@ puckie: wat heftig weer meid! Lijkt me zeker een goed idee om ander voedsel uit te proberen in een veilige omgeving.
@ Edelweiss: hopelijk geeft dat extra dagje je een zetje de goede richting in en kan je donderdag weer lekker naar huis voor de kerst :)
@ Isis/Mieke: wat heftig weer allemaal :( Sterkte en hopelijk heeft Mieke nog genoeg veerkracht om dit ook weer op te kunnen vangen.
@ Ems: hopelijk kan je met goede tips en begeleiding toch weer veilig auto rijden. Zonder rijbewijs/auto wordt je wereldje al gauw kleiner weet ik van mezelf.
Ik heb een beetje last van algehele decemberbrakheid. Vorige week vier dagen achter elkaar gewerkt en ik denk dat dat gewoon nog teveel geweest is voor mijn lijf. Was donderdag op mijn werk ook licht in mijn hoofd, duizelig, misselijk en echt niet lekker. Denk vooral van vermoeidheid. Gelukkig wel veilig thuis gekomen. Vrijdag gelukkig vrij en in de nacht naar vrijdag klokje rond geslapen. Rustig dagje gehad wel. Gisteren ook rustig aan gedaan en beide dagen 's middags geslapen. Voel me vandaag iets beter gelukkig. Vanmorgen wel getraind maar binnen ipv buiten. Denk dat rust me wel goed doet maar merk dat afleiding ook fijn is. Komende week nog drie dagen werken en vanaf 1 januari voorlopig ook niet meer dan drie dagen achter elkaar, fijn :)
Slechte dag voor Mieke. Vanmorgen is eerst haar haar eraf gehaald. Er bleef een klein koppie over. In de middag is er een klein bloedvaatje in haar long gaan bloeden. De grootste angst bij een schimmellong. Gelukkig sijpelt het heel langzaam en werd het snel opgemerkt. Omdat haar bloedplaatjes laag zijn door de chemo, heeft ze twee maal een transfusie gehad met bloedplaatjes. Bij het tweede zakje kreeg ze een reactie. Ze zat onder de uitslag. Wat volgens de verpleegkundige normaal heel erg jeukt, alsof je muggenbultjes hebt. Maar goed ze is gesedeerd dus dat merkt ze gelukkig niet. De bloeding lijkt nu onder controle maar fase rood is nu van kracht. De schimmel heeft een bloedvaatje aangetast en Mieke's stolling werkt nu slecht. Dus als het echt gaat bloeden is dit niet meer te stoppen. Ik en Pieter slapen vannacht dus ook hier. Miekes dochters slapen thuis en kunnen heel snel in het ziekenhuis zijn. We gaan weer heel hard duimen en bidden. Gelukkig heeft ze er nu zelf geen weet van en dus ook geen angst.
Och Puckie, wat ellendig dat je overal een allergische reactie op krijgt, je zou bang worden om iets te nemen maar je moet toch eten. Lijkt mij geen slecht idee om in het zkh uit te zoeken wat je veilig kunt nemen. Sterkte!
@Isis, Pieter en de kids, Mieke heeft geen weet, gelukkig, en een troost voor jullie. Echter wat ongelofelijk zwaar en spannend voor jullie. Het is klap op klap en maar afwachten.
Ik wens jullie heel veel sterkte,kracht en moed.
@ Mieke vechtertje in ben ik bij je en geef je een dikke knuffel
Ik lees jullie en ben onder de indruk van de moed van een ieder.
Afgelopen donderdag de heftigste benauwdheid ooit: een allergische reactie op fluimucil verneveling (herkent iemand dat?). Had de deur per ongeluk op de knip gedaan en omdat mijn bewustzijn zo versmalt was, kon ik niet bedenken dat iemand ook door het raam bij me had kunnen komen. Het was de meest vreselijk ervaring die ik ooit gehad heb. En nu, als ''nawerking'' merk ik dat ik bang ben om weer ergens zo'n reactie op te krijgen. Best heel naar.
