Dubbele Longembolie
29-01-2013 om 10:19 uurHallo
Ik ben 4 weken terug bevallen van ons 4de kindje.
Ik heb toen een 3de keizersnee gehad.
Nu afgelopen vrijdag kreeg ik veel pijn links rond de longen, schouderblad uitstralend naar mijn linkerarm.
Ik kon slecht adem halen.
De huisarts is meteen gekomen en heeft goed gehandeld.
Had een pols van 116, temp. van 37.5 bloeddruk was goed en zuurstof was 94%.
Ambulance gebeld en de longarts en me ingestuurd op verdenking longembolie.
Longfoto gemaakt, arts heeft me onderzocht en er is bloed geprikt.
Bloed was niet goed onstekingswaarden waren licht verhoogd en een stofje wat wijst op een longembolie was ook niet goed.
Moest blijven en zou de volgende ochtend door de scan.
Zo gezegd zo gedaan.
En op de scan zagen ze een dubbel vrij heftige longembolie.
Ik kreeg vanaf de opname al bloed verdunners.
Die krijg ik nog injekties 1 keer daags en tabletten 1 keer daags 2 tabletten.
Nu ben ik na 3 nachten weer naar huis gestuurd.
Heb nog steeds veel pijn dit zou spoedig afzakken.
Maar ik hou klachten.
Ik ben extreem moe.
Duizelig.
Nu meer pijn rechts.
Ademen kan ik wel beter, maar het echte diep doorademen blijft een probleem.
En ik begin te hoesten en er komt slijm los.
Ik heb het best allemaal wel eng gevonden vooral het moeilijke ademen.
Waar moet ik nu op letten?
Wanneer moet ik aan de bel trekken?
En wanneer gaan de bovenste klachten weer voorbij?
Mag je alles doen na een longembolie?
En kan het ook terug komen een longembolie?
Zuurstof gehalte van 94% is dat goed?
Wat krijgt mijn kindje mee van de medicatie via de borstvoeding?
En waar is vitamine K precies voor? ( dit krijgt mijn kindje meer en moet het langer gebruiken )
Iedereen zegt je hebt geluk gehad door het goede handelen van je huisarts is dit niet wat overdreven?
Alvast bedankt
Is voor mij allemaal nieuw.
Hallo Ilja,
Wat vervelend voor je! Ik kan me voorstellen dat je klachten je in de weg staan, ook icm je drukke gezin.
De artsen hier op 't forum kunnen ons heel goed helpen bij vooral wat 'algemene' vragen. Ik lees bij jou zoveel persoonlijke vragen, dat ik me afvraag of het niet verstandiger is, zeker met de klachten die je op 't moment hebt en in jouw situatie, dat je al deze vragen goed doorspreekt met je eigen huisarts?
Beterschap!
Groetjes Evi
Heel herkenbaar zelf ook meegemaakt vorig jaar.Gelukkig was ik er vroeg bij.Ga er maar van uit dat het echt weken gaat duren voordat je opknapt.Het herstel duurt lang vergeet niet dat het een aanslag op je leven was.Gun je ook de tijd van genezen vergeet niet dat je ook een ingreep achter de rug hebt dus dubbel.
Let goed op uzelf en neem op tijd rust dan alleen geef je het lichaam de mogenlijkheid om te herstellen.
Misschien is het later te overwegen om wat aan beweegzorg te doen.Overleg met uw behandelaar die weten wat het beste voor u is.Herstel en behandeling is voor een ieder verschillend.Geniet van je kinderen.De vraag over vitamine K is te lezen op de site Vitamines!
Sterkte!
Bedankt voor je reaktie. Wat voelde jij dan? Ik kreeg erg veel pijn links rond longen schouderblad en linker arm. Kon niet door ademen. Gaat het ooit helemaal weer over? Ja heb echt geluk gehad is zeker een aanslag op je leven. Ja ik ben nog steeds herstellende van de keizersnee de wond wil ook niet goed helen. Vloei ook nog lichtjes. Let wel goed op mezelf heb nog erg veel pijn op de longen en rond de schouder bladen. Rust wanneer dit kan. Ben extreem moe en de kleinste dingen kosten veel energie. Bedankt voor je reaktie
Hoi Ilja, wat een verdrietig na-kraamtijd zeg. Je zit er nog midden in en kan zo niet van je kindje genieten. Die keizersnee was al een aanslag op je lijf en dan dit er bovenop. Natuurlijk ben je dan zo moe, Heb je hulp om je heen?
