Hoe gaan jullie om met opmerkingen van buitenstaanders

Ik ben in 2 jaar tijd door de prednison 50 kilo aangekomen. Op zich helemaal niet zo erg, want ik heb er niet meer last van mijn longen mee dan normaal, maar die reacties erop.. Ik had er nooit last van en nu nog steeds niet. Ik was altijd op normaal gewicht van rond de 55/60 kilo. Vooral op straat krijg ik er veel reacties op, want mijn familie durft er nu niets meer over te zeggen, want dan krijgen ze met mijn ouders te maken.
Doordat ik klein ben toont het ook meer. Ik weeg nu rond de 105 kilo en dit schommelt nog weleens met een paar kilo meer of minder. Ik ben 1,55 meter lang.

Zelfs wanneer ik zoals nu 4  jaar lang een slechte eetlust heb blijf ik aankomen en zeer veel vocht vasthouden. Mijn lichaam slaat alles op.  Dietiste heeft mij niets opgeleverd werd er alleen maar zwaarder door.

Het zijn vooral de kwetsende opmerkingen die mij pijn doen, omdat deze mensen mij dus al jaren kennen en weten wie ik ben. Dat onbegrip daar heb ik het meeste last van. Soms doe ik ook letterlijk meer dan ik aankan en moet dan de volgende dag ervoor boeten. Dit doe ik enkel om aan die mensen te laten zien dat ik heel voorzichtig moet zijn met dagjes weggaan.  MAar ik blijf positief eronder en kom dit onbegrip hier en öp de revalidatie ook tegen. Daar zit ook een stukje omgaan met reacties van gezonde mensen bij.

waarom jezelf pesten en over je grenzen heen gaan. Ik heb het heel erg lang gedaan om maar te laten zien dat... uiteiinderlijk leverde het me niks positiefs op. Doen wat je kan en als je 1 iemand hebt met wie je kan delen daar mee delen. Mensen zijn nu eenmaal hard en kunnen intens gemeen uit de hoek komen. Gelukkig zijn er ook nog mensen die er wel begrip voor hebben en daar richt ik me dan maar op.

ik stuit op veel onbegrip, maar ook steun. een kennisje van me heeft last van de lucht van open haarden en heeft daar een pilletje voor.

ik ga vaak vroeg wandelen, omdat er nog weinig verkeer is en dus weinig uitlaatgassen.

ik kan bijna nergens tegen qua luchtjes en was ook in neutral.

nu nog een schoonmaakmiddel vinden waar ik tegen kan. ik gebruik nu dreft citroen en dat ruikt wel lekker.

Ik gebruik ook neutral van zeep en shampoo.

Ik ben ook begonnen met niet over mijn grenzen heen te gaan. Gelukkig helpt de revalidatie daar ook bij. Daar leer ik tot hoever ik kan gaan. Bij mij komt het zo onverwacht dat ik het niet altijd voel aankomen. Daardoor dat ik vaak te ver ben gegaan.

Voor de was gebruik ik van lidl en wasverzachter is silan roze. Die ruikt niet zo sterk.

Sommige mensen zijn idd hard, maar dat vind ik nog niet zo erg. Wel als ze je vernederen omdat ze niet willen begrijpen wat astma inhoudt.

Schoonmaakmiddel is bij mij andy citroen. Ik had eerst lavedel, maar daar reageerde ik heel erg op.

Hoi allemaal het is vreselijk steeds te moeten uitleggen waarom,hoe en of wat dat kost alleen zoveel energie dat ik mezelf heb aangeleerd er niets meer mee te doen. Maar dat wil niet zeggen dat ik het kaas van mijn brood laat eten. Ben nu aan de zuurstof en nu durven ze bijna niets meer te zeggen. Eigenlijk best triest want ik ben nog steeds dezelfde persoon, en ben niet zielig. Groetjes Daysy

Helaas hebben we hier allemaal wel mee te maken.
Belangrijkste is dat je zelf accepteert hoe je bent en je eigen grenzen kent.
Ik probeer zo open mogelijk over mijn astma te zijn en uit te leggen wat een longziekte met iemand doet. Familie, vrienden, collega's weten allemaal dat ik astma heb. De meesten weten wat het inhoud en betekent. Ik heb me ook vaak genoeg druk gemaakt over reacties van anderen. Vaak zeggen de reacties van mensen meer wat over hun dan over jezelf.
sommigen willen het niet begrijpen en daarnaast zijn er altijd mensen die je het uitgelegd hebt, maar nooit op zullen merken dat je kortademig of benauwd bent.
Als ik dat merk stop ik er geen energie in.

Ik maak me ook druk erom. Een opmerking als "wat adem je aldoor raar" kan mij echt bovenop de kast krijgen. Maar ik wordt er ook verdrietig van. Als ze vragen waarom ik bepaalde dingen doe of bijv heel vaak moe ben leg ik het ze met liefde uit, geen probleem..

Net als je denkt het allemaal onder controle te hebben gaat het toch weer mis. Was ook de laatste week best wel weer ziek, je voelt je vervelend alles lukt niet, en vooral alles doet het niet. Heb dan meestal ook problemen met mijn stem.ik kon het deze week niet hanteren.  O heb je weer  op een hoekje gestaan! Of van Met die stem kun je toch wat moois bijverdienen in de avonduren!  En weten jullie wat nou het ergste was ik heb er ook geen energie meer voor, maar het went nooit,nooit. En juist dat je niet kunt reageren lijkt het wel dubbel aan te komen, dan zijn er die momenten dan moet ik zo huilen en kan dan niet meer stoppen. Wat ik het liefst zou willen dat het eens toen onder de aandacht gebracht zou kunnen worden, want ja je ziet er goed uit en wat zo meer.ben zeer verdrietig.
Blije dag Daysy

(Boze modus aan)Ik kreeg er ook 1: heb je de Mount Everest beklommen??? -Nee ik heb astma! Ohja........... Stomme MUTS!!

(Boze modus uit) ;)