De volgende dag (nadat ik uiteindelijk in slaap gevallen was van uitputting na 5 x verneveld te hebben met combivent) was het natuurlijk mis. Kiezen wat te doen en ik koos ervoor om deze kerst nog met mijn geliefden samen te willen zijn, nog een weekend met kleinzoon en na kerst een andere kleinzoon te logeren. De drukste week van het jaar. Dus prednison.
Daarna rust in huis en dan zie ik wel weer verder. Zo zal ik iedere keer kiezen gaan of ik wel of niet nog prednison wil.
Het goede ervan vind ik dat het me helpt om energie te hebben om afscheid te nemen op een rustige manier (tot nu toe). Als ik prednison heb, kan ik me even ergens anders op richten dan overleven/ademen, daarvoor vechten. Heb ik tijd om te verwerken, te huilen, me actief te verbinden met mijn geliefden.
Ik ben er blij mee. Het slaat redelijk aan deze keer en ik kan veel meemaken. Mooi. Ik geniet met volle teugen.
Wens een ieder een dag die de moeite waard is, op welke manier dan ook.
@puckie: wat heftig! Sterkte!!
@ieke: hoop dat t gaat en je niet te van streek bent als je wakker wordt!
Ik moet nog dagje langer dan verwacht aan t (pred) infuus blijven. Hopelijk donderdag naar huis, precies voor kerst:)
@ puckie: wat heftig weer meid! Lijkt me zeker een goed idee om ander voedsel uit te proberen in een veilige omgeving.
@ Edelweiss: hopelijk geeft dat extra dagje je een zetje de goede richting in en kan je donderdag weer lekker naar huis voor de kerst :)
@ Isis/Mieke: wat heftig weer allemaal :( Sterkte en hopelijk heeft Mieke nog genoeg veerkracht om dit ook weer op te kunnen vangen.
@ Ems: hopelijk kan je met goede tips en begeleiding toch weer veilig auto rijden. Zonder rijbewijs/auto wordt je wereldje al gauw kleiner weet ik van mezelf.
Ik heb een beetje last van algehele decemberbrakheid. Vorige week vier dagen achter elkaar gewerkt en ik denk dat dat gewoon nog teveel geweest is voor mijn lijf. Was donderdag op mijn werk ook licht in mijn hoofd, duizelig, misselijk en echt niet lekker. Denk vooral van vermoeidheid. Gelukkig wel veilig thuis gekomen. Vrijdag gelukkig vrij en in de nacht naar vrijdag klokje rond geslapen. Rustig dagje gehad wel. Gisteren ook rustig aan gedaan en beide dagen 's middags geslapen. Voel me vandaag iets beter gelukkig. Vanmorgen wel getraind maar binnen ipv buiten. Denk dat rust me wel goed doet maar merk dat afleiding ook fijn is. Komende week nog drie dagen werken en vanaf 1 januari voorlopig ook niet meer dan drie dagen achter elkaar, fijn :)
Slechte dag voor Mieke. Vanmorgen is eerst haar haar eraf gehaald. Er bleef een klein koppie over. In de middag is er een klein bloedvaatje in haar long gaan bloeden. De grootste angst bij een schimmellong. Gelukkig sijpelt het heel langzaam en werd het snel opgemerkt. Omdat haar bloedplaatjes laag zijn door de chemo, heeft ze twee maal een transfusie gehad met bloedplaatjes. Bij het tweede zakje kreeg ze een reactie. Ze zat onder de uitslag. Wat volgens de verpleegkundige normaal heel erg jeukt, alsof je muggenbultjes hebt. Maar goed ze is gesedeerd dus dat merkt ze gelukkig niet. De bloeding lijkt nu onder controle maar fase rood is nu van kracht. De schimmel heeft een bloedvaatje aangetast en Mieke's stolling werkt nu slecht. Dus als het echt gaat bloeden is dit niet meer te stoppen. Ik en Pieter slapen vannacht dus ook hier. Miekes dochters slapen thuis en kunnen heel snel in het ziekenhuis zijn. We gaan weer heel hard duimen en bidden. Gelukkig heeft ze er nu zelf geen weet van en dus ook geen angst.
