lusteloos en moedeloos
26-09-2013 om 12:16 uurHallo allemaal,
ik heb al heel lang copd fase 3/4 en met medicijnen, sport enz kon ik daar redelijk mee omgaan.
De laatste tijd voel ik mij alleen maar moe, lusteloos en het lijkt wel alsof ik de moed ben verloren.
Ik ben het type, dat altijd doorgaat en zichzelf geregeld met een schop onder haar achterste geven,ook weer door kon.
Alleen nu lukt het even allemaal niet, slaap slecht, benauwd en kan de hele dag wel voor mij uit staren.
Ik merk dat ik hier erg moeite mee heb en voel mij ook geregeld verdrietig hieronder.
Ik ben een vijftiger, ik ga geregeld nog wel eens over mijn grensen, alleen nu lukt het even allemaal niet meer.
Sorry voor deze klaagzang, misschien zijn er tips, ik ben in ieder geval even mijn verhaal kwijt :-)
je wilt ook niet altijd zeuren in je omgeving, ook omdat ze dan alle positieve dingen opnoemen, en ja dat is erg lief maar helpt nu even niet en voel ik mij alleen maar nog ondankbaar erbij ook!
bedankt voor het aanhoren/lezen.
groetjes, Jolien
Ik wil je even sterkte wensen.
Ik schrijf dingen op, wat mij helpt.
Ik heb een website gemaakt om bezig te blijven, en handwerk.
Groetjes Jippie
Allemaal erg herkenbaar, het hoort er allemaal bij in mijn ogen. Het is tevens een soort rouwverwerking van datgene wat we verloren hebben (gezondheid, fysieke gesteldheid etc) en acceptatie dat het niet meer terug zal komen. Onze fysieke gesteldheid hoe we het wenden of keren zal ook alleen maar minder worden. Hiermee zijn we niet zielig of meelij wekkend, ook geen gehandicapte maar een mens dat soms even niet "mee kan" en daar zo zijn/haar problemen mee heeft.
Jolien sterkte.
@Jippie en Marcus, bedankt voor de fijne reacties! Lief!
Ik lees veel en ga er soms opuit met mijn scootmobiel, eigenlijk is het ook niet dat ik mij verveel.
dat opschrijven ga ik zeker eens proberen, bedankt voor de tip.
het is ook zo dat alles zoveel tijd kost, huishouden enz., mijn man helpt echt veel maar werkt ook fulltime
dus ik doe nog veel zelf, alleen daarna ben ik uitgeput.
En ik merk dat ik nu in een bui zit van: het kost allemaal zoveel energie dus laat maar! Ik kan mijzelf niet er toe zetten en zo ben of was ik nooit.
het is ook indd een soort rouwverwerking, alleen ik dacht dat ik daar al voorbij was, ik heb al meer dan 10
jaar copd en ook intern gerevalideerd, dan denk je dat zal mij niet gebeuren, dus jammer genoeg nu even wel!
bedankt en groetjes, Jolien
Sterkte Jolien!! Dikke knuffel!
Jolien, ga nu eens een tijdje niet over je grenzen heen!!!! Ik ben ook zo een type als jij...even snel snel. Niet meer doen!!! Kijk wat je nog kunt doen aan bewegen. Laat je adviseren door je huisarts of longarts.
Koop desnoods een e-bike. Bij windkracht 3 0f 4 kan je prima bewegen, wat weer goed is voor je lichaam!!
Bedankt voor de reacties!
@ Laurina, ook bedankt voor het meedenken.
Op t moment ga ik niet over mijn grenzen heen, ik sport 2 x per week bij de fysio en
Ik doe daarnaast nog het nodige in huis.
dat heb ik jaren geleden al geregeld samen met de longarts, nadat ik gerevalideerd heb 3 maanden intern ben ik blijven sporten.
E bike heb ik ook maar dat lukt niet meer, sinds kort heb ik een scootmobiel, ik schommel ongeveer met de copd, tussen de 25 tot 28%, en heb heel lang geen scootmobiel gewild totdat ik de deur niet meer uitkon.
Op mijn e bike red ik net het eind vd straat dus dat wordt hem niet meer ;)
het komt misschien ook door de wisseling van het seizoen, dan heb ik altijd meer klachten.
bedankt voor je reactie en jij ook veel succes en sterkte!
groetjes, Jolien
Ik denk toch dat het tijd wordt voor een kuurtje prednison, ik merk dat ik erg kortademig ben en benauwd
bij elke inspanning, vandaar denk ik ook dat ik zo enorm moe en lusteloos was en ben.
normaal heb ik het wat vlugger door,nu waren de klachten wat onduidelijker.
Ik ben nog steeds niet echt ziek maar merk het bij alles dat ik hap naar lucht.
Zit er toch weer wat te broeien ben ik bang! Toch maar even contact opnemen met de longarts.
bedankt voor alle aanmoedigingen!
Groetjes, Jolien
Hallo Goudvisje ,
Als ik je verhaal zo lees , ben je volgens mij al een tijdje aan het sukkelen , en je gaat over je grenzen. Probeer niet over je grenzen te gaan , want dan kom je jezelf tegen , en wacht toch niet te lang om aan de bel te trekken bij de longarts , hij zal je echt niet opeten. Hoe langer je wacht des temeer klachten krijg je en dan ben je nog verder van huis. Wens je sterkte en beterschap.
@Toshiba, bedankt voor je reactie!
ik denk dat je gelijk hebt, zolang ik niet echt ziek ben ga ik vaak te lang door.
En vraag mij dan af waarom ben ik zo moe en wil het allemaal niet zoals ik het wil :@
Ik merk toch weer een achteruitgang, in ieder geval op dit moment, ook al ben ik niet echt ziek, ik
ga toch maar eens aan de bel trekken.
bedankt en groetjes, Jolien
Hallo Goudvisje ,
Bedankt voor je reactie van 30 september jl: graag gedaan , hopelijk heb je al aan de bel getrokken bij je huisarts / longarts. Als ik je ergens mee van dienst kan zijn , mag je gerust een e-mail sturen. Ps let op je grenzen. Groet