Waarom luisteren artsen toch niet naar ouders ?
15-12-2005 om 20:36 uurhallo allemaal,
Ik ben zo vreselijk boos en hoop dat er hier mensen zijn die me begrijpen en mischien wel tips voor me hebben hoe ik het de volgende keer aan moet pakken. Het gaat om het volgende, mijn zoontje van 1,5 jaar is 3 weken geleden ziek geworden, hoesten, koorts, s'nachts benauwd. Ik naar de huisarts en hij kreeg een kuurtje, ging niet beter, nou 3 weken later 4 waarnemende huisartsen gezien, 2 kinderartsen, 2 kuurtjes gehad was het ventje helemaal uitgeput. Hij zat maximaal aan de ventolin en flixotide maar werd steeds zieker en viel werkelijk overal in slaap. MAAR volgens de ARTSEN...........was hij niet benauwd wat hij neusvleugelde niet en had geen intrekkingen en gebruikte geen extra ademhalingsspieren. Tot afgelopen maandag ik het zo zat was en het ventje gewoon geen kracht meer had om te eten ben ik weer naar de huisarts gegaan. Die heeft me na veel bom barie doorgestuurd naar de kinderarts. Nou bloed geprik en hij had geen bacterie, trok niet in neusvleugelde niet enz enz dus conclussie hij had het niet benauwd.
Ik was zo kwaad dat ik op een opname stond. Ook gezien dat hij al eerder was opgenomen heel benauwd zonder dat hij het liet zien. Maar dat was volgens hun dikke pech die keer dat kon geen 2e keer meer voorkomen. Heb ze toen even goed duidelijk gemaakt dat ik wilde dat hij opgenomen zou worden en aan de monitor ging. Alsof ik me kind opgenomen wilde hebben om zelf te kunnen slapen zo keken ze me aan. Maar heb het toch naar 3 doffe ellende weken voor elkaar gekregen. En rara........het ventje lag nog geen 5 minuten aan de monitor op de afdeling en lag aan de 3 liter zuurstof!!!!!!!!!!!!!!. En nu nog steeds heeft hij extra zuurstof nodig als hij gaat slapen. Vraag me echt af hoe kan het dat zoveel artsen hem hebben gezien met hetzelfde beeld als hij nu dat hij zoveel zuurstof nodig heeft en ze allemaal beweerde dat hij het niet benauwd had ??????????. Hebben meer ouders dit meegemaakt ?. En hoe kan ik er in hemelsnaam voor zorgen dat het ventje de volgende keer niet eerst 3 weken naar zuurstof hoeft te happen wil iemand hem helpen ?.
Groetjes Lieke
hai meis
wat vervelend allemaal zeg en o wat herkenbaar voor mij
7jaar lang zijn wij niet begrepen tot we in het wkz in utrecht kwamen
ik weet niet in wat voor ziekenhuis je loopt?ben je bij kinderarts of kinderlongarts?
ik wens je heel veel sterkte en praten helpt hoor echt waar we hebben hier allemaal steun aan elkaar
heel veel liefs ukkie
Hey ukkie,
Wij lopen ook met hem in het WKZ. Daar ligt hij nu ook. Maar dit is gewoon de druppel op dit moment die de emmer doet overlopen. Aangezien het kleine ventje te vroeg is geboren, hersenbloedingkje heeft gehad, onverklaarbare slaapapneu met als gevolg dat hij thuis nog aan de monitor heeft moeten liggen voor een paar maanden. En ook in die tijden moest het eerst uit de hand lopen wilde ze me pas serieus nemen. We lopen trouwens bij een gewone kinderarts met hem. Maar wat ik ook zo vreemd vind is dat ze een longfoto hebben gemaakt afgelopen dinsdag. De kinderarts vond hem wat rommelig dus hebben ze er een longarts na laten kijken. Die is de foto gaan vergelijken met vroegere foto's en het beeld was hetzelfde dus voor nu geen veranderingen. Maar vind het vreemd dat ze wel zeggen dat heel veel wat zwart moet zijn wit is maar omdat het niet anders is als in het verleden is het maar normaal ????????. Voel me echt soms in de ogen van de artsen een overbezorgde moeder. Ja ben het met je eens dat praten zeker helpt met mensen die er ervaring mee hebben !!!!!!!!!
Groetjes Lieke
hey lieke
vraag eens naar dr vd ent daar hebben wij heel veel aan gehad,hij zit op poli 5 daar ik hoop dat die kleine snel opknapt en jij heel veel sterkte he
enne moeders weten het het beste laat je niet gek maken door ongeintreseerde arts!!!!succes knuffel en
liefs ukkie
tja....heel herkenbaar ook weer dit verhaal.....ook ik heb het gevoel dat artsen soms niet genoeg luisteren...o.k er zijn nu eenmaal ouders die echt overbezorgt zijn....maar ik vind dat je als arts altijd moet luisteren en alles moet uitsluiten voordat je een conclusie trekt...en dat gebeurt volgens mij ook veel te weinig. Het enige wat je kan doen is gewoon op je strepen blijven staan en als je gevoel zegt dit klopt niet desnoods naar de eerste hulp rijden.... ook ik heb wel eens na dagen van het kastje naar de muur te zijn gestuurd gewoon ge-eist dat ze aan de monitor werd gelegd...toen keken ze me ook zo aan van...o.k moeder is volgens mij een beetje overspannen...maar ik had wel gelijk want ze lag en week aan de extra zuurstof. Ik snap de artsen soms ook wel hoor het is ook niet makkelijk...maar gewoon je gevoel volgen en als je elke dag bij de huisarts voor de deur staat dan is het maar zo. Sterkte met die kleine hoop dat hij snel weer beter is!!!!!