Groeten, Isis
Och Puckie, wat ellendig dat je overal een allergische reactie op krijgt, je zou bang worden om iets te nemen maar je moet toch eten. Lijkt mij geen slecht idee om in het zkh uit te zoeken wat je veilig kunt nemen. Sterkte!
Mieke, ik ben in gedachten bij je, wat een strijd moet je leveren. Sterkte ook voor diegene die haar na staan. Geen woorden voor.
Andrie
Hallo alle zieke beterschap, ik probeer de berichtjes te lezen al lukthet de ene keer beter dan de ander keer, maar dat komt wel weer .
Ik ben afgelopen vrijdag geopereerd aan mijn oog, ik heb glaucoom en de operatie is gelukt.
Het was erg spannend want ik ben aan mijn ander oog al blind door de glaucoom.
Mensen nogmaals beterschap.
@Isis, Pieter en de kids, Mieke heeft geen weet, gelukkig, en een troost voor jullie. Echter wat ongelofelijk zwaar en spannend voor jullie. Het is klap op klap en maar afwachten.
Ik wens jullie heel veel sterkte,kracht en moed.
@ Mieke vechtertje in ben ik bij je en geef je een dikke knuffel
Wat een zorgwekkende situatie voor mieke. Heel veel sterkte voor mieke en haar familie.
Edelweiss ik hoop dat je voor kerst weer thuis bent.
Hoe gaat het met sien?
Puckie wat een heftige reacties zeg. Lijkt me doodeng. Sterkte.
Shadow dat lijkt me heel naar dat je zo slecht ziet. Heeft de operatie goed geholpen of is het daar te vroeg voor.
Alle zieken Beterschap. Hoop dat de feestdagen rustig gaan verlopen.
Ik lees jullie en ben onder de indruk van de moed van een ieder.
Afgelopen donderdag de heftigste benauwdheid ooit: een allergische reactie op fluimucil verneveling (herkent iemand dat?). Had de deur per ongeluk op de knip gedaan en omdat mijn bewustzijn zo versmalt was, kon ik niet bedenken dat iemand ook door het raam bij me had kunnen komen. Het was de meest vreselijk ervaring die ik ooit gehad heb. En nu, als ''nawerking'' merk ik dat ik bang ben om weer ergens zo'n reactie op te krijgen. Best heel naar.
De volgende dag (nadat ik uiteindelijk in slaap gevallen was van uitputting na 5 x verneveld te hebben met combivent) was het natuurlijk mis. Kiezen wat te doen en ik koos ervoor om deze kerst nog met mijn geliefden samen te willen zijn, nog een weekend met kleinzoon en na kerst een andere kleinzoon te logeren. De drukste week van het jaar. Dus prednison.
Daarna rust in huis en dan zie ik wel weer verder. Zo zal ik iedere keer kiezen gaan of ik wel of niet nog prednison wil.
Het goede ervan vind ik dat het me helpt om energie te hebben om afscheid te nemen op een rustige manier (tot nu toe). Als ik prednison heb, kan ik me even ergens anders op richten dan overleven/ademen, daarvoor vechten. Heb ik tijd om te verwerken, te huilen, me actief te verbinden met mijn geliefden.
Ik ben er blij mee. Het slaat redelijk aan deze keer en ik kan veel meemaken. Mooi. Ik geniet met volle teugen.
Wens een ieder een dag die de moeite waard is, op welke manier dan ook.
Ik moet de letters nog erg groot maken want anders zie ik het niet, want mijn zicht is nog wazig.
Gisteren weer naar het VU geweest mijn oogdruk was te hoog, zaterdag 8 en gister 19.
Er is een hechting weggeschoten en nu maar hopen dat het kamer water zo weg loopt en de druk weer zakt.
Woensdag moet ik weer terugkomen en dan wordt de druk weer gemeten.
Hij moet zo laag mogelijk anders brengt het schade aan het gezichtsveld en leid dan uiteindelijk blindheid op.
Ik wens verder alle zieken, beterschap