Hoe gaan jullie om met opmerkingen van buitenstaanders
13-01-2015 om 18:43 uurHallo,
Ik merk in mijn dagelijkse leven dat mensen zich anders gaan gedragen op het moment dat ze er achter komen dat ik chronisch ziek ben. Sommige schrikken echt, andere maken een opmerking welke ik niet goed kan plaatsen en andere mensen weten verdomd goed met 1 opmerking om het bloed onder mijn nagels vandaan te halen :).
Ik heb bijvoorbeeld opmerkingen mee gekregen als : oh nee dan moet je niet gaan rennen hoor, weet je wat jij moet doen? Jij moet stomen een week lang elke avond ( Want ja zo krijgen we COPD wel de wereld uit???)
Of opmerkingen wanneer ik zeg dat ik moe ben omdat ik het de hele nacht benauwd heb gehad : benauwd de hele nacht is dat een code taal voor wezen stappen?
Dit soort opmerkingen kunnen mij laaiend maken. Ik vroeg me nu af, hoe gaan jullie er mee om?
Ik laat namelijk 9 van de 10 keer duidelijk weten dat het "grapje"niet grappig was door ze aan te staren alsof ze een of andere malloten zijn.. En soms ben ik de malloot door er tegen in te gaan..
Wat vervelend dat je toch op zoveel negativiteit stuit. Ik heb gelukkig een milde vorm van astma, maar bij tijd en wijlen ben ik ook niet vooruit te branden en zeer benauwd. Dan loop ik wel eens tegen onbegrip aan, maar ook dat is eigenlijk altijd lief bedoeld. Toen ik het net wist was een vriendin zo lief om te vragen tijdens festivals of het wel ging. Want al dat springen en al die luchtjes zoals deo, parfum en soms helaas ook wiet zijn nu niet echt prettig. Dat is wel frustrerend want ja je bent chronisch ziek, maar je kan nog steeds voor jezelf zorgen en je eigen grenzen aangeven. Negatieve opmerkingen als ik ze al krijg laat ik langs me heen gaan. En soms dan leg ik het ook uit. Kreeg gisteren nog de vraag hoe dat dan voelt. Ik zeg dan altijd ga maar eens door een rietje ademen met je neus dicht. Dan kunnen ze het meestal al wel voorstellen.
Probeer positief te blijven en het naast je neer te leggen. Bij mij werkt het. Ik heb veel last van heftige geuren, maar op het moment dat ik het accepteer en het naast me neer leg dat mensen dit in het openbaar opspuiten (deo) dan komt het toch op een andere manier binnen. Want zeg je er iets van tegen een vreemde dan krijg je vaak wel de wind van voren. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar volgens mij hebben andere ook al een hart onder de riem gestoken met hun reacties.
Hoi herbatrucker
Wat een verhaal, ik denk inderdaad dat het klimaat in Portugal veel beter is dan in Nederland en als je dan terugkomt en je krijgt zoveel te verwerken zoveel verdriet kun je jezelf afvragen of je wel terug had moeten komen. Zover is Portugal nou ook niet voor de kids, ik proef ook dat je het plezier niet meer hebt ook met je zieke man, ik weet niet of terug gaan een optie is, maar hier wordt je ook niet gelukkig van en stress is een slechte genius voor je COPD. Praat met mensen die je eventueel kunnen helpen, heel veel sterkte en wijsheid.
Blije dag Daysy
Hier is het niet veel beter wat begrip van de omgeving betreft. Heb 1 collega die is naar mijn leidinggevende gestapt waarom er in vredesnaam weer met dettol gewerkt gaat worden terwijl ik er zo ziek van wordt. Ze kreeg als antwoord ach dat moet je niet zo serieus nemen. Ik ben echt zo ongelofelijk woest maar kan er niks mee. Stoppen met roken volhouden hoor anders wordt het nog minder. Ik heb hier iemand ontmoet met wie ik nu opwandel. Het is fijn om bij elkaar begrip te vinden. Iets wat de omgeving niet heeft en waar ik ook niet meer op hoop. Het is zo en gelukkig heb ik nog vrienden die er wel mee kunnen omgaan en rekening houden met mij. Verder heb ik het vechten maar opgegeven. Als ik me nu niet goed voel en erg moe dan meld ik me ziek. Niet meer kost wat kost door blijven gaan omdat ik mijn collega's niet wil benadelen met een hogere werkdruk. Accepteren is voor mij moeilijk. Ik heb nu wel besloten de medicijnen te blijven gebruiken maar heb nog wel zoiets van als ik 3 maanden niet meer zonodig med. nodig heb gehad en niet meer benauwd ben geweest dan mag ik afbouwen. Ben nog lang niet zover dat ik bedenk dat dit voor de rest van mijn leven is en dat ik mogelijk verder achteruit kan gaan. Ik weet dat mijn opa vroeger naar spanje ging overwinteren omdat hij hier te benauwd was. Als jij denkt dat je daar gezonder bent en meer kan misschien regelmatig langere periodes daar heen trekken? Sterkte hoor.