Ja begrijp ook wel dat het voor artsen moeilijk is juist omdat ons kleine ventje het niet laat zien. Maar zelfs op de eerste hulp van een heus kinderziekenhuis keken ze me aan alsof ze de zon in de zee zagen branden. En tja wat moet je dan als een huisarts en een kinderarts je niet voor vol aan nemen terwijl zijn voor geschiedenis bekend is ?.
Groetjes Lieke
Oh wat herken ik dit dus weer. Ook onze saskia is vaak in zeer ernstig toestand opgenomen omdat artsen het niet serieus namen. De dienstdoende huisarts heeft toen wel een waarschuwing gekregen en daarna waren ze er binnen de 5 minuten. Maar ja toen kwam de artsenpost en begon dezelfde ellende weer.
Maar uiteindelijk hebben we dus een nummer gekregen van het ziekenhuis en hoeven we maar te bellen en worden we meteen verbonden met de kinderarts.
Die dan meteen actie zal ondernemen. Maar dit alles kan dus pas nadat Saskia er dus bijna niet meer geweest was en dat steekt dus bij mij heel erg. Die strijd voor je kind dat geeft zoveel extra stress en verdriet vind ik. Dat zou eigenlijk niet moeten gebeuren want je hebt het al zwaar genoeg met een chronisch ziek kind.
Hoi Lieke,
Ja, ik herken dit wel. Artsen zijn voornamelijk gericht op het medisch technisch handelen en sommigen vergeten wel eens naar het totaalbeeld te kijken. O, geen symptomen, dan geen benauwd kind. En hoe we dan ook aangeven hoe onze dagen en nachten verlopen het komt dan niet binnen. Totdat het echt escaleerd en het voor alle partijen wel duidelijk zichtbaar is. Maar dan loopt je kind al inderdaad een aantal weken onnodig benauwd te zijn! Als ik je verhaal lees dan ben je duidelijk genoeg en zorg er gewoon voor dat je zo assertief blijft. Kom voor je kind op want hij kan het nog niet voor zichzelf. En als je bij de ene arts tegen een muur oploopt ga dan net zo lang door tot je wel iemand hebt die luistert. Zo handelen wij nu voor onszelf en ook voor onze kinderen. En helaas is het bij ons ook altijd terecht. Want je voelt als ouder als er echt iets mis is......
Succes en sterkte,
Saskia
Ik begin zo langzamerhand het gevoel te krijgen dat wij de enige zijn die het met zowel de huisarts,huisartsenpost en de kinderarts hebben getroffen. :?
Ik vind het heel erg dat jullie allemaal zoveel strijd moeten leveren.
Als ik het niet vertrouw kan ik zo de huisarts bellen die dan naar de longen van Jefrey luisterd...ook bij de kinderarts kan ik een extra afspraak maken als ik vind dat Jefrey te veel klachten heeft.
Ik leef erg met jullie mee en sta echt te kijken van de reacties van jullie artsen e.d.
Wij gaan naar het wz in Assen.
liefs
Rianne
Hallo Allemaal,
Vind het heel erg om te moeten lezen dat het vaker voor komt dat ouders niet meteen serieus genomen worden. Maar aan de andere kant ben ik toch ook wel weer een beetje blij dat het niet aan ons ligt. Afgelopen nacht heeft hij zonder zuurstof geslapen, wel wat gedipt met zijn saturatie. Maar net was het weer mis hij ging voor zijn dutje even naar bed en had meteen weer zuurstof nodig. Nou willen ze de kno arts erbij halen omdat hij al op de wachtlijst staat voor zijn keel en neusamandelen te verwijderen en zijn oortjes door te prikken. Ze hopen als dat gedaan is dat er een beetje een blokade weg is. Zo sneu om te zien hij is zo vreselijk boos nu hij wil niets meer.
Vind het ook niet zo vreemd want hij is al wel behoorlijk opgeknapt maar mag zijn kamertje niet af ivm dat het RS virus is vastgesteld bij hem. Nou hou een ventje van 1,5 jaar maar eens bezig in een hokje van 2 bij 3 ofzo. Hoop dat de KNO arts vandaag met het verlossende woord komt en dat hij zo snel mogelijk geholpen kan worden wie weet helpt het iets !!!!!!!!!!!!!!.
Groetjes Lieke
Gelukkig gaat het langzaam aan wat beter....heel herkenbaar is het dat ze savonds toch nog aan het extra zuurstof moeten....heeft mijn dochtertje ook vaak gehad dan kunnen ze overdag makkelijk zonder maar savonds duikt het weer te ver naar beneden (is trouwens heel normaal gebeurt ook bij gezonde mensen) maar bij kindjes die ziek zijn is het erg lastig dan denk je dat je eindelijk naar huis mag (bij ons na 24 uur zonder extra zuurstof) kan je nog een dag langer blijven:-( maar het begin is er.....ik hoop dat hij snel naar huis mag.....want in zo een klein kamertje opgesloten is idd niet niks!!! Sterkte!!!