De vitamine K is voor de bloedstolling. Elk kind wat gevoed wordt met b.v. krijgt dit toegediend, in flesvoeding is het al toegevoegd nl. Later gaan de darmen het zelf aanmaken.
Wat betreft de medicijnen, ik weet niet wat je allemaal gekregen hebt, maar soms zijn die voordelen van b.v. toch groter dan de nadelen. Maar kun je het nog volhouden meis, want ook b.v. kan heel veel van jou vergen. En ik denk dat je blij mag zijn met zo'n doortastende huisarts. Er zijn genoeg voorbeelden van artsen die dit niet altijd herkennen, of te laat doorsturen.
Ik hoop dat de artsen hier je een beetje gerust kunnen stellen en de andere vragen beantwoorden.
Veel sterkte en probeer toch te genieten van je baby. Veel liefs
Ja het is erg verdrietig en zwaar allemaal. Ik geniet wel, maar anders. Ja gaat dubbel op. En de keizersnee was ook nog onder algehele narcose ruggeprik werkte niet voldoende. Ik krijg fraxodi injekties en Acenocoumarol tabletten. Borstvoeding is zwaar voora in de nacht. Zit er over na te denken hoe moeilijk ik dat ook vind voor de nacht een flesje te geven. Zodat ik meer rust krijg. Het is echt heel zwaar en emotioneel. Mijn huisarts is een topper ben hem en mijn man heel dankbaar. Mijn man heeft hem gebeld terwijl dat van mij niet hoefde. Nee ken een verhaal waarbij de huisarts een meisje naar huis stuurde met een ABkur en bedrust zei is overleden. Bleek een longembolie te hebben. Ben alleen heel bang om te gaan slapen dat het alsnog mis kan gaan. Ik geniet zoveel ik kan. Bedankt voor je lieve berichtje. Veel liefs terug
U vroeg hoe het begonnen was.Al langere tijd had ik klachten die alleen maar erger werden ondanks medicatie o.m prednison.De huisarts heeft 3 maal thorax foto laten maken waar niets op te zien was,ook bloedonderzoek was helemaal goed.Bleef zeurende pijn houden links boven en rechtsonder.
Totdat ik niet meer doorademen kon en de pijn veranderde alsof er binnen een brand woede.
Weer foto,s en bloed prikken uit de armslagader.
We waren net thuis uit het ziekenhuis ,toen de huisarts belde het is niet goed u moet met spoed opgenomen worden de ambulance is onderweg.Ik stond nog met de telefoon in de hand toen de broeders al achter me stonden.In het ziekenhuis naar de bewaking,een scan gemaakt met contrast en toen was het wel te zien.Een week opgenomen geweest.Daarna begon het herstel.Ik heb een half jaar longrevalidatie gehad 2 morgens in de week en ben wonderlijk op geknapt.Nogmaals het heeft echt tijd nodig.
Veel sterkte het is een weg van herstel over hobbels en vergt veel geduld.
Weet dat u niet de enige bent maar dat er lotgenoten zijn die u o zo goed begrijpen!
Hallo
Ik zit er even helemaal door heen.
Ik ben vreselijk moe.
En heb gewoon onwijs veel pijn nog het trekt, het zeurt rond de rug en schouder bladen.
De pijn zat eerst links nu meer rechts.
En ja wanneer trek je weer aan de bel.
Ja als je het niet vertrouwd altijd aan de bel trekken.
Aan de andere kant hoor je van iedereen die pijn hoort erbij.
En die pijn kan nog heel lang aanhouden.
Dat maakt me weer bang en onzeker.
Heb steeds huilbuien en het gevoel dan mijn man de situatie wel eens onder schat.
Het is zwaar zeker met 4 kinderen.
En weinig familie in de buurt.
En vele bieden wel aan om te willen helpen.
