat beter voelt! Heb je hoofdpijn boven je ogen? Hoofdpijn bij verkoudheid doet mij aan ontstoken voorhoofdsholten denken.
@Shadow: Wat fijn dat je operatie goed gegaan is en dat je oogdruk nu omlaag is. Sterkte met het verdere herstel!
Hier word ik echt heel blij van! wat ontzettend fijn voor jou en een ieder die je lief is dat je voor de kerst thuis bent.
(hier gaat het goed, af en toe een bijtankdagje = dagje slapen, maar niks te klagen, blij)