Maar tussen het aanbieden en het echt doen zit een groot verschil.
Je leert je echt vrienden kennen.
En ik heb nu echt zoiets van geniet van alle kleine momenten in het leven.
Het kan zo voorbij zijn.
Aan de andere kant het doet ook zoveel verdriet.
Als ik gedoucht heb ben ik gewoon op zoveel energie kost dit mij.
Maar goed zoals er hier ook een aantal zeggen het gaat voor mij dubbel op.
En de keizersnee onder gehele narcose.
En nu die dubbele longembolie erover heen.
Waarschijnlijk heb ik er al langer last van gehad.
Maar goed dat wordt later wel uitgezocht.
Hoe leer je hiermee om gaan?
Wat zijn de tekenen waar je op moet letten?
Vandaag is de trombose dienst geweest en heel eerlijk kon er weinig mee.
Denk zei zijn ook een aanspreek punt als ik niet lekker ben.
Nee dan moet je toch echt naar de huisarts.
En ik heb een hele goeie huisarts dat scheelt.
Maar ben niet zo`n beller.
Pfffffff wat is dit lastig.
Ik moet luisteren naar mijn lichaam.
Als mijn lichaam zegt ho mezelf in acht nemen.
Maar hoe kan dat nou met 4 kinderen en een gezin.
Ik zit met nacht voedingen.
Vandaag is de kleine erg onrustig en ik ben gewoon zoooooo moe.
Maar ik kan niet gaan liggen.
Ik vind het echt heel heftig allemaal.
En wat is het risico als je wel meer hooi op je vork neemt dan kan?
Kan het nog steeds mis gaan?
Hoorde net dat de bloed propjes er niet weg zijn.
Dat dit nog wel maanden duurt.
En ik medicatie krijg om nieuwe bloed propjes tegen te gaan.
Ben ik dan nog steeds een tijdbom?
Kan het dan nog steeds mis gaan?
Pfffffff er komt zoveel op je af.
Dit is inderdaad heel heftig en dat zie ik steeds meer in.
Het besef komt steeds meer.
En het is echt heel erg moeilijk.
Dan is het wel fijn dat je lotgenoten hebt.
Dat je je verhaal kwijt kan.
Bedankt
Log even in om je een dikke digiknuffel te geven. Je klinkt inderdaad of je er doorheen zit. Maar het is niet alleen je ziekte, het zijn ook je hormonen die je nog eens lekker door elkaar schudden. Laat het maar lekker gebeuren, jank als je moet janken.
Ik ben sinds een paar maanden ziek en heb nog nooit zoveel gehuild als in die weken toen. Ik kende mezelf niet meer terug ;(
Die onzekerheid maakt dat je de bodem onder je bestaan kwijt bent. Dat hebben volgens mij alle mensen die een ernstige ziekte hebben doorgemaakt, (of er nog middenin zitten) de één is daar sneller stabieler in dan de ander. Kom maar gewoon hier als je van je af wilt praten, ik hoop dat er meer luisterende EN begripvolle mensen zijn, maar die zijn hier, dat weet ik!
Tja en dan leer je de mensen kennen, dat is ook niet altijd even fijn. Best confronterend. Ik hoop echt dat binnenkort een zonnetje voor je gaat schijnen, al is ie nog wat waterig.
Wat ontzettend lief van jou bedankt doet me goed. Ja ik zat er ook even helemaal door heen. En nog wel, maar moet weer verder. Ik heb 4 prachtige kinderen tijd van verdriet is erg moeilijk en lastig. Heb wel besloten dat ik hulp wil bij het verwerken van alles. Ik kan dit niet alleen en ook niet alleen met mijn gezin. Alleen wat voor hulp dat is voor latere zorg. Nu is douchen al teveel moet eerst weer op krachten komen. De eerste dagen is er niet dat besef. En nu langzaam aan dringt alles door. Ik wist niet wat het inhield en zie nu de ernst er wel van in. Mijn lichaam lijkt op, afgebrand. Zo raar je wil meer dan je lichaam kan. Aan de andere kant ook wel bijzonder hoe een lichaam dat aan geeft. En juist die onzekerheid en de angst het is net alsof je opnieuw begint. En zo zie ik het ook wel een beetje als een nieuw begin. En ik moet vooruit en niet achteruit. Hoe moeilijk het ook is en natuurlijk mag ik mijn momenten hebben, maar moet er niet in blijven hangen. En het is niet alleen dit ik heb al zoveel meegemaakt met mijn gezondheid. Heb af en toe het gevoel dat mijn lichaam me in de steek laat. En soms denk ik wel eens ik ben geboren voor de medische wereld. Soms denk je wat kan een mens allemaal door staan het houdt een keer op. Nee volgens mij wordt je juist steeds sterker. Ik hoop dat ik mezelf weer vind over een poosje. Ga er vanuit dat ik nooit meer helemaal de oude wordt dan valt het altijd mee. Maar hoop weer wat meer te kunnen dan ik nu kan. Gewoon even lekker een wandeling maken met de klein dat zit er nu niet in. Heel fijn dat er hier mensen zijn die het begrijpen. Heel fijn dat ik het hier van me af kan schrijven. Heel fijn dat luisterend oor. Nee in zo`n periode wil je niet de echte mensen leren kennen dan heb je juist die mensen heel hard nodig. Dat is ook ontzettend hard en je doet er niks aan. Je kan je er heel boos over maken, maar dan heb je alleen jezelf te pakken. Dat heeft geen zin de mensen die er wel zijn die zijn je nu extra dierbaar. En ik merk ook dat er toch ook hulp komt uit onverwachte hoeken. Dat vind ik dan weer heel bijzonder. Ik geniet van de kleine dingen nu. En ben heel blij dat ik mijn kindje zelf nog kan voedden dan heb ik toch het idee ik doe nog iets. Het is wel zwaar af en toe, maar ook zoooooo bijzonder. Die laatste zin vind ik heel mooi van jou en ik hoop dat ook. Ik zal er alles aan doen ik werk er aan. Maar nu eerst zien dat ik weer wat meer kan. En de pijn wat minder wordt. Nog een vraagje wat zegt de uitslag van een INR waarde?
Nogmaals bedankt
Ook vanaf deze bank hier een dikke knuffel.
Ik heb nog een tip, bij blokker kun je voor 25 euro een douchekruk kopen en zo zittend douchen, echt dat scheelt je heel veel kracht. Ik moet eerlijk bekennen, dat elke dag douchen er bij mij niet meer inzit.
Wat is de INR?
De INR (International Normalized Ratio) is een internationale maat voor de stolbaarheid van bloed. Het geeft de snelheid weer waarmee uw bloed stolt. Een INR van 1.0 is de normale waarde voor mensen die geen antistollingsmiddelen gebruiken. Afhankelijk van het soort aandoening waarvoor u antistollingsmedicijnen slikt wordt gestreefd naar een INR tussen de 2.0 en de 4.0.
Probeer geen tijd te steken in mensen of dingen waar je niets uithaalt op dit moment, ga voor je man en je kindjes, maar probeer wel om de hulp die je krijgt te accepteren! Dat is heel moeilijk want je wilt gewoon alles zelf doen, maar biedt iemand aan om je andere 3 kids een middag op te vangen, nou ga dan lekker genieten, duik je bed in als de baby slaapt. En probeer de boel de boel te laten.
Veel mensen vinden het vaak fijn om je te helpen, en zeg nou zelf wij helpen ook graag anderen. Pak wat je pakken kunt nu ;)
En hulp zoeken, lijkt mij een goed idee, maar het kost ook veel energie, misschien is het nu nog wat te vers allemaal. Misschien is het ook fijn om te praten met de huisarts. Ik schrijf altijd graag dingen op om het zo uit mijn hoofd te krijgen.
Hoe oud zijn je andere kinderen?
Zitten ze al op school?
Hou je, en mijn gezegde is: "men lijdt het meest van het lijden dat men vreest". Dat klinkt misschien gek nu maar probeer wel weer een heel klein ietsie pietsie vertrouwen te hebben in ieder geval in de dikte van je bloed. En anders bel je de huisarts en vraag je om uitleg! Gewoon doen. Alle randvoorwaarden moeten zo goed mogelijk